Alexandra:

Pasensya ka na. Hindi ko lang alam kung ano ang irereact ko. Ang bilis naman kasi ng mga pangyayari.

Hunter:

Alam ko. Pero sa akin kasi hindi mabilis ang lahat dahil matagal na kitang mahal. Magkaibigan pa rin naman tayo hindi ba?

Alexandra:

Oo naman. Nasanay na rin ako na kausap ka palagi, kahit sandali pa lang kita kausap.

Hunter:

Mabuti naman. Kung ganoon, may chance na ako sa iyo?

Alexandra:

Hindi ko alam. Hindi ako sigurado.

Hunter:

Okay lang. Huwag mo munang sagutin, maghihintay ako kahit matagal. Matagal na nga akong hihintay eh. Hahaha.