Hunter:

Pasensya ka na. May nangyari lang sa bahay. Ano nga uli ang tanong mo?

Alexandra:

Ayos ka lang ba, ano 'yung nangyari?

Hunter:

Huwag kang mag-alala. Ano nga uli 'yung tanong mo?

Alexandra:

Hunter ba talaga ang pangalan mo?

Hunter:

Oo naman! Bakit?

Alexandra:

Wala. Ang cool lang kasi ng name mo.

Hunter:

Cool din ako sa personal. Bagay sa akin ang pangalan ko.

Alexandra:

Sus. Mahangin ka pala.

Hunter:

Konti lang.

Alexandra:

Inamin mo talaga!

Hunter:

Hahaha. Syempre, gusto mo akong makilala eh. Kaya nagpapakilala ako.

Alexandra:

Buti ka pa. Kilala mo ako.

Hunter:

Kilalang-kilala talaga at alam ko na ayaw mo sa pangalan mo pero alam mo, ang ganda ng pangalan mo. Bagay na bagay sa isang magandang babae na kagaya mo.

Alexandra:

Sus. Bolera ka rin pala.

Hunter:

Ayan naman ang hindi totoo. Hindi ako bolero, nagsasabi ako ng totoo. Maganda ka Alex.

Alexandra:

Paano mo naman nasabi, hindi mo pa nga ako nakikita.

Hunter:

Sino namang nagsabi na hindi pa kita nakikita? Hindi ba sabi ko nga sa iyo, kilala kita. Matagal na.

Alexandra:

Nakita mo na talaga ako?

Hunter:

Maraming beses na.