Zoals jullie misschien wel gemerkt hebben, heb ik in het vorige hoofdstuk hints gedropt voor mogelijke ships. Die mogelijkheden zijn Keir, Ash en Connor (sorry Robin is te jong xD). Ik kan alleen niet kiezen dus voor wie stemmen jullie?

Ook even over het vorige hoofdstuk, Keir maakte een opmerking dat Alexa niet zoveel moest flirten maar dat was hartstikke sarcastisch. Alexa vat dit echter niet zo op en daarom staat er niet "zei Keir sarcastisch". Dit vind ik een beetje moeilijk om toch zo over te brengen dat het voor de lezer duidelijk is dat het sarcasme is en voor Alexa niet. Heeft iemand toevallig tips?

Ik post hier trouwens een deel van hoofdstuk 12 bij zodat je niet helemaal voor niks dit hoofdstuk aangeklikt hebt xD (wel de eerste versie)

Anyway... let the shipwars begin!!!

(P.s. kent hier iemand Fairy Tail? Want volgens mij heb ik de personages daar onbewust op gebaseerd :o
- Alexa = Lucy
- Ash = Natsu
- Keir = Gray
- De tweeling = Wendy?
- Raven = Erza

Ook al heb ik Fairy Tail pas gekeken nadat ik aan dit boek begonnen ben xD)
_______________________
Ze zeggen dat je je leven aan je voorbij ziet flitsen als je doodgaat. Dat al je goede herinneringen aan je voorbij gaan en je je nog snel realiseert welke dingen je nooit gedaan hebt, en misschien ook nog wel welke je wel gedaan hebt maar waar je spijt van hebt.

Ik zag mijn herinneringen, de goede en de slechte, de herinneringen die mij gevormd hadden tot wie ik ben. In tegenstelling tot de meeste mensen zag ik geen herinneringen van mijn jeugd. Ik zag mijn vader, die mij gedurende mijn hele leven bijgestaan heeft en me nooit raar heeft gevonden. En mijn moeder, die ik slechts eenmaal in een visioen gezien heb. Een slecht teken als ik anderen moet geloven.

Ik voelde een hand op mijn huid. En daarna hoe iemand me in een omhelzing nam. Met een schok schoten mijn ogen open. Ik was niet dood. Een glimlach brak door op mijn gezicht en ik kon het niet laten om Ash, die mij nog steeds in een omhelzing hield, terug te omhelzen. Ik realiseerde me dat hij me waarschijnlijk gered had. 'Dankje.' fluisterde ik daarom.

Ash liet me los en keek me aan. 'Voor jou zou ik alles doen.' zei hij. Ik voelde hoe mijn wangen rood werden.

'Ik ben blij dat je er nog bent.' zei Connor, ons moment verbrekend. 'Eh ja, ik ook.' antwoordde ik half-aanwezig. 'Laten we verdergaan.' zei Keir op een zeer koele toen. Alsof het hem niet uitmaakte dat ik net bijna vermoord was. Het stak me.

'Ja.' antwoordde ik enkel. Ik begon te lopen, het feit dat dat door rioolwater was maakte me niet meer uit.

'Robin, waar moeten we heen?' vroeg Keir toen we bij een splitsing aankwamen. 'Links.' antwoordde Robin terwijl hij op zijn telefoon keek. 'Dat ziet er onheilspellend uit.' zei Connor. Ik haalde mijn schouders op. 'Schijn bedriegt.'

Ik hoopte dat dat ook de realiteit was.