Wendy Heart:

Ik word wakker maar ik kan mijn ogen niet openen. Waarom niet? Ik raak in lichte paniek. Dan hoor ik en bekende stem. Het is Luke. Luke. Ik wil hem roepen maar het lukt niet. Ik luister naar zijn stem. Ik versta hem eerst niet. Maar later wel. "Wendy please wake up. I can't live without you. Nobody. Please if you hear me, give me a sign. please." Hij fluisterd bij zijn laatste woorden. Ik ben in een ziekenhuis denk ik. Ik wil bewegen maar het lukt niet. Ik adem hard in en uit. Misschien snapt ie dat als een teken? "Wendy? Please don't die." Ik hoor een snik in zijn stem. Ga ik dood?

Ik heb nog een paar keer een teken met mn adem proberen te geven maar het lukt niet. Alsjeblieft lichaam. Geef me nog niet op. Niet nu. Nu eindelijk mijn leven beter is. Nu ik vrienden heb. Nu ik verliefd ben. Nu ik eindelijk geluk heb in mijn leven.

Ik moet denken aan een liedje Not about angels van Birdy. Dat is zo mooi.

'Cause what about, what about angels
They will come, they will go make us special
Don't give me up
Don't give me up'

Dat is het refrein. Ik probeer het te zingen. Het gaat alleen in gedachten. Ik wordt gek. Alsjeblieft!

'Don't give me up.'

Heeej nou hier is weer een hoofdstukje het is niet lang dat weet ik en ik wil sorry zeggen omdat ik al een tijdje niet heb geschreven maar hopelijk vinden jullie het leuk.
-xxx- Jazz