ASHTON IRWIN:

Wat is er gebeurd. Ik snap er helemaal niets van. Ik kan gewoon niet bevatten wat er net gebeurd is. Ik ben bang. Doodsbang. Bang dat ze dit niet haalt. Bang voor de reacties als ze het niet haalt. Bang omdat er net een crimineel in mijn huis was. Bang dat we nooit kunnen zeggen hoeveel we echt van haar houden. Ik ben zo bang. Ik weet niet wat ik moet doen. Ik heb de jongens nog nooit zo gezien. Iedereen is geschokt en in de war. Calum en Luke huilen. Ik heb ze nog nooit zozien huilen. Stil snikkend maar zo hartverscheurend. En mikey staat op loopt heen en weer en gaat weer zitten. Hij herhaalt het de hele tijd.

Ik? Ik zit hier maar te denken en naar de anderen te staren. Soms leg ik mn hoofd in mn handen. Ik voel woede, angst en verdriet. Ik kan niet bedenken dat we misschien nooit haar stem horen. Want misschien, is ze dood.

MICHAEL CLIFFORD:

Het is stil. Het enige geluid is het geluid van mijn voetstappen en het zachte gesnik van Luke en Cal. Ik voel me zo schuldig. Ik had het beloofd. Ik beloofde het. Dat alles goed zal komen. Dat er niets zou gebeuren. Nu ligt ze hier in het ziekenhuis. Ik wordt zo gek hier. Zo stil. Zo leeg. Zo wit. Ik haat ziekenhuizen. Er hangt altijd een sfeer alsof iedereen dood gaat. Niemand wordt beter. Dat lijkt het. Bah.

Ash en Cal zijn in slaap gevallen. Ik zit eindelijk stil. Ik staar naar Luke. Hij merkt het en kijkt me aan. "I love her." zegt hij. "I know." zeg ik. "No you don't. I love her like really love her. Like i wanna be a couple with her, like i wanna kiss her and sleep next to her. Get married. Have a real relationship." zegt hij.
"I do know. I know it from the first time. I knew it when she came out the shower that first day and bumped in to you. I knew it from the loving look in your eyes. I knew it from the way you talk to her. They way you smile to her. How shy and careful you are. And when you didn't want to wake her up when she fell a sleep on you. And when you were so worried. And now when your crying. I know it all. I know it all along. Im so sorry. That you can't tell her." zeg ik. De ander twee zijn wakker geworden van mijn raas.

Ze kijken me aan. "You really knew." zegt Luke zacht. "I think we all knew. Secretly." zegt Calum schor. We knikken. "She'll be fine." zeg ik. Al weet ik niet of dat waar is. Ik zucht.

Wendy. Alsjeblieft.