Plan

I grimaced a little when the alcohol touched my skin. Natuyo-an na nang dugo ang braso ko dahil hindi ko ito nalinisan kagabi. I was so fed up from what happened, I forgot to clean my wounds. Hindi naman siya ganoong kalaki, but it bleeds a lot. Ewan ko lang kay Dwayne, kalalaking tao, mahahaba ang kuko.

I put a band-aid para hindi lumapat sa uniform ko. Pagkatapos tumayo na ako at saka isinuot ang blouse. I heaved a deep sigh while looking at my reflection on the full length mirror. Naka complete uniform na ako, except for my blazer.

Namumugto pa ang dalawang mata ko na hindi naitago ng palamuting nilagay ko sa mukha. Hinayaan ko ring nakalugay ang buhok ko at hindi na nag-abalang i-blow dry. I felt too lazy to even do that. 

Honestly, a part of me is scared to step outside of this room. Natatakot akong makasalubong si Dwayne at pagsalitaan na naman ako ng masama. Which is a ridiculous thing, of course our path would cross whether I like it or not.

Nasa iisang bahay lang kami and it is damn impossible not to meet him, especially if he is observing me. Now that he discovered about my relationship with his brother, I’m afraid everything wouldn’t be the same.

At the back of my head, I am still hoping for him not to tell his parents. Hindi ko alam ang gagawin ko kung pati sila tito at tita kamuhian din ako. That they might do worse than to throw me off of this house.

Napakurap kurap ako at saka pilit na ngumiti sa salamin. I need to guard and ready myself, dahil sa oras na lumabas ako ng kwartong ito, hindi ko hawak ang mga posible mangyayari sa akin. I don’t have the ability to read people’s mind, and who knows if they have something wicked planned for me.

May pag-iingat kong tinungo ang pinto. Patuloy akong humihinga ng malalim, dahil kahit wala naman sa harap ko si Dwayne, para akong hinahabol ng aso sa sobrang lakas ng kabog ng dibdib ko.

My heart thudded insanely! I am still not yet over with his offensive words, and I don’t think I am ready to hear another batch of it.

As careful as I could, I twisted the doorknob. Sumilip muna ako sa pasilyo, at nang makitang walang tao, doon lang ako nakahinga ng maluwag.

Lumabas ako bago isarang muli ang pinto ng kwarto ko. I nibbled on my lower lip when a thought crossed my mind.

Drake..

Hindi pa kami nagkakausap simula kahapon and I wonder what he is doing. Nag-alala kaya siya? Galit ba siya? Nagtatampo ba siya? Or perhaps he missed me already?

I quickly brushed the thoughts away. I have a bigger problem than to my love life.

Tinungo ko ang hagdan at saka maingat na bumaba. I swallowed hard when I saw tito Emmanuel sitting on one of the single leather couch with a newspaper on his hand. May tasa din sa center table and he looked too engrossed from reading.

Paano kung sinabi na sa kanila ni Dwayne ang totoo?

“G-Good morning, tito.” pagbati ko.

I mentally scolded myself for stammering. Halatang may ginawa kang masama, Angel!

But, can you blame me? I am scared of the idea of them knowing about the affair I have with his son. Mabait sila at sabi pa nga ng iba, masamang magalit ang mababait.

“Morning, hija.”

Tito Emmanuel looked at me behind his eye glasses. I sighed in relief, hindi pa nila alam..

Dwayne didn’t inform them yet. Kasi kung alam na nila, he will not greet me with enthusiasm. Tito Emmanuel won’t even smile at me.

Pagkatapos ng naging pag-uusap namin sa library niya tungkol doon sa pagbebentang ginawa niladaddy, hindi na muli kaming nakapag-usap. I guess he is giving me the time, but it seems this moment is the perfect time.

“Nakausap mo na ba ang magulang mo, hija?”  tanong niya,

Binaba ni tito ang hawak na newspaper sa lamesa bago kinuha ang tasa. Nanatili akong nakatayo sa likod ng pahabang couch.

“Not yet tito. Nakapatay parin po ang cellphone nila.” sagot ko.

Sumuko na rin ako sa pagsubok na matawagan sila mommy, I was drained and it pained me na sa lahat ng oras na kailangan ko sila, saka wala…

Marahang tumango si tito Emmanuel.

“I see.. I hope you can contact them as far as possible, hindi ko gustong tuluyang mawala sa inyo ang negosyong matagal nilang tinayo at pinaghirapan.” tito said, his voice is laced with concern.

Napakagat labi ako ng muling umalingawngaw ang boses ni Dwayne sa isip ko. They are indeed so nice to even welcomed me with an open arms. Sila ni tita Clarries ang nag mistulang ikalawang magulang ko. Hindi ko maisip ang posibleng mangyari sa oras na malaman nila ang lahat.

“Dad..”

My chest twitched and is swelled with warmth and joy, hearing his voice again. Kung tutuusin, kahapon lang kami hindi nagkita pero parang isang dekada na.

Napatingin ako sa paparating na bulto ng lalaki. Dressed in a blue button down shirt tucked on a black pants, Drake looks sizzling hot and oozing with sex appeal. Partida, magulo pa ang buhok niyan at halatang walang maayos na tulog.

God,  I miss him so much!

Gusto kong takbuhin ang distansiya naming dalawa at ipalibot ang braso ko sa baywang niya. I wanna stiffened his manly perfume on his neck and be embraced with his familiarity and heat.

Most especially, I want to buried my face on his chest and cry. Gusto kong magsumbong, gusto kong sabihin sa kaniya lahat ng sama ng loob ko. I want him to comfort me, and abrade all of the abrasive words that his brother planted on my head.

However, like a tragic story.. ang tanging magagawa ko na lamang ay magkimkim. I can’t do anything to changed it, because sadly, tanging pag ngiti lang ang magagawa ko. We can’t do all those things that we usually do whenever we’re alone.

Most importantly, not when Dwayne is just around the corner.

“Morning, Dad.” bati niya sa ama pero nasa akin naman ang paninin.

I swallowed hard as his gaze is so stern and is domineering.

Lagot ka, Angel!

Pasimple akong tumalikod para magtungo sa dining table. By now, alam kong nakahanda na ang umagahan. Ngunit, kahit nakatalikod na ako ramdam ko pa’rin ang intesidad ng tingin niya.

Una kong nakita si tita Clarries na tumutulong sa pag-aayos ng mga kutsara at tinidor habang si tita Abigail naman ay nasa coffee machine, brewing coffee again.

“Oh, hija maupo kana, at kakain na tayo.” tita Clarries enthusiastically invite me.

One thing about them that I adored the most is this. They make it a point to have a breakfast together. Sa kabila nang pagiging abala sa ibang bagay, hind nila ito nakakalimutan. It’s like breakfast is their way of catching up.

Naupo ako sa dating pwesto, na puno parin ng pangamba. I don’t know how to act if Dwayne will see me, sitting here instead of leaving like what he wants me to do. Pagkatapos si Drake, alam kong nagtatampo siya sa akin. And I coward facing him.

Sunod sunod na yabag ang pumukaw sa atensyon ko. I swallowed hard and deeply thinking that one of them is Dwayne. Kung tutuusin mas natatakot ako sa magiging reaksyon ni Dwayne, baka bigla na lang siyang magsusumigaw. Which I know, impossible.

Nag-angat ako ng tingin ng maramdamang may humila sa katabi kong upuan na sana hindi ko nalang ginawa. Drake’s cold and menacing stares welcomed me. Na parang kakainin ako ng buhay.

Nagbaba ako ng tingin dahil hindi makayanan ang kaniyang titig. Natatakot din akong mahalata niya ang pamamaga ng mata ko.

“Let’s eat.” anunsyo ni tito nang dumating ang huling tao na hinihintay.

Kung si Drake, kakainin ako ng buhay si Dwayne naman ay parang hinihiling na mawala na lang ako ng tuluyan..

Napalunok ako bago kinuha ang kubyertos at tinidor, very aware of this two giving me. Aabutin ko na sana ang lalagyan ng fried rice nang may nauna na dito. Walang pasabing naglagay ng kanin si Drake sa plato ko.

I bit my lower lip and look for the owner of that piercing stare. Halos mabuwal ako sa kinauupuan ng makitang masamang masama ang tingin sa amin ng kaniyang kapatid, particularly to me.

“Ako na,”

Putol ko sa planong pagkuha ng scrambled egg ni Drake. I’m scared this would trigger Dwayne, mabuti nga at hind pa ako binubulyawan ng lalaking iyon. Maybe he is thinking about his brother, and I am so thankful for that.

Wala akong ideya kung hanggang saan ang alam ni Dwayne, pero base sa mga bintang niya sa akin kahapon, I know he knows a lot.

Hindi ko alam kung paano ko natagalan ang umagahan sa kabila ng nakakamatay na tingin ni Dwayne at pagkailang sa pasimpleng pagsisilbi sa akin ni Drake.

Pagkatapos kumain, dumiretso ako sa taas para kunin ang bag ko nang walang sinasabi kay Drake.

Napasandal ako sa pinto ng aking kwarto. I touched my chest as it thudded more. My emotions were reeling, making me dizzy all of the sudden.

I sighed and walked to where my bag is placed. Subalit, hindi pa ko pa nakukuha ‘yon nang marahas na nabuksan ang pinto.

“Angel..”

Mariin akong napapikit ng umalingawngaw ang boses ni Drake. It was cold, but I can sense the longing and exhaustion on it.

Nang nasa kamay ko na ang bag, huminga muna ako ng malalim bago siya hinarap.

My lips parted when he suddenly hugged me, just before I turn around.

“I miss you..”

Mahina ngunit puno ng lambing niyang bulong. He kissed the top of my head repeatedly, na parang doon palang pinaparamdam niya kung gaano niya ako na miss.

His sudden move and words rendered me speechless.

“Hindi mo sinasagot ang mga text at tawag ko. I’m worried as fuck, Angel!” he breath my name against my hair.

Napakagat labi ako ng magsimulang magtubig ang gilid ng dalawang mata ko. Here I thought nagtatampo o galit siya sa akin dahil sa ginawa kong pagbabalewala sa kaniya kahapon.

Drake is just so good to be true. Palagi niyang iniisip ang kapakanan at kasiyahan ko.

Thinking about the possibilities of his future career status, if  I wouldn’t do the right thing and be reckless, sent me to the edge.

Tama si DenMark, subalit hindi ko na kailangan pang I-untog ang ulo sa bato for me to see the cruel reality.. na kung saan walang mapatutunguhan nang maganda ang relasyong ito.

That no matter how I tried to convince myself to be with him, to hold his hands as we fought the world together… I can’t.. I just can’t.

Natatakot akong ang isang kagaya niya, na walang ibang ginawa kung ‘di ang maging isang mabuting anak at kapatid ay tuluyang masira, kamuhian nang dahil sa akin.

I remember how tita Clarries lovely looked at her children during my first day here. But because of my presence, Drake is forced to leave and live independently.

Drake and Dwayne also has a strong bond as a brother despite of their continuous rants. Pero ngayon alam na niya ang namamagitan sa amin ng kapatid, sigurado akong mag-iiba ang tingin ni Dwayne kay Drake.

It sadden me, that this has to happened all because of me.. Because I was being self-centered and selfish. I didn’t thought of the worst consequences of this forbidden relationship.

I was back on my senses when Drake made me face him, nakapalibot parin ang maskulado niyang kamay sa akin baywang. Napayuko ako at saka pasimpleng pinahid ang luhang tumulo sa pisngi.

“Sino ang naghatid sa’yo kahapon? I waited and search for you yesterday, pero hindi kita nakita. You also didn’t answer my calls and text, what happened hmm?”

Drake held my chin and made me look up to him. Sumalubong sa akin ang malalam niyang mata, kabaligtaran sa ginawad niya sa akin nang nasa baba kami.

“I’m sorr—” hindi pa man ako natatapos, nagsalita na agad siya.

“Bakit namamaga yang mata mo? Have you been crying?”

I shook my head as a response. Nakakainis at sa simpleng tanong niyang iyon, bigla nalang may namuong luha sa mata ko. Hindi pwedeng malaman niya ang dahilan ng pag-iyak ko, hindi pwedeng malaman niya na may alam na ang kapatid niya sa amin dalawa. That’ll sure will cause us trouble.

Nagdilim ang paningin niya and I know he didn’t buy my lies. Halata sa mata kong kagagaling ko lang sa pag-iyak lalo na itong malapit sya sa akin.

“N-Napuwing lang ako.”

Nag-iwas ako nang tingin subalit hinawakan niya ang magkabila kong pisngi.  He touched my face with gentleness. Nagtagal ang tingin niya sa mata ko at napansin ko ang pag-igting ng kaniyang pangga.

“Angel..” he called me with a warning tone, as if encouraging me to tell him the truth. Umiling-iling lang ako na lalong nagpa-igting ng kaniyang pangga.

“What is it hmm? Tell me, I’m all ears.” he whispered while caressing my cheeks with his thumb. His soft and mellow voice melts my heart.

Ngunit, umiling parin ako bilang tugon.

“Let’s go, we’re going to be late.” pag-iiba ko ng usapan.

Sinubukan kong itulak siya sa balikat ngunit ganun na lang ang panlalaki ng mata ko ng biglang bumukas ang pinto. Mabilis akong dumistansiya kay Drake at naiwan sa ere ang kamay niya.

Iritado at halatang galit ang mukha ni Dwayne habang palipat lipat ang tingin sa aming dalawa ng kapatid.

“Kuya, sasabay ako sa’yo ngayon.”

Naghaharumentado ang puso ko sa biglaan niyang pagsulpot. Nanatili si Dwayne sa bungad ng pinto habang mariin akong tinitigan. I looked away and notice that Drake is not even glancing at his brother.

“Why? Tinatamad ka na naman bang mag drive?”  baritonong boses na aniya sa kapatid.

I swear to God, tinawag ko na yata lahat ng santo sa puntong ito. Kung noon, palaging may handang sagot si Dwayne kay Drake, mukhang wala itong balak na sakyan ang kapatid. Na parang kahit ano pang sabihin ni Drake, walang makakatigil sa plano niya.

Instead, Dwayne give me an stern and murderous look. Hindi naman ito napansin ni Drake dahil sa akin parin nakatutok ang kaniyang mata.

“No, Dwayne.. kasabay ko si Angel.” Drake replied, napansin sigurong walang balak sumagot si Dwayne.

I swallowed a fortifying gulp when Dwayne’s stares intensifies.

“Nasa baba na si Bautista, sinusundo siya.” matigas naman na sagot ni Dwayne.

Napakagat labi ako. Si Benj nasa baba? Pero wala naman kaming napag-usapan.

“Paalisin mo, Angel is coming with me.” Drake rebutted.

Madilim akong tiningnan ni Dwayne, na parang may ipinapahiwatig. There is no need though, sasama talaga ako kay Benj at hindi kay Drake.

“I’ll go ahead kuya, kay Benj nalang ako sasakay.” pigil ko sa anumang sasabihin niya.

I witnessed how he clenched his jaw. I am well aware about his issue on my friend, pero hindi niya iyon naisatinag dahil narito ang kapatid.

Sinubukan niyang lumapit sa akin pero mabilis akong nakahakbang.
I walked towards the door without hearing his response, avoiding Dwayne. Subalit, katulad kahapon may pinabaon na naman siyang salitang babagabag sa utak ko.

“I told you to leave didn’t I? Nasusuka  ako  sa pagmumukha mo.”

Muling bumalik ang sama ng loob ko sa paraan ng pananalita ni Dwayne. He is not the Dwayne I knew, really not. Yet, I give him the privileged to talk ill to me. I tried understanding his reasons and own suffering.

Pigil hininga ako habang naglalakad palabas. Naramdaman kong sinusundan ako ni Drake, at tinatawag ang pangalan ko but I played deaf.

Kagat kagat ko ang pang-ibabang labi habang mas binibilisan ang lakad. Nakasalubong ko pa si tita Abigail na nagtatanong ang  matang nakatingin sa akin, tipid ko lang siyang nginitian.

However, Drake having a long legs naabutan parin ako. He grabbed me by my hands, stopping me from moving.

“Kay Benj na ako sasabay kuya.” nasa labas na kami at nakikinita ko na si Dwayne na papalapit, mas dinagsa ang dibdib ko ng makitang nakasunod sa kaniya si tita Abigail.

“No, sa akin ka sasabay and we are not going to argue with this.” matigas niyang sagot.

Mariin akong umiling, nangungusap ang matang nakatingin sa kaniya.

“Magkita nalang tayo sa school, Drake. Narito naman na si Benj, isabay mo nalang si Dwayne sa’yo.” mahina kong bulong.

I averted my gaze over his shoulder and immediately notice that Dwayne’s expression didn’t even change. Nasa likod niya si tita na nag-aalalang nakatingin sa akin.

“Don’t be stubborn, Angel. Sa akin ka sasakay at hindi sa lalaking ‘yon.” ma-autoridad niyang sagot.

Patuloy akong umiiling hanggang sa tuluyang makalapit sa amin sila Dwayne at tita.

“Come on, kuya. Let her go, nag text din sa akin si ate Isabel if we could fetch her.”

Bahagyang umawang ang bibig ko. Isabel?

My head aches, tama, Isabel could be the one behind the video, hindi naman imposible yun since halatang may gusto siya sa kaibigan. Also, I was suspecting Gwen, maaring siya ‘rin ang kumuha ngvideo bukod kay DenMark na malaking pinaghihinalaan ko.

Galing mismo sa kaniya ang video kaya siya parin ang may pinalaking ambag sa gulong ito. If it is not because of him, my mind would be at peace along with my heart. Yung tungkol nalang sana sa The EHR ang pi-no-problema ko.

Hindi ko na hinintay pa ang magiging sagot ni Drake at kinuha ko ang pagkakataong iyon para dumiretso sa labas ng gate kung saan nakikita ko na ang itim na sasakyan ni Benj.

My heart raced at the thought of Isabel, being with Drake. I don’t know.. hindi naman na ito bago sa akin dahil palagi ko naman silang nakikitang magkasama at kaibigan siya Drake, sadyang hindi ko lang maiwasang makaramdam ng paninibugho.

Benj who was leaning on the hood of his car, jogged towards the passenger seat and open the door for me. Nagpasalamat ako sa takot na baka maabutan ni Drake.

Hinihingal ako at napansin iyon ni Benj.

"Ayos ka lang ba, bebe?" Agaran niyang tanong, iling lang ang naging sagot ko. He sighed before starting the engine of his car while I keep my face straight.

I poked the inside of my cheeks when Dwayne’s voice echoed in my head again.

Kahit gustuhin ko mang umalis, hindi ko magawa. Wala akong ibang maidadahilan kay tita at sa bahay na ‘yon din ako pinagbilin nila mommy. Speaking of them, hanggang ngayon hindi ko parin sila matawagan.

And it's draining honestly… sa tingin ko naman they need the space so I will give it to them. Saka nalang ako magtatanong sa kanila tungkol sa negosyo.. I've made up my mind not to make a call for them, maghihintay nalang ako hanggang sa sila mismo ang tumawag sa akin. Mangumusta man lang…

Hanggang sa dumating kami sa SMU, wala parin ako sa sarili. Mabuti nalang at hindi nakasunod sina Drake sa amin, they perhaps fetched Isabel.

“Sorry biglaan, naisip ko kasi na baka malungkot ka parin at kailangan  mo nang makakausap kaya sinundo na kita.” tinuran ni Benj habang naglalakad kami papasok.

Yes, Benj sobrang lungkot ko at gustuhin ko mang mag-kwento sayo para mabawasan kahit kaunti itong dinadala ko.. hindi maari.

“Ayos lang naman, you’re just in time actually.” sagot ko.

His timing were perfect. Ngayong alam na ni Dwayne ang tungkol sa amin ng kapatid, parang lahat ng galaw ko binabantayan niya.

Tumango si Benj pero hindi na muling nagsalita. Hindi ko alam kung ipagpapasalamat ko ba iyon o ano.

Right now, I just want someone whom I can find comfort, who will console me and the one that will never judged me if I share my burdens with them. Alam ko namang hindi ako huhusgahan ni Benj, subalit may parte parin sa akin ang nahihirapang mag-open sa kaniya.

While walking, I was a bit trembling and observant. Napaparanoid na nga sa kakaisip na pwedeng na I-post na ni DenMark ang video at pinag-pyestahan na kami.  I was afraid every once in a while.

And it seems that the heavens were against and is playing with me.

“Uy, pre pa send ako!”

Nagpanting ang tainga ko sa narinig, agad akong lumingon sa boses na iyon at nakita ang isang grupo ng kalalakihan na nakatayo sa labas ng building namin. Tatlo sila at parehong nakatungo sa kanilang mga cellphone.

“Gago, ang hot ng babae! Tinitira pa patalikod!"

They all looked familiar. Tanging tagiliran lang nila ang nakikita ko, pero saan ko nga ba sila nakita?

“Shet na yan! Tingin nga.”  sabi nang isa at pilit na kinuha ang cellphone sa kasama.

Nanginig ang kalamnan ko sa posibilidad na kami nga iyon. Especially, DenMark couldn’t be trusted.

“Hey, anong problema?”

Napapitlag ako sa gulat ng may kamay na humawak sa braso ko. Nag-aalang nakatingin sa akin si Benj bago napagawi sa mga lalaking tinitignan ko.

“Bakit inaaway ka ba nila?” I squinted my eyes to them before shaking my head.

You are being paranoid again, Angel!

“Nothing, halika na.”

Mabigat ang mga paa kong pilit na ini-hahakbang. Their words lingered on my head like a recorded tape. And I need to talk to DenMark before this day ends.

“Tamang tama wala pa si Sir. Gosh! Pinakamabait pa naman ‘yon.”  Benj said.

Hindi ako umimik at saka naupo nalang. The problem here is, magkikita na naman kami ni Dwayne. Hindi ko alam kung paano siya pakikitunguhan.

Benj pulled a chair and sat next to me, while I can't seem to focus on him because of this. I felt like the world is on my shoulder. The weight is too much for me to contain and I feel alone...

Dumating ang professor just in time for Dwayne to showed up. I never glance at him even for a second. At kahit hindi ako nakatingin ramdam ko ang galit niya mula sa aking likuran.

I thought having him around would be of great advantage for me, but I was wrong. Tahimik lang akong humiling na sana isarili nalang niya ang mga nalaman niya.

Right after class, ako ang unang lumabas. I can’t withstand Dwayne’s wrath presence, at siguro nagtitimpi lang siya na huwag akong ipahiya.

“Wait beb!”

Bumagal ang lakad ko ng marinig ang tawag ni Benj. I almost forgot about him.

“Ang bilis mong maglakad! Gutom na gutom ‘te?”

Nagrolyo ang dalawang mata ko.

“Mauna kana sa canteen, Benj. May pupuntahan lang ako.” kumunot ang noo niya.

I pressed the open button of the elevator and thankfully it didn’t take long and immediately opens.

“Hindi na samahan na kita.”

I shook my head as a response. Pupuntahan ko si DenMark, after what happened earlier, I need to assure that he wont really post the video.

“I’m tired, Benj pagtatalunan pa ba natin ito?” malumalay kong tugon.

Nauna akong pumasok bago siya sumunod. Sa kabilang banda, natahimik siya naging sagot ko. I just want this one to be done, I want my next days to be stress and fear free. Hindi ko gustong sa tuwing papasok ako, palaging may pangamba at takot sa maaring gawin ni DenMark.  

“Okay, hintayin nalang kita para sabay na tayong kumain.”

Tumango ako. I appreciate his effort and thank you won't be enough.

Sa kabila ng init nang panahon, tinahak ko ang mahabang daan patungo sa kanilang building. I check the time and sighed in relief when I saw that it is still not yet their dismissal.

Hindi ‘rin nagtagal ay narating ko na ito. I exhaled before wiping the sweats on my forehead. Pasimple akong naupo sa pinakasulok ng mga sofa kung saan hindi ako agad makikita.

I am not sure though if DenMark attended his class, dahil nitong nakaraang araw palaboy laboy naman iyon na akala mo walang pasok!

Hindi pa nag-iinit ang pwet ko sa upuan nakita ko na ang hudyo na papalabas. Mind you, DenMark was the first student that came out of the elevator, siya lang mag-isa!

Huminga muna ako ng malalim. Kailangan kalmado lang ako. Despite of my raging anger, I should be calm and composed.

Ang seryosong mukha ni DenMark ay napalitan ng ngisi ng sandaling lapitan ko siya. He doesn’t even looked surprise seeing me, parang alam niyang pupuntahan ko talaga siya.

“Wow! Talaga naman oh, binisita ako ng isang magandang dilag!” tuwang tuwang aniya.

Pigil na pigil kong suntokin ang bunganga niya. So talkative!

Bago pa mabuksan muli ang elevator at makita kami ni Drake hinawakan ko na sa braso si DenMark at saka hinila palabas.

“Hey, kung rape ‘to mamaya na, gutom pa ako.” aniya saka humalakhak.

Mariin akong napapikit, patience, Angel.. Patience.

Padabog kong binitawan ang kamay niya nang marating namin ang likod ng building nila. May ilang bleachers din dito ngunit mas pinili kong sumilong sa ilalim ng puno.

Nakangisi si DenMark nang hinarap ko.

“Tumupad ka sa usapan, don’t you dare post the video on the internet.” I sad with my gritted teeth.

Tumabingi ang ulo ni DenMark, hindi nawawala ang ngisi sa labi.

“That depends on you, Miss A. kung tutupad ka din sa usapan, madali naman akong kausap.” he negotiated.

No, I would never do that.

“Alam nating pareho na hindi ko magagawa ‘yon. I don’t have the power to ruin him. If I were you just, erased that video. Wala kang mapapala sa akin.”

Tumaas ang kilay niya.

“Then it is settled, hintayin mo nalang na pagtawanan kayo ng mga tao at kamuhian ng pamilya niyo.”

Walang gana ko siyang tinignan. DenMark is a hopeless case, alam ko ang pinupunto niya pero hindi ko talaga masikmura ang katotohanang nagagawa niya ito sa dating kaibigan.

“DenMark, we are talking about Drake’s career here! Pangarap niya iyon, how can you be so cruel to even wish for his failure, huh?” I shook my head aggressively.

DenMark just stood there, watching me. Seconds later, the side of his lips rose up.

“Wala akong pakialam kahit ano pa ‘yan! I want that arrogant bastard not to succeed with his ambitious aims! I want him to be left with nothing! A good for nothing idiot like him doesn’t fit to be a fucking Attorney, and you will do that.” he said before taking a step forward, hindi ako natinag at hind man lang gumalaw sa kinatatayuan.

"You, my dear will be the root of his downfall. Ikaw mismo ang magpapabagsak sa kaniya, naiintindihan mo?!”

I smirk bitterly, “You think so low of me then, hindi ako kasing tigas at sama mo para gawin iyon.”

Napangisi siya “Uhuh? Sorry to burst your bubble, Miss but you already did. The moment you let his little cock in your hole, sinira mo na siya.”

Natigilan ako, his words impacted me to the core that I need to blinked my eyes.

He is right, that is why I am doing my best to solve this mess before this reaches my family.

“Who took the video?” pag-iiba ko ng usapan.

Kahit obvious namang siya iyon, gusto ko lang marinig mismo sa bibig niya. I don’t want to be puzzled in the dark. Ayaw kong mangapa.

“Hulaan mo.” he mischievously grinned

Napahinga ako ng malalim.

“So stupid of me to even ask that, obviously ikaw iyon.” malakas siyang humalakhak na parang tuwang tuwa na naman.

"Just be sure not to post that one, wala pang isang araw.” pagsuko ko.

I don’t think I can win against him in this argument. Kailangan ko nalang isagawa ang naisip na plano bago matapos ang tatlong araw, and I hope it will work.

Tumalikod na ako at handa nang umalis ng may maalala.

“For the record, you are more idiot, arrogant and bastard than, Drake. And Oh! Mind you,  your penis is nothing compared to his. You won't stand a chance.”