Milk

Nakakandong ako sa kaniya ngayon. Nasa mababaw na parte kami ng tubig na kung saan may malapad na bato kaming nauupuan. Nakapulupot ang kaniyang dalawang kamay sa baywang ko at paharap akong naka-upo sa kandungan niya. Sometimes he would kiss my cheeks and my jaw. Na umaabot sa labi ko, at tumatagal ng ilang segundo. Hindi ako nag reklamo.

Huminga ako ng malalim bago ihilig ang sarili sa kaniyang dibdib. I can hear his heartbeats. It was calm.. hindi katulad ng sa akin na ang lakas pa rin. Hindi pa rin humuhupa. I shut my mouth and close my eyes. Ngayon ko lang na realize ang aming ginawa.

How can I be so reckless? Paano ko nagawang makipaghalikan sa pinsan ko? How can I shamelessly open my lips to him without a protest? Malaking kagagahan ang ginawa ko.

Hindi na ako nag-iisp ng tama.. hindi na ako nahiya.

Gusto kong umiyak. Ang bigat sa dibdib. Gusto kong iumpog ang sarili sa bato. Isa itong malaking gulo.

Ang gaga!

Pero anong magagawa ko? Nangyari na. Even if it's wrong, I can't feel any regrets. I just felt bad and guilty. The little voice in my head is telling me that I didn't do anything wrong. That I only follow what my hearts truly wants. Ito na nga ba ang sinasabi ko. Dapat linayuan ko na lang siya. Because I know, something will happen. Alam kong mangyayari ito simula pa lang pero nagmatigas pa rin ako. Iniisip ko na baka makayanan ko pa.

"What are you thinking?"

I immediately open my eyes when I heard him whispered. Nanatili akong nakahilig sa kaniyang dibdib. I can feel him kissing the top of my head.

I sighed "Wala naman," Pagsisinungaling ko kahit halos sumakit na ang ulo ko kakaisip sa mga posibleng mangyari.

I don't want to talk about it for now. Gusto ko munang magsaya. Because who knows kung hanggang kailan ito.. kasi alam kong matatapos rin agad ang kahibangang ito... ang sayang nararamdaman ko.

I look up to him. Ang mga mata niya ay naninimbang, na parang binabasa kung ano ba talaga ang laman ng isip ko.

Ngumiti ako sa kaniya "Gusto ko ulit maligo." I pouted

Matagal bago siya nakasagot. "'Di ka pa rin ba nilalamig?" he gently asked.

Minsan, gusto kong maalala ang lahat ng nangyari sa amin noon. Iyong tipong gusto ko nang iumpog ang sarili sa bato, nagbabakasakaling bumalik lahat ng iyon. Dahil siguro noon pa man, ganito na ang nararamdaman ko sa kaniya. Hindi ako pinanganak kahapon para hindi malaman ang dahilan kung bakit ko siya nagawang halikan. It frustrate me kasi sa dinami-rami ng tao sa mundo, sa pinsan ko pa talaga.

Sa halip na sagutin ang tanong niya..

"Bakit mo ako hinalikan?" Umayos ako ng upo sa kandungan niya.

He raised his brow "You kissed me first," Diretso niyang sagot. Napaubo ako ng wala sa oras. I avoided his gaze, nawala bigla ang tapang ko. Hindi ako nakasagot.

Gusto ko lang naman malaman ang dahilan kung bakit niya ako hinalikan. Because I didn't expect him to do something like that! All I know was that he has a girlfriend.

"Come on, let's not talk about it hmm?" malambing niyang tinuran.

I feel guilty kasi hindi naman iyon mangyayari kung hindi ko siya unang hinalikan. I am to be blame. Hinapit niya ako lalo. He hold my face with his finger. Mabigat ang dibdib ko na anumang oras bubuhos ang mga luha ko. I can feel my eyes getting misty with my unshed tears.

"Baby don't be scared. I'm here, we will fight for this. I will fight for you."

Nabigla ako ng sabihin niya iyon. Parang alam niya and tunay na nararamdaman ko kahit hindi ko pa man sinasabi sa kaniya. Tuluyang bumuhos ang luha sa mga mata ko.

Natatakot ako.. natatakot ako sa posibleng mangyari sa amin.
I am a family oriented person. Hindi ko gustong nagkakagalit ang pamilya ko. At ngayon, sa kagagahang ginagawa ko, alam kong mas malala pa doon ang mangyayari.

I can see through his eyes the aches. It's like he is breaking watching me in pain. Patuloy na umaagos ang luha sa mukha ko. I closed my eyes when he leaned forward to kiss it. Paulit-ulit niyang dinampi ang labi sa mata ko. His warm lips took my sanity away. I can feel his heavy breathing that mirrored mine. Alam kong nararamdan niya rin ito.

"K-Kuya natatakot ako.. what if they'll find out? W-What if mag-away sila—"

His eyes darkened. I bit the inside of my cheeks. Ayaw niya pala sa kuya.

"No one will find out. Trust me okay? Hindi nila malalaman 'to" Paninigurado niya. His eyes looks so convincing. Sa kabila ng madilim nitong anyo.

Suminghot-singhot ako. "H-How can you be sure? Hindi natin alam ang mga posibleng mangyari." I bite my lower lip in nervousness. Bumaba ang tingin niya doon.

Mabuti nalang at tumigil na ang luha ko. Pero ramdam ko pa rin ang hapdi ng mata ko.

"Do you trust me?" I can sense his hesitation. I then look at him in the eyes. 'Yan din ang katanungan ko.

Do I trust him enough to enter in this forbidden relationship?

Do I trust him enough for this dirty secret?

I tightly close my eyes. Hindi ko pa man na itatanong sa sarili ko, alam ko na ang sagot doon. The moment my eyes find its way to his majestic brown orbs, that's when I know the real meaning of trust.

It's him. I'm just coward and blinded by my fears.

Slowly, I nod my head. Malawak siyang ngumiti. Binaba niya ang kaliwang kamay sa bewang ko para hapitin ako. Na parang may malaking espasyo pa sa pagitan namin.

"That's all I need to hear." Bulong niya.

Napasinghap ako ng maramdaman ang malamig niyang labi sa akin. I close my eyes again and have a grip on his hair. Sinundan ko ang galaw ng kaniyang labi. I've never had a boyfriend, but I know how to kiss. Sa mga napapanood at mga nababasa. I'm no saint, nor an Angel. I also have some deeds, especially with my two crazy best of friends.

Napaungol ako ng kagatin niya ang pang-ibabang labi ko. Mas lalo akong nadiin sa katawan niya. Ang kamay niyang nakahawak sa baywang ko ay dahan-dahang bumaba hanggang marating ang kanang hita ko. Mas lalo nitong pinulupot sa kaniyang katawan. From slow and tender kiss, it become more and more intense. Our tongue battle in sync. He is damn kissing me like I'm his favorite food.

We're both catching our breathes when our lips parted. Namumungay ang mata naming pareho. He rested his head on the top of mine.

"Trust me... I only want you to trust me.." Hinihingal pa niyang ani.

Hindi ako sumagot sa halip ay siniksik ang sarili sa kaniyang dibdib. Ang sarap sa pakiramdam na nasa bisig niya ako. Na wala na sa isip kong naka babad pa'rin kami sa tubig.

"I can't promise you love story like those in fairy tale. But I will give you the love that you deserved."

Nakatulala akong nakatingin sa kisame ng kwarto ko. Malalim na ang gabi pero 'di pa rin ako tinatamaan ng antok. Remembering what happened a while ago, the more I can't sleep!
Nang dumating kami kanina, mabuti at wala sila tita. Dumiretso ako sa kwarto nang hindi nagpapaalam kay kuya Drake.

I bite my lip. Mas lalong naging awkward ang pagtawag ko sa kaniya ng kuya. Of course hindi magbabago 'yon. That's for respect! Even if he doesn't like the idea of me calling him like that, hindi 'yon magbabago. Tumagilid ako ng higa. I sighed and check the time. It's already 2 o'clock in the morning. I drum my fingers on the bedsheet. I should sleep alright! Nangyari na ang nangyari. Walang magagawa ang pagpupuyat ko.

Lumipas pa ang ilang minuto, dilat na dilat pa rin ang dalawang mata ko. Inis kong sinabutan ang sarili. Huminga ako ng malalim bago bumaba ng kama. I decided to go downstairs to drink water. Inayos ko muna ang nagusot na nighties bago lumabas ng silid.

The lights were all dimmed. Tanging yabag ko lang ang naririnig sa buong kabahayan. Even the housemaids were all in their deep sleep. Dumiretso ako sa kusina bago kumuha ng baso at nagsalin ng tubig. Marahan kong inikot ang laman habang nakasandal sa counter.

I sighed for the nth time. Hindi magtatagal, tutubuan na ako ng puting buhok. After a while, I drank the water straight. Pagkatapos hinugasan ko ang basong ginamit bago ibalik sa lalagyan saka arahan akong nag punas. Binaba ko ang dalawang kamay sa lababo, bago yumuko.

Kaninang hapunan, hindi ko nagawang tumingin sa mata ni Tita at tito. I felt like a prisoner. Feeling ko hindi ako nababagay tumira dito sa bahay nila. Ano nalang ang sasabihin nila kung malaman ang nangyari sa pagitan namin ni Kuya?? I don't want to be in bad terms with any of my family member.

Pero...

"You should drink milk instead of water."

Halos mapatalon ako sa gulat ng biglang may nagsalita sa likod ko. I turned around only to see him standing at the close door. Hindi ko man lang napansin na narito na pala siya.

Tumikhim ako at umayos ng tayo.
"Ahm I.. I can't sleep." I said out of nowhere.

Wala siyang suot na pang-itaas tanging itim na boxer short. Nag-iwas ako ng tingin. My gosh! Hindi ba pwedeng mag damit naman siya? Like hello! Hindi lang siya ang tao dito. What if makita siya ng mga maids?

Nakakrus ang mga brasong dahan-dahan siyang humakbang. Pinaglaro ko ang sariling mga daliri. Napahinga ako ng malalim ng dumiretso siya sa ref. I bit my lips so hard. Napaka assuming ko talaga!

"Malalim na ang gabi, matulog ka na." Sabi niya sa boses na mukhang kagigising palang.

Hindi ko siya nagawang tignan.
"I know. Matutog na rin ako." I answered shortly.

Tumabi ako ng akma siyang lalapit sa pwesto ko para hugasan ang basong ginamit. I straightened my back. No one dared to talk. Na tanging lagaslas lang ng tubig ang maririnig sa buong kusina.

"I'll go ahead," I can feel my forehead sweating. Despite the fact that the room were air-conditioned. Saglit kong pinasadahan ang kaniyang kabuuan. Na mas lalong nag papawis sa noo ko.

Wala sa sarili kong pinaypay ang sariling kamay. Nagtaas siya ng kilay.

"Are you okay? Namamawis ka," he tried to reach me but I quickly step-back. Tiningnan niya ako ng may pagtataka. Agad akong umiling.

"Yeah, ayos lang ako.. I-I'm fine."

Madali akong humakbang patungo sa pinto. Hindi ko na pinansin ang pagtawag niya sa pangalan ko. Mas nangingibabaw ang kabang nararamdan ko.

I can't stand being near him!

Dumapa ako sa kama ng marating ang kwarto. Hindi ko na kaya. Kailangan ko nang may mapagsabihan tungkol dito. Mas mababaliw lang ako! At kailangan ko na nang solusyon. Saglit akong napaisip.

Bumuga ako ng marahas na hininga ng makapagdesisyon. I think I know what to do.

Halos mag-uumaga na ng dalawin ako ng antok. Ramdam ko ang sikat ng araw na tumatama sa mukha ko. I groaned and cover my face with my pillow. Gusto ko pa ulit matulog. Pakiramdam ko nga hindi pa nag-iisang oras mula ng nakatulog ako.

Nagising ulit ako sa isang katok. Papungas pungas akong naglakad patungo sa pinto. Kung sino man ang nasa likod ng pintuang ito siguradong malilintikan sa akin!  Handa na akong sumigaw ng bumungad sa harapan ko si kuya Drake.

Si kuya Drake?!

Biglang nawala ang antok ko ng maamoy ang panlalaki niyang pabango. Bakit ang aga-aga ang bango niya? Mukha siyang bagong ligo. His hair looks disheveled. Samantalang ako baka may dumi pa sa mukha!

I unconsciously touch my eyes and face. Napahinga ako ng malalim ng wala akong makapang dumi.
He lookd bored standing in front of me. He's wearing his usual plain t-shirt and jeans. Nagtaas siya ng kilay ng mapansin ang pagtitig ko sa kaniyang katawan. Tumikhim ako.

"Good morning po," Napapikit ako.

Anong po? Ayaw nga niyang tawagin ko siyang kuya, po pa kaya?

I laughed awkwardly and wave my hand in the air. Hindi siya nagsalita sa halip ay bumaba ang tingin niya sa kabuuan ko. His brows shot up. Nalilito kong tiningan ang sarili.

To my horror, halos makita na ang utong ko dahil sa suot! My black nighty were crumpled. Mas malala dahil medyo manipis ang tela nito and the space between my breast were clearly visible. And to add more, I'm not wearing a damn bra!

Mabilis kong pinag krus ang dalawang braso sa dibdib to cover my embarrassment. Namumula ang pisngi kong nag-angat ng tingin. His lips were twitching in amusement.

"Don't look!" I panicked.

I can still feel my cheeks burning. Sino ba naman ang hindi sa sitwasyon ko.

"Nah, It's okay wala namang dapat tignan." He shrugged his shoulder.

I let my mouth hung wide with his remark. Siraulo ba siya? May maipagmamalaki naman ako kahit paano ah! Hindi man kalakihan at least may laman.

"You're so full of yourself. Akala mo naman malaki ang sayo!" I fight back.

"Why? Nakita mo na ba?" He looks  amused.

"Hindi ko na kailangan makita. Alam ko nang maliit 'yang sayo!" I halfly shouted.

We are in the middle of the hallway, arguing with nonsense topic. Ang aga aga ito agad ang pinag-uusapan namin. My mind were tainted early in the morning!

Mas siniksik ko ang braso sa dibdib. He stood proudly on his full glory.

He smirk "Wanna bet?"

He put both of his hands inside the pocket of his pants.

"I don't need a bet, matagal ko nang alam 'yan!"

Namumula ang mukha kong tumalikod. Narinig ko pa ang marahan niyang pagtawa bago ko padabog na isarado ang pinto.

Lintek na 'yon! Akala ko mo kung sino, if I know wala naman siyang maipagmamalaki! Halos patakbo kung tinungo ang banyo para maligo. He just ruined my morning.

Pagkabababa ko, dumiretso ako sa hapag. Gano'n na lang ang paninigas ko sa bukana ng kusina ng makitang kompleto sila tita. Lagi naman, iba nga lang ang nararamdaman ko ngayon kumpara sa mga nagdaang umaga. Siguro dahil sa nangyari..

"Good morning hija. Let's have our breakfast." Tita enthusiastically announced.

Nasa kabisera si tito na kausap si kuya Drake. Nang marinig nila ang sinabi ni tita, pareho silang tumingin ako gawi ko. Napalunok ako ng paulit-ulit. Para akong lumulutang habang papalapit sa kanila. Sa isang perpektong pamilya.

Nanunuot sa katawan ko ang tingin ni kuya Drake, but I choose to ignore him. Pagkaupo ko, pinagdaop ko ang sariling kamay sa ibabaw ng aking hita bago ito marahang pinisil. Malakas ang kabog ng dibdib ko. Hindi ko magawang tumingin kay tito dahil baka sa oras na gawin ko iyon, malaman niyang may ginawa akong masama.

Tahimik lang akong kumakain, paminsan-minsan tinatanong ako ni tita tungkol sa pinuntahan namin kahapon. Matagal bago ako nakakasagot, dahil baka madulas ako at makwento rin ang nangyaring halikan...

"What are your plans for today hija?" tanong ni tita matapos naming kumain.

Naligpit na ang aming pinagkainan pero nanatili kaming lima sa hapag.
Nag-angat ako ng tingin at sumalubong sa akin ang madilim na mata ni kuya Drake. Nasa tabi siya ni tito habang katabi ko naman si tita. Nag-iwas ako ng tingin.

"Magpapahinga lang po muna ako tita." Kinagat ko ang ibabang labi ko sa kaba.

Mukha akong tumakas sa kulangan sa lagay ko ngayon. Pinili ko naman 'to, kaya dapat panindigan ko.

"Maybe she's tired mom, let her be." Sasagot pa sana si tita pero inunahan na siya ni kuya Drake. Napaiwas ako ng tingin.

Dumiretso ako sa kwarto pagkatapos ng kaunting pag-uusap. Nakapag-isip na ako kagabi. Alam ko na ang dapat gawin para maiwasan ko ang ganito kabigat na pakiramdam. Hindi ko na kailangan ma guilty lalo na sa harap nila tita. Kinupkop nila ako ng walang pag-aalinlangan at ito lang ang igaganti ko sa kanila? Na kung tutuusin makakaya ko namang umiwas sa kaniya.

Makakaya ko nga ba?

Ito lang naman ang nakikita kong solusyon. Habang maaga pa, umiwas na ako sa kaniya. This time, totoong pag-iwas na ang gagawn ko. I will just ignore him like he's not existing. I will only ignore his presence. My plan was already concrete before I close my eyes last night. And there's no backing out. Not his damn sinful lips. Neither the fast beating of my heart.

Kinapa ko ang sariling dibdib ng makaramdam ng panghihinayang sa kaisipang lalayuan ko siya. Pero ito ang dapat kung gawin. Ito ang tamang gawin.

Alam kong makakalimutan ko rin ito.

Napabalik ako sa reyalidad ng makarinig ng katok sa pinto. Napahinga ako ng malalim bago tumayo para pagbuksan ang sino mang nasa labas ng nito. Walang pag-aalangan ko itong binuksan sa pag-aakalang si tita lamang ito. Pero..

Nanlaki ang mata ko ng bumungad sa akin si kuya Drake. I thought umalis na siya? Magsasalita na sana ako ng walang sabi sabing tinahak niya ang loob kwarto ko. Umawang ang labi ko sa pagkabigla.

Hindi ko naman sinabing pumasok siya sa kwarto ko!

Sinara ko ang pintuan bago pumihit paharap sa kaniya. Ngunit, kasabay ng paglingon ko ay ang paglapat ng malambot na bagay sa labi ko.

What the hell?