Różnili się od siebie. Bardzo.

   Mógł to powiedzieć każdy kto tylko na nich spojrzał. A patrzyli. Patrzyli, dziwiąc się czemu ten radosny chłopak tak mocno ściska dłoń tego drugiego, wyglądającego na wiecznie nieszczęśliwego? Czemu ten radosny chłopak tak mocno ściska dłoń tego drugiego, wyglądającego jakby chciał się zabić?

   Ludzie nie wiedzieli. Nie wiedzieli, ale oceniali.

   Denki się tym przejmował. Nawet bardzo. Przejmował się, że oceniają Hitoshiego, nie znając jego charakteru.

   Potem przestał się już przejmować. Gdy ktoś na ulicy rzucił im krzywe spojrzenie, mocniej ściskał dłoń Shinsou, a czasem nawet całował w policzek.

   Krzywe spojrzenia były normą, ale Kaminari się już nie przejmował.