Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

EPÍLOGO. Día 18 - Febrero

Querido diario:

 

Fue así como me despedí de mamá. Cómo me volví a alejar de aquel hospital, para retomar una vida.

Quería olvidarme de todo. Quería empezar de cero.

Los médicos me habían dado libertad ahora.

Fue entonces cuando recibí el diario por parte de ellos, antes de marcharme.

“Ella siempre quiso que lo tuvieses en tus manos”.

Y es así como han ido pasando los días, desde hace unos años. Pero no me atreví a abrirte hasta ahora.

Solo tenía dos objetivos: sonreír y encontrar a Jorge.

Y ahora, soy feliz.

Jorge está cerca, lo puedo sentir. En las calles más profundas de esta nuestra ciudad.

Paso por delante de un puesto de perritos calientes. El vendedor me mira algo extrañado, pero me lanza un mensaje:

“Suerte, compañero”.

Las sonrisas de la gente me motivan a seguir. Jorge está muy cerca.

Un callejón oscuro rompe la calle.

Jorge.

Puedo notar su presencia. Es como yo, pero su aspecto deja que desear.

Se encuentra tirado en el suelo, mendigando.

“Eres Jorge, ¿verdad?”

“Hermano, cuanto tiempo. Nunca te he olvidado, ni a ti ni a ella”.

“Parece que tenemos mucho que hablar, ¿no crees?”

“Y tanto. La calle es tu hogar ahora. Siéntete cómodo”.

“No, Jorge. No he venido para quedarme. Solo vengo a verte”.

“¿Para qué? ¿Para reprocharme mis errores?

“No. Quería decirte que te quiero”.

“Yo también te quiero, hermano.

“Espero que la situación se mejore para ti”.

“Y yo espero que pronto te recuperes. La silla de ruedas no es un buen cobijo”.

“No. No lo es”.

 

Así fue, diario de mamá. Conocí a Jorge en las calles cochambrosas. Ahora el destino había puesto a cada uno en su sitio, ¿no crees?

Un atisbo de felicidad recorría mi expresión.

“Ya es hora de volver”.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro