Po 15 minutowej prawie normalnej rozmowie Laito i wypiciu kubka ciepłego mleka , udałam się do swojego pokoju , by wreszcie zasnąć. Gdy wreszcie się w nim znajdowałam , położyłam się wygodnie na łóżku i zamknęłam oczy. Prawie od razu udałam się do krainy Morfeusza.

~Otworzyłam oczy i rozejrzałam się wokół siebie. Byłam na pięknej polance otoczona różnymi rodzajami kwiatów , nie daleko mnie znajdowało się jeziorko. Przy nim zauważyłam dobrze znaną mi postać. Wstałam z ziemi i otrzepałam się. Podeszłam do niej i kucnęłam zanurzając rękę w zimnej wodzie. Kobieta spojrzała na mnie smutnym wzrokiem. 

- Witaj córeczko. 

- Cześć mamo , dlaczego tutaj jestem ?- Od razu przeszłam do sedna.

- Widzę , że wreszcie zrozumiałaś , że jesteś tutaj tylko dlatego , bo chce Ci coś powiedzieć. 

- Więc słucham Cię uważnie. 

- Chce Ci powiedzieć całą prawdę.

- Całą prawdę ?- Powtórzyłam po niej głucho. 

- Tak córeczko , nie pamiętasz tego , bo zmieniono Ci wspomnienia .

- Dlaczego ?

- Bo ten który to zrobił , nie chciał byś o tym wiedziała.

- Dobrze , kontynuuj proszę.- Usiadłam na trawie i zaczęłam się nią bawić. 

- Dobrze więc ... Gdy byłaś jeszcze mała przeprowadzano na tobie eksperymenty. Sprawdzano wytrzymałość twojego organizmu. Jak się okazało , byłaś bardzo wytrzymała , co zadziwiło wszystkich. Twoja krew była mieszana z inną i podawano Ci ją. Chcieli sprawdzić , czy da się pomieszać krew czarownicy , z krwią pierworodnego wampira. Jak się później okazano , dało się. Byłaś monitorowana 24/7  , nie mogłaś wychodzić i bawić się z innymi. Bali się , że możesz skrzywdzić któreś z dzieci. Jednak ty bardzo dobrze dawałaś sobie radę z krwią wampira i przyswajałaś ją , za każdym razem gdy była Ci podawana. Robili to tak długo , aż nie stałaś się hybrydą. Mieszanką czarownicy i wampira. Jednak nie odkryli jednej bardzo ważnej rzeczy. Nie byłaś tylko czarownicą. 

- Jak to ?

- Urodziłaś się w połowie czarownicą , a w połowie demonem. 

-Słucham ? To kim jest mój ojciec ?

- Twoim ojcem córeczko , jak już możesz się domyślić jest król piekieł , Lucyfer. Jednak by Cię chronić , zapieczętował swoją krew i zdolności jakie mogłabyś nabyć. Dlatego nie wiedzieli , że ty już byłaś hybrydą. Teraz jednak , z faktu , że prowadzili na tobie badania czy da się stworzyć hybrydę i wgl połączyć człowieka i wampira bez ugryzienia , jesteś też w połowię wampirem.  Osoba która dawała im krew i finansowała to wszystko , nie chciała byś się o tym kiedykolwiek dowiedziała , więc postanowił zmienić twoje wspomnienia z całego dzieciństwa. 

- Rozumiem , ale jak nazywał się ten mężczyzna. 

- Znasz go pod dwoma postaciami. Tougo Sakamaki , lub Karlheinz Sakamaki król wampirów.

- Słucham ? Ojciec braci z którymi mieszkam ?

- Tak córeczko. Wiem , że to dziwne i nie zrozumiałe , ale musisz mi uwierzyć. 

- Wierzę mamo. 

- Posłuchaj córeczko , za nie długo powinien twój ojciec Cię odwiedzić i ściągnąć z Ciebie pieczęć. Wtedy trochę zmieni się twój wygląd. Nie możesz nikomu powiedzieć , tego co się tutaj dowiedziałaś. Jeśli bracia się dowiedzą , mogą Cię nie zaakceptować. Widziałaś chyba jak reagowali na braci Mukamich. Oni byli ugryzieni , a ty można powiedzieć , że jesteś wampirem z probówki.

- Rozumiem mamo , nie dowiedzą się. No chyba , że spotkam prędzej czy później tego człowieka , który zrobił ze mną coś takiego. 

- Dobrze. Czas na Ciebie , uważaj na siebie córeczko. 

- Będę , pa mamuś kocham cię .

- A ja Ciebie kochanie. - Zamknęłam oczy . 

Gdy na nowo je otworzyłam , znajdowałam się w swojej sypialni. Usiadłam i skuliłam nogi. Objęłam je ramionami i wtuliłam twarz w nie. Cicho załkałam. Zostałam wampirem z probówki i na dodatek mój ojciec to król piekieł. Gorzej być chyba nie mogło.

------------------------------------------------------

Witam po dość długiej przerwie. Jak się podoba ? Do zobaczenia niebawem drogie wampirki.