Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 31

mistakes

ACE'S POV

I had always been scared to try this deed again. Sinumpa ko ang mga bagay na konektado sa gabing nangyari 'yun. Para sa akin, ang gabing 'yun ay ang pinakapangit sa lahat ng pangit! I hated it with my existence! Nang dahil sa gabing 'yun, napamukha mismo sa sarili ko ng taong gusto ko na hindi at wala akong chance sa kaniya.

Kahit paulit-ulit kong kinalimutan ang gabing 'yun, pilit pa rin itong bumabalik sa akin! At some point, I thought of killing myself. Dahil guliting-guilty ako! Dahil diring-diri ako sa sarili ko! Ang pakiramdam na parang nagbabalat-kayo ka lang? Ganiyan ang naramdaman ko sa bawat papuri na binibigay ng mga taong mahal at malapit sa akin. Nakakasuka!

At alam niyo yung mas nakakatawa? Yung ang pangalan mo mismo ay Angel pero ang kasalanang 'yun ang naging bahid sa pangalan na 'yan. Every time, every single time na maririnig ko 'yan ay pilit din akong ibinabalik sa gabing 'yun. And I hated myself for it.

Ang puso ko nagpapakarupok, sinasabi nito na baka hindi lang talaga niya maalala, na may chance pa talaga ako, na pwede pang may maging kami ng taong gustong-gusto ko. But my mind says otherwise.

But look at me now, making love to the same man who made me fight my inner demons alone.

The night is still high! 'yan ang makikita mo sa buong place. I can picture myself awestruck at the place, it is flooded with people! Mapa-teenager man o oldies. Mukhang nag-e-enjoy sa buhay nila with the loud music and treacherous deeds in this famous club. Some are grinding na para bang ito na ang huling sayaw ng buhay nila. Some are nag-iinuman and are making out na parang mga hayop that is in heat!

WOW! As in wow! Ganito pala ang nangayayari sa isang club? I was expecting it to be like this, but this is just so surreal. It's like a place where no one will fuck with your business, unless you want to be fuck literally. Yes, makikita mo ito sa mga movies or mababasa sa mga libro, pero there's a big difference pala ang sa totoong buhay! It's different when you're in the real action na.

I'm innocent as what my first name say so. I was raised with innocence and just plain Ace, minus the fact that people refers me as a bratinela. I don't really care! Fuck people who can't keep their heads from other people's head. I-untog ko sila sa wall eh! Gosh, naiirita ako with just the thought!

"Ace? What in the hell are you doing here?!" Napalunok ako ng makatagpo ko ang nanglilisik na mata ni Kuya Silver. Oh my Gee! I'm doomed! Pero hindi ako nagpahalata, instead I raised my chin up and gave him the predatory smirk. I want to be here, so walang magpipigil sa akin.

"I'm here, so what Kuya?" From the right hand, I transferred my purse with my other hand.

Kuya Silver looked at me as if I'm crazy. But he knows better, I know he does. Napaigik ako ng bigla niya akong hilahin, nakakabangga na kami ng ibang tao for God sake! Pero mukhang wala lang ito sa kanila. Too engrossed in having their best night! Unlike me, kinakaladkad ng kapatid.

Hindi ko na alam sa kung saan at kung ano ang papuntahan namin dahil sa mga nakikisilaw na ilaw, at kung hindi naman ilaw, ay dahil sa dilim ng place. One thing I'm sure is papunta kami sa itaas na bahagi ng club.

Basi palang sa higpit ng hawak at ang harshness ng pagkahawak ni kuya sa braso ko ay alam kung galit na ito.

"Ang tigas ng ulo mo! And don't be so confident dahil alam kong pareho lang tayong malalagot kapag nalaman ito ng dad and mom! Ace, you brat what are you even thinking huh? This is not a play station? Or a Barbie House for fuck sake!" Gosh, kailangan ba talaga na ipamukha niya sa akin? He can simply say anything un-harsh you know! Pero dahil galit siya, at alam kong tama siya, then so be it.

I will act as if I'm sorry! I hate it, but yeah. Ugh!

"Kuya... sorry. Please don't tell this to mom, especially dad. I'll be grounded, ayaw ko ma-ground kaya! What will happen to my shopping spree? My make-ups, kuya? Hahayaan mo ba talaga akong maging ugly?" Pagmamakaawa ko sa kaniya ng bigla niya akong bitawan sa isang hallway na may dalawang taong naghahalikan na para bang walang bukas. Gosh people, get a room!

"Alam mo naman pala, Ace! Pero why on earth are you here?! Ha?! Explain this shit or elese I'll drag you dad's office this instant. Now, Ace."

Alam ko kung paano magalit ang kuya kaya and alam ko na hindi siya nagagalit without any dumb and senseless reason, kaya seeing him this mad at me, natatakot ako. I gulped hard and pouted in front if him. I'm scared na. And I don't want to cry kasi masisira ang make-up ko. No! That can't happen. May maraming paparazzi and I can't afford to look ugly! Ikakamatay ko 'yun!

Napaphikbi na ako, note with no tears. Just pure drama.

"K-Kuya, natatakot na a-ako." Hikbi ko habang sapo-sapo ang kamay ko na napdiin niya sa pagkahawak at ramdam ko ang kirot nito ng yakapin ko ang sarili ko. Gosh, Silver, please cooperate naman at baka wala na akong maabutan sa pinunta ko dito!

"Scared?! Hindi ka bobo, Ace! Alam mo na mas malala pa dito ang matatanggap natin pareho kay Dad kapag nalaman niya ito! Hindi mo ba 'yun naisip, ha?! Danger is lurking around the perimeter for fuck sake!"

Humawak ako sa kaniya at mangiyak-iyak na tumingin sa mga mata niya.

Hindi ko rin kasi mapigilan ang sarili kanina na sundan ang kuya ng marinig ko ang pag-uusap ng barkada niya na magkikita sila ng barkada dahil huling araw na ni Lance dahil pupunta ito sa States. And I don't want that! I know na alam niya ang sitwasyon namin pero bakit mas lumalayo pa siya sa akin? Ganoon ba ako hindi kagusto-gusto? Dahil ba sa bakla ako? Dahil sa alam niya na hindi na siya makakapang-babae dahil matatali na siya sa akin? Kasalanan ko ba 'yun? Kasalanan ba ang hilingin na at least ay makita o maipakita ko sa kaniya ang nararamdaman ko. Na I'm also worth the love and time!

Naputol lang ako sa mga masasakit na iniisip ng maramdaman ko ang yakap ng Kuya Silver. I can't help myself but to hug him back. I'm so stress with all the information na pilit ko pa ring pino-proseso sa murang isip ko, and dumagdag pa ito! I don't know but I can feel it, nararamdaman ko na mukhang may mali kay Lance. I mean he already saw me once pero bakit parang hindi man lang niya ako in-acknowledge na fiancée niya. Or kahit na batiin as a sign of respect dahil ako lang naman ito, ang mapapangasawa niya!

"Hush, princess. Tahan na. sorry at nasigawan kita. Nag-aalala lang ang Kuya dahil una delikado ang ginawa mong pagsunod sa akin. Malayo 'to sa bahay natin and isa pa ay bakit hindi ka napigilan ng mga bouncer sa labas. You're still underage, princess; now tell me, how did you get in? Hmm?"

Sumisinghot akong tumango while explaining na kaklase ko ang ang kapatid ng may-ari ng club, to be specific ay ka-barkada rin ng kuya Silver. After that ay nakatanggap ako ng kurot sa pisngi galing kay kuya for being cunning and he proceeded in lecturing me not to do this again dahil napakadelikado raw nito. I know and I said how sorry I am. Buti na lang at prinsesa ako ni kuya kaya kaagad niya akong napatawad!

And about mom and dad, siya na raw bahala na mag-explain sa kanila. Nakonseniya tuloy ako, just kidding. Wala pala akong konsensiya. At tsaka he should deal with mom and dad, bahala siyang ma-grounded, basta hindi lang ako!

He leaded me to a room at sinabing mag-behave raw ako doon since may mga kasamahan siya doon and my eyes shone with delight ng sabihin ni Kuya na kasama raw doon sa room ang hinahanap ko, si Lance Millonel Zapanta. My fiancée! The room was field with laughter, voice from karaoke, which I must add was too cheap for my liking, and smokes from cigarettes aka cancer stiucks.

Nakikita ko ang mga pamilyar na mukha sa kwarto, mostly ay ang mga kaibigan ni kuya at kasama na doon si Lance na napapagitnaan ng dalawang babae! Uminit ang ulo ko dahil doon pero hindi ko na lang pinahalata at baka mapansin pa ito ng iba. I don't want them to notice lalo pa't wala silang alam sa mga pinagdadaanan namin ngayon, ng pamilya namin.

Kuya introduced me to each and every one na kasama nila sa loob. I acted civil of course. And mukhang wala namang problema ang mga kaibigan niya dahil sa nakiki-party-crash ako. The only problem was mukhang mapapagalitan ang kaibigan ko na nagpapasok sa akin dito.

Umupo na rin ako sa pabilog na sofa na nakaharap sa screen na nag-di-display ng mga babae na naka two piece while a song lyrics is flashing, ew! Sa posisyon ko ay napapagitnaan ako ng kuya at ang isa niyang kaibigan. Dahil sa kaharap ko ngayon si Lance ay hindi ko na napansin kung sino itong katabi ko dahil hindi naman ako pinapansin nito at ang dalawa ay mas nakapokus sa mga babae na mahaharot.

If glares could kill for sure ay inu-uod na ang dalawang babae na nakahawak sa fiancée ko. My fiancée! Mga malalandi!

I badly want to rip their hands away from Lance at pagsasampalin sila para maipamukha na ako ang legal at wala silang karapatan na landiin ang akin, pero reality slapped me in the face. Hinding-hindi ko 'yun pwede gawin dahil mukhang wala namang pakialam ang sinasabi kung fiancée sa akin.

Jerk! Motherfucker! Asshole! Shitface! Fucker! Dipshit! Ugh!

Kuya, sa kung ano mang himala ay humiwalay sa babaeng linta at inasikaso ako. Binigyan niya ako ng juice from the bottle pero dahil sa alam niya na hindi ako umiinom from a bottle ay isinalin niya ito sa isang baso.

"Brat,"

Katam-taman lang ang lakas ng pagkabigkas nito, sapat lang para marinig sa malakas at wala sa tonong kumakanta ngayon. Kaagad na tumaas ang kilay ko ng mapagtanto na after a gazillion year ay napansin na ako sa lasing kung fiancée. Basi sa mukha nito na namumula at padilat-dilat na mata ay alam kung lasing na ito. Pero hindi ito ang nakapagpainis sa akin kung hindi ang paraan ng pagatawag niya sa mapapangasawa niya.

This asshole just called me brat. How dare he?! How dare this philandering asshole call me brat? It's 'babe' for you, stupid! Out from frustration ay ininom ko na lang ang laman ng baso after wiping the lid from a tissue.

Ng inilapag ko ito ay napapunas ako sa aking leeg dahil sa init and I traced my lips with my tongue and swirled it at sinipsip ang ibabang labi, damn the juice was to sweet for me! I noticed how Lance was intently looking at me, to be specific my lips. Himala at mukhang lumagpas ng ilang segundo ang tingin niya sa akin, he gulped as he was thirsty. I saw his full of stubble chin bobbed from the simple action. It was hot as hell! Napakagat labi akong sinipat ang buong porma niya just as I watched how lust overclouded his lids. I saw him smirk and drink a glass of rum from the table.

I don't back out easily but because nasa tabi ko lang ang Kuya kaya ako na ang unang humiwalay sa tiningin ni Alnce, Away from is predatory gaze. Damn, he's like a alpha. A hot and blazingly stud alpha! Basi palang sa hagod ng tingin niya sa skinny white short na suot ko paitaas sa red crop-top ay alam ko na ang mga lumilipad sa isip nito. And it involves me naked.

Ha! Hindi ako makapaniwala na sa isang gago lang ako matatali. This is not the Lance I was expecting. Looks like I was fooled and captivated by his looks, no? My mind says na hindi ko na dapat ituloy ang kung ano man ang pwedeng mangyari and to behave, while on the other side, and my damn heart keeps on provoking me to continue what I was doing because it was fucking working!

Dahil ubod nga ako ng tanga, nakita ko na lang ang sarili ko na kahalikan si Lance sa isang kwarto. Hindi ko na alam, parang lahat ng inhibisyon ko ay nawala at sa taong kahalikan ko na lang nakasentro ang mahalaga.

I was supposed to help him get in his car dahil sa sobrang lasing na nito pero sa hindi matukoy na rason ay nagpahigit ako sa kaniya sa kaharap na hotel at heto ngayon, umuungol dahil sa sarap, at sakit ng mga halik at hagod ng isang Lance Zapanta.

Alam ko na mali dahil lasing si Lance pero hindi ko na mapigilan ang sarili! But I did and I made him bow to a promise. He promised kaya siguro naging kampanti ako. Siguro 'yun ang binunutan ko ng lakas to take this sinful play I'm in. I was moaning and the person above me was groaning from pleasure. His groans are enough for me to be happy and to have a smile in my face. Hindi ko alam kung manhid o tanga ako dahil sa ginagawa ko ngayon pero hindi ko naman maitatanggi na nasisisyahan ako. Na natutuwa ako dahil nasa aking mga bisig ang taong pinakagusto ko. Hindi na sa mga babaeng 'yun.

Masiyadong bang tanga ang desisyon ko? Pero hindi, he promised me. And panatag ako doon.

My heart was beating fast as I can felt him touching me from my body parts that are sacred for me. Sisiguradohin kung ako na lang Lance. Sisiguradohin ko yun.

Pero bakit naging yun ang binanggit niya? Bakit hindi na ako ang nasa-isip niya while he was kissing me. Why? Anong nangyari at bakit hindi na ako naging subject of his desires? Why? At doon ko lang namalayan na hindi na pala tuwa at sarap ang lumalabas sa makasalanan kong bibig. It was cries of pain from what is happening. Iyak na lang ako ng iyak as he continued in lapping me, giving me the supposedly pleasure, pero basing from what he had said, basing from the name na binibigkas niya ay hindi ako yun.

Ang sakit.

Before we could finish the deed ay hindi ko namalayan na nasa sahig na pala ang taong mahal ko, nasa sa --- oh no. Hindi pwede na mahal ko na ang taong ito. HINDI! No. No. No. No! NO!

Ughhh! I'm a fool! Hindi ko namalayan na mahal ko na pala napigilan ang sarili na mahalin si Lance. Kung kanina ay puno ako ng confidence dahil sa akin na ang taong gusto ko. Pero ngayon ay wala na. Puno na lang ito ng pagsisisi. Nagsisisi na ako! Dali-dali akong tumayo at pinulot ang mga damit ko na nasa sahig, thrown away like a useless rag. Just like me, a useless rag, too drowned from my feelings na hindi man lang namalayan na ang tanga ko na pala.

I was about to go out when I saw him. Nakita ko ang taong mapapangasawa ko. Ang taong papangakuan ko ng habang-buhay. It was a fairytale dream of mine, ang makapangasawa ako ng taong mamahalin ako, ang taong handang ibigay sa akin ang buong mundo, pero sa nangyari ngayon, I guess fairytales are not true. I guess it was all fiction. Walang katotohanan!

Sabihin niyo na ang lahat ng mga mapashugahang salita, tanga, bobo, o tanga but I can't let him lying on the floor like the wasted fool he was. I can and will help him. So I did. Tinulungan ko siyang magbihis ng bathrobe dahil sa nangangamoy na ang mga damit niya. I helped him, pinunasan ang malagkit niyang balat, pinunasan ang mga lipstick na natira sa leeg niya galing sa mga babaeng yun. I helped the person who made me realized that I am nothing but a gay na masiyadong mapaghangad at vulnerable sa feeling niya.

Looking at my supposedly man,

'Ang swerte ng babaeng binanggit mo, Lance. Ang swerte niya dahil sa siya ang pinili ng taong hindi kailanman magiging akin. Ang swerte mo.'

Siguro kung naging babae ako, mamahalin at mapapansin din ako ni Lance. But it won't happen, ever. Kaya pinapangako ko sa taong 'to na hindi na ako magpapakatanga sa'yo, Lance. Once is enough. Twice is a crime.

"Ang gwapo mo rin naman kasi Lance. Kaya siguro hindi ko napigilan ang sarili ko na ma-in love sa'yo. Sino ba ang hindi? Ikaw ang pantasya ng lahat, mapababae o mapalalaki man. Handsome, Ultimaltely powerful and rich, smart, siguro minus points ka sa cold mong ugali, but all in all, you're the prince charming that I wished a princess like me would be my forevermore..."

"Pero impossibly kasi ang hinahangad ko," I paused to wipe the tears na hindi ko man lang namalayan na tumutulo na pala, "Hinding-hindi 'yun mangyayari sa akin dahil iba ang gusto or baka nga mahal mo. Sana ganun rin ang pagtingin mo sa akin, but no, I know sa nangyari ngayon hindi mo ako mapapatawad at masusuka pa siguro. I really am very sorry. Sana mapatawad mo ako. I love you but this time, I also hate you."

When I saw him regaining his mind state, which was my cue to step out of this room and to step out of his life. Sana hindi mo ako matandaan at ibigay mo na lang sa taong 'yun ang lahat ng pinangako mo sa akin. Alam ko naman na wala siya sa tamang huwisyo ng ipangako ang mga 'yun. Ha, baka nga hindi lang ako ang pinangakuan niya.

Umalis ako, pero mukhang nagmamadali rin itong lumabas. As a I took a sit in my car, nakita ko ang taong nangako sa akin na lumabas sa hotel na 'yun, going straight to his car and pinaharurot ito palayo. Hindi man lang niya namalayan na nasa tabi lang ang sasakyan ko sa kaniya.

I will shed these tears. Pupunasan ko rin ito, and so I did.

"Goodbye, my prince charming."

Napasinghap ako sa pagkakatulog at nagising na masakit ang katawan. I was about to stand up, but an embrace from my waist stopped me; I was locked by a strong hands. It was Lance. Alam ko naman siya ito.

Hindi lang ako makapaniwala. "Ace, don't go. I love you, baby

"I'm hungry Lance." I whispered silently and kaagad na bumukas ang magagandang mata niya.

"Wait here. I know you are sore down there and I'm not sorry for it. You deserve it my little cunning brat. Wait here and I'll prepare something for you."

"Sarapan mo ah."

"As tasteful as I am, baby."

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro