sealed

LANCE'S POV

Motherfucking idiot! That was planned already! Naka-plano na ang lahat but you let yourself slip and damn, my brat deserves a better love confession than what just happened! Remembering his reaction, I know he was shocked by the confession. The one thing I'm not certain though if it's a good sign or a bad one.

"Alam mo? Para akong tanga kaka-prepare ng perfect date mo tapos sa ganun lang pala mauuwi ang lahat? Kapagod kaya, Lance! Juskooo!" Rei argued.

Rei was supposed to make everything perfect for the date na kung saan ko sana sasabihin lahat ng nararamdaman ko and kung saan ko ibibigay ang singsing pero nabasa niyo naman nangayari. Palpak ang mga plano!

"Boss, cheer up! May singsing pa! You can still make cover-ups sa lahat ng pumalyang plano. Maybe this time ay baka maisakatuparan mo na ang perfect proposal mo. Ano sa tingin mo, boss."

I drink the whiskey straight to my bladder and napabuga ng hangin sa anghang na naging dulot nito sa aking sistema.

I chose not to answer their questions and drunk myself with these shits. I don't need to worry anything; I can handle myself when drunk. I won't cheat to my brat just because I'm in the spell of alcohol. I don't believe in that bullshit! If you really love your partner, drunk or not you will not cheat on them. Cheating is a choice kaya mga talk-shit yang palusot ng ibang lalaki na dahil sa lasing daw siya. Bulls! As a man, you should know when to limit yourself!

Hindi ko na lang pinansin ang dalawa at nagpatuloy sa pag-inom. Good thing I have a friend's house to crash in for the night.

I'll make something up for you, brat. I won't make you settle for less. You deserve the universe.

-

ACE'S POV

Nag-aalala na ako kay Lance! Saan na ba kasi 'yun nagsusuot?! Nasa ibang bansa kami for damn sake! I tried calling him pero naiwan pala niya ang cellphone niya!

Lance naman eh! Nasaan kaba kasi? Its past midnight already and I don't have any idea sa kung nasaan siya!

Eh, kasi naman Ace, eh! Bakit kapa kasi nag-iinarte at tingnan mo tuloy ang nangyari! I know he wasn't expecting my reaction kanina from the confession. But really, kailangan niya ba talagang takbuhan ako matapos akong pakiligin?

Naputol lamang ang kakaikot ko sa harap ng lamesa ng biglang bumukas ang pintuan ng penthouse at iniluwa dito si Lance na lasing at inilalayan ni Ken.

From his state ay alam kong malubha ang tama ng alak sa kaniya. I ran to the door's direction and immediately ay inalalayan ang isang balikat ni Lance. Shit, ang bigat! Itinuro ko na lang ang direksiyon ng kwarto namin para kaagad na makahiga ang pasuray-suray na bulto ni Lance.

Ng maipasok at maihiga na namin ni Ken ng maayos si Lance ay hinatid ko na siya sa pintuan at pinasalamatan. At least I don't need to worry with Lance's whereabouts kasi naka-uwi na siya, thanks to Marken.

"Salamat sa paghatid ni Lance, Marken. Pinag-alala niya talaga ako kanina, eh." I crossed my arms and umiling.

I can't believe na naglasing siya instead na pag-usapan namin ang aming relasyon.

"Walang anuman 'yun, Ace. I'm his best friend at obligayon kung i-uwi ng ligtas ang kaibigan ko kapag nasobrahan na."

Ginulo niya ang buhok ko at isinirado na ang pintuan pero bago pa ito tuluyang maisarado ay may sinabi siya.

"Gago 'yang kaibigan ko, Ace. Pati rin naman ako at hindi namin 'yun maitatanggi, pero kapag nagmahal si Lance, isa lang at iba 'yan kung magmahal. Wagas at kakaiba sa mga nakasanayan. He doesn't speak out his problem about love but his transparent when in loved. Alam ko ang nangyari sa inyo noon ni Lance and I don't want na pangunahan ka, sana ay masabi mo rin ang damdamin mo sa kaniya, Ace. Your transparent also and I can see the love and adoration from your eyes mula noong unang beses pa lang kayong nagkita ni Lance. 'Yun lang, good night."

Tumalikod na siya and bumalik ako sa kwarto namin ni Lance na tulala sa mga sinabi ni Ken. Tumpak at tama lahat ng mga sinabi niya tungkol sa amin ni Lance.

Inabutan ko ang nakadapang Lance sa malaking kama at ako'y lumuhod para tanggalin ang sapatos na suot niya, kasama na rin ang mga medyas. Slowly ay pinatihaya ko siya at inisa-isang tanggalin ang mga butones ng suot niyang damit.

"S-stop!" Natigil ako sa sinabi niya. This felt nostalgic.

"You need to take off your clothes, Lance so I can proceed-!"

Naputol ang mga dapat kung sabihin ng bigla niyang itinaboy ang mga kamay ko na nakahawak sa kaniya.

Hindi ko na lang pinilit at baka magalit pa siya. Pinatulog ko na lang at kumuha ng bimpo at maligamgam na tubig. Hinandaan ko na rin siya ng maiinom na tubig at dalawang pirasong advil sa bedside table.

I thought he was sleeping when I was finally done with undoing his polo shirt. Ng sa kaniyang pambaba niya na ay bigla niya ulit itinakwil ang kamay ko.

"Lance, huwag matigas ang ulo."

Nasasaktan na ako sa mga memorya na pumaibabaw at bumabalik sa aking isipan. Truly, some things never change.

"Please, stop." I didn't listened to his pleas but rather ay inalis ko na sa pagkakasuot ang pambaba niya, leaving him with only a tight black boxer brief.

"S-stop!" Na-alarma ako ng nagpupumilit siyang tumayo. "I'm a committed man! P-please don't take advantage of me. Please."

Hindi ko alam kung matutuwa ako o maiirita dahil sa sinabi niya. Lokong 'to, kahit lasing, mahangin pa rin. May pa take advantage pang nalalaman!

"It's me, Ace. Your fiancé, Lance," I kissed his forehead.

His eyes are drowsy yet he's trying really hard to open it.

"R-really? You're my brat?" I kissed his nose this time and childishly giggled at his cute scrunched up face.

"Oo nga, now, keep still and aalagaan ka pa ang lasing na fiancée ko." I saw a faint smile formed in his lips.

"I will impregnate you, keep you in my side always, babe. We will create a happy family, Ace. Pangako ko 'yan." Paputol-putol man, but it was enough to halt my movements. 

Naiiyak kong pinunasan ang mukha niya. 

"Gago ako eh, alam kong gago ako, babe. But please, don't leave me. Hindi ko 'yun kakayanin, brat." 

I felt his hand searching for mine kaya pinagsiklop ko ang mga ito. 

"You're drunk, Lance. I don't want you to regret your words when you're sobber. kaya please huwag mo akong paasahin." I whispered enough for him to hear my pleas. 

sobra akong nadurog sa pang-iiwan niya sa akin noon na nawala ang kompyansa ko sa sarili. No matter how hard i convince myself, the mere memory of the night where he choose to lose me so he could have his freedom is enough to pained me again and again. 

Hindi na siya nagsalita kaya tinapos ko na ang paglilinis sa katawan niya. Akala ko tulog na siya ng bigla siyang nagsalita.

"Brat?"

"Hmm?"

"I love you."

"I know."

"I love you, brat."

"I know. I love you too, babe."

"Really?"

"Oo nga, mahal kita."

"Totoo?"

"Yes, Lance. I love you, noon pa man. Huwag ng makulit."

"I love you, babe."

"Hmm. Thank you for learning to love me, Lance." I whispered as I kissed his parted lips. I sealed my love for this man. The man I will bear the name after mine.

Soon, I'll be your Angel Cram Easton Villamayor-Zapanta.