Hoofdstuk 11
Pov Destiny
Ik mis maar een ding; vleugels! Waar zijn die dingen? Op dat moment loopt er een vrouw naar me toe.
"Destiny?" vraagt ze.
"Ja dat ben ik!" zeg ik enthousiast.
"Niet zo enthousiast meisje, je bent pas net dood!" zegt ze. Ik kijk haar raar aan. Het zal wel. De vrouw heeft een broekpak aan dat helemaal zwart is. Ook heeft ze een oortje in, het ziet er heel keurig uit. Ze wenkt dat ik moet meekomen. Ik loop achter haar aan naar een andere kamer.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro