Multi: Yakut Değirmenci

×××

"Yakut, bu soruyu sen anlatır mısın tahtada?" Kafamı defterimden kaldırıp matematik öğretmenime çevirdim. Bilerek yapıyordu. Tahtada soru çözmekten nefret ettiğimi biliyordu. Birkaç kez daha aynısını yapmıştı ve onlarda da çözmek istemediğimi söylemiştim ama zorla tahtaya çıkartıp çözdürmüştü.

"Anlatmak istemiyorum." dedim ve başımı tekrar defterime eğdim. Sessiz sınıf içerisinde duydum topuk sesleri gittikçe kuvvetleniyordu. Gözümün önünde beliren saçlarla başımı kaldırdım. Metamatik öğretmenim bana doğru eğilmişti. "Şu sıralar derslerle ilgisizsin. Maalesef ki bu soruyu tahtada çözmezsen müdürü bilgilendirmek zorunda kalacağım. Muhtelemen de ordan babanın kulağına bir şeyler gider." dedikten sonra doğruldu. Elindeki tahta kalemini bana uzattı.

Gözlerimi birkaç saniyeliğine kapatıp sakinleşmeye çalıştım. Açtıktan sonra bana sırıtarak bakan kadının elindeki tahta kalemini çektim ve tahtaya doğru yürüdüm. Yine herkes bana bakıyordu ve bu en nefret ettiğim şeydi. Göz önünde olmak...

Bir şey söylemeden tahtada yazılı olan soruyu çözdüm. Allah'tan soruyu yerimde çözmüştüm de bir hatamda 'sen nasıl birincisin?' sorularına maruz kalmamıştım.

Kalemi öğretmenler masasına bıraktım. Ön sıradan bir çocuk bana seslendi. "Ben böyle yazınca bir şey anlamadım, anlatır mısın?"

"Öğretmenin anlatsın." dedim çocuğu terslememeye çalışarak. Amacım çocuğu terslemek değildi zaten. Zorla tehdit edilerek çıktığım tahtada daha fazla durmak istemiyordum.

"Bence de Yakut, soruyu bir de anlat. Herkes güzelce anlasın." Dişlerimi sıktım. Nefret ediyordum burda olmaktan.

Kısaca soruyu anlattım ve kimsenin konuşmasına müdahale etmeden yerime oturdum. Ben oturur oturmaz da kurtarıcım olan zil çalmıştı.

Bazıları dışarı çıkmıştı bazıları da sırasında uykuya dalmıştı. Ben de test kitabımı açıp çözmeye başladım.

Bir soruda takılmıştım. Ne yaparsam yapayım cevap çıkmamıştı. Zaten bir sonraki ders son dersti ve hem ders hem de molalarda test çözmekten beynim bulanmıştı. Muhtemelen yarın sabah kalkar kalkmaz soruya baktığımda hemen yapabilecektim ama şu an mantıklı düşünemiyordum.

Test kitabımı kapatıp şakaklarımı ovaladım. Sıramdan kalkıp tuvalete gittim. Tuvaletten dönüşte bana birkaç gündür sürekli mesaj atan kişiyi düşündüm. Neden bunu yaptığı konusunda bir fikrim yoktu. Genelde insanlar babam yüzünden benim de kibirli olduğumu düşünüp benimle arkadaş olmaz ya da konuşmazdı. Bazıları buna rağmen benimle arkadaş olmak istediyse de babam öğrendiği gibi o kişiyle aramızı bozmuştu. Ona göre dikkatimi dağıtan ve beni boş şeylerle oyalan insanlardı hepsi.

Sınıfa girdikten sonra sırama oturdum ve test kitabımı açtım. Takıldığım o soruyu mutlaka çözmem gerekiyordu.

Soruya baktığımda kaşlarımı kaldırdım. Biri yaptığım işlemde bir kısmının altını çizmişti ve ordan bir ok çıkarıp doğrusunu yazmıştı. Yazdığı şeyi inceledim. İşlem önceliğini gözetmeden yaptığım bir hataydı. Sonra sorunun yanına yapıştırılmış renkli post-it kağıdına baktım. İnce ve güzel bir el yazısıyla bir şeyler yazılmıştı.

'Kafanı çok yoruyorsun. Üzerinde fazlaca sorumluluk olduğunu biliyorum. Bu sorumluluğunu azaltacağım ama bana fırsat vermiyorsun. Sadece sana yardımcı olmak istiyorum. Ama engelimi kaldırmadığın sürece bu çok mümkün olmuyor. Engelimi kaldırır mısın? :)'

Kitabı kapatıp telefonumu çantamdan çıkarttım. Smsteki mesajlarımızı silmiştim ama WhatsApp'taki konuşmalarımız dıruyordu. Engeli kaldırıp kaldırmamak arasında kalmıştım ama gelen bir deli cesaretle engeli kaldırdım.

Klavyede parmaklarımı gezdirip mesaj atacaktım ki benden önce davrandı.

053****: Oh be, sonunda!

053****: Hiç kaldırmayacaksın zannettim.

053****: Bir haftadır engeli kaldırmanı bekliyordum.

053****: Bir notumla kaldıracağını bilseydim daha önceden yapardım bunu.

053****: İletildi işaretini görmeyi özledim vallahi.

053****: Sen de özledin mi?

Yakut: Hoşt

Yakut: Ne özlemesi?

Yakut: Sana, bana artık mesaj atma benimle ilgilenme diye yazıyorum.

053****: Böyle kaba konuştukça üzülüyorum ama

Yakut: Bodoslama soruyorum

Yakut: Bana aşık mısın?

Yakut: Ya da hoşlanıyor musun?

053****: Hey, o da nerden çıktı?

053****: Öyle bir şeyi hiç ima etmedim.

Yakut: İma etmedin mi?

Yakut: Sürkeli iyiliğimi istediğini söyleyip duruyorsun

Yakut: Karşısındakini sevmeyen insan bunun için neden uğraşsın?

053****: Yine çok zekice konuştun.

053****: Ama gerçekten sana aşık değilim, hoşlanmıyorum da

053****: En azından şimdilik

053****: Sadece hayatına dokunup hayallerini fark etmeni sağlamak istiyorum

053****: Hayallerine dokunmak istiyor musun? Yardımımı kabul edecek misin?

Yakut: Yardımını kabul edeceğim

Yakut: Ama telefon üzerinden değil

Yakut: Bana yardım etmek istiyorsan karşıma çık

Yakut: Ha, karşıma çıkacak cesaretin yoksa

Yakut: Hayatıma da hayallerime de dokunamazsın

053**** kişini engellediniz.

×××

Ramazan Bayramı hepimize mübarek olsun!

Geçerken yıldıza tıklamayı unutmayın💜