×××

Gözlerim hala yeni alındığı belli olan telefondayken öğretmenler zili de çalmıştı. Hızlı davranarak kutunun içinden siyah telefonu aldım. Nerden baksan birkaç binlik bir telefondu. Pahalı olduğu barizdi.

Orta tuşuna bastım. Ekran açıldı. Ekranda benim geçen gün Gezegen'e attığım bir fotoğraf vardı. Gülerek ekranı kaydırdım. Ekranı açtıktan hemen sonra telefon titredi. WhatsApp'tan mesaj gelmişti. Mesajı açtım.

Gezegen: Telefona bakıp gülüyorsun, kızmadın. Ve sana artık ulaşabiliyorum. Daha ne isterim?

Yakut: Kızmadım çünkü ne amaçla aldığını biliyorum. Ama almasan daha iyi olurdu. Biraz pahalı bir şeye benziyor.

Gezegen: Şey evet, biraz tuzlu geldi ama sıkıntı değil,

Gezegen: Böyle içim daha rahat

Yakut: Teşekkür ederim

Gezegen: Önemli değil

Gezegen: Eve giderken telefonu sessize falan alıp sakla

Gezegen: Baban bulmasın

Yakut: Telefon güme gider diye mi? :)

Gezegen: Hayır, sana zarar vermesin diye

(Görüldü)

Gezegen: Öğretmenler sınıflara girdi bile

Gezegen: Hava da soğuk

Gezegen: İçeri gir, üşüteceksin.

Yakut: Teşekkür ederim

Gezegen: Ne için?

Yakut: Her şey için

Yakut: Yaptığın tüm şeyler için

Gezegen: Tamam abartma da sınıfına git

Gezegen: Sessize al telefonu, derste canım sıkılırsa sürüyle mesaj atabilirim

Gezegen: Ona göre

Yakut: Tamam, sen de sessize al

Yakut: İki gündür ben de çok doldum, mesaj yağdırabilirim

Gezegen: Teneffüste yağdır ne yağdıracaksan

Yakut: Tamam be

Yakut: İyi dersler

Gezegen: Sana da Kızıl.

×××

Gezegen: Ne oluyor orda?

Gezegen: Dersten izin alıp çıktım

Gezegen: Sizin sınıfın kapısı açıktı ve içeri baktığımda

Gezegen: Yanında daha önce görmediğim biri oturuyordu

Gezegen: DELİ OLDUM LAN

Gezegen: Yanında oturan ve arada sana bakıp duran lavuk kimdi?

Gezegen: KİMDİ LAN BEN SANA BAKMAYA KIYAMAZKEN YANINDA OTURABİLEN ÇOCUK

Gezegen: Diye hesap sormak isterdim senden

Gezegen: Kıskandığımı binbir türlü laflarla belli edecek olsam da isterdim

Gezegen: Ama yok

Gezegen: Buna hakkım yok

Gezegen: Neyinim ki senden hesap soracağım

Gezegen: Hangi hakla seni kıskanabilirim ki?

Gezegen: Bana belki hala güvenmiyorsun

Gezegen: Belki geceleri yatarken aklını kurcalamıyorum

Gezegen: Sen artık aklımdan çıkmazken ben aklına bile gelmiyorum belki

Gezegen: O yüzden sana bunları sorma hakkım yok

(17 mesaj silindi)

(Yakut çevrimiçi)

Yakut: Hey ne yazdın o kadar?

Gezegen: Önemsiz

Gezegen: Derste canım sıkılmıştı öylesine şeyler yazdım

Yakut: Ya ama merak ettim

Yakut: Bir dakika önce girseydim görecektim mesajlarını

Gezegen: Ama görmedin :)

Yakut: Çok kötüsün

Gezegen: Teneffüsteyiz, kantine insene

Gezegen: Acıkmışsındır.

Gezegen: Kahvaltı etmediysen sabahtan beri açsın

Yakut: Aslında açım ama üşeniyorum

Gezegen: Üşenme

Gezegen: Hadi çık sınıfından

Yakut: OF TAMAM

Gezegen: Oflama bana!

Yakut: OF

×××

Gülerek telefonumu kapattıktan sonra ayağa kalktım ve telefonla oynayan Tunç'un başında dikildim. Ayağını sıraya yaslamıştı ve duvar kenarında oturduğumuz için çıkmamı engelliyordu.

"Kalkar mısın, çıkacağım."

Bana bakmadan cevap verdi. "Çıkamam. Çıkarsam yanarım."

Ofladım. "İki dakika çık, kantine gideceğim." Telefonunu kapatıp bana döndü. "Kantin mi? Vallahi çok acıkmışım. Bir tost ısmarlarsan kalkarım."

"Git kendin al tostunu ve de kalk!" Oflayarak kalktı. "Çok cimrisin." Onu umursamadan sıradan çıktım ve kantine doğru indim. Ama ayak seslerinden ve gürültülü bir şekilde mırıldandığı şarkıdan dolayı arkamdan geldiğini anlayabiliyordum.

Kantine girdikten sonra önüme geçip beni durdurdu. "Bu seferlik sen geç masaya, ben ısmarlarım. Ama bir dahakine kesin sen ısmarlarsın."

Baygın bir şekilde bakıp kollarımı göğsümde birleştirdim. "Herkes kendi isteğini alsın. Sürekli birbirimize bir şeyler ısmarlamak çok saçma."

Ellerini omuzlarıma koyup beni arkamdaki masaya doğru ittirdi. "Uslu bir kız olarak oturursan sana çikolata da alırım." Ellerini omuzlarımdan  kurtardım. "Antep fıstıklı olsun."
Sırıttı. "Tamam."

Sanırım ona daha fazla itiraz etmememe sevinmişti. Yeni geldiği okulda arkadaşlık kurmak istiyor olabilirdi ama o kuracağı arkadaşlık bende miydi emin değildim.

Etrafa bakındım. Tunç, tostları ve çikolatayı almıştı ve yanıma doğru gülerek geliyordu. Özünde iyi çocuk gibiydi. Sanırım ona çok fazla tepki verdiğim için özür dilemem gerekiyordu.

Masaya gelmesine birkaç adım kalmıştı ki yan tarafından hızlı bir şekilde gelen bir çocukla çarpıştılar. Şaşkınlıkla olayı izlerken Tunç'un üstüne çocuğun elindeki çay dökülmüştü. Ona çarpan çocuk olayı fark edince arkasına döndü ve yüzünü gördüm.

Bu çocuk, geçen gün öğretmenler önünde çarptığım çocuktu.

×××