Chapter 18: The Ghost of Bridle

Gray brought me to the mall matapos naming takasan ang nakaduty na guard. We were still in our uniforms! Dinala niya ako sa bookstore ng mall and we ate lunch together. We talked about so many things at somewhat ay nakalimutan ko na ang takot ko na si Gray si Zeus. It's really impossible. Sunod niya akong dinala ay sa Timezone. We played all the archade games there at nanalo siya sa lahat ng mga nilaro namin.

"Ang daya mo, hindi ako nananalo sa ibang mga laro. Let's play another, halos lahat ng computer games at iba pang mga laro ay nalaro na natin maliban na lang sa basketball", wika ko sa kanya at inihagis ang baril-barilan. Kahit anong gawin ko ay hindi talaga ako manalo!

He waved his hands. "I'll pass." He look around at naghanap ng iba pang computer-operated game na maaring laruin.

"But that's my only way to win!", sumunod ako sa kanya ng lumapit siya sa isang machine. Heck! I was never the arcade girl kaya hindi ko alam kung ano ang pangalan ng mga larong iyon.

"Ayoko ng maglaro." Umupo siya sa mga upuan nasa gilid.

I grabbed his hands at hinila siya papunta sa may basketball. "No! Maglalaro tayo!"

Ginamit ko ang binili niyang unlicard at nagsimula na. Wala naman siya nagawa kundi maglaro na rin. At the end ay nanalo ako. I'm good in aiming kaya marami akong nashoot. Hindi rin naman kataasan ang ring kaya walang problema sa akin. When I looked at Gray, he just scored 2 points.

"Hindi ka marunong magbasketball? Bakla ka ba?", hindi ko mapigilang tanong sa kanya.

"What!? I don't know that basketball indicates gender nowadays", iritadong wika niya. He crossed his arms at sumandal sa isang computer-operated game roon.

"But all guys know how to play basketball!", wika ko sa kanya.

"Not me!", he said at umiwas ng tingin.

"Bakla ka eh!", tukso ko sa kanya. He looks pissed ngunit mukhang nagtitimpi lang ito.

"Hindi sabi eh!"

"Bakla!" Sinabayan ko pa iyon ng hagalpak na pagtawa kaya mukhang hindi na ito nakatiis.

"I told you I'm not gay! Gusto mo bang patunayan ko sayo na lalaki ako? Then fine!" Tumayo siya at lumapit sa akin. Teka, bakit lumalapit siya sa akin? He's getting closer kaya napasandal ako sa lalagyan ng mga bola! God! What is Gray thinking?! Papatunayan niya na lalaki siya?! Is he going to kiss me?!? Mas lalo pa siya lumapit sa akin kaya inilagay ko ang kamay ko sa mukha ko! Oh my God! I'm not ready for this! No! No! Nakakahiya rin kasi marami-rami rin ang tao doon! Mas lalong lumapit si Gray sa akin. Nadikit na ang katawan niya sa katawan ko.

Kumuha siya ng bola mula sa likuran ko. He tossed it gamit ang kanyang tuhod at sinalo niya iyon sa pamamagitan ng kanyang dibdib then he hit it using his head. Inilipat-lipat niya iyon sa kanyang mga paa at tuhod. Eh?

He's doing soccer kahit basketball iyon. Mas matigas at mas mabigat iyon kumpara sa soccerball ngunit tila madali lang para sa kanya ang ginagawa. He's actually good at it, no, he's excellent.

"Still think I'm a gay?", tanong nito habang nagpatuloy sa ginagawa. I made a face. I thought he's going to kiss me! Wait, why does I seem disappointed?! Bakit ba ganoon ang iniisip ko?

"Fine you're not. Let's go, bibili pa ako ng cellphone", wika ko. Nauna na akong maglakad at sumunod naman siya. We went to a cellphone shop.

"Hey, buy this one para parehas tayo", he said at ipinakita sa akin ang kanyang cellphone ma katulad ng tinuturo niya.

"At bakit naman kailangang parehas tayo?! We're not a couple!", wika ko sa kanya at huli na ng marealize ko kung ano ang sinabi ko.

"What? Couple lang ba ang maaring magkatulad ang gamit?", tanong niya. He looked at me and raised one brow. Namula ako at wala akong maisip na sabihin! Why am I so stupid! Kanina iniisip ko na hahalikan ako ni Gray! Ngayon naman, I told him that we can't have the same thing dahil hindi kami couple! Seriously Amber? Where's your brain!? Have the zombies already got it?

"Ah, yeah! I will buy that!", wika ko at nagpaassist sa na roon. Nang magbabayad na ay saka ko lang natanto - WALA AKONG DALANG CREDIT CARD! NOT EVEN A SINGLE COIN! Asan na ba kasi ang utak ko, what's happening to me! Tiningnan ko si Gray at abot tenga naman ang ngiti ng hudas! He knew all along na wala akong dala dahil hinila niya lang ako diba? Arrrgh! Pinagmukha pa talaga akong tanga! Ibinigay niya ang kanyang credit card sa babaeng naroon at bumulong sa akin.

"I was wondering kanina nang sinabi mong bibili ka ng cellphone", he said and grin. "You don't have anything in your pockets kaya inisip ko na baka may nakalagay na pera o credit card sa dibdib mo o kaya ay sa gilid ng underwear mo."

I know I'm so red! Parang gusto kong lamunin ma lang ng lupa dahil sa hiya! And this Gray!!!!!

"Perv!", I hissed at him at mas lalong natawa ito.

"You're welcome!"

"I'll pay you later!", iritadong wika ko sa kanya. Tsk! This guy! Nakakainis talaga ito. Nang lumabas kami ng mall ay alas singko na ng hapon. We've been there for that long! Dinala niya ako sa park at may mga iilan na naroon. There were kids playing kahit medyo madilim na ng paligid.

"Bakit mo naman ako dinala dito?", tanong ko sa kanya. Naupo kami sa naroong bench at tiningnan ang mga batang naghahabulan.

"Wala lang. Gusto ko lang pumunta dito. I always walked in a park when I was in Athena", wika niya. He was looking at the park lamp na nasa gilid.

"Oh tapos?", tanong ko. Gray has never talked about Athena. Ngayon lang ito nag-open up tungkol sa dati nitong school.

"Athena High School was beside a park. Palagi kaming namamasyal roon ni Khael."

"What!? Si Khael ang kasama mong mamasyal?", I laughed at the thought. Ang bakla kayang isipin na lalaki ang palagi mong kasama na mamasyal sa park!

"Now I remember! Something scary happened way back then habang nasa park kami ni Khael that time!" Nanlaki ang mga mata ko! Something scary? Uh, he's not suppose to tell me some ghost stories right? I'm more afraid of death and of living people but ghosts give me chills and I'm afraid of them too! Kaya nga hindi ko kayang manuod kahit ng horror movie man lang! Ayaw kong tinatakot ang sarili ko!

"Now what? You've become pale? Don't tell me you're afraid of ghosts?", natatawang tanong niya and he smirked at me.

Inirapan ko siya. "What do you care?" Ano bang problema kung takot sa multo ang isang tao? It's pretty normal!

"They don't exist! Or let's say, they really exist because those are work of the devil but you should be more afraid of things around you. Not on that ghost behind you", wika niya at tinuro ang likod and I jumped out on the bench at yumakap sa kanya habang sumisigaw nang makitang may nakatayo nga doon! Narinig ko ang pagtawa ni Gray kaya napabitaw ako sa kanya. Why am I hugging him on the first place?

"It's just the balot vendor", natatawang wika nito. He was laughing like crazy!

"Balot po, Ma'am, Sir!" I glared at the vendor Geez! You almost give me a heartattack and then expect me to eat some! No way! At isa pa, hindi ako kumakain ng balot. Penoy lang but not balot! It's gross.

"Pabili po ng balot kuya", Gray said at lumapit ang vendor sa kanya. Binuksan nito ang dalang ice bucket at binigyan ng balot si Gray. He knocked the egg on the bench at nagsimulang kumain.

Bumaling ang magbabalot sa akin. "Kayo po ma'am?"

Umiling ako sa kanya. "Hindi po. Wala po akong pera." It's true! Wala naman talaga akong pera. Gray paid for everything including my expensive phone! Whatever, I'm gonna reimburse him later.

"Hindi niyo po ililibre si Ma'am, sir?", baling nito kay Gray. "Iba na talaga ang henerasyon ngayon. Kapag nagdedate na ang kabataan, hindi na ang lalaki ang gumagasta."

Namula ako sa sinabi nito. "We're not dating!", magkapanabay naming wika ni Gray. Uh, why does he thinks that way?

Napakamot naman ito sa ulo. "Ganoon ba? Hehe, akala ko kasi. Kahit na Sir, dapat ilibre nyo si Ma'am."

Nagpoker face si Gray. "Kahit na ilibre ko pa siya kuya, I don't think she eats stuff like this. Alam niyo na, maarte kasi anak mayaman."

What?! Ako maarte?! Hindi ah! At mayaman? He's rich not me, duh. "Ahh, ganoon ba? Sa Bridle ba kayo nag-aaral?", tanong nito. Muling kumuha ng balot si Gray at kumain ulit. Mukhang sarap na sarap ito sa kinakain. I didn't even dare to look at on what he's eating.

"Opo."

"Lage akong dumadaan diyan. Suki ko kasi ang mga guard doon", kwento nito.

"Talaga po?"

Tumango ito. "May kababalaghan palang nangyayari doon."

Nanlaki ang mga mata ko! Kababalaghan?! Don't tell me- Uh! Give me a break!

Napansin kong napabaling ang atensyon ni Gray sa magbabalot. "Talaga po? Anong kababalaghan naman iyon?"

"Naikwento kasi ng mga guard sa akin. Dalawang gabi na daw nilang napapansin na parang may mga yabag silang naririnig sa library."

Sa library! Of all places, sa library pa! That's my favorite place!

Nagpatuloy ang lalaki. "Noong unang gabi daw, mga bandang alas otso ng gabi nakarinig sila ng mga yabag at naisip nila, alas singko pa lang magsasara na ang library, paano naman nagkaroon ng mga yabag doon kung wala ng tao? Nang puntahan nila, nakarinig na naman sila ng mga bagay na parang hinihila, ganoon."

Napatayo si Gray mula sa inuupuan. Does that thing interests him? Uh, not me! If it's a mystery, I would be but if it includes ghost? No way!

"Did they see anything? I mean wala ba silang sinabi na nakita nila sa library ng puntahan nila iyon?", he asked. What's with him being interested at all? Don't tell me he's into this ghost?

Umiling ang magbabalot. "Wala. Kaya nga nagtataka sila. Pero nakarinig sila ng tila pinto na sinara. Kaya ayon, natakot sila at umalis. Baka raw kasi nagkakamali lang sila ng tingin. Ngunit muli silang nakarinig ng mga ganoon. At may nakita silang mga anino, ngunit ng muli nilang buksan ang library, walang tao! Kaya naisip nila na may nagmumulto talaga sa Bridle."

Sumiksik ako kay Gray. "Hindi naman siguro!" Gosh! Why do they have to talk about ghosts in front of me?

"Ah! kagabi! Nagkagulo kagabi sa Bridle dahil may estudyanteng nakakita sa multo kagabi!", wika pa nito.

What? Kagabi?! Wala akong narinig na ganoon. Uh, sabagay nasa party ako kagabi kaya hindi ko nalaman ang tungkol doon. Nang dumating din ako kanina ay wala ng oras sina Andi at Therese na magkwento sa akin o sadyang ayaw lang nilang magkwento? They both know that I'm afraid of ghost and bogey stories.

"Yan din ang sinabi ng mga kaklase ko kanina", Gray said in a low voice. Oo nga pala, nauna ito sa classroom kaysa asa akin. Baka naikwento na ito ng mga kaklase ko sa kanya kaninang umaga. "Maraming salamat kuya, magkano po ba lahat?"

"Tatlo. Labing pito ang isa kaya sengkwenta'y uno", wika nito. Gray handed him a 100-pesos bill.

"Keep the change Kuya, mauna na kami." Nagsimula na siya maglakad ng nagpasalamat ang lalaki sa kanya kaya sumunod na rin ako.

"Naikwento sa akin ni Marcus ang nangyari kagabi. He said a freshman girl saw some shadows na nasa library, and they believe that there were ghosts. May mga naiiba daw kasi sa arrangement sa library. They feel like something's unusual there. Something's out of place." Pinara niya ang taxi at sumakay na kaming dalawa.

"If you would be asking if something's unusual in the library, you should be asking me. I know the library more than anyone else, that's my territory", pagmamayabang ko sa kanya.

"Yeah, that's what they said. George said that I should consult the nerd", wika niya and I rolled my eyes at him. Yeah, nerd. That's me. Whatever. Alam na alam ko talaga ang library. I even know that there were secret cabinets there. Sa simpleng tingin ay aakalain mong sahig o kaya ay dingding lang but those were really some sort of small storage area. Don't tell me -

"You're not taking me to the library tonight, are you?", tanong ko and he smiled a little.

"That's what I'm planning."

"No way!", I exclaimed! Bakit niya ba ako dadalhin sa library at sa ganitong oras pa! It's almost seven! At sabi ng magbabalot kanina, the library's ghost came out around eight.

"Hinding-hindi ako sasama sayo. Kung gusto mo, isama mo yung kapit-tukong si Marion dahil for sure, sasama 'yon sayo!"

"Akala ko ba ikaw ang mas nakaakalam sa library? Isa pa, Marion's not staying in the dorm. They probably negotiated with the registrar upang hindi magdorm si Marion", wika niya. "And even if she's there, ayaw kong isama siya. She's so annoying."

Binigyan ko siya ng masamang tingin. Annoying? Duh, he seems to enjoy Marion's company! "Kahit na! Ayoko sa mga bagay na may kinalaman sa multo! I might have a heartattack!"

"Ghost doesn't exists. They might thought that there's a ghost in the library and that's what they want us to believe but the truth, we'll know it later", Gray said with his mischievous smile.

"But the guard and that student saw it! At ano naman iyong mga naririnig nila? He said they heard something being dragged right? What if it's the body of whoever they have eaten?", takot kong wika. Gosh, I'm exaggerating in my thought!

"If that's the thing, wouldn't it more suspicious? What if they're criminals and they really dragged dead bodies there?", he said at mas lalong nanlaki ang mga mata ko. That's even scarier!

"We're almost there. Prepare yourself", wika niya ng malapit na kami sa Bridle. Huminto ang taxi sa harap ng gate at nagbayad si Gray. Uh, marami na yata akong babayaran kay Gray.

"Let's head to the library immediately", wika niya.

"Kung gusto mo, ikaw ang pumunta." I walked on the other way at dumeretso sa cafeteria. Gray wasn't following me kaya marahil ay tumuloy talaga ito sa library. Stupid Gray! The library's ghost might keep his soul! Pumasok ako ng cafeteria at hinanap sina Andi at Therese. They were sitting in our usual spot at kumakain. Agad akong lumapit sa kanila.

"Saan ka na naman ba galing Amber? You're still in your uniform kaya marahil ay hindi ka pa nakauwi sa dorm", Andi said and drank some water from her glass.

"I bought a new phone", wika ko sa kanila. "Hey, what happened here last night?"

"You really want to ask? Hindi ka matatakot?", tanong ni Therese at umiling ako. Tapos na akong matakot! Nakakatakot kaya ang pagkwento ng magbabalot kanina! Not to mention that I almost freaked out ng tinakot ako ni Gray nang nasa likod ko ang magbabalot.

"A stranger told me about what happened last night kaya hindi na ako matatakot. I just want more details from you", wika ko sa kanila.

Umisod si Andi palapit sa akin. "Matagal-tagal na rin nang unang makakita ng mga anino ang mga guard sa library. They even heard something that was being dragged on the floor but when they opened the library, they found nothing."

"Nasundan iyon nang sumunod na gabi. Hanggang sa may estudyante na nakakita! She was actually in the library kasi nakatulog siya sa ilaalim ng mesa. When she woke up, it's almost seven in the evening. Naglolock ang mga guard kapag alas syete ng gabi though the library closes at five. She said she saw some shadows! She said it was a ghost of a girl! May nakita kasi siyang puting damit. It was a long dress at nakatayo iyon sa may bintana! Then she heard something being dragged!", tumigil si Andi ng napansin na natatakot ako.

Their story is even scarier than the magbabalot's version! "Are you sure you want to hear the rest?", tanong ni Andi.

Kahit natataakot ay tumango ako. "Continue please."

Si Therese naman ang nagsalita. "She tried to run but she kicked on something and she saw blood on the floor! Nagpanic siya and bump into the new boxes of books. Nakita na naman niya ang mga anino and she heard scary voice. Kaya takot na takot siya nang lumabas siya ng library!"

"What's even mysterious was that there were no traces of bloods there. Tanging bote lang ng C2 ang naroon", wika ni Therese.

I rolled my eyes. "Maybe it's not really blood. Baka natapon lang iyon ng laman ng C2 but since it's dark, napagkamalan niyang dugo." People tend to see things in kapag takot sila diba? I don't really know if that girl really saw a lady in a white dress.

"I remember, she said she saw something when she bumped in the new boxes of books", Andi said. Napatingin ako sa kanya.

"What?"

"She said she saw some packs of dried tea leaves instead of books", Andi replied.

Packs of dried tea leaves? Kung ganoon ay dapat nasa cafeteria ang mga box na iyon at wala sa library. Paano naman nagkaroon ng tea leaves doon? Hindi kaya... Agad akong napatayo sa upuan ko at tumakbo palabas ng cafeteria. Ni hindi ko pinansin ang pagtawag nina Andi at Therese sa akin!

If my deduction is right Gray would be in danger! Lakad-takbo ang ginawa ko hanggang sa makarating ako sa harap ng library. The glass door wasn't locked kaya dahan-dahan akong pumasok. Madilim ang paligid but I didn't dare to open the lights. Magiging sanhi lang iyon upang maging alerto ang kung sino man na naroon. Dahan-dahan akong pumasok at naglakad sa dilim. Muntik na akong napasigaw nang bigla na lamang mag humila sa akin at tinakpan ang bibig ko gamit ang mga kamay niya. Nanlaki ang mga mata ko and I was about to give an uppercut whoever it was nang bumulong ito sa tenga ko.

"Wag kang maingay, may naririnig akong mga footsteps."

It was Gray. I sighed in relief at nagtago kami sa gilid. "You scared me!", I told him but I keep my voice low. "Saan ka ba galing? I thought you're inside already?"

Sumandal si Gray sa dingding. Hindi ko masyadong naaaninag ang mukha niya dahil sa dilim. "I'm from the comfort room. I thought you're not coming?"

What did he just said? Did he - uh! "What are you doing in the comfort room?", nakataas-kilay kong tanong.

"Why are you asking?", he asked in confusion. "Ano nga ba ang ginagawa sa CR?"

"Did you err, t-touch your- Damn! I can't say it!", I hissed and looked away.

"Touch my? What?", nalilito pa ring tanong nito.

Lord, help! Paano ko ba ito sasabihin ng hindi awkward? I can't even find the right words to say! "Don't play dumb! Alam mo na! Yung ano -". Mabuti na lang talaga at madilim! I'm sure I'm as red as a tomato!

"Hindi kita maintindihan", naguguluhan nitong wika. Akala ko ba matalino siya, bakit hindi niya agad nakuha ang ibig kong sabihin?

Naiinis na ako. "Ano ba ang hinahawakan mo kapag umiihi ka?!"

"Of course my - shit Amber! Ano bang klaseng tanong iyan?", he asked irritatingly. I kicked his foot as hard as I could. Napangiwi naman ito sa sakit.

"What was that for?", he asked habang hinahawakan ang paa na sinipa ko.
.
"That's for putting your dirty hands on my mouth! That's so gross!", wika ko. He did put his hands na pinanghawak niya sa "alam nyo na" niya diba?!

"There's no need to kick me! I used the sanitizer and dried my hands", he said and I was dumbfounded. Oo nga pala. May mga nakalagay na mga handsanitizer sa mga CR katabi ng hand dryer machine na katulad ng mga nasa mall. Bakit nga ba hindi ko nai
sip iyon?

"Kahit na! It's still not a 100% clean!", I reasoned out at naunang lumakad palayo. I walked away upang itago ang pagkakapahiya ko but I ran my way back nang may nakita ako. I prevented myself from screaming at agad na bumalik kung saan ko iniwan si Gray.

"G-gray!!! I saw the l-lady in white!", nanginginig kong wika. I swear I saw something white near the window! Marahil iyon ang damit na suot-suot ng nagmumulto sa Bridle!

Nakakapit ako sa damit ni Gray habang hinihila siya palayo. He was walking towards the direction where I saw the ghost instead of the other way.

"I wanted to see if there's really a white lady", wika nito at mas humigpit ang kapit ko sa damit niya. "Look."

"Are you insane?! Halos mamatay na ako sa takot tapos sasabihin mo pang look?! Ihampas kita dyan sa pader eh!", I scowled at him.

Tumawa siya ng mahina."I don't know you're afraid of the curtain."

Napaangat ako ng tingin doon. He was right. There wasn't a white lady, just a white curtain.

"Pero may nakita akong anino!", natatakot ko pa ring wika.

"Dummy, it's the curtain's shadow. Look", tinuro niya ang anino sa sahig. "The curtain is tied kaya mukhang anino ng tao."

Tama nga siya. "But the curtain's swaying kanina."

"It's because the window isn't locked properly", he said and opened the window widely bago muling sinara iyon. "Bakit ka ba sumunod dito?"

Naalala ko ang sinabi nina Andi at Therese. "Gray, I think whoever was here is hiding some drugs here. Andi mentioned about the freshmen here last night. She said she bumped into the new boxes of books but instead of books, she saw packs of dried tea leaves."

Napaisip naman si Gray. "Just as I thought. Nung pumunta kasi ako dito nung nakaraang araw, there were several boxes of new books ngunit kanina ay wala na ang mga box. When I asked the librarian where are the new books, she said they were on the last shelf on the right side. Nang tingnan ko iyon, there were lots of new books but I think hindi iyon ganoon ka dami to fit in those large boxes. Maybe it's because there were those weed in the boxes at posibleng sa mga estudyante nila ibinibenta iyon!"

This is really a serious case. Malamang delikado ang lagay namin doon kapag nahuli kami ng kung sino man amg naroon. We heard approaching step and a shadow kaya nagtago kami ni Gray sa gilid. Gray whispered something in my eyes. Tumango ako sa kanya at agad na sinunod ang sinabi niya. Tinawagan ko ang security ng Bridle gamit ang cellphone niya. I told them about the drug storage here in the library. Nang dumaan sa harap namin ang anino ay agad na tumayo si Gray.

"You're leaving with just a little amount of the weeds that you confined here? Tell me, anong year ang pinagbebentahan mo niyan?", wika ni Gray at nakita kong tumigil sa paglalakad ang anino. Lumingon ito sa pinanggalingan ng boses ni Gray at sa tulong ng liwanag ng buwan, I saw his face! I was surprised to see who was it!

"Don't you want to say anything about those things which look like 'dried tea leaves', Mr. Assistant-Librarian?", Gray said bravely.

Yes, it was the assistant librarian. Unlike the librarian, he wasn't strict. Mabait ito sa amin, but I guess we don't really have to trust kind people dahil hindi pa rin natin alam kung ano ba talaga sila.

"Ah, you're the famous Bridle detective. I was impressed nang masolve niyo ni Amber ang code na binigay ni Mr. Arman sa nawawalang first edition ng The Iliad para sa lahat, I was trying to find it dahil alam kong may ibibigay na reward si Mr. Arman, too bad, I wasn't able to find it at naunahan niyo ako ni Amber", wika nito. He was holding his bag tightly. Malamang ay mga drugs ang laman niyon. "Let me share something. It's not just those dried tea leaves but as well as crystals." He laughed a little. Did he mean cocaine and other crystal-like drugs? Just as what we thought! There are really drugs here!

"That was just a piece of cake", pagyayabang ni Gray. "That's so bad. Books are the only things that should be stored here. Kilala mo pala si Amber?"

Napakislot ako sa gilid na pinagtaguan ko. Of course kilala ako ni Sir Joseph! Araw-araw akong nasa library dati.

"Ah yes, Amber is friendly with books, not with people", wika ni Sir Joseph. "Mukhang hindi mo siya kasama ngayon. You're brave enough to come alone."

"Ah, yes I'm brave", wika ni Gray. Nakapamulsa ito at cool na cool na kinakausap si Sir Joseph.

Ngumisi naman ang huli. "Let's see where can that bravery takes you." Naglabas ito ng baril.

"How coward, I thought we'll do it physically", Gray said. Kinabahan ako para sa kanya.What if bigla na lang itong barilin ng hindi nito namamalayan?

"Sorry but I'm in a hurry", sagot nito. He smiled like a devil habang nakatutok ang baril nito kay Gray. I need to do something! Dahan-dahan akong tumayo at hinanap ang switch ng mga ilaw. Nang mahanap ko iyon ay agad kong pinindot iyon at sumigaw.

"Kick his hands Gray!", I shouted kasabay ng pag-On ko sa mga ilaw.

Nagulat si Sir Joseph at hindi kaagad ito nakagalaw. Kumilos naman si Gray at sinipa ang kamay nitong may hawak na baril. Tumilapon iyon sa malayo.

"Nandito ka pala at nagtatago lang?", wika ni Sir Joseph sa akin at bumaling kay Gray. "Now that's what we called cowardice."

Bumukas ang pinto ng library at pumasok ang dalawang guard. Itinaas naman ni Sir Joseph ang dalawang kamay. "May mga tinago siyang drugs dito sa library", Gray said to the guards.

"The police are on their way", wika ng isang guard. May narinig akong mga boses sa labas. Uh, bakit andaming estudyante doon?

"Ang tigas ng ulo ng mga estudyante! Sabi ng 'wag sumunod", wika naman ng isa pang guard nang marinig din ang ingay sa labas. "Lumabas na kayo. Maraming salamat sa tulong niyo. Paparating na din ang mga pulis, as of now, let's preserve this place."

Tumango kami sa guard at lumabas doon. Sumunod naman sila sa amin habang hawak-hawak si Sir Joseph. We were almost on the library's glass door nang bigla na lamang siniko ni Sir Joseph ang isang guard dahilan upang mapabitaw ito sa kanya.

Nagulat na lang ako ng bigla niya akong hablutin. Naglabas siya ng kutsilyo mula sa bulsa at ipiniwesto iyon sa leeg ko. Napasigaw naman ang mga estudyanteng nakakita. Maging ang mga guard ay nagulat sa nangyari. Only Gray remained calm.

"Mamamatay ang batang ito kapag hindi niyo ako pinalabas ng maayos!", banta nito.

"Huminahon ka Sir Joseph, delikado yang ginagawa mo!", wika ng isang estudyante.

"Let me escape first kung ayaw niyong mamatay ang batang ito", wika nito.

"Stupid, you really think you can escape?", cool na wika ni Gray. Nakasandal siya nakabukas na glass door.

I heard someone from the crowd shouted. "Save her Gray!" It was Therese!

"I don't have to", Gray said na ipinagtaka naman ng mga naroon.

"Umalis ka diyan sa daan!", wika ni Sir Joseph. Nararamdaman ko pa rin ang malamig na bakal na nakadikit sa leeg ko.

"I told you, you can't escape. You've got the wrong hostage", wika ni Gray. Nagtaka naman si Sir Joseph sa sinabi nito.

I took that opportunity to hit him in his stomach. Lumuwag ang kapit nito sa leeg ko. I managed to pull myself out and I twisted his arm. Napangiwi ito sa sakit at nabitawan ang kutsilyo but he was fast at muling pinulot iyon. Bago pa man niya maitaas ang kutsilyo ay sinipa ko ang kamay nito kaya tumilapon iyon sa malayo. Agad itong hinawakan ng dalawang guard and we heard police sirens approaching. Nakayuko lang si Sir Joseph hinawakan na ito ng mga guard. Pumalakpak naman ang mga naroong estudyante.

"Amazing nerd!", I heard someone from the crowd shouted. Uh, I really hate attention.

"Amber! Amber! Amber! Amber!", the crowd cheered and I just rolled my eyes. Dumating na ang mga pulis at pinabalik na ang lahat ng estudyante sa dorm at cafeteria.

Nang konti na lang ang naroon ay lumapit si Gray sa akin. '"Your neck is bleeding", wika niya.

Napahawak naman ako sa leeg ko at tama ito, it was bleeding. "It doesn't hurt though."

"Don't do it again."

Napatingin ako sa kanya. "What? Being a hostage? Hindi ko naman yun ginawa ah."

"That's not it", he said at nag-iwas ng tingin. He cannot look straight at me.

"Ah, turning on the lights? Ginawa ko lang naman yun baka barilin ka and you can't see it since it's dark", paliwanag ko.

"Not that too."

"Then what?", iritado kong tanong. Ano ba kasi ang ibig niyang sabihin?

He blushed and look away. "Kicking someone wearing short skirt without anything under except your panties! It's showing you -"

Pinigilan ko na siya. "Stop it!", I shouted. I don't wanna hear anything else! This is so embarrassing!

"It's pink", he said at hindi ko na napigilan ang sarili ko. I raised my leg and was about to kick him ngunit napatigil ako at parehong nanlaki ang mga mata namin. It was a wrong choice of move!

"I told you not to -" Hindi na natuloy ang sasabihin nito dahil sinuntok ko ito sa sikmura.

"Pervert!", I hissed at him and he smirked. Inapakan ko ang isang paa niya and he winced in pain. Nagmamadaling umalis na ako roon. This is really so embarrasing!

#

-ShinichiLaaaabs.