Wróciłeś do domu, wyczerpany od razu rzucając się na twardą kanapę. Ten dzień strasznie Cię dobił, pewnie przez to, że nie miałeś zbyt wielu okazji do denerwowania ludzi, oprócz tej drobnej akcji z teczkami Kunikindy.

Bandaże boleśnie ocierały Twoją skórę, po raz kolejny przypominając Ci, czemu tak bardzo gustujesz w bezbolesnym samobójstwie.

Może źle wybrałeś? Może powinieneś coś zmienić, na przykład odwiedzić grób Ody, wypełnić zaległe raporty lub chociaż powiedzieć partnerowi o tej dziurze w nowych spodniach.

Ale po wypiciu butelki wieloletniego koniaku jedna rzecz do Ciebie dotarła. Może nie możesz popełnić bezbolesnego samobójstwa, bo na niego nie zasługujesz? Już zawsze będziesz tylko Dazaiem Osamu - leniem, marnym przyjacielem i zdradzieckim mordercą.

Pierwszy raz od dawna z twoich oczu poleciały szczere łzy. O dziwo miałeś je na policzkach nawet wtedy, gdy parę godzin później członkowie Agencji siłą wdarli się do Twojego mieszkania. Krzyczeli, a Ty martwym wzrokiem patrzyłeś w znikające za horyzontem gwiazdy, z dawno zaplecioną pętlą dookoła szyi.

Bad Ending (samobójstwo)