Chapter 15

~*~
ENCE
~*~

"What the fuck is wrong with you?" I hissed while glaring at my phone's screen. It's ringing constantly because of this bullshit caller.

A minute or two when she decided to gave up. Yes, she. I knew it was Lexie that's why I didn't bother to answer. I close my eyes again to take a nap and I hope this time, no one will interrupt me.

I'm resting comfortably in one of the branches in this big tree located at the back of SVA gymnasium. The chirping of the birds makes me fall asleep faster and the cold blow of the wind gives me peace of mind.

Pumalatak ako nang marinig ang muling pagtunog ng aking cellphone. Antok ko itong kinuha mula sa bulsa ko at binuksan ang kapapasok lang na mensahe.

From: Unknown

KL, this is Lexie. Please, answer my calls.

Napahigpit ang pagkakahawak ko sa phone ko sa sobrang inis. Damn it! Hindi niya ba talaga ako tatantanan?

I was about to put my phone back on my pocket when I receive another message.

From: Unknown

KL, I Love you. I know you still love me. Don't make it hard for both of us.

Umiling na lang ako pagkatapos basahin ang mensahe. I checked for the time and it's already quarter to four. I jumped off from the tree and head my way to the parking area.

Magkasalubong ang kilay ko habang naglalakad. Muli na namang tumunog ang cellphone ko. Tangina talaga. Sa sobrang asar ko sinipa ko ang garbage can na nadaanan ko.

"What do you think you are doing, Mr.?" Nilingon ko ang isang matandang hukluban na nagsalita mula sa likod ko.

She's crossing her arms, stamping her right foot lightly on the ground. Her glares are still visible even she's wearing a black framed eye glasses. Her hair was brushed up that gives more view to her wrinkled forehead. Kung hindi ako nagkakamali, siya 'yong kumausap sa'kin tungkol sa pagtransfer ko sa Academy na 'to.

"Playing soccer by the use of garbage can, you wan't to join me?" Inaantok na mungkahi ko.

Namilog  ang kanyang mga mata at labi habang nakaarko ang kaliwang kilay dahil sa sinabi ko. Maybe she's not expecting hearing those words, maybe it's the first time in her entire life to be disespected. And I don't care.

"Clean this!" Mariin na sabi niya habang tinuturo ang nagkalat na basura. Sisipain ko, tapos lilinisin ko rin naman pala? Ano ako, tanga?

"Adik ka ba?" Tanong ko saka nagsimula nang maglakad, hindi pa man ako nakakalayo ay sumigaw na naman siya.

"To the detention room, now!" She commanded with full of authority but it doesn't stop me from walking away, not until three security guards is in front of me who are now blocking my way.

"Stop him!"

I can beat them all without wasting any sweat. I gave each of them a deadly glare and they just smirk at me.

Hell yeah, let's see if they can still smirk right after I break their necks.

I gave them a bored look as a sign of my last warning but they just standing still seems like they are ready to fight with me.

I grin as I grip this old man's neck but I immediately lossen it when I notice the neclace he's wearing — the Santiago's tag. What the heck? They are my Mom's body guard!

What are they doing here? Are they spying me?

"Calm your ass, Sir. Or else I will call your Mom." The old bald-headed guy threatened me. I'm not afraid with my Mom, I am more afraid if what she will do to Little Angel.

Now, I have no choice but to follow that fucking old woman's command. I face her and I see the ugliest grin in the world.

"This way, Mr. Santiago!" She exclaimed and head her way to the detention room.

I'm killing her on my thoughts now. No one have the guts to command me that way. She's just lucky because my mother's stupid body guards are here.

"You came from a prestigious school but you have that manner? What a shame, Mr. Santiago. Now, get inside and I hope the next time we cross our paths, you should have your manner with you!" She shouted at the top of her lungs and locked me in this bullshit room.

Same old thing, I used to this kind of situation anyway and it feels like home to me.

Umupo lang ako sa tapat ng pinto, madilim dito sa loob. Maling hakbang mo lang paniguradong madadapa ka. Naramdaman ko naman ang muling pagkaantok kaya pinikit ko ang mga mata ko.

"KL, I love you! I love you today, tomorrow and forever."

Lexie.

"I Can't promise that I wont leave you. The only thing I can promise is I will love you every second, every minute and every hour of my life, KL."

Lexie.

"Just accept it! I don't want you in my life! So please, get lost!"

"No!" I open my eyes realizing I'm still here in the bullshit dark room.

A dream.

I smile bitterly. How I wish all these shits are only fucking dreams. The break up, the pain, the loneliness.

Damn! Akala ko maayos na lahat, nakakapagod na, nakakatanga. Lexie, bakit kailangan mo akong paulit-ulit na guluhin?

Pinikit ko ulit ang mga mata ko pero ayaw ko nang matulog baka mapanaginipan ko ulit siya. I don't want to see her again even in my dreams.

I want her totally out in my life because there's nothing worse than getting flash backs from things I never want to remember—ever again.

Kinapa ko ang cellphone sa'king bulsa para sana magpatugtog ngunit kinuha nga pala ng matandang 'yon ang cellphone ko. Wala namang tao rito, kaya wala namang sigurong makakarinig sa pagkanta ko.

"My shattered dreams and broken heart are mending on the shelf. I saw you holding hands standing so close to someone else. Now I sit all alone wishing all my feeling was gone. I'd give my best to you. Nothing for me to do but have one last cry."

The lyrics really fits to what I'm feeling right now. Sana nga huling iyak ko na 'to.

"One last cry, before I leave it all behind. I've gotta put you out of my mind this time stop living a lie. I guess I'm down to one last cry." Then I let a single tear fell from my eye.

I close my eyes for a minute while leaning my head on the iron door. I didn't bother to wipe my tear and I just let it dry on my right cheek.  This dark detention room filled with silence not until I hear some chirrs on the corner.

Pinakiramdaman ko muna ang paligid bago iminulat ang mga mata ko. Wala akong maaninag na kung ano dahil sa sobrang dilim dito sa loob ng kwarto.

Tatayo na sana ako para lapitan ang sulok ng kwarto kung saan narinig ko ang kaluskos nang may narinig akong paos na boses na parang bagong gising.

"S-sino y-yan?"

Halos tumalon ang puso ko sa gulat. Napasandal ako bigla sa bakal na pinto kaya nakapagdulot ito ng bahagyang kalabog.

"M-mommy, tulong!" hikbi nito. Tumayo ako habang nakataas ang dalawang kamao na handang makipagsuntukan kahit na anong oras. Unti-unti akong humakbang habang naninindig ang mga balahibo. Hindi porket basagulero ay hindi na pwedeng matakot sa multo!

"Who are you? Are you a ghost?"

"Multo? Nasaan ang multo?" Nakarinig na naman ako ng isang garalgal na boses na sinabayan nang maliliit na yabag.

"What the fuck? Who the hell are you! Come out little ghost!"

Nagpatuloy lang ako sa paglalakad habang pilit na inaaninag ang nilalakaran. Napatigil ako at halos manigas ang mga kamo nang may nasandalan ako. Nanlalamig na ako kasi alam kong hindi pader 'to. I slowly turn my head with a vasting eyes.

"Waaaaaaaa!" we both screamed in fear.

"Multo ka ba?" Again we asked in unison.

Handa na akong suntukin siya nang bigla siyang napaupo. Parang may binubulong. Holy ghost! Nag-o-orasyon na ba siya? Naiihi ako, puta naman!

"I-

Ano raw?

"I really can't—

Multong nambibitin?

"B-breathe"

Ah, hindi pala makahinga. Fuck! May multo bang hindi makahinga? Idiot Ence, tao 'yan!

"Hey!"

Agad akong napaluhod para magpantay kaming dalawa. Medyo nakakapag-adjust na ang mga mata ko sa dilim kaya kahit papaano ay may nakikita na ako.

"Hey, are you fine?" Tanong ko sa kanya.

Ang higpit ng pagkakakapit niya sa kanyang uniform sa bandang dibdib. Hinawakan ko ang kanyang magkabilang pisngi para makita ang mukha niya. Nanlaki ang mga mata ko nang makilala ko kung sino ang bubwit na 'to. "Pucha! Kutong-lupa!"

Namumula ang pinsgi niya habang namumutla ang kanyang mga labi. Leche talaga 'tong babae na 'to, laging pahamak sa buhay!

Pinahiga ko siya ng maayos sa sahig pero parang mas lalo yata siyang nahirapang huminga kaya inangat ko siya ng bahagya tapos pinaupo ko na lang habang nakaalalay pa rin ang kamay ko sa likuran niya.

Ano ba ang tamang gawin? Para ko siyang ginawang see-saw. Damn! Ba't ba ako natataranta ng ganito?

Huminga muna ako ng malalim para makapag-isip ng matino. Nakita kong unti-unti ng pumapatak ang luha sa mga mata niya, marahil ay sobrang nahihirapan na siya sa sitwasyon niya.

Pumwesto ako sa bandang likuran niya para makasandal siya sa'kin. Kinuha ko ang dalawang kamay niya na nanginginig, bahagya kong pinisil iyon.

"Hey, calm down. Repeat after me." Repeat after me? Seriously, ano 'yon? Pledge of loyalty? Iniling ko ng marahas ang ulo ko dahil sa mga kagaguhang naiisip ko.

"Hush. Everything will be alright just calm down." Mahinahong bulong ko sa bandang tainga niya habang nakahawak pa rin ako sa mga kamay niyang nanlalamig. Ganito ang ginagawa ko kay Shade sa tuwing sinusumpong siya, sana gumana ito sa kanya.

"Inhale—Exhale," sabi ko habang gina-guide siya sa paghinga. Mabuti naman nagrerespond siya. "Again, Inhale—Exhale."

"Don't be afraid, Im here. Just breathe, okay. Just breathe." Hindi ko alam pero sobrang kinakabahan ako. Lintek na kutong-lupa 'to, ang dami niya nang atraso sa'kin.

"Inhale—Ex—" Napatigil ako nang bigla na lang bumagsak ang ulo niya sa dibdib ko. Fucking shit!

"Hey! Open your fucking eyes!" bahagya kong tinapik ang pisngi niya. "Tangina! Gigising ka o tatadyakan kita? Pucha! I said just breathe then why the hell you passed out!" Napasabunot na ako sa buhok ko, ang putla niya na. Inihiga ko siya nang maayos saka tumakbo papalapit sa pinto.

"Bullshit! Open this fucking door!" kalampag ko sa pinto ng detention room habang humihingi ng tulong.

"Damn it! I said, open this fucking door! Someone is fucking dying here inside!"

Nagwawala na ako dito. Sinisipa pati sinusuntok ko na ang pinto, pero ayaw pa rin.

"Darn. Why are you making this to me?" Hindi makapaniwalang lingon ko sa kanya.

"If something bad happened to her, I'll kill you all, especially you old woman! So better open this fucking door, now!" Nagpatuloy ako sa pagsipa sa lecheng pinto na nasa harapan ko ngayon.

Bumwelo muna ako bago sumipa ulit. Kapag sinabi kong bukas, bumukas ka!

Bumukas ang pinto at tumilapon ito sa lakas ng pagkakasipa ko. Kaya pala kahit anong hingi ko ng tulong ay wala talagang makaririnig sa'kin dahil walang katao-tao kasi gabi na! The heck with this school? Napaka-iresponsable naman nila para makalimutan na may ikinulong sila dito sa detention.

Patakbo akong lumapit kay Kutong-lupa sa gitnang bahagi ng kwarto. Agad kong inilapat ang daliri ko sa pagitan ng bibig at ilong niya nang mapansin kong parang hindi na siya humihinga.

"Shit! Wake up, bitch!" Patuloy na pagmumura ko habang ang isang kamay ko ay nakasabunot sa buhok ko.

I try to pump her chest. I try it many times but still she's not breathing. I bit my lower lip while looking intently at her pale lips.

Damn it. Do I really have to do this?

Darn it, Ence! You're running out of time. You're just saving this idiot's life. Nothing more, nothing less.

Huminga ako ng malalim at ibinuga ito ng malakas.

You can fucking do it, Ence. Damn you.

Unti-unti akong yumuko. Pinikit ko ng mariin ang mga mata ko hanggang sa tuluyan na ngang maglapat ang mga labi naming dalawa. Halos kapusin ako sa paghinga sa sobrang kaba habang binibigyan siya ng hangin na nagmumula sa labi ko.

Wake up. Please, wake up. You don't have any fucking idea how fucking afraid I am here.

~*~