LUNA P.O.V

Nagulat si luna nang isa-isang sumulpot ang mga tao sa mesa nila. Nagunguna sa mga iyon ang nag-aalalang papa ni Mira.

"What happened to Mira?" tanong nito.

"Oh, my God, Mira!" samnit ni Carmina. Tumalongko ito sa tabi ng nakahandusay na si Mira. "Bring her to my room, bilis!"

Hindi niya alam kong ano ang gagawin. Alalang-alala siya kay Mira.

Kanina lamang ay maayos ito bago sila pumunta roon kaya hindi niya alam kung bakit bigla itong nahimatay.

Isang lalaki ang nangahas na buhatin ang kinakapatid niya. She saw it was Grei.

He looked furious as he carried Mira inside the mansion. Sumunod dito sina Carmina at Sara na labis ang pag-aalala sa mga anyo.

She just stayed in her seat. Hindu niya alam kung susundan ang kinakapatid niya o hindi. Shocked narin siya sa nangyari dito.

"Hija." Nilapitan siya ni Mrs. Anonuevo. "Gusto mo bang sundan ang kaibigan mo? Nandoon sila sa silid ni Carmina. Ipapahatid kita sa maid."

Sumama siya sa katulong na tinawag ni ginang.

Bahagyang bukas ang pinto ng silid na pinagdalhan kay Mira. Nakita nyang nakapalibot sa kama ang mga kapatid ni Mira at si Grei.

"Is she okay?" worried na tanong ni Grei kay Carmina. Nurse ito kaya ito ang tumingin sa kalagayan ng kapatid.

Tumango si Carmina at bahagyang ngumiti "She's fine. Mukhang stressed at pagod siya kaya siya hinimatay. She need to rest. Kailangan natin syang iwan muna para makapagpahinga." Tumayo na ito sa pagkakaupo sa gilid ng kama kasama si Sara.

Nagulat pa ang mga ito ng makita sya sa pinto.
"Luna," pag-a-acknowledge ni Carmina sa presence niya. Lumingon din sa kanya si Grei na nanatiling nakatayo sa gilid ng kama ni Mira.

"I'm sorry," hingin paumanhin niya sa pagsulpot niya roon "Nakabukas ang pinto."

"What did you do to her?"

Nalingunan niya ang galit sa.anyo ni Grei. siya ang pinagbibintangan nito sa nangyari sa kinakapatid niya? Bakit labis yata ang pag-aalala nito kay Mira?

"Wala naman akong ginawa," sagot niya. "Hindi mo ba narinig stressed sya at pagod kaya siya nawala ng malay," pangangatwiran niya. hindi por que ito ang destiny niya ay magpapaapi na siya rito.

"She was fine when she came her. ikaw lang ang kinakausap niya kanina pa," galit pa ring sabi nito.

"Pinagbibintangan mo ba akong may kasalanan kong bakit nahimatay si Mira?" galit na rin anf tono niya.

Hindi niya gusto ang pinagbibintangan siya, lalo na kung wala syang ginagawang kasalanan.

"Mira has a weak heart," he revealed.

"At pano mo naman nalaman yan, aber?" Paano nito nalaman iyon, samantalang hindi nito kilala ang kinakapatid niya?

Naguguluhan na siya kung ano ang papel nito sa buhay ng pamilya Anonuevo.

"I'm her brother," he declared.

Nanlaki ang kanyang mata sa pagkamangha. kasabay ang pagbuka ng kanyang bibig.

ito ang half brother ni Mira na galing sa states? kaya pala labis ang pag-aalala nito sa kinakapatid niya.

"Isara mo ang bibig mo."

Napahiyang isinara ang kanyang bibig nang mamalayan ang sariling reaksyon. Namula yata pati talampakan niya.

Lalo pang nag-init ang kanyang mga pisngi nang marinig niya ang impit na bungisngis nina Carmina at Sara.

Tiningnan niya nang masama ang binata "Iuuwi ko na si Mira," pahayag niya.

"Hindi mo pa siya puwedeng iuwi, luna," singit ni Carmina at lumapit sa kama na kinahihigaan ng kapatid upang ayusin ang kumot nito."She's fine, but she needs to rest. Ayoko sanang magambala ang pagpapahinga niya." Bakas sa mukha nito ang labis na pag-aalala.

Noon niya napatunayan na hindi nagkukunwari ang mga ito na may malasakit sa kinakapatid. they really cared about Mira.

"tinawagan na ni mommy ai Tita julie," sabi ni Sara "papunta na raw siya rito."

As if on cue, biglang dumating ang Ninang julie niya kasunod ang papa ng mga ito at ang uncle Andrei niya.

"How's my daughter?" balisa at nag-aalalang tanong ng ninang niya na dagling nilapitan si Mira.

Tumayo si Carmina para bigyang daan ang ninang niya at sinabi niya rito ang kalagayan ni Mira. Tila panatag naman ang ninang niya.

Sabay-sabay na silang lumabas ng silid ng sabihin ni Mrs Anonuevo na magsisimula na ang naudlot na party pagkatapos tiyaking maayos na ang kalagayan ng anak.

Pagbalik nya sa mesa nya ay nagsimula na ang pag welcome sa pangabay na kapatid ni Mira. Kaumpok niya roon ngayon ang Ninang at uncle nya.

Hindi parin siya makapaniwala na si Grei ang kuya ni Mira. it was too much of coincidence. pakiramdam nya ay lumiliit ang mundo nilang dalawa.

Hee godmother and uncle, however, looked like they already knew each other.

Napaka-sweet kasi ng mga ito sa.isa't isa. Nang lingunin niya ang papa ni Mira at tila bale-wala lang dito kung may kasama ang ninang niya.

Nakikipagtawanan pa nga ito sa mga kausap. ang weird talaga ng samahan ng mga Ito.

"Uncle, kumusta sina lola?" tanong niya kapagkuwan,

sa London na kasi naninirahan ang lola niya kasama ang isa pang kapatid ng mama niya na si Auntie Eve at ang pamilya nito.

"Hayun, hinahanap ka. kailan mo raw sila bibisitahin?"

Napapangiting hinawakan niya ang kanyanh kuwentas bago sumagot. "Kapag po sinagot na ako ng destiny ko."

Naaaliw na pinagmasdan siya nito. "iyan din ang palaging bukambibig ni mama. Seriously, luna, do you eelly believe in mama's stories about that necklace?"

Para kasi rito, isang malaking kalokohan ang alamat na sinasabi ng lola niya.

Nagkibit-balikat siya. Sanay na siya ng ganoong komento mula sa taong nakarinig na ng kuwento ng kanyang lola.

Most of the people she knew never believe in the legend. they thought it was just all crap and that she was just waiting for miracle to.happen.

she didn't mind. Makikita na mga ito na matutupad sa kanya ang alamat. natitiyak niyang malapit na iyon.

Napangiti siya at tinanaw ang kalahati ng kanyang kapalaran.

Grei was busy entertaining the guests. He wore a black Armani suit that made him more handsome. hindi na masama sa destiny niya.

He wore his own destiny necklace which meant that he was really the one destined for her.

Dahil siya man ay halos hindi na hinabad ang kuwentas nang mapunta iyon sa kanya sixteen years old.

"Kung ganyan ka nang ganyan, baka maunahan kitang makarating sa altar."

ibinalik niya ang atensiyon aa nakangiting mukha ng kanyang uncle. he was obviously happy abd in love Ang suwerte ng ninang niya.

"Ay, pwede ba, Andrei!" kunwari ay naiiritang pakli ng ninang niya.

Nagsimula nang maglambingan ang mga ito. She was hapoy from both of them.

Maraming pinagdaanan ang mga ito sa buhay. Hindi niya masasabing maganda ang unang pakikipagsapalaran ng ninang niya sa pag-ibig.

Ang uncle naman niya ay namatayan ng girlfriend at akala nila ay hindi na makaka-move on. She believe they really deserve each other.

"Don't worry, uncle. malay mo, masundan ko kaagad kayo ni ninang sa pagpapakasal," aniya.

"And who's the lucky guy? tanong nito.

"Grei Anonuevo. i might join thier family, Ninang," aniya.

"kung ganoon, dapat mo nang simulan ang pagbabakod, luna," sabi ng ninang niya.

"Ngayon pa lamang ay marami nang nagbabantay sa kapalaran mo."

"What?" nang lingunan niya ang piwesto ni Grei ay may dalawang babaeng nakapalibot dito.

Mukhang tuwang-tuwa naman ang binata sa nakikuha nitong atensiyon.

She gritted her teeth "I'm starting now, Ninang." hindi siya papayag na maagawan ng kapalaran. baka hindi na iyon masundan.

tumayo siya at nilapitan si Grei. "Baby, nandito ka lang pala," sabi nito rito.
Ginawaran niya ito ng halik sa labi.

Halatang nagulat ito sa ginawa niya. Maging siya ay nagulat din sa kanyang ginawa. She did not intend to kiss him on the lips. in fact, she did not intend to kiss him at all.

pero kusang gumalaw ang kanyang katawan nang makalapit siya rito at namalayan na lamang niyang magkalapat na ang kanilang mga.labi.

Instead of pulling away, Grei deepened the kiss. He also slid an arm around her waist and pulled her closed to him.

she knew she should push him away but she didn't. she couldn't move. in addition, she was.enjoying their kiss.

Napapikit siya. His lip continued to moved over hers. she did the same. Mahigpit na napakapit siya sa balikat nito.

That was not her first kiss, but it seemed like it was. Grei's lip gave her sheer pleasure, something she.never experienced in any of the kisses she ever had.

in fact, she could not even remember those other kisses she had. Nothing else mattered now but Grei's kisses.
It was like magic. she felt like that was the perfect place to be-in his arms.

it was as if she had found something that had been missing in her life. it felt like finding the one thing that i would complete her being. and having it inside her arms. And she didn't want ever let it go.

She didn't care about the people around them anymore. All that mattered to her was that feeling and the kiss she and Grei shared.

"Eeew! Get a room, you two!" nag-walk out ang isang babae pagkatapos mag-react.

That broke the spell. Lumayo na sa kanya si Grei habang naguguluhang nakatitig sa kanya.

siya man ay napatitig narin lamang dito at hindi alam kong ano ang sasabihin. they both panted after that intense kiss they shared.

"Grei, sino ba yang babaeng yan?"

Noon lamang siya tila nagising at naalala ang sadya sa paglapit sa mga ito.

Kahit malakas ang pagkabok ng kanyang dibdib dahil sa katatapos lamang na eksena ay mataray na nilingon niya ang babaeng nagsalita.

"I'm luna Ocampo, Grei's girlfriend," taas-noong sagot niya.

Tinaasan siya nito ng isang kilay. "Girlfriend?since when?"

malditang babae."Malapit na. bakit, aapelaka? well sorry ka nalang pero pang-extra ka lang sa love story namin ni Grei. in fact, baka nga hanggang dito na lang ang eksena mo."

Nang-uuyam na tumawa ang malditang malditang babae. "Grei do you believe this woman? she's out of her,"

"wala kang pakialam," naiinis na wika niya. "nakita mo naman ang chemistry naming dalawa kanina. kami lang ang may kayang gumawa n'on." Ang tinutukoy niya ay ang katatapos lamang na halikan sa pagitan nila ng binata.

"I can do that, too." Akmang hahalikan nito si Grei pero nahila agad niya ito bago pa man ito makalapit sa binata.

"Hindi mo siyang pwedeng halikan," aniya "Hindi ka na nandiri. kita mo nang katatapos lang naming maghalikan. kung hahalikan mo rin siya, para kana ring nakipaghalikan sa akin."

Halatang kinilabutan ito sa sinabi niya."you're gross! Grei, just cal me, okay?" at lumayas na ang malditang babae sa harao nila.

mabuti naman. Ang akala niya.ay dadanak pa ang dugo roon bago niya ito mapaalis.

Well, hanggang doon na lamang ang papel nito sa kuwento. that call would never happen. Asa pa ito!

"What was that all about?" naiinis na tanong ni Grei.

nilingon niya ito. "what?"

"why did you kiss me?" nakakunot-noong taning nito.

Gusto niyang mainsukto sa reaksyon nito. parang diring-diri ito sa kaalamang nakipaghalilan ito sa kanya, samantalang ito pa nga ang unang yumakap sa kanya.

ano ang karapatan nitong umakto na wala itong kasalanan sa nagyari?

"Why did you kiss me back?" hamon niya.

Ang totoo, hindi kang niya alam ang sagot sa tanong nito. she just had the urge to kiss him. and she did. hindi lang niya alam na magiging ganoong ang epekto niyon sa kanya.

parang nalalasahan pa niya sa kanyang bibig ang tamis ng halik nito.

parang alak iyon. Nakalalasing . it was still sober after that intoxicating kiss.

Halata ang pagkayamot sa anyo nito. Pero may nababanaag din siyabg pagkalito sa mga mata nito
.
"why did you tell Elena that you were my girlfriend?"

So "Elena" pala ang pangalan ng malditang babae iyon. hindi bagay sa babae ang mahinhing pangalan

"Sinabi ko ba yon?"

"Ano ba ang kailangan mo sakin?"

"Bakit ba ganyan ang pagtrato mo sa akin ngayon? Hindi ka naman ganyan noong nakaraan sa party ni tita Constance,"

"Hindi karin ganyan noon," anito.

tinaasa niya ito ng isang kilay
"Stop following me, okay? And stop sending me flowers. sumisikip ang bahay ko."

"kahit anong pag-iwas ang gawin mo, hindi mo ako maitataboy," matapang na wika niya kahit pakiramdam niya ay napapahiya na siya dahil sa mga sinasabi nito.

He sighed in frustration. "Ano ba ang kailangan mo?"

"Wala gusto ko lang ipaalam sayo na kailangan mo akong pakasalan. iyon kasi ang nakaplano para sa future nating dalawa. Dahil kung hindi, baka hindi na matupad ang alamat. That would be the biggest mistake destiny could ever make."

Tila Gulong-gulong pinagmasdan siya nito. parang sinasabi ng tingin nito na isa siyang nagsasakitang elyen na hindu nito maunawaan.

"What the heck are you talking about?"

"I'm saying...." she leaned forward and met his gazed so she could stress her point. "We are destined to be together. Our necklace hold the key to making a legend come true. At hindi mo matatakasan iyon," pagpapaliwanag niya.

tila naalibadbarang umatras ito. "Hindi kita papatulan. At lalong hindi kita papakasalan."

Doon na napatid ang pasensiya niya. Ganoon ba siya kapangit para tanggihan nito nang ganoon navpara bang nakakadiri ang ganoong ideya? hindi na.niya matatanggap ang pang-iinsultong sinasabi nito.

"Well, sorry kana lang pero kailangan mong.magtiyaga sa kagandahan ko dahil makaukit na riyan," dinutdut niya ang kuwentas sa leeg nito, pagkatapos ay ang kuwentas naman niya, "at dito kung sino ka at sino ako."

Napabuntong-hininga ito sa narinig, animo matatawa.

"I can't believe this."

"Better accept me, baby. get used to the idea because sooner or later, mare-realize mong tama ang sinasabi ko."

Umiling-iling ito, tila natatawa pa sa mga sinasabi niya.

"You're crazy." tumalikod na ito at nilayasan siya.

Gusto niya pa sana ito makausap para mapaliwanag ang katotohanan sa sinabi niya.

Malamang ay nabigla pa ito sa mga nangyayari. pero masaan ba ay nauunawaan din nito na hindu siya nababaliw. na silang dalawa ang nakatakdang tumupad ng.mga plano ni amar.

"Makikita mo kapag na-realize mo na tayong dalawa ang nakatadhana, luluhad ka din sa harap ko," mariing bulong niya sa hangin.

WHOOH grabe kapagod ang haba ng chapter na toh halos buong araw ko ata tong tina-type.

 I RECOMMENDED BETTER *COMMENT* AND *VOTE* MWAHH.