Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

🏹GODDESS XII: String🏹

"Bakit ba kayo sumama? Wala naman akong gagawing masama sa kanya." Nakabusangot na saad ni Lendon kina Aziere.

"Oh, hindi naman iyon ang ikinababahala namin." Kumunot ang noo ko dahil sa sinabi ni jeko. He's been silent since the start at ngayon lang nagsalita. At parang ako pa ata ang puntirya dahil biglang lumakas ang boses niya nang tumingin sa akin.

"Baka kasi may plinaplano ang isa jan. You know, a newbie how come that she knows about the unknown project. Concern lang naman kami baka may plinaplano."

"Jeko, stop it."

"What? Ipagtatangol mo na naman siya? Damn you, ano na nagiging aso ka na niya? She might be the Goddess of hunt descendant it doesn't change the fact that she's a stranger."

Hindi ko na alam ang gagawin ko kay Jeko. Mas gusto ko pang si Achivio na lang ang putak ng putak kesa sa kanya. His voice is annoying. Para siyang bubuyog na buzz ng buzz.

Bubuyog yarn?

Napaikot na lang ang mga mata ko dahil sa iniisip. Tama naman kasi. Hi di ko alam kung bakit ganyan na lang siya bigla sa akin. Wala naman akong pakialam sa kanya.

"You know what, umuwi ka nalang kaya? Nakakairita ka." Turan ko sa kanya at nirolyo ulit ang mga mata.

Agad sumama ang timpla ng mukha niya. Ang kaninang pilyong ngisi na naglalaro sa mukha niya ay nawala.

Oh? Pag siya ng asar go langs pero pag ako talo? Weaklings.

Naramdaman ko ang paghila ni Aziere sa akin papunta sa kabilang side niya para malayo kay Jeko.

Ay aba kahit magsama sama pa silang tatlo. Nakakairita sila-

Hindi ko na naituloy ang iniisip ko nang makaramdam ako ng kakaibang enerhiya. Parang bigla na lang bumigat ang pakiramdam ko. Napatingin ako sa may masukal na parte ng dinaraanan namin at parang may nagva-vibrate na kung ano ang lumalapit sa akin.

What's this? Parang yumayanig ang lupa.

Hindi ko alam kung ako lang ang nakakaramdam pero parang gumagalaw talaga ang lupa.

"Hey, what's up?" Napatingin ako kay Aziere nang hawakan niya ang balikat ko. All their eyes is on me. Agad naman akong umiling at muling sumabay sa paglalakad sa kanila.

Maybe I'm just hallucinating. Baka may ipekto pa yung mga gamot na pinainom sa akin ni Miss Chin.

Pero hindi pa man ako nakaktatlong hakbang ay parang may maramdaman akong aatake sa akin.

Kusang gumalaw ang mga paa ko at tumalon ng pagkataas taas.

Nanlaki naman ang mga mata ko ng makita ang naglalakihang mga kuko ang muntikan ng tumama sa akin.

Hindi ko namalayan dahil sa pagtalon ko ng malakas ay nasa bangin na pala ako.

My eyes widen when I realized that. What the fuck did I do?!

Mas lalong nanlaki ang mga mata ko nang tumalon din si Aziere sa kinaroroonan ko at doon sabay kaming nahulog.

"Ano ba?! Nasisiraan ka na ba!" Naiiritang tanong ko sa kanya.

"I should be the one asking you that?! Bakit bigla ka na lang tumalon. I didn't know you can jump that high." Seryosong turan niya. Hindi ko siya magawang tingnan dahil ang atensyon ko ay sa kung saan kami babagsak.

Mabato akmng parte na iyon at hindi kami sa ilog babagsak.

"Show yourself, Raiko!"

Walang ano-ano man ay nagpakita si Raiko sa amin. He catches us and went above again. Nakakunot ang mga noo nilang nakatingin sa akin lalo na si Jeko. What's to expect? I guess we have a badblood kaya ganyan iyan.

"Nasisiraan ka na ba?!" Bungad niya.

Hindi ko siya pinansin at nagpatuloy lang sa pagbaba mula kay Raiko.

Lumapit sa akin si Achivio, "Okay ka lang? Bakit ka ba bigla na lang tumalon?" Kuryosong tanong niya.

Kumunot na lamang ang noo ko. What are they saying? Hindi ba nila naramdaman iyon?

"You... you didn't feel it?" Takang tanong ko. He just tilted his head clueless looking at me.

I guess I'm the only one who felt it. What is that thing? I guess it's a big one but it's using something to hide himself.

"Argh! Nevermind." Nagmartya na ako paalis sa kanila nagulat pa ako ng may dumapo sa may balikat ko and to my surprise it's raiko.

"Wow, you change your size." Manghang sabi ko at marahang hinaplos ang ulo niya.

Raiko is a big 3 tailed kitsune. At dalawang tao ang laki niya pero ngayon para na lang siyang isang panganak na tuta sa liit.

"Lendon, you didn't really feel anything?" Mahinang bulong ko sa katabi ko.

Tinapunan naman niya ako ng tingin bago ulit tumingin sa dinaraanan niya.

"That's the bear."

Oh? He saw it. I just felt it and saw a claw pero hindi ko nakita ang katawan ng sinasabi niyang Bear.

"You mean thats the one on our mission?" Mahinanf saad ko sa kanya at tumango naman ito.

Napalunok ako nang May naramdaman na namang papalapit sa amin.

"It's coming again." Saad ko, and lendon understand it. Agad ko siyang hinila paatras at halos gumuho na ang dadaanan namin sa lakas ng paghampas nito.

I can't see it. But I can feel the energy on it. Pero mukhang totoo ngang nakikita ni Lendon ang oso.

Pero ang ipinagtataka ko ay hindi niya nararamdaman.

"Anong nangyayari sa inyong dalawa?" Sabay kaming napalingon kina Achivio nang magsalita sila. Binitiwan ko ang pagkakahawak ko s braso ni Lendon at inayos ang pana na nasa balikat ko.

"Kayo ba ang may gawa non?" Tinuro ni Achivio ang parteng gumuho.

"No. Hindi kami. I guess it's just the two of us who can see and feel the bear."

"What bear?" Jeko asked. Umasim ang mukha niya ng irapan ko siya. 'No ba pake niya.

Mas lalong humigpit ang hawak ko sa panang nasa balikat ko. At hindi ko alam kung tuluyan na ba akong nagkaroon ng sayad dahil sa epekto ng ginawa sa qkin ni Jeko pero kusang gumalaw ang katawan ko lalong lalo na ang mga kamay kong nakahawak sa pana na nasa balikat ko.

Iwinasiwas ko iyon sa harapan ko nang maramdaman ko ang pamilyar na enerhiya sa harapan ko.

Dahil sa lakas ng ginawa ko tumalikod ito sa may malaking puno. Natumba iyon kaya nalaman kong tumalsik doon ang oso.

"Nice catch, Themiste!" Ani ni Lendon.

Unti-unting nagpakita ang katawan ng oso. Maging sina Aziere ay naging handa na sa atake.

"Damn, I really thought both of you are going insane." Nakangising turan ni Achivio at lumapit sa akin.

Aziere went infront of me na ikinataka ko.

"Aziere, why are you blocking me?" May inis na tanong ko sa kanya.

"Just stay back, Themiste." Kalmadong sagot niya sa akin.

Pero imbis na matuwa ay halos sumabog na ang ulo ko sa inis.

"What the heck? This is our mission. Mission, Aziere! Nakakinis ka naman!" Pagsigaw ko at hinampas siya sa likod.

Kailangan ko ng pera ngayon, pambihira!

"Tabi nga, ako na!"

I slightly pushed him para tumabi and i succesfully did. Pero huli na nang mapagtanto ko kung bakit ganon nalang siya kabilis naitulak.

He didn't move bwcause of my push but to avoid the attack.

My mind went black for a moment until i remember the scene where the MC stopped their enimies attack with bare hand. But im not insane.

Why would I stopped a bear claws with my fucking barehands.

Before the claws went on me i immidiately shouted Raiko's name and without second thought he turned to his normal size and stopped the bear.

Hindi ko alam kung anong nangyari pero biglaan na lang akong napaubo and a blood spill outto the ground.

"Grrr..." raiko's voice filled our ears after he hissed to the bear. Pero hindi pa man kami nakakabawi ay bigla na lang nag-iba ang kilos ni Raiko. He started act strangely. Pinakawalan niya ang apak niyang oso. Agad namang nakabawi ang oso at umatras.

Pero ang atensyon ko ngayon ay wala sa mabangis na oso kundi nakay Raiko.

Pansin na pansin ang panginginig niya kaya walang pagdadalawqng isip na lumapit ako sa kanya at ambang hahawakan siya.

Nanlaki ang mga mata ko nang bigla siyang lumingon sa akin. He's eyes was different. It turned to a pure red. At ang mga naglalakihang pangil niya ay kitang kita.

"Grrr..."

My heart stopped for a moment when Raiko swayed his claws on me. Hindi agad ako nakagalaw pero naramdam ko na lang ang pag-angat ng katawan ko mula sa lupa.

Too late to realise that Raiko was starting to attack us and for godsake Aziere saved my life again.

"HAHAHHHHAHAHA! I've been waiting for you to use your retriever, Themiste."

Nilapag ako ni Aziere malapit sa kinaroroonan nila Achivio at iba pa.

Damn it, did i messed up?

Napatingin ako sa pinanggalingan ng boses na iyon at namataan ko siya sa may malaking puno hindi malayo kung nasaan ang malaking oso at si Raiko ang retriever ko.

My eyes widen when I saw the blue string on her fingers at mas lalong nanlaki ang mga mata ko nang mapagtanto kung ano ang mga iyon.

It was connecting to the strings putted on Raiko and the big bear body.

"Yah! Give back my retriever." I shouted because of anger.

Naramdaman ko ang paghawak ni Aziere sa balikat ko kaya liningon ko siya.

"Do you know her?" Tanong niya na ikinakunot ng noo ko. Agad naman akong umiling at muling lumingon sa kinaroroonan ng babaeng nakatayo sa may malaking sanga ng puno.

She had short blonde hair, the lenght is similar to mine. Nakasuot siya ng head band at agad kumunot ang noo ko ng umilaw ilaw iyon.

" oww, you're hurting my feelings. How dare you to deny the one who grew up with you?" Umakto siya na parang nasasaktan at napahawak sa may dibdib niya.

Mas lalong kumunot ang noo ko sa sinabi niya.

Hindi ko siya kilala. I don't recognize her at all.

"Who are you?" Malamig na tanong ko at hinigpitan ang pagkakakuyom ng mga kamao ko.

Tumigil siya mula sa pagtawa at muling tumingin sa akin.

"Ha ha. I can't believe someone let you join a guild." Tinakpan niya ang bibig niya at malanding tumawa. "I cant believe you already forgotten me."

Tumayo ako nang tumalon siya mula sa sanga ng puno kasabay non ang paghila niya sa asul na string na kumokontrol kay raiko.

Halos madurog na ang puso ko nang makitang walang pag aalinlangang lumipad si Raiko at sinalo ang babae.

What the hell is happening...

"Have you really forgotten? O baka naman nagmamaang maangan ka lang na wala kang maalala?"

Ano bang sinasabi niya?

"Can you shut your mouth? Nakakarinig na iyang bunganga mo!" Nanlaki ang mga mata ko nang marinig ang sigaw ni Jeko.

Hindi man lang natinag ang babae at mas Tumawa pa na parang mangkukulam.

How would i know who she is... hindi nga ako si Themiste...

Pero ano 'to? My head's fill heavy. Napaupo ako at agad ko namang naramdaman ang paglapit ni Aziere.

"Oh ano? May naalala ka na ba? I can't believe you forgot what you did... you deserve to suffer bitch!" She shouted and without second thought she pulled the string that connected to Raiko to attack us.

Just like a flash sonething went inside my mind kaya noong tumalon ako para iwasan ang atake ni Raiko ay agad rin akong nawalan ng balanse at napaupo sa may lupa.

Blood... a lot of blood. It was scattered everywhere.

Anong nangyayari? Bakit ang dilim ng paligid. Asan sina Aziere?

Why am i surrounded with water?

Asan na iyong babae?

"Yani!"

"Themiste! Tingnan mo! I can finally control things with my magic strings!"

Kumunot ang mga noo ko habang pinapanood qng dalawang bata sa harapan ko.

The one girl look like Themiste with long hair. Lumapit ako sa kanila at nakakapagtakang tumagos lang sila sa akin.

No doubt. I'ts Themiste... pero sino ang babaeng kalaro niya?

Nanlaki ang mga mata ko nang bumungad sa akin ang pamilyar na mukha.

It was the girl controlling Raiko!

"Ano, Themiste?! Hindi mo ba talaga naalala!"

Para akong nanumbalik sa kasalukuyan nang bumungad sa akin ang retriever ko.

It was hissing. Naglalagay ang bunganga niya habang nakaharap sa akin.

Walang pagdadalawang isip na hinawakan ko ang nguso niya at hinaplos iyon.

"Themiste! Nasisiraan ka na ba?!"

"Move, Themiste!"

Hindi ko pinansin sina Aziere at pinagpatuloy lang ang paghaplos sa nguso ng Retriever ko. Idinikit ko ang noo ko sa kanya at bumulong.

"Raiko, dissappear. "

Nanlaki ang mga mata ko nang marinig ang boses ni Raiko, "thank you, master..."

Binigyan ko siya ng ngiti bago tuluyang maglaho. Dahan dahan akong lumingon sa direction ng babae.

"Yani," Mahinang turan ko na ikinatigil niya.

Nanlaki ang mga mata niya habang nakatingin sa akin. Para siyang binuhusan ng malamig na tubig dahil halos hindi siya gumalaw.

"Yani... that's your name."









Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro