( Zeynep , en yakın arkadaşına kavuşuyor . Ardından Kötü bir kabus görüyor ve ter içinde uyanıyor .. )

İşte o büyük gün geldi ..

Zeynep ,Melis'in İstanbul'a indiğini öğrendi . Yoğun bir bekleyişin ardından , Zeynep en yakın arkadaşına kavuşmak üzere onu karşılamak için havaalanına gitti. Gözleri o kalabalığın içinde arkadaşını aradı . Aslında buraya geldiğini kimseye söylememiş , evden kaçarak gelmişti ..

Burada onu şaşırtan çok şey oldu . Mesela ilk kez siyahi insanları yakından gördü . Hep filmlerde gördüğü bu insanlardan , çocukluğundan beri korkarak büyütülmüştü . İç hatlar kısmının , geniş giriş kapısının önünde Melis'i elinde bavulu ile görene kadar etrafı inceledi . Ağzında maskesi ve siyah beresi yüzünü kapatıyordu . Melis , onu tanıdı ve kalabalığın içinden ona seslendi ;

'' Zeynooo .. ''

Zeynep , isminin kısaltmasına sinir olsa da , bunu söyleyen çocukluk arkadaşı olduğu için onu her zaman mazur görürdü . Yine öyle yaptı ve gözlerinin içi gülerek ; 

'' Nasılsın Melisciğim . Yolculuğun nasıl geçti . ''

'' İlk defa uçağa bindim . Bu keyfi sana anlatamam Kızım .. ''

'' Anlaşılan neşemiz yerinde .. ''

'' Yeni aldığım ayakkabıların , ayağımı vurması dışında süperim .. ''

'' Gayet güzel görünüyor bu arada .. ''

'' Tabi tabi . Sen uçağa binerken ördek gibi yürüdüğümü görseydin , böyle düşünmezdin .. ''

'' Olsun yine de çok güzel ve neşeli görünüyorsun .. ''

'' Tabi ki , en iyi arkadaşımın yanındayım . Ve umuyorum cebinde simit ısmarlayacak kadar da parası vardır . Çünkü bende hiç yok :) ''

'' Kızım , hiç vazgeçmeyeceksin dimi otlanmaktan .. ''

'' Huyum kurusun .. ''

Gülüştüler ve sımsıkı sarıldılar . Taksiye binip mahallenin bir sokak aşağısında indiler . Orada inmelerinin sebebi hem Melis'in istediği simitleri almak , hem de ailesinin haberi olmadığı için Zeynep'in sürpriz yapmak istemesiydi . Gerçi Zeynep'in son zamanlarda ailesi ile arası iyi değildi. Ama Melis onlarında kızı sayılırdı ve mutlu olacaklarına emindi ..

Eve girdiklerinde düşündüğü gibi de oldu . Önce sarılmalar , öpüşmeler ve gülüşmeler , ardından Melis'in en sevdiği yemek olan yaprak sarma ile Melis'e karşı gösterdikleri ilgi Zeynepi bir nebze kıskandırmıştı . 

O akşam herkes elini ayağını çektiğinde , gecenin ilerleyen saatlerine kadar Yağız'ı anlattı Zeynep . Tüm olup bitenleri , yanında gördüğü kızı , babası zannettiği adamı , belki de babasını ..

Uyuduğunda ise hiç görmediği kadar kötü bir kabus görmüştü . Rüyasında şarkı söylüyordu . Hiç bilmediği bir dilde ve boğazı yırtılırcasına . Bir sokak aralığında , yere diz çökmüş , kapüşonu gözlerini örten genç bir çocukta bu şarkıya eşlik ediyordu . İçini neşe kaplamıştı . Adete bir rüzgar esiyor , kelebekler uçuşuyordu içinde . Sonra kendisini gördü . Yüzü solgun ve yaşlanmış gibiydi . Birden çocuğa yöneldi . O da şarkıyı söylemeyi kesmiş ve başka bir şeyler mırıldanıyor gibiydi . Ama sesi çıkmıyordu . Ona doğru yaklaştıkça ağzı daha büyük hareket ediyor ancak hiç sesi duyulmuyordu . En sonunda dibine kadar geldi ve '' İyi misin '' dedi . Çocuk kafasını kaldırdığında , Zeynep karşısında hem büyükbabasının hem Babasının hem de Yağız'ın suratına benzeyen bir suratla karşılaştı . Gözleri ateş topuna dönmüştü . Birden canavara dönüştü ve tüm suskunluğunu biriktirmiş gibi patladı ; '' BENİ BU HALE GETİREN SENSİN .. ''

Gözlerini açtığında yastığının terden sırılsıklam olduğunu fark etti . Odasının küçük olmasından dolayı Melis'e kendi yatağını vermiş , kendisi de karşısındaki küçük ikili koltukta yatmıştı . Tabi Melis buna razı gelmemişti ama Zeynep yine dediğini yaptırmıştı . Sabahın henüz erken saatleri olmasına rağmen Zeynep bir daha uyuyamadı . Zaten uyandıktan sonra her ne olursa olsun bir daha kolay kolay uyuyamazdı ..

Neyse ki Melis'te çok fazla uyumadı ve erken kalktı . Birlikte kahvaltı hazırladılar ve neşe içinde sohbet ederek kahvaltılarını yaptılar . Ardından dışarı çıkmak için hazırlandılar . Melis '' Şu lanet ayakkabıları keşke giymeseydim . '' dedi . Zeynep'te tebessüm ederek '' Bende sana uygun çok güzel bir spor ayakkabı var '' dedi . '' Buna çok memnun oldum . Spor ayakkabı olmasa senin hızına yetişmem mümkün olmaz . '' dedi Melis . Bunun dışında hazırlanmalarının en uzun kısmını Eyeliner aldı . Zeynep bu konuya fazla takılmadı ama Melis kendi kendine söylenerek bir saati tamamladı ..

'' İstediğim gibi olmadı bu ''

'' Bence ince ve gayet güzel görünüyor .. ''

'' Hay lanet olasıca . Gözlerimi kırptım yanlışlıkla . ''

Birbirlerine bakıp karınlarını tuta tuta güldüler ..

Melis tamam dediğinde , Zeynep çoktan hazırlanmıştı. Sokağa çıkmadan Rojin'i aradı . Şimdi heyecanı iki kat daha arttı . En yakın arkadaşını , yeni tanıştığı arkadaşı ile tanıştıracaktı . Tam sahil kıyısında o günkü bankta oturdular . Rojin uzaktan göründüğünde , Melis birden dona kaldı . Emin olabilmek için daha da yaklaşmasını bekledi . Neredeyse dudağını açmadan tek bir cümle edebildi ;

'' Bu O Kız .. ''