( Melis içine düştüğü durumu Zeynep'e anlatmakta zorlanıyor ve O kadın ile nihayet karşılaşıyor .. )

Dövme tamamen aklından çıkmıştı Melis'in . Gözleri , Ben Yağız diyen o çocuğa bakıyordu . İlk önce aklına gelmese de , daha sonra dövmeyi yaptırmak için oturduğu koltukta uzun uzun Zeynep'in anlattıklarını düşündü .

Acaba bu çocuk o muydu ?

Dışarı çıktığında , Zeynep merakla dövmesini görmek istedi . Tabi bu merakını eve gidene kadar bastırmak zorunda idi . Ama yine dayanamayarak sordu ;

'' Nasıl oldu dövmen .. ''

'' istediğim gibi . ''

Zeynep , arkadaşının bu kadar heyecansız ve düşünceli halini yadırgadı . Dönüş yolu boyunca Melis'in ara ara daldığını fark eden Zeynep'in aklından her halde dövmesini beğenmedi ya da pişman oldu gibi düşünceler geçiyordu ..

Eve döndüklerinde karşılarında muazzam bir sofra buldular . Annesi mutfak ve yemek masasının bulunduğu salon arasında mekik dokuyordu . Babası ise ortalarda görünmüyordu . Belli ki henüz gelmemişti . Babasının henüz işsiz olduğunu ve bu mükellef sofrayı ne için hazırladıklarını düşündü Zeynep . Yanıtı sanki düşüncelerini okuyormuşçasına Annesi verdi . Misafirimiz var Kızım ..

Misafir mi ? Henüz burada kimseyi tanımıyoruz ki diye düşündü Zeynep . Ardından fazla üzerinde durmayarak odasına geçti . Melis'in dövmesine baktı ve kendisinin de böyle bir dövme yaptırıp yaptıramayacağını düşündü ..

'' Çok güzel ve hoş duruyor .. ''

'' Teşekkür ederim . Bence sende yaptırmalısın .. ''

'' Onu yaptırabilecek param yok şuan ayrıca bu kolay karar verebileceğim bir şey değil .. ''

'' Aman canım dert ettiğin şeye bak ben senin arkadaşın değil miyim parayı dert etme .. ''

'' Peki arkadaşsak bugün neden bu kadar tuhaf olduğunu açıklayabilirsin bana .. ''

'' Tuhaf mı ? ''

'' Evet . Tuhaf . Dövmeyi beğenmedin mi ? ''

'' Hayır . Çok beğendim ama .. ''

Bu sırada Melis'in imdadına kapı zili yetişmişti . Derin bir nefes aldı . Birlikte gelenin kim olduğunu merak ettiklerinden hemen içeriye doğru yöneldiler ..

Zeynep , içeride babası ve yanında gördüğü o kadını görünce birden dondu kaldı .Bu daha önce gördüğü kadındı . Bu kadının burada ne işi var diye mırıldandı ama onu en yakınında ki Melis bile duyamadı . Kadın gayet şık giyinmiş , kestane rengi saçları , dekoltesi ve zayıf vücudu ile bir erkeği nasıl baştan çıkarabileceğini iyi bildiğini gösteriyordu ..

Annesinin durumdan habersiz misafiri karşılaması ve sarılmaları Zeynep'in midesini bulandırmıştı . Annesi saf kadındı . Okumamış ve bir şey görmemişti . Bunun için bu durumu fark etmeyebilirdi . Ama Zeynep biliyordu . Kadının bakışlarından belliydi ..

Sonunda Melis kolundan çekiştirerek gelmediğini görünce kulağına doğru eğilip , fısıldadı ;

'' Kadına ayıp olacak kızım . Ne yapmaya çalışıyorsun ? ''

'' Ben bu kadını daha önce gördüm .. ''

'' Ne .. ''

'' Evet . Babamın yanındaydı . Senin anlayacağın cilveleşiyorlardı .. ''

'' Belki yanlış görmüşsündür veya sandığın gibi değildir .. ''

Ters ters Melis'i süzdükten sonra ikisi de konuşmayı bıraktılar . Zaten onların gitmesine gerek kalmamış , Babası ve yanındaki kadın onlara doğru geliyorlardı . Önce Zeynep'in babası söze girdi ;

'' Kızlar , bu Merve Hanım . İstanbul'un en iyi İnşaat firmalarından birinin sahibi . ''

Elini uzattı ama bir müddet boş kalan eli , Melis yakalayarak sıktı . Zeynep arkasını dönüp odasına gitti . Babası bu duruma çok sinirlense de bir şey diyemedi . Merve Hanım ise ;

'' Olur böyle şeyler, o daha genç kız .. '' dedi.

Peşinden Melis'te onu sakinleştirmek için gittiğinde , yatağının üzerine yüzü koyun yatıp ağlarken buldu Zeynep'i ..

Onu ikna edip sofraya getirmesi uzun sürdü . Zeynep sonunda annesinin hatırı için bunu yaptı . Sofrada hiç başını kaldırmadan yemeğini yerken içten içe söyleniyordu . Aldatılmak en çok da onun kanına dokunmuştu . Yemeklerini bitirip içeride biraz sohbet ettikten sonra kadını yolcu ettiler . Tabi bu sırada Melis , Zeynep ile birlikte odalarındaydı . Kapının kapanmasının ardından bir hışımla , odaya babası geldi ..

'' Sen ne yaptığını zannediyorsun . O nasıl davranış .. ''

'' SENDEN NEFRET EDİYORUM .. ''