Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

쉰열덟


Agad na tinakas ni Daehyun si Baekhee pagkatapos niyang mauntog sa corner ng lamesa.

Daehyun and Baekhee are playing when Baekhee suddenly bumped to the table.

Dinala niya si Baekhee sa malapit na hospital to check her up. Kabang-kaba si Daehyun dahil talagang magwoworry yung Papa niya. Lalong lalo na si Baekhyun.

Hindi pwedeng magworry or mastress si Baekhyun dahil malapit na yung kabuwanan niya. The doctor said that Baekhyun's pregnancy will always be at risk. Kailangan nilang lagi mag-ingat.

"Doc, is she okay?" Agad na tanong ni Daehyun pagkatapos lagyan ng bandage yung sugat ni Baekhee.

Ngumiti sa kanya yung Doctor, "Yes, Mister. Just be careful next time. Mabuti nalang at hindi masyadong malakas ang pagkakauntog niya. Kasi kung malakas, lulubog yung part na yun."

Daehyun thanked God for saving Baekhee's life, her forehead and for not bleeding too much.

Nagthankyou rin siya sa Doctor at inaya si Baekhee for an ice cream.

Lumuhod si Daehyun sa harap ni Baekhee at inayos yung bangs nito para matakpan yung bandage, "Do you want some ice cream?"

Baekhee immediately plastered a sweet smile while nodding, "Y-Yes Daehyun-Samcheon!"

Kaya pumunta na silang convenient store, few blocks away from the hospital.

Habang kumakain sila ng ice cream ay may tumawag kay Daehyun at agad niya rin itong sinagot without looking at the ID caller.


[Where's Baekhee? Damn it, Daehyun! Baekhyun is so worried about her!] Sigaw ni Taeyeon sa kabilang linya.

Tinignan muna ni Daehyun si Baekhee at ngumiti, "Yes, she's with me. We're eating ice cream. Pabalik na rin kami."

[Okay, okay. Dalian niyo. Nag-alala na yung magjowa rito!] Natawa si Daehyun sa sinabi ni Taeyeon.

"Okay. We'll be there."

Pagkasabi nun ni Daehyun ay agad niya na nitong binaba yung tawag.

"Gosh. Ayaw talaga akong sabihan ng 'i love you' ng babaeng yun." Sabi niya sa sarili niya pagkababa ni Taeyeon ng tawag.

Napatingin siya kay Baekhee ng mapansin niyang nakatitig si Baekhee sa kanya. Ngumiti siya kaya ngumiti rin ito sa kanya.

"You look beautiful when you smile." Sabi ni Daehyun.

He meant it. Baekhee is so adorable. Para bang anak talaga ni Baekhyun. May parte si Baekhee na kamukha niya si Baekhyun. Kaya nung nalaman ng relatives ni Baekhyun sa party kanina na adopted si Baekhee ay nagulat sila.

Hindi kasi halata.

"Let's go? Hinahanap ka na raw ng Papa mo."

Pagkarinig nun ni Baekhee ay agad siyang bumaba sa inuupuan niya at inaya na si Daehyun.

Napailing nalang si Daehyun habang nakangiti.

He wants something like this. With Taeyeon.

➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

"Yes, that's what happened." Pagkarating nila sa apartment nila Chanyeol ay inexplain niya agad yung nangyari.

Baekhyun heaved a deep sigh and checked Baekhee's forehead from a far.

"Hindi siya umiyak?" Malungkot na sabi ni Baekhyun habang nakatingin pa rin kay Baekhee.

Umiling si Daehyun, "Nope. She didn't."

"No aftershocks?" Tanong ni Chanyeol kaya nilingon siya ni Daehyun at umiling.

"Nung nilalagyan din ng ointment yung sugat niya hindi siya umiiyak. She didn't budge, honestly." Pagkukwento ni Daehyun.

Tumango nalang si Baekhyun at tinignan si Daehyun.

"Kasama naman talaga sa growing up stage 'to diba?" Sabi ni Baekhyun.

He's referring to Baekhee's wound.

"Of course." Tanging sagot ni Daehyun.

Akala niya ay papatayin siya ng magjowa sa ginawa niya sa bata, akala niya lang pala yun. Hindi nga siya pinatay ng magjowa, yung jowa niya naman yung papatay sa kanya.

"Ang harot mo kasi eh!" Sabi ni Taeyeon habang hinahampas-hampas si Daehyun.

Nasa loob na sila ng sasakyan, nakapark pa rin sa labas ng apartment nila Baekhyun.

"Hindi ko naman--- Ano ba! Tigilan mo na nga!" Hinuli ni Daehyun yung dalawang kamay ni Taeyeon para matigil na sa paghahampas.

"Look, hindi ko sinasadya yun. At kung may intensyon man akong masama sa bata, sana noon ko pa ginawa. At hindi ko gagawin yun sa crowded place. Im not stupid, idiot." Sabi ni Daehyun.

Taeyeon heaved a deep sigh, "Mag-iingat ka nalang sa susunod."

Of course, Daehyun didnt exoect that from Taeyeon, "Ano ka ba, Taeyeon. Bata yun. What would you expect? Normal lang na magkasugat yung bata."

"Mag-ingat ka pa rin!" Sabi ni Taeyeon.

Daehyun thinks that Taeyeon didnt get his point kaya he'll let it go.

"Aish. Oo na, oo na."

Huling sabi niya before he started the engine para makaalis na sila.

"Hindi ba masakit?" Tanong ni Chanyeol kay Baekhee habang nakakandong ito sa kanya.

Umiling si Baekhee at nilaro ulit yung sasakyan na regalo kay Chanhyun. Pinahiram niya muna kay Baekhee since she didn't received any gifts.

But Baekhyun and Chanyeol made sure na ibibili nila si Baekhee ng kahit anong gift.

"Are you sure?" Tanong niya ulit. Nakatingin lang si Baekhyun sa kanila, kitang kita sa mata ni Baekhyun yung takot na baka magkaroon ng kahit ano pang bleeding.

Umiling lang ulit si Baekhee, ngumiti pa siya kay Chanyeol.

"Just tell me if you feel something, okay?" Huling sabi ni Chanyeol bago niya hinayaang makawala si Baekhee sa hawak niya.

Pagkababa ni Baekhee ay agad siyang hinawakan ni Baekhyun sa braso kaya napatingin siya rito.

"Let her be. Obserbahan nalang natin siya." Mahinang sabi ni Baekhyun habang hawak-hawak yung tiyan niya at nakapikit.

Chanyeol panics inwardly.

"May masakit ba?" Tanong ni Chanyeol habang humaharap kay Baekhyun.

Umiling lang din si Baekhyun sa tanong ni Chanyeol at ngumiti.

"Im fine. Just check them if they need something. Magpapahinga muna ako." Sabi ni Baekhyun at binitawan yung braso ni Chanyeol.

Bago tuluyang makatulog si Baekhyun ay hinalikan niya ito sa noo. Tumayo siya pagkatapos nun para kuhaan si Baekhyun ng comforter.

Hindi masyadong nakatulog si Chanyeol dahil pinalitan niya yung gauge ni Baekhee habang natutulog, natatakot kasi siya na baka paggising si Baekhee eh umiyak sa kanya.

Dagdag pa na kinakabahan siya kay Baekhyun. Paulit-ulit niyang chinicheck si Baekhyun sa tabi niya.

Nakatulog lang siya ng mahimbing nang hawakan ni Baekhyun yung kamay niya sa ilalim ng kumot at bumulong ng, "Goodnight, Chanyeol."

➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

Kinaumagahan ay maagang nagising si Chanyeol para asikasuhin yung dalawang bata. Pinilit niya rin gumising ng maaga para maipaghanda yung pamilya niya ng umagahan.

He cooked bacon, eggs, rice and toast some breads.

Naunang nagising si Chanhyun na dala-dala pa rin yung blanket niya. Hindi rin nagtagal ay lumabas na rin si Baekhee dala-dala rin nito ang manika niya.

"Papa, can we eat now?" Tanong ni Chanhyun sa kanya habang nagtatagal siya ng apron niya.

Chanyeol smiled at him. Niruffle niya yung buhok ni Chanhyun, "Titignan ko muna kung gising na si Papa Baekhyun. If no, you can eat now. I'll join him for breakfast."

"Okay!" Nakangiting sabi ni Chanhyun.

Lumapit si Chanyeol kay Baekhee na nasa sala pa at nakahiga.

"Good morning, princess." Sabi niya at hinalikan ng marahan ang noo nito. Iniingatan niyang wag matamaan. Natatakot pa rin siyang umiyak si Baekhee.

Umikot si Baekhee sa pagkakahiga at tinignan si Chanyeol.

"Im Baekhee, not princess." Sabi sa kanya ni Baekhee habang nakanguso.

Chanyeol placed both of his hands under his chin and chuckles.

"What Papa meant is, you're my princess. That's what you are to me." Nakangiti niyang sabi.

Ginaya siya ni Baekhee, she placed both of her hands under her chin and asked her Papa Chanyeol, "Chanhyun?"

Umiling si Chanyeol sa kanya, "Call him, Chanhyun-Oppa. He's older than you, right?"

Tumango si Baekhee kahit hindi niya naman talaga naiintindihan yung sinasabi ng Papa Chanyeol niya. And Chanyeol knows it, obviously.

"About Chanhyun-Oppa, he's there. Go. Don't mess around, okay? Wait for me." Sabi ni Chanyeol at tinuro kung asan si Chanhyun.

Nang makita niyang safe nakapunta si Baekhee sa dining table ay pumunta na siya sa kwarto nila ni Baekhyun.

Pagsilip niya ay tulog pa si Baekhyun habang nakahawak sa tiyan niya kaya naisip niyang gisingin na ito kahit labag sa loob niya.

"Baek?"

Hinawakan niya sa balikat si Baekhyun na agad din namang nagising.

"Are you okay?" Tanong ni Chanyeol.

Tumango si Baekhyun, "Medyo masakit lang yung tiyan ko. But I can handle the pain." Ngumiti pa siya kay Chanyeol dahil ayaw niyang mag-alala ito sa kanya.

Pero sa totoo lang, hindi na talaga kaya ni Baekhyun. Pakiramdam niya ay mababalian na siya ng buto sa likod dahil sobrang bigat na ng tiyan niya.

"Nasaan yung mga bata?" Tanong ni Baekhyun pagkatayo nila, inalalayan siya ni Chanyeol sa pagtayo.

Ngumiti si Chanyeol at marahan pero matigas ang pagkakahawak niya sa beywang ni Baekhyun, "They're waiting for you. Nasa dining table na sila."

Sinubukan ni Baekhyun humakbang pero hindi na talaga niya kaya. Kaya tinignan niya si Chanyeol na nakatingin sa mga paa niya habang nakangiti.

Pakiramdam niya ay madidisappoint niya si Chanyeol pag hindi siya humakbang kaya pinilit niya yung sarili niyang humakbang.

"Go on, babe. You can do it." Pag-eencourage ni Chanyeol kay Baekhyun.

Baekhyun tried his best.

Kahit maiyak-iyak siya ay pinilit niyang makaabot sa dining table para makaupo na. Hindi sa ayaw niyang kumain, pakiramdam niya sasabog na yung tiyan niya sa laki.

But he still ate. Inisip niya na hindi para sa kanya yung kakainin niya. For his baby.

Habang kumakain sila ay hindi niya mapigilang hindi mapangiti.

"So this is what Park Chanyeol wants?" Nakangiti niyang tanong kay Chanyeol.

Hinawakan ni Chanyeol yung kamay ni Baekhyun sa ibabas ng lamesa, "Yes. Sobra sobra pa 'to sa gusto ko, Baekhyun."

Baekhyun can't help but to smile. This is what Chanyeol wanted. And he actually did that, for him, for them, and for their family.

Naunang natapos si Baekhee kaya pumunta na siya sa harapan ng TV nila. Naupo sa sofa habang hawak-hawak ulit yung manika niya.

"Papa, rice please." Sabi ni Chanhyun kay Chanyeol.

Tinignan ni Chanhyun si Baekhyun, "Do you want some rice too, Papa?"

Umiling lang si Baekhyun sa anak niya at sumubo ulit.

Chanyeol didn't notice Baekhyun. Naging abala siya sa pagliligpit ng mga pinagkainan nila pati paghuhugas ng plato.

Namimilipit na sa sakit ni Baekhyun pero pinilit niya pa rin abutin yung phone ni Chanyeol sa kabilang dulo ng sofa.

Napansin siya ni Chanhyun kaya kinuha niya yung phone at inabot kay Baekhyun habang nakangiti.

Kinapa pa ni Chanhyun yung tiyan ni Baekhyun bago bumalik sa paglalaro kasama si Baekhee.

Baekhyun opened Chanyeol's messages at tinext si Luhan.

To: Lu Han

Lu, di ko na kaya. help me.

Agad niyang pinindot yung send bago pa siya mawalan ng lakas. Bumagsak yung phone ni Chanyeol sa sahig na agad pinulot ni Chanhyun.

"Hey, babe," sigaw ni Chanyeol mula sa kusina, "sinabihan pala ako ng boss namin. I need to check the area around Bucheon. Is it okay?" Sigaw niya pa rin mula sa kusina.

Baekhyun clench his fist. Its not okay, Chanyeol! Baekhyun wanted to say.

Pero iba yung nasabi niya, "S-Sure, its fine."

Napapikit agad siya sa sakit ng may tumunog na kung ano sa likod niya. He clench his fist again. Hindi niya na kaya.

Naramdaman niya yung kamay ni Baekhee sa tiyan niya at ang kamay ni Chanhyun sa pisngi niya.

"Why are you crying, Papa?" Bulong ni Chanhyun sa kanya. Hinimas himas naman ni Baekhee yung tiyan niya.

Mas lalong napapikit si Baekhyun sa sakit kasi gumalaw yung mga bata sa loob. Mas sumakit lalo yung tiyan niya.

"Is it too painful, Papa?" Tanong pa ni Chanhyun sa kanya.

Umiling si Baekhyun kasi hindi niya pa kabuwanan. Naramdaman niya 'to nung kabuwanan niya.

Ngumiti siya kay Chanhyun at niyakap ito gamit ang isang kamay niya, sa isa naman ay kay Baekhee na nasa tiyan niya.

"J-Just always remember.... Papa loves yoy both, o-okay?" Nakangiting sabi ni Baekhyun kahit na naiiyak na siya.

Sobra ng sakit.

Patuloy lang pinupunasan ni Chanhyun yung luha ni Baekhyun habang si Baekhee ay nakatingin sa kanya. Nginingitian siya ni Baekhyun para hindi siya matakot o mag-alala.

But Baekhyun can't handle the pain anymore. Lalo na nung may narinig na naman siyang tumunog sa likod niya.

"Park Chanyeol!!!!!" Sigaw ni Baekhyun.

Kasabay nun ang pagkatok sa pinto nila Baekhyun at Chanyeol habang sumisigaw.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro