"Leave him or I'll kill your child.."

Patuloy na nagrereplay sa utak ni Baekhyun yung pamilyar na boses ng isang babae, ayaw na sana niyang pag isapan pa 'to dahil sa totoo lang alam niyang makakagulo sa sitwasyon ang anak niya.

Hindi niya naman talaga ginusto 'to eh. Akala niya kasi kapag bumalik sila ni Chanhyun ay ganun pa rin. Hindi niya naman alam na kapag pinakilala niya si Chanhyun kay Chanyeol ay babalik ito sa buhay nila. Oo nga't gusto niya, pero the fact na may girlfriend si Chanyeol ay napapaisip siya sa mga dapat niyang gawin.

Kaya eto siya, iniimpake yung mga damit ni Chanhyun.

Mahigit isang linggo na kasi ang nakakalipas simula ng tumawag yung babae at mahigit isang linggo na rin niyang pinag iisipan yung mga dapat niyang gawin. Ipinaalam niya agad kay Taeyeon ang buong pag uusap nila, sinabihan siya ni Taeyeon na ipahiram muna si Chanhyun hangga't hindi pa sila nakakapag usap ni Chanyeol sa mga pangyayari.

Kaya heto siya ngayon, iniintay ang pagdating ni Taeyeon habang pinagmamasdan si Chanhyun na naglalaro sa tabi ng natutulog na Chanyeol sa kama.

"Anak, wag kang malikot dyan at baka magising yung papa mo" sita ni Baekhyun nang makita niyang nagtatatalon na sa kama si Chanhyun.

Nilingon siya ni Chanhyun at tumango, "But papa is so tired last night. Maybe he'll wake up after I leave.."

Bumuntong hininga nalang si Baekhyun dahil naguguluhan na siya. Mabuti nalang at naayos niya na noon pa yung mga papeles ni Chanhyun pati yung kanya. Anytime pwede na silang umalis ng bansa.

Napatingin si Baekhyun sa pintuan ng may kumatok, itong mga nakaraang araw kapag may kumakatok sa pintuan nila ay natataranta siya, natatakot na baka patayin si Chanhyun.

"Baekhyun?"

Rinig niya pagkatapos ng ilang minuto niyang pagtitig sa pinto. Inaamin niyang natatakot siya, sino ba naman ang hindi matatakot kung sabihan kang papatayin yung anak mo. Oo, natatakot din siya na mawala si Chanyeol, pero mas natatakot siyang mawala yung kaisa isang taong nanatili sa tabi niya noong wala siyang masandalan.

Pinagbuksan niya si Taeyeon ng pinto at sinalubong siya nito ng yakap.

"Do what you really want, Baek," humiwalay si Taeyeon at cinupped ang mukha ni Baekhyun, "alam kong gusto mo 'to, kaya ipaglaban mo" sabi pa nito at ngumiti.

Alam ni Taeyeon na ikamamatay niya 'to, pero kailangan siya ni Baekhyun at alam niyang suporta lang ang kaya niyang ibigay para sa taong mahal niya.

"P-Pero natatakot ako.." sabi ni Baekhyun at yumuko.

"You dont have to be afraid. Andyan si Chanyeol, oh" sabi ni Taeyeon at nginitian si Baekhyun.

"Osya, sige na. Ililibot ko muna 'tng anak mo sa mall. Wag kang mag alala, kahit payat ako kaya ko siyang protektahan" sabi nito at tumawa pa kaya kahit papaano ay napangiti rin si Baekhyun.

Pagkaalis nila Taeyeon ay eksaktong nagising si Chanyeol.

"Oh, good morning.." bati ni Baekhyun, lumapit siya sa kama para ligpitin yung mga laruan ni Chanhyun sa kama.

Inilibot naman ni Chanyeol yung paningin niya at pinakinggan yung buong paligid.

"Nasaan ni Chanhyun?" Sabi niya at pumikit ulit.

Napagod kasi siya kagabi kakalaro kay Chanhyun. Madaling araw na rin sila nakatulog dahil nanonood pa sila ng mga movies.

Tumingin si Baekhyun kay Chanyeol at ngumiti, "Hiniram lang saglit ni Taeyeon. Ibabalik niya rin yun bukas." Sabi niya at nagpatuloy sa pagliligpit.

"So..." napaisip si Chanyeol kung sasabihin niya ba o hindi, "pwede na tayong gumawa ng isa pang baby?"

Sa sinabi niyang iyon ay napalingon si Baekhyun bigla. Agad niyang tinakpan yung dibdib niya, as if meron talagang laman yung dibdib niya.

"Park Chanyeol, sinasabi ko sayo," nanginginig na yung ibabang labi ni Baekhyun dahil dun, naalala niya kasing halos mamatay sila ni Chanhyun dahil dun, "halos mamatay ako dun"

Dumilat si Chanyeol at nginitian si Baekhyun ng nakakaloko, "Okay, sa labas ko ipuputok"

Nanlaki yung mata ni Baekhyun at hinagis kay Chanyeol yung lego na kakabuo lang nila kagabi, "Bastos ka talagang hayup ka. Matulog ka na nga lang ulit."

But Chanyeol is Chanyeol. Matigal talaga ulo niya.

Baekhyun thought Chanyeol followed his order beacuse he can't hear any sounds from him or from the bed. Kaya napangiti siya sa sarili niya.

"AHHHHH!"

But that's only what he thought.

Kinarga niya si Baekhyun mula sa beywang at dahan dahang inihiga sa kama. He hovered on top of him at ngumiti siya habang tinatanggal yung shirt niya.

"Channie, this is not good, I swear.."

Pagmamakaawa ni Baekhyun sa kanya.

"But your eyes---- peste" di niya natuloy yung sasabihin niya ng bigla siyang halikan ni Baekhyun sa pisngi.

"Okay, we're done. Get up, get up" sabi ni Baekhyun habang pinapaalis si Chanyeol sa taas niya.

"No waaaaaay~" sabi ni Chanyeol habang inisway sway yung ulo niya.

Hindi alam ni Baekhyun kung anong nangyari sa isip niya pero ngayon alam na niya kung anong dapat niyang gawin.

This is what I want, and I'll fight for it.

"Chanyeol?" Biglang tawag ni Baekhyun kaya tinaas ni Chanyeol yung isang kilay niya at ngumiti.

"Yes?"

"I love you... so much"

Napangiti si Chanyeol.

"And I love you more"

He kissed Baekhyun better than before, he held him better that before and Chanyeol promised to himself that he'll love and protect Baekhyun and Chanhyun better than anyone else.

Umiwas si Baekhyun sa mga sumunod na halik ni Chanyeol, he can sense he'll get pregnant after this.

But that's okay.

"Why?" Tanong ni Chanyeol at tinignan si Baekhyun sa mga mata.

Pero hindi yun yung dahilan. Gusto niya munang kausapin si Chanyeol.

"Can we talk?" Sabi nito. Ngumiti si Chanyeol pero hindi siya umaalis sa taas ni Baekhyun.

"After this, please?"

"Let's talk first."

Chanyeol heaved a deep sigh. Di talaga siya mananalo kay Baekhyun. Umupo siya sa gilid ni Baekhyun at tinignan ito.

"What is it?" Tanong niya habang nakangiti. He can't cmget rid the smile on his face because he's with the most beautiful person in the world.

"Dara or Baekhyun?"

Chanyeol furrowed his brows because of the sudden question.

"That's it?" Sabi nito at tumawa ng mahina, "it's always been a Baekhyun for a Chanyeol."

Lumunok si Baekhyun at pumikit.

"Someone called me, sabi niya kapag hindi kita iniwan papatayin niya si Chanhyun..." Baekhyun looked at Chanyeol with terrified eyes.

"C-Chanyeol... I-I can't lose you but I can't lose m-my son.."

Niyakap ni Chanyeol si Baekhyun. Ayaw na ayaw niyang nakikitang umiiyak si Baekhyun dahil mas nasasaktan siya.

"He's our son, Baekhyun. Di ako papayag na iwan mo ulit ako lalo na't kailangan din ako ni Chanhyun."

Patuloy lang sa pag-iyak si Baekhyun at patuloy lang din sa pagpapatahan si Chanyeol. Sinabi na lahat ni Chanyeol yung mga encouraging words na alam niya pero umiiyak pa rin si Baekhyun.

"Baekhyun, you won't leave me, right?" Sabi ni Chanyeol pagkatapos niyang idistansya yung sarili niya kay Baekhyun.

Tinignan niya si Baekhyun sa mga mata. He's not answering.

Chanyeol felt his heart----

"I won't, please stay"

at ease.

Baekhyun fell asleep after that.

Napatayo lang si Chanyeol sa kama ng magring yung telepono sa sala.

"Hello?"

[Iiwasan mo si Chanyeol hindi ba? Dahil kung hindi, papatayin ko yung anak mo.]

Chanyeol eyes widened. Because of what she said and because of her voice. He knew that voice, really well.

"D-Dara?"

[C-Chanyeol?]

Naningkit yung mga mata ni Chanyeol. Buong akala niya ay mabait si Dara, yun kasi yung pinapakita ng dalaga sa kanya kaya nagiguilty siya sa pinaggagagawa niya rito.

"Stop this shit. He can't sleep and think well because of this. Tigilan mo na 'to and one thing, we're over."

Nanlaki yung mata ni Dara ng marinig yun mula kay Chanyeol.

[Chanyeol! You can't do this to me---]

"Bakit? Sino ka ba para hindi ko gawin sayo 'to? Unless ikaw si Baekhyun, talagang di ko gagawin sayo 'to" sabi niya at binaba na ang telepono.

She can't believe it. She really can't believe it.

Napaupo bigla si Chanyeol sa sala pagkatapos niyang ibaba yung tawag.

Naiinis siya, feeling niya niloko siya ni Dara sa loob ng limang taon nilang pagsasama. Buong akala niya, siya yung masama sa kanilang dalawa. Buong akala niya, siya may problema sa kanilang dalawa. Yun pala may tinatagong ugali si Dara sa kanya.

But he feels great.

Nilabas niya yung phone niya at hinanap sa contacts niya yung number ng eomma niya.

"Eomma..."

Bati niya rito.

"We're over" sabi niya.

Alam ng eomma niya lahat. Nag oopen si Chanyeol sa kanya kapag hindi na kinakaya ng binata yung bigat sa dibdib niya.

[Hanapin mo na si Baekhyun, I know you still love him]

Napangiti si Chanyeol sa sinabi ng eomma niya, tumayo siya at naglakad papunta sa pintuan ng kwarto nila at sumandal para tignan si Baekhyun mula doon.

"Eomma, kasama ko na siya..."

Napangiti rin sa kabilang linya yung Eomma niya, gustong gusto niya si Baekhyun noon pa. Masigla at masayahing bata. Kahit walang alam sa pagluluto ay maaasahan naman ito sa ibang mga bagay.

[I know you'll find him...]

Napahinga ng malalim si Chanyeol at gusto na niyang ipakilala yung mag-ama niya sa pamilya niya.

"Dadalhin ko sila sa dyan next week"

Kahit na hindi siya nakikita ni Chanyeol ay tumango siya habang nakangiti. She can't wait to see him.

[Sabihan mo ko, ha? Para maipagluto ko siya]

Pagkatapos nun ay nagpaalam na sila sa isa't isa. Medyo malungkot lang si Chanyeol. Hindi niya kasi alam kung tama ba yung ginawa niya. Feel niya kasi mas nilagay niya sa kapahamakan yung pamilya niya.

Nakakalungkot lang isipin na masaya nga sila ngunit may mga tao pa rin na handang manggul at sirain ang buhay nila.

*

"Tita Taeyeon, is papa okay?" Tanong ni Chanhyun ng makarating silang mall.

Tahimik silang dalawa sa buong biyahe, naglalaro kasi si Chanhyun habang nakafocus sa pagmamaneho si Taeyeon.

Tumingin siya saglit kay Chanhyun at binalik yung tingin sa daanan ng mall.

"He's fine." Sabi niya na sinabayan pa ng ngiti para mas convincing.

Chanhyun nodded as they walked.

"Do you want to eat?" Tanong ni Taeyeon.

Umiling lang si Chanhyun, "Im not hungry at all, Tita. Im worried about papa. M-Maybe I'll eat later, but I want to sleep."

Taeyeon thought he's not a 5-year old boy. But, yes he is. Kaya napahinga nalang siya ng malalim and she's definitely thankful na ganito si Chanhyun. He's too young to be matured.

"Let's buy some snacks first before heading home. Is that fine with you?"

Tumango si Chanhyun habang nakanguso. He can't protest when he's with his Tita Taeyeon. Taeyeon thought he's being pacute all of a sudden, kaya hinalikan niya yung tuktok ng ulo ni Chanhyun.

"Let's go then." Sabi niya ng nakangiti.

*

Nagising si Baekhyun dahil s mabangong amoy mula sa kusina. Lagi na siyang nagigising ng ganito, may nagluluto sa kusino o di kaya nama'y tawanan ng dalawang lalaking bumubuo ng mundo niya.

Tumayo si Baekhyun at sinilip yung kusina.

"Bakit ba lagi 'tong nakatopless pag nagluluto? Tas may apron pa.. tsk. Sayang." Bulong niya sa sarili niya bago lumapit kay Chanyeol.

He wrapped his arms around Chanyeol's waist. Di naman na bago 'to kay Chanyeol kaya di na siya nagulat. Nilingon niya lang si Baekhyun at inilagay ang kamay sa likod nito para mayakap siya sabay halik sa noo niya.

"Good timing ba pagluluto ko?" Tanong ni Chanyeol habang minimix yung mga gulay.

Tumango si Baekhyun at ngumuso. He's getting hungry because of the smell.

"Wag kang pacute, baka masunog 'tong niluluto ko."

Nakanguso pa rin si Baekhyun dahil nagugutom na talaga siya. Di niya rin narinig yung mga sinabi ni Chanyeol dahil nakafocus lang talaga siya sa niluluto nito.

"Chanyeol!"

Nagulat si Baekhyun ng bigla siyang halikan ni Chanyeol sa labi.

"I already told you to stop pouting." Sabi ni Chanyeol at hinalo ulit yung nasa pan bago kumuha ng plate.

Humiwalay na si Baekhyun sa hawak ni Chanyeol at umupo na. He's waiting for the food, not Chanyeol.

Chanyeol placed the food in front of him and Baekhyun heaved a deep sigh when he saw a glimpse of cucumber. It is cut into tiny bits.

"Ano 'to?!"

Sigaw ni Baekhyun habang tinutusok ng chopsticks yung nakita niyang cucumber, hanggang sa padami na ng padami yung nakikita niya. And because of that, he lost his appetite.

Tumayo na si Baekhyun sa kinauupuan niya but a pair of strong hands stopped him from doing it at napaupo nalang ulit.

"You should learn to it cucumbers. It is made for the body, not for you to hate it." Chanyeol sat in front of him and smile a bit before eating a spoonful of veggie rice.

Baekhyun looked like he's gonna puke at the scene.

"Try to eat some." Alok ni Chanyeol pero umiling lang siya.

"Kakain ako, pero not the cucumbers."

Wala ng nagawa si Chanyeol kundi hayaan si Baekhyun.

Habang kumakain sila naalala ni Chanyeol yung pinag usapan nila ng Eomma niya.

"Ahh! Baek," lumingon siya kay Baekhyun na patuloy sa paghihiwalay ng maliliit na cucumber sa pagkain niya, "next week punta tayo sa bahay."

Napatingin siya kay Chanyeol at bigla niyang nasubo yung spoon na puro cucumber. Chanyeol's eyes widen, even Baekhyun. Agad na tinakpan ni Chanyeol yung bibig ni Baekhyun to prevent him from spitting it kaya walang choice si Baekhyun kundi lunukin yun while shutting his eyes tight.

Umnom agad siya ng tubig after nun, Chanyeol control himself from laughing.

"B-Bakit?"

Chanyeol turned to Baekhyun, "Gusto ka nilang makita"

"Nagkita na kami before, diba?"

"Past is past, they want to see you now. And I want to show them how beautiful you are."

Baekhyun hides his face from the sudden sweet words.

"Tsaka yung tumawag," lumingon si Baekhyun sa kanya, full of expectation, "kilala ko kung sino siya. At alam kong mas mapoprotektahan ko kayo ng anak natin kung andito lang kayo sa tabi ko. Kaya please, wag kayong aalis without telling me."

Tumango nalang si Baekhyun at tumayo sa kinauupuan niya. Pumwesto siya sa likod ni Chanyeol at niyakap ito sa likod.

"Thankyou"

Napangiti nalang si Chanyeol, not minding the feeling of someone's stare from them.

"You'll definitely regret this..."

Inayos niya yung hoodie niya bago tuluyang umalis sa gilid ng bahay ni Baekhyun.