"Wait!"

Mabilis na sumunod si Baekhyun at Chanyeol kay Jiyoung.

Lumingon naman ito agad bago siya makarating sa tapat ng sasakyan niya at ngumiti ng maliit sa dalawa, "Yes?"

Chanyeol cleared his throat and clench his fist before answering, "I've heard inside that you know Dara. Im Chanyeol."

Nung narinig ni Jiyoung na siya si Chanyeol ay agad siyang napafist ng kamao niya. Its not that he hates Chanyeol that much, but he really hates Chanyeol. For what? For taking Dara away from him. Pero ano nga bang magagawa niya? Hindi naman siya yung mahal, kaya bakit siya mapapansin?

Jiyoung nodded at tinignan si Baekhyun na nasa likod ni Chanyeol. Baekhyun smiled a bit, "Hi, Im Baekhyun."

So, this is Baekhyun.

He nodded. Baekhyun looks so fragile and delicate. Feminine yet strong aura.

"What can I help you?"

Nagkatinginan si Baekhyun at Chanyeol but Baekhyun answered Jiyoung question first.

"Kailangan namin malaman kung nasaan si Dara kasama niya yung anak namin." Mabilis niyang sabi habang nakakapit sa laylayan ng damit niya.

Chanyeol looked at him, "Please, tell us where she is."

Jiyoung's mouth gaped a little. May anak sila. And there, he remembered everything from Dara.

Agad siyang naalerto. Naalala niya lahat ng naririnig niya kay Dara sa tuwing may kausap ito sa telepono. Yung pagbabanta, yung kidnap, yung food poison, yung rope, yung baril, yung tagong lugar sa incheon.

Tinignan ni Jiyoung sa mata si Baekhyun.

Natakot si Baekhyun sa tingin ni Jiyoung pero mas natakot siya sa sinabi nito.

"Now everything make sense. Get in."

Pagkasabi nun ni Jiyoung ay hinila na ni Chanyeol si Baekhyun papasok ng sasakyan. They both seated in the backseat.

"Relax, Baekhyun. We're on time." Sabi ni Jiyoung nang masilip niya yung itsura ni Baekhyun sa rear glass.

Chanyeol holds Baekhyun's hands and tightened it.

"Y-Yeol.."

"Everything's fine. Wag kang mag-isip ng kahit ano." Then he flashed a smile, "but please, if something bad happened---"

"Stop! Im not going to break up with you." Mabilis na sabi ni Baekhyun.

Jiyoung starts to eavesdrop. How can he not? Eh magkasama lang sila sa loob ng sasakyan.

"Its my fault!" Pasigaw na sabi ni Chanyeol habang hinihigpitan yung hawak sa kamay ni Baekhyun.

"Its not your fault, for pete's sake!" Baekhyun on the other hand wanted Chanyeol to realize that its not his fault.

"Its mine!"

"Dara's fault, okay?" Baekhyun said. Kahit siya'y hindi niya alam kung kaninong kasalanan ba 'to. But it's true. Chanyeol started this but Dara is continuing what is wrong.

Hinawakan ni Chanyeol yung dalawang kamay ni Baekhyun, pleading him to listen carefully, "Baekhyun, listen to me. Hindi 'to gagawin ni Dara kung hindi dahil sakin. Sinaktan ko siya!"

Padabog na binitawan ni Baekhyun yung kamay ni Chanyeol at kumunot ang noo nito, "Then listen to me! I dont care who's fault it is but please stop it! Nasasaktan ako, Chanyeol! Gago ka ba? Hindi mo ba naisip na para mo kong iniwan sa ere n'un?" Naluluhang sabi ni Baekhyun.

Chanyeol started to panic, nakikita na kasi niya yung pangingintab ng mga mata ni Baekhyun hindi niya kinakaya kapag umiiyak si Baekhyun. Nagulat din siya sa sinabi ni Baekhyun, hindi iyon yung gusto niyang sabihin, "That's not my point!"

"Eh ano pala?! Kung may nangyari ngang masama kay Chanhyun, ano? Iiwan kita? Iiwan mo ko? Edi ako lang mag-isa maghahandle ng sitwasyon? Ganun ba yun ha? Akala ko ba mahal mo ko? Akala ko ba walang iwanan?" Baekhyun's tears started to fall. Hindi niya alam kung bakit pero naaasar siya kay Chanyeol. Hindi niya dapat sisihin yung sarili niya. Kahit siya yung nagsimula, hindi naman na niya tinutuloy eh. Kaya wala siyang kasalanan.

Jiyoung heaved a deep breathe, "It's Dara's fault, not your's so stop hurting Baekhyun. Hindi maganda na sinisisi mo yung sarili mo kahit alam mong wala ka naman talagang kasalanan."

The light says red, so Jiyoung stopped and check them in the rear view mirror.

"Kung iniisip mong ikaw may kasalanan, then I'll let Baekhyun go there alone." Sabi ni Jiyoung at nagsmirk kay Chanyeol.

Medyo umurong papalapit si Chanyeol to check Jiyoung's expression if he's serious or not, "Are you insane!?" Kunot noo niyang tanong. Naasar kasi siya, hindi niya alam kung dahil ba sa sinabi nito o dahil sa pagngisi nito sa kanya.

"Nope. What about you?" Kalmadong sabi ni Jiyoung habang nakatingin kay Chanyeol sa rear view mirror.

"Hindi rin!" Pasigaw pa rin niyang sabi. Hinawakan na ni Baekhyun si Chanyeol sa braso para patigilin pero si Jiyoung yata yung nangangailangan ng 'tigil'.

"Oh! You're not insane? But the way you talked to your boyfriend a while ago is different. You look insane. You look like a psychopath." Sabi ni Jiyoung gamit ang seryosong mukha at tono ng boses. Pagkatapos niyang sabihin yun ay nginisian niya ulit si Chanyeol.

"Tarantado!" Sigaw ni Chanyeol.

Hindi na nila napansin si Baekhyun sa gilid na hindi natutuwa sa ganitong eksena sa harapan niya.

Nilingon ni Jiyoung si Chanyeol, "Bakit? Totoo naman diba? Isa ka rin namang tarantado eh. Mahal mo pero pag may nangyari sa anak mo iiwan mo sila? Anong tingin mo kay Baekhyun? Morgue?" He ended it with his smirk.

The light says green so Jiyoung started to drive again.

"That's not my point!" Sigaw ni Chanyeol habang patuloy na nakakunot ang noo niya.

"Kung hindi ganun, eh ano? Ayun yung gusto mong palabasin!" Sigaw na rin ni Jiyoung habang sumusulyap sa rear view mirror dahil mababaliw siyang kausap si Chanyeol. Hindi mo maintindihan kung anong gusto niyang palabasin o sabihin.

"Stop!" Sabi ni Baekhyun at sinuntok yung likod ng upuan sa shotgun seat.

Hinawakan niya sa balikat si Jiyoung habang nagdadrive, "Jiyoung, thankyou for understanding me. But Chanyeol here, iba yung perspective niya na nagiging dahilan ng pagtatalo namin. Hindi niya naiintindihan kung anong nadedecipher o naaabsorb ko. Magkakaiba naman kasi talaga tayo ng way ng pagkakaintindi." Sabi niya at nginitian si Jiyoung.

Jiyoung repay him with a smile.

"But you," nilingon niya si Chanyeol at ngumiti ng malungkot, "please try to understand. Hindi mo 'to kasalanan. Walang may kasalanan nito. Even Dara? Nope. Hindi niya 'to kasalanan. Nadala lang siya ng emosyon kaya niya nagagawa 'to. For sure, right now, she felt so happy dahil nasa kanya yung anak natin but later on, kapag ginawan na niya ng masama si Chanhyun hopefully not, eh marerealize niya na mali yung ginagawa niya." He smiled a bit, "So please, Chanyeol. Kung hindi mo na ko mahal sabihin mo lang. Hindi yung idadaan mo pa sa ganito kasi nakakagago." And there, Baekhyun wanted to breakdown pero mas pinili niyang ngumiti.

Pakiramdam niya kasi dinadaan nalang siya ni Chanyeol sa ganitong paandar. Pwede niya naman sabihin na hindi niya na mahal si Baekhyun pero bakit pa niya kailangan antayin na may mangyaring masama sa anak nila diba? Anong klaseng magulang ba siya?

Dahan dahang inabot ni Chanyeol yung kamay ni Baekhyun, "You know I graduated BS Major in Psychology yet you acted this way. Naiintindihan kita, naiintindihan ko si Dara pero intindihin mo ko Chanyeol." Sabi ni Baekhyun habang hindi tinitignan si Chanyeol at hinahayaan ang paghawak nito sa kamay niya.

Jiyoung heaved a deep breathe. Iniisip niya kung anong dapat niyang gawin. Iniisip niya kung may possibility ba na ipakulong ni Baekhyun at Chanyeol si Dara o hindi.

But still, I need to make sure.

Sinilip niya yung dalawa sa rear view mirror, when he sense that their conversation is getting serious he took the chance to text Dara.

To Ms. Dara:

Leave the child alone. Baekhyun and Chanyeol are coming with Police. Iwan mo na yung bata dyan. I'll do everything here. I'll cover you.

Sent!

He smirk and check them. Tumahimik yung dalawa at may malaking space sa gitna.

Medyo nagulat si Jiyoung ng magsalita si Baekhyun, "Okay, fine. Kapag may nangyaring masama kay Chanhyun, tatapusin natin lahat ng walang usapan. Kapag walang nangyaring masama kay Chanhyun, akong bahala sa desisyon ko. Tama ba ko?"

"Yes."

Nakikita ni Jiyoung sa rear view mirror ang pasulyap sulyap na tingin ni Chanyeol kay Baekhyun. Minsan pa'y bubuka ang bibig nito pero ihihinga niya nalang ng malalim. Para bang may gusto siyang sabihin pero hindi niya kayang ilabas.

30 minutes have passed ng marating nila yung lugar na taguan ni Dara. Jiyoung checked his phone kung nagtext ba si Dara. Wala naman talaga silang kasama na mga pulis, gusto niya lang matakot si Dara, just a little bit.

Well, yes she did at napangiti siya sa mga nabasa niya. Then biglang nagpopped out sa utak niya yung narinig kanina kay Baekhyun.

".... kapag walang nangyaring masama kay Chanhyun, akong bahala sa desisyon ko...."

Dara wanted to ruined their relationship. Eto na, nasisira na niya. Pero maling sirain ang isang relasyon na itinakda para sa pang habambuhay na pagsasama.

Naunang pumasok si Jiyoung, sumunod si Chanyeol at dahan dahang pumasok si Baekhyun.

Kunwaring hindi alam ni Jiyoung kung asan si Chanhyun kaya naglibot libot siya sa resthouse. Alam niya yung kwarto na tinutukoy ni Dara, her room in this house.

Located in the 2nd floor, 3rd room from the left.

"Chanhyun?"

Mahinang sabi ni Baekhyun bawat bukas ng pintuan sa main floor.

Lumapit si Baekhyun kay Jiyoung at hinawakan ito sa braso, "S-Sigurado ka bang eto yung lugar?"

Chanyeol was taken a back from Baekhyun's sudden action. Hindi siya ganyan. He wanted to take Baekhyun away from Jiyoung but he restrained himself from doing so.

Pero mas nagulat siya ng i-pat ni Jiyoung yung ulo ni Baekhyun, "Stop worrying. He's fine. I can feel it." Sabi niya sabay ngiti kay Baekhyun.

"Pano ka nakakasiguradong okay lang siya?" Tanong ni Baekhyun habang nakatingin kay Jiyoung na umaakyat sa taas.

Jiyoung smirked, "I told you. I can feel it."

Isa isa niyang binuksan yung mga kwarto sa taas habang paakyat palang yung dalawa. When Jiyoung opened the 3rd room from the left, he called Baekhyun and pointed inside the room.

"He's here." Kalmadong sabi ni Jiyoung.

Baekhyun started to melt. Hindi niya alam pero natatakot siya. Natatakot siyang makita yung anak niya kahit gustong gusto na niya.

Kumapit siya sa dingding at naglakad, dahan dahan siyang lumakad papunta sa kwarto kung nasaan si Chanhyun. Nang marating niya yung kwarto ay sumilip siya.

Agad nabasag yung puso ni Baekhyun ng makita si Chanhyun na nakahiga habang may katabing nakabukas na chocolates at may mga laruan sa gilid.

Napaupo si Baekhyun at tinakpan ang mukha gamit ang dalawa niyang kamay. Doon siya umiyak dahil akala niya, akala niya umabot siya. Akala niya nailigtas niya yung buhay na lumigtas din ng kanya. Akala niya makikita niya pa ulit yung masasayang ngiti ng anak niya. Akala niya mayayakap niya pa ito. Akala niya maririnig niya pa yung 'papa' sa anak niya. Akala niya kumpleto na yung buhay niya. Akala niya maririnig niya pa yung tawa nung anak niya. Akala niya mahahawakan niya pa ito. Yun pala, hanggang alaala nalang lahat.

"B-Bakit?" Mahinang sabi ni Baekhyun.

"I thought he's fine..." dagdag pa niya.

Jiyoung heaved a deep breathe, Baekhyun misunderstand the position of his child.

Natakot si Chanyeol sa inasal ni Baekhyun. Ayaw niyang iwan si Baekhyun mag-isa ulit. Ayaw na ayaw niya. Hindi niya alam kung saan niya nakuha yung lakas ng loob para sabihin yun kay Baekhyun.

Sinilip niya yung kwarto. Nakita niyang nakahiga si Chanhyun. Nanlambot bigla yung tuhod niya sa nakita niya. Napakagat siya sa labi niya para pigilan yung luha niya pero ang bilis ng pagpatak nito. Sunod-sunod na parang waterfalls.

Gusto ni Jiyoung magfacepalm sa nakikita niya. Pero he dont have a choice kaya sumandal siya sa pader at inantay yung pagkalma ng dalawa.

Chanyeol remembered that day, sa grocery store, yung unang beses niyang nakita si Chanhyun. Yung ngiti ni Chanhyun na nakapukaw ng atensyon niya. Makikita niya pa kaya yun? Yung pagtawag nito sa kanya ng 'papa' nung kumakain sila sa isang fast food chain, maririnig niya pa kaya yun? Yung mahigpit na yakap sa kanya ni Chanhyun tuwing bago matulog, mararamdaman niya pa kaya yun? At yung mga halik ng anak niya, mauulit pa kaya yun? Bakit? Bakit siya pa yung kailangang magbayad sa kasalanan ng papa niya? Bakit siya pa yung kailangang magdusa?

Nilingon agad ni Chanyeol si Baekhyun na nakaupo sa sahig at umiiyak habang nakayuko, Chanyeol kissed Baekhyun's crown, "I-Im sorry..."

Chanyeol wanted to hug him but he can't. Gusto niyang iparamdam kay Baekhyun na andyan siya para sa kanya. Pero paano? Paano niya yun ipaparamdam kung siya yung may kasalanan?

Maglalakad na sana palayo si Chanyeol ng pigilan siya ni Jiyoung at inabot yung phone nito sa kanya, "Read." Sabi nito sabay irap kay Chanyeol.

Nanlaki yung mata ni Chanyeol at niyakap agad si Baekhyun.

"H-He's alive, Baek. H-He is!" Masayang sabi ni Chanyeol.

Pinabasa sa kanya ni Jiyoung yung mga texts ni Dara kanina habang nasa biyahe sila.

From Ms. Dara:

Iniwan ko siya sa kwarto. He's sleeping there.

From Ms. Dara:

Tell them Im sorry.

From Ms. Dara:

Tell them that I didnt do anything. Nakipaglaro lang ako kay Chanhyun.

From Ms. Dara:

I realized that he's still a child. Wala siyang alam sa mga nangyari before. Kaya I played with him. We're both have fun.

From Ms. Dara:

Thankyou for saving me once again, Jiyoung.

From Ms. Dara:

Im going home.

Naguguluhan naman si Baekhyun pero hinila siya papasok ni Chanyeol sa kwarto kung saan natutulog si Chanhyun. Tumulo yung luha ni Chanyeol pero pinunasan niya agad yun.

"Anak?" Sabi ni Chanyeol at inalog saglit si Chanhyun.

"Chanyeol, tama na. W-Wag mo---" Napatigil si Baekhyun ng makitang dumidilat si Chanhyun.

"P-Papa..." mahinang sabi ni Chanhyun habang kinukusot yung dalawang mata niya.

Agad naman siyang niyakap ni Baekhyun at napahiga sa kama. Nadaganan nila yung ibang chocolates but Baekhyun doesn't care. He felt delight when Chanhyun opened his eyes. He felt delight when Chanhyun muttered 'papa' again.

Mahinang umiyak si Baekhyun habang yakap yakap yung anak niya, hindi niya napapansin na nadadaganan niya na ito at nahihirapan na.

"Ikaw pa ata papatay sa sarili mong anak, Baekhyun." Seryosong sabi ni Jiyoung habang nakatingin sa dalawa, "But before that, Im sorry. Pinatakas ko si Dara."

"It's fine. Thankyou, Jiyoung." Nakangiting sabi ni Chanyeol.

Jiyoung nodded and bid his farewell.

Umupo na si Baekhyun at kinandong si Chanhyun, Chanyeol seated beside them.

"May ginawa ba siya sayo, anak?" Tanong ni Baekhyun habang inaayos yung buhok at chinecheck yung braso ng anak niya.

Umiling si Chanhyun at tinignan si Chanyeol, "Papa, are you okay?" Nakita niya kasing nagpupunas ng mata yung Papa Chanyeol niya.

Bumaba siya sa pagkakaupo kay Baekhyun at niyakap naman ang Papa Chanyeol niya. Baekhyun look at them. Dun niya nakita yung mata ni Chanyeol, yung mata na di malaman kung anong mararamdaman.

Niyakap ni Chanyeol si Chanhyun pabalik, "I-Im sorry..." bulong ni Chanyeol at hinalikan ang noo ng anak niya at bumalik agad sa pagyakap dito.

"Im sorry, too, Papa. It's not going to happen again, I promise." Sabi ni Chanhyun.

Baekhyun heaved deep a sigh and moved closer to them. He tapped Chanyeol's shoulder na naging reason ng paglakas ng iyak ni Chanyeol.

Humiwalay si Chanhyun at tinignan ang mukha ng Papa niya, nung nakita niyang may mga luhang tumutulo sa mga mata nito ay ngumiti siya rito, "Stop crying, Papa." Sabay punas sa mga luha ng Papa niya.

Ngumiti si Baekhyun at hinawakan sa braso si Chanyeol, "Stop na daw, Papa. Okay naman si Chanhyun, oh."

Chanyeol wanted to say that he's afraid. He's embarrased to the things he said to Baekhyun while ago.

Baekgyun remembered 'the Chanyeol' a while ago kaya hinigpitan niya yung hawak sa braso ni Chanyeol, "If you're thinking about 'that', I already told you that's not going to happen."

Baekhyun's smile.

Chanyeol's smile.

Chanhyun's smile.

Dara starred at the picture na sinend ni Jiyoung sa kanya through SNS.

"You wanted to destroy this kind of family? Are you insane? Stop loving him. Let him go."

Saka niya lang tinignan si Jiyoung na nasa pintuan ng kwarto niya at nakatayo ng diretso.

She didn't say anything.

"Im here, Im already here. Love me. I'll do everything." Jiyoung said while loosening his tie.