Note: After a month, finally! Im sorry, I'll make it up to you guys. Charot! So ayun, medyo tough start yung sem ngayon kaya nahirapan ako bigla. So sana maintindihan niyo hahaha. Its hard to be a college student, plus, the sched😭 so ayun. Tatapusin ko na 'to. Actually, malapit na siyang matapos pero dinagdagan ko pa ng isang character because your wishes is my command. Charot! Sige, thanks mwa!👍😘
_______________________________

"Papa! Why can't I come again?" Nakangusong sabi ni Chanhyun. Natatawa naman si Yoora dahil kahit anong gawin ni Chanhyun ay ang cute niya pa rin.

Nakikita niya si Chanyeol kay Chanhyun. Para silang pinagbiyak na inidoro.

"Anak, pipisilin ka lang nila doon. Kaya next time nalang." Mahinahong sabi ni Baekhyun habang inaayos yung backpack nito.

Totoo naman kasi. Kay Chen palang, walang wala na yung bata, napaka-energetic pa naman ni Chen lalo na kay Chanhyun.

Tumingin naman si Baekhyun kay Yoora at nginitian ito, "Noona, ikaw na po bahala sa kanya ah?"

Tumango naman si Yoora at nginitian si Baekhyun. Bumaba na si Chanyeol galing sa taas dahil nagtimpla siya ng milk ni Chanhyun tsaka inilagay sa loob ng bag nito.

"Papa, sama ako next time, ha?"

Tumango naman si Chanyeol at hinalikan si Chanhyun sa noo, "Yes, baby."

Naunang lumabas sila Chanyeol at Baekhyun dahil may nakalimutan pa si Yoora sa room niya.

Pagkasakay nila ng sasakyan ay agad na pinaandar ni Chanyeol papunta kila Xiumin. Hindi nila napansin na may isa pang nakapark sa likod ng sasakyan nila kanina.

"Where's the fucking kid?" Dara said while gritted her teeth.

Sumilip ulit siya sa bintana ng sasakyan niya habang inaayos yung salamin niya, doon niya nakitang kasama ni Yoora si Chanhyun habang papalabas ng bahay.

"There you are." Nakangiting sabi niya.

Nakikita niya si Chanyeol sa bata, na para bang gusto niyang saktan yung bata katulad ng ginawa ng mga magulang nito sa kanya.

Sinundan niya si Yoora at Chanhyun, nasa kabilang side siya ng kalsada habang naglalakad sila papuntang park.

"Where are we going, Ahjumma?" Tanong ni Chanhyun habang tinitignan yung malalaking puno sa gilid niya.

Yumuko siya at nginitian si Chanhyun, "Sa park, baby boy. There's a lot of childrens there. You can play with them." sabi pa niya at niruffle yung fluffy hair ni Chanhyun.

Tumango nalang si Chanhyun.

After a while, nakita na niya yung park. He jumped because of joy dahil ngayon nalang ulit sila makakapunta ng park. At ngayon nalang ulit siya nakakita ng ganito karaming bata.

"Can I play with them? Please?"

Napangiti naman si Yoora, "Just like I've said, you can play and make friends with them, just be good, okay?" sabi niya at binitawan na si Chanhyun para makatakbo.

Umupo siya sa isa sa mga benches at napangiti ulit ng makita si Chanhyun na nakikipag usap sa isang batang babae.

Naiinggit siya kasi gusto niya na rin magkaanak. She blames herself kasi busy talaga siya sa trabaho, plus, she knew that love is such a headache. How? Kasi yung kapatid niya, si Chanyeol. Siya ang naging sumbungan at kakwentuhan ni Chanyeol aside from their Eomma.

While Dara on the other side, nafufrustrate kasi maraming bata. Hindi niya malaman kung asan dun si Chanhyun.

How can she kidnapped the kid?

Naniningkit na yung mga mata niya sa kakahanap sa bata. Agad niya rin naman itong nakita dahil may kakaiba talaga sa batang iyon. May bumabalot na kakaibang aura sa bata na talagang nagiging dahilan kung bakit naghahighlight siya sa isang lugar.

Napangiti si Dara ng biglang pumasok sa isip niya na magkaanak. Ngunit agad niya rin binura yun sa isipan niya dahil may kailangan pa siyang gawin.

"Hindi ako magkakaanak hanggat nabubuhay ka." Bulong niya habang nakatingin sa bata na masayang naglalaro.

Mabait naman talaga si Dara, yun nga lang kapag alam niyang kanya, kanya talaga. Alam niyang kanya si Chanyeol kaya ipaglalaban niya si Chanyeol kahit anong mangyari. That's what she believes. Kahit pa may anak na si Chanyeol ay hindi siya papayag na bitawan nalang bigla ito. Nananiniwala rin siya na kapag mahal mo, ipaglalaban mo. Wala siyang paki kung paano niya ipaglalaban yung pagmamahal niya kay Chanyeol, basta desidido siyang lalaban siya kay Baekhyun.

Hindi niya lang tatapatan si Baekhyun, lalamangan pa.

"Chanhyun! Be careful, okay?" Sigaw ni Yoora habang umaakyat sa slide si Chanhyun.

Bigla namang may tumawag kay Yoora after nun.

Mr. Director calling...

Napaisip naman siya kung bakit siya tinatawagan ng Director nila. Sinilip niya saglit si Chanhyun at napangiti siya ng magslide si Chanhyun habang may ngiti sa mga labi.

Sinagot niya yung tawag at tumalikod saglit sa mga batang naglalaro.

Dara took the chance, agad siyang lumabas ng sasakyan habang may hawak na maraming chocolates.

Nagmamadali siyang lumapit sa mga bata at napangiti siya ng makita si Chanhyun na umaakyat ulit sa slide. Pumwesto si Dara sa end ng slide at inintay ang pagbaba ni Chanhyun.

"Hi there!" Bungad niya kay Chanhyun habang nakangiti.

Ngumiti naman si Chanhyun at inaalala ang mukha ni Dara, "Y-You're familiar but I can't remember your name." Sabi nito.

Napangiti si Dara kahit sa totoo lang ay asar na asar na siya. Gusto na niyang hilahin yung bata paalis sa lugar na yun para masimulan na niya yung plano niya kaya lang hindi pa niya pwedeng gawin yun.

Hindi pa lalo na't nasa public place sila.

"Dara, Tita Dara," ngumiti siya at inilahad yung kamay niyang may tatlong chocolates mula sa bulsa niya, "do you remember?"

Napatingin naman si Chanhyun sa chocolates habanh tumatango.

"Then Im not a stranger anymore." Ngumiti siya at inayos ang pagkakaluhod, "Do you want to come with me?" Nakangiting tanong niya.

Hindi niya maimagine kung anong itsura niya sa harap ng batang ito. Gusto na niya kasing simulan yung plano niya. Nakikita niya palang yung bata, may kung anong demonyo na yung sumasapi sa kanya.

"But Papa told me---"

"They will never know." Bulong ni Dara habang nakangiti.

Tumingin naman si Chanhyun sa paligid. Dara thought he's searching for Chanyeol's noona, but she's right.

Kumunot ang noo ni Chanhyun ng hindi niya makita yung hinahanap niya. Hindi niya makita yung kamukha ng Papa Chanyeol niya pero babae.

Hinawakan ni Dara si Chanhyun sa kamay ng marahan, "Do you want to eat? Its lunchtime already. I guess you just ate breakfast, am I right?"

Tumango naman si Chanhyun at ngumiti. Napangisi si Dara ng maramdaman niyang inisqueeze ni Chanhyun yung kamay niya at lumapit pa kay Dara.

Tumayo si Dara habang sinasalubong ang malakas na hangin, napangiti siya.

Too early to breath, too young to die.

Sabi niya sa sarili niya. Nilingon niya si Chanhyun na masayang nagskip-skip habang naglalakad.

Too bad, he's gonna die.

Ngumisi siya ng marating nila yung sasakyan niya.

"Are we going to ride this, Tita?"

"Yes. Do you want to take a walk nalang?"

"No. Im just wondering where's my Papa's look-a-like."

Napangiti si Dara at pinantayan si Chanhyun.

"Dont worry, I know Yoora-Unnie. She called me and ask for your assistance. Kailangan niyang magwork, you know." Sabi ni Dara at tumango-tango.

Ngumuso naman si Chanhyun pero kalaunan ay tumango na rin, "Okay, okay! Let's go, Tita!" Sabi nito habang pinagbubuksan siya ni Dara ng pinto.

Nakangiti siyang umikot ng sasakyan habang pinagmamasdan ang masayang mukha ni Chanhyun na maya-maya lang din ay mapupuno ng sakit.

Inistart niya yung engine at hinawakan yung clutch, she holds the wheel as she looks down at Chanhyun who's smiling at her, "Let's go?"

Tumango naman si Chanhyun habang nakangiti.

Nagsimula na siyang magdrive, papunta sa lugar kung saan niya planong ipaglaban ang pagmamahal niya kay Chanyeol.

"Yes po... Opo, I'll be going tomorrow morning for the briefing... Understood, Sir. Thankyou po!" Nakangiting sabi ni Yoora sa Director nila.

Pinapaattend siya ng briefing for the News casting, again. The last time she attended the briefing was 2years ago. Lahat pinatry sa kanya gawin and luckily, she's good at her career kaya nakuha rin siya para magsubstitute minsan.

Binalik niya yung tingin niya sa mga batang naglalaro, napakunot yung noo niya ng wala siyang makitang bata na nakasweater at may backpack. Agad kinabahan si Yoora ng makita yung mga kalaro ni Chanhyun, pero si Chanhyun, wala.

Wala siyang makitang Chanhyun. Wala yung batang naghahighlight sa mga mata niya. Wala yung batang dapat kasama niya. Wala yung anak ng kapatid niya. Wala yung batang pinagkatiwala sa kanya.

Doon, doon niya lang naalala yung isa sa mga ibinalita niya.

'Isang bata, kinidnap at natagpuan sa gilid ng Han River, patay.'

Nataranta siya habang tinatago sa maliit niyang shoulder bag yung phone niya.

Hindi... hindi ako tatawag kay Chanyeol hanggat hindi ako nakakasigurado.

Paulit-ulit niyang sabi sa sarili habang tumatakbo at naghahanap sa playground ng panglimang beses.

Tumakbo siya sa kabilang street, sa kabila pa at sa kabila pang street para makasigurado. Pero kahit saan siya magpunta, walang bakas ni Chanhyun.

Unti-unti siyang nawalan ng lakas. Unti-unting lumulungkot yung puso niya. Kasalanan ko 'to. Ang bukod tanging malinaw sa utak niya sa ngayon.

Kasalanan niya kung bakit nawala si Chanhyun, kung hindi niya sana tinggap yung  briefing na paulit-ulit niyang inaattendan edi sana andito pa si Chanhyun, edi sana andito pa yung bata na naging dahilan ng unti-unting pagbabago ng buhay ng kanilang pamilya.

Bumalik siya sa swing ng malapit ng magdilim.

Umupo siya sa bench, kung saan siya nakaupo kanina at tumingin sa slide. Sa slide, dun niya huling nakita yung pamangkin niya.

Napatayo siya ng makita si Chanhyun na umaakyat sa slide, nakangiti si Chanhyun sa kanya habang dumudulas. Napangiti si Yoora kasabay ng pagtulo ng luha niya.

Kasalanan ko 'to.

Nilabas niya yung phone niya, nanginginig yung daliri niya habang tinatype ang pangalan ng kapatid sa contacts niya.

Kailangan malaman ni Chanyeol 'to.

Pinindot niya yung 'call' habang kagat-kagat yung ibaba niyang labi. Tumulo ng suno-sunod yung luha niya ng marinig yung tawanan sa kabilang linya.

Masaya yung kapatid ko, masaya sila ni Baekhyun, bakit sinisira ko? Anong klase akong kapatid?

"H-Hello?" Mahina niyang sabi habang pinipigilan ang paggawa ng ingay mula sa pag-iyak.

[Noona, kamusta? Si Chanhyun, asan? Kamusta kayo?]

Pagkarinig niya nu'n ay agad niyang binaba yung tawag at umiyak. Nakayuko lang siya habang umiiyak. Nakatakip yung bibig niya gamit ang dalawang kamay habang hawak yung phone niya.

Anong gagawin ko?

"Ang tagal niyo ah! Gutom na kami!" Sigaw ni Chen pagkapasok ni Chanyeol at ni Baekhyun.

Inirapan naman siya ni Baekhyun at umupo, "Lagi ka namang gutom eh!"

Napanguso naman si Chen at kinalabit si Xiumin sa tabi niya, "Lagi ba kong gutom, beb?"

Natawa sila ng marinig yung 'beb' pero kay Xiumin parang wala lang.

Hinaplos ni Xiumin yung pisngi ni Chen at sinabing, "Lagi kang gutom, pero ako yung tumataba." Na nagpatawa sa kanila.

Tahimik silang kumakain kaya hindi sanay si Baekhyun, napatingin siya kay Luhan na nakatingin din sa kanya. Ngumiti si Baekhyun sa kanya at tumango na para bang sinasabi nito na 'sige na, sabihin mo na sa kanila'. Tumango naman si Luhan at marahang binaba yung mga kubyertos niya.

Napatingin naman si Sehun kay Luhan ngunit hindi siya nilingon ni Luhan kaya hinawakan ni Sehun yung kamay ni Luhan sa ilalim ng lamesa. Napatingin ito sa kanya at ngumiti ng maliit.

"Aalis na ko."

Kahit alam na ni Baekhyun at ni Chanyeol 'yun ay tinignan pa rin nila si Luhan na para bang gulat na gulat. Hindi dahil sa sinabi ni Luhan na aalis siya, kundi dahil sa sinabi niya ay 'Aalis na ko', na dapat ay 'Aalis na kami' dahil kasama niya si Sehun.

Di 'ba?

Kitang-kita yung gulat sa mga mata ni Kyungsoo, nanlaki yung mata niya, mas malaki sa normal niyang mata at parang automatic na naging gripo yung mata niya nang dahil sa sinabi ni Luhan.

"Bakit?"

Mabilis na tanong ni Kyungsoo habang pinupunasan pa rin yung mga luha na patuloy kumakawala sa mga mata niya. Tumayo si Baekhyun at nilapitan si Kyungsoo. Hinawakan niya yung balikat nito kaya Kyungsoo grabs the chance at hinawakan ang kamay ni Baekhyun dahil pakiramdam niya babagsak siya.

Ngumiti ng maliit si Luhan, pinisil niya yung kamay ni Sehun sa ilalim dahil pakiramdam niya'y babagsak na rin siya, "kasi kailangan"

Tanging sagot niya. Napa-iling si Kyungsoo at tinignan si Sehun na nakayuko sa likod ni Luhan, "Ikaw ba may kasalanan kung ba't aalis si Luhan?" marahan niyang tanong.

Umiling si Sehun.

Ganun din ang ginawa ni Luhan.

"Hindi, Kyungsoo. Kailangan kong umalis---"

"Papayag kaming umalis ka basta bigyan mo kami ng maayos na dahilan. Yung maiintindihan ko, Luhan! Hindi yung simpleng 'kasi kailangan', putangina!" Umiiyak na sabi ni Kyungsoo.

Pati si Xiumin at Lay ay umiiyak na dahil sa nangyayari.

Yumuko si Luhan, "May sakit si Lola. Nasa China yung doctor niya. Ayaw ni Dad na iaccompany ko yung branch ng company dito sa Seoul, ang gusto niya sa China ako."

Huminga ng malalim si Baekhyun at nginitian si Sehun.

"Kasama ka?"

Nag-angat ng ulo yung ibang nakayuko at tinignan si Baekhyun, nagpalipat-lipat yung tingin nila kay Baekhyun at Sehun.

Parang binuhusan ng malamig na tubig si Baekhyun ng umiling si Sehun. Nagulat siya. Imposibleng mapapapayag ni Luhan si Sehun na manatili dito.

Ngumiti si Sehun, "Ayaw ni Eomma. Papatayin niya ko kapag tumigil ako sa pag-aaral. Gagawa raw siya ng paraan para mapaglayo kami ni Luhan kung itutuloy ko."

Humigpit lalo yung hawak ni Luhan sa kamay ni Sehun, napatingin si Sehun sa kamay nila ng may pumatak na luha. Napangiti siya.

Hindi lang siya yung nasasaktan. Hindi lang siya yung nahihirapan.

Bumitaw si Kyungsoo sa hawak kay Baekhyun at nilapitan si Luhan. Hinampas niya sa braso si Luhan na ikinagulat nito. Nang mapatingin si Luhan sa kanya ay agad niya itong niyakap.

Nakisali na rin yung iba (bukod kay Kris na nakaupo at kumakain pa rin) sa yakapan moment kahit hindi nila alam eksakto kung bakit sila nagyayakapan.

"Pasalubong ko ah?" Pabirong sabi ni Chen. Tinulak naman siya ng mahina ni Xiumin kaya bumulong si Chen ng 'joke lang'.

"Bilhan mo kong wushu stick dun ah? Di pa kasi ako makakabalik ng China. Busy pa kami ng baby ko" sabi niya sabay tingin kay Kris at ngumuso.

Natawa si Suho ng mapakla, "Baby mo nga, baby ka ba?"

"Aba gago 'to ah!" Sabay amba ng kutsara kay Suho.

Nanlaki yung mata ni Suho, "Aba aba! Baka gusto mong singilin kita sa lahat ng utang mo." Sabi niya habang winiwiggle wiggle pa yung kilay.

Nagulat si Tao kaya ngumiti siya ng malaki, "Eto naman, ang cute mo talaga, Junma!"

Ngumiti naman ng malaki si Suho dahilan para magreact si Chanyeol ng hindi kanais-nais.

"Isa ka pa! Ano, gusto mo singilin kita sa lahat ng utang mo? Simula 1st month niyo ni Baekhyun may utang ka na sakin!" Sabi ni Suho habang nanlalaki yung mga mata.

Tumayo naman si Lay sa kinauupuan niya at tumabi kay Kris habang bumubulong ng 'hindi ko boyfriend yan'. Napalingon naman si Kris sa kanya at tumango lang.

Busy na silang dalawa sa paglamon.

"Size 10!" Sigaw ni Jongin kaya nabatukan siya ni Kyungsoo sabay tingin sa paa niya.

"Anong size 10? Ang liit ng paa mo sa size 10, babe! Wag ako, iba nalang!" Kunot noong sabi ni Kyungsoo.

Ngumisi naman si Jongin, "Bakit, paa lang ba may size? Gusto mo try ko sayo ng malaman mo yunh size 10?" Sabi nito habang winiwiggle wiggle yung kilay kay Kyungsoo.

Namula naman agad si Kyungsoo kaya hinampas niya yung noo ni Jongin para tumigil na ito sa pagtitig sa mukha niyang nangangamatis.

Tumawa naman si Chanyeol sa sinabi ni Jongin, "Yun, pare! Natututo ka na sakin! Mabuti yan, mabuti!" At nag-apir pa sila.

Napailing nalang si Baekhyun habang pinipisil yung pwet ni Chanyeol para tumigil na siya. Iba na kasi yung pamumula ng mukha ni Kyungsoo.

"Wag ka ng sasama kay Chanyeol at Jongin pag umalis na ko ah? Matututo ka lang ng mga ganyan." Pabulong na sabi ni Luhan pero rinig na rinig pa rin nila.

Napatingin naman si Jongin at Chanyeol, actually, lahat sila napatingin kay Luhan at Sehun, "Ano? Hindi maaari! Magbebestfriend kaya kaming tatlo!" Naiiyak na sabi ni Jongin.

"Hoy kasama ako!" Sigaw ni Chen habang ngumunguya.

"Para sa mga pogi lang 'to!" Sabi ni Chanyeol habang nakataas ang isang kamay na nakapeace sign.

Agad na napalingon si Kris ng marinig niya yung word na 'pogi', "Really? Then you three, even you is not suitable for that group. Im the only one in that group." Sabi niya at tumango-tango pa kay Chanyeol.

"Feeling 'to! Ni hindi ka nga makakain ng manok, pano ka naging pogi?!" Sigaw ni Chen habang dinuduro-duro si Kris at tinuro yung plate ng may fried chicken sa tapat nito.

Sinundan ni Kris ng tingin kung saan tumuturo si Chen, "Is that the only basis? Then--- nevermind. Its oily!" Sabi niya habang patuloy pa rin sa pag-iling, after a few more shrugs, lumamon na ulit siya.

"Arte neto, basta kaming tatlo!" Sabi ni Jongin habang nakangiti

Tinignan siya ng masama ni Chen at pinalo, "Kasali nga ako!"

"Hindi nga! Pangpogi lang 'to!" Sagot naman ni Jongin habang nakakunot yung noo, dahil sa totoo lang kasali talaga si Chen. Ayaw lang ni Jongin dahil ay ipakain ni Chen yung fried chicken sa kanya.

"Edi lumayas kayo dito! Wag kayong kakain ah!" Sabi ni Chen habang tinutulak palabas yung dalawa.

Natatawa naman yung iba habang yung iba ay napapailing nalang sa kakulitan nila. Parang pa rin silang mga bata, parang hindi sila nagmature kapag magkakasama sila.

"A-Ay! Eto naman, naalala ko na. Belong ka pala talaga sa group. Sige na, sige na. Just for today!" Sabi ni Jongin at inakbayan si Chen at Chanyeol, nagdadalawang isip pa nga siya kung aakbay siya kay Chanyeol eh. Matangkad kasi, di niya mareach!

"Kingama mo, Jongin!" Sigaw ni Chen nang makaupo na sila.

Nagtawanan na naman sila dahil ngayon lang sila nakarinig ng ganung mura, actually kay Chen sila nakakakuha ng mga new words.

"Luuuh! Bida bida 'to oh. Kingina yun--- aray naman baby soo! Dahan dahan sa pagsubo sakin, dinahan dahan naman kita kagabi--- oo na! Shut up nalang ako!" Sabi ni Jongin sabay irap kay Kyungsoo kaya hinampas niya ito sa braso.

Napailing naman si Sehun sa kanilang dalawa, "For real, how many years you've been with each other?"

Kunot-noo namang nilingon ni Jongin si Sehun sabay takip sa dalawang butas ng ilong, "No engrish please!"

Umiling nalang ulit si Sehun dahil parang gago si Jongin. Naisip ni Sehun na kung nasa korte sila, malamang papayag nalang si Jongin na 'guilty' yung punishment niya kaysa makipag-usap in english.

"Its been, 4years, I guess."

"Wow! Baby soo, english yun ah!"

"Alam ko, di ako tanga!" Sabay irap kay Jongin at sumubo ng kimchi.

Tumango-tango si Sehun, na-amaze naman yung iba dahil ang tagal na nila.

"Wow, buti kinaya niyo yung isa't-isa." Sabi ni Lay habang nakapoker face.

"The Satan and The Sinner, perfect for each other! Compatible sila, bes!" Sigaw ni Xiumin at umapir kay Suho sabay tawa ng malakas.

"Luuuh!" Sabay na sabi ni Kyungsoo at Jongin na naging dahilan ng tawanan nila.

Pagkatapos ay agad silang natahimik. Parang bigla nilang narealize, nang sabay-sabay, na matatanda na sila, they need to grow up plus, may aalis sa grupo nila. May magpapaalam.

Sabay-sabay silang napatingin kay Luhan, except for Sehun na may katext ngayon sa ilalim ng lamesa kung saan nakatingin din doon si Luhan. Nang maramdaman niya na para bang may nakatingin sa kanya ay agad niyang iniangat yung ulo niya at nabigla ng makitang nakatingin silang lahat sa kanila, rather, sa kanya.

"B-Bakit?"

"Mamimiss ka namin, of course." Sabi ni Lay habang nakangiti.

Luhan will miss those sincere smiles. Nakikita niya ngayon yung mga ngiti ng kaibigan niya. Ngiting hindi mo malaman kung masaya o malungkot sa naging desisyon niya ngunit mas pinili nilang ngumiti para ipakita sa kanya na masaya sila at sinusuportahan nila ni Luhan sa kahit anong desisyon niya sa buhay.

"You'll come back, right?" Mahinang tanong ni Kris.

Luhan looked at him, ngumiti siya ng maliit at may kaunting wrinkles na makikita sa gilid ng mata niya, "Korea is my home. This is the place where I found friends, friends who turned out to be my family," umikot yung tingin niya sa mga kaibigan niya, pero mas tinitigan niya si Sehun, "friend who became a special someone, who became my life, my world, my everything," mas lumaki yung ngiti niya kay Sehun at tinignan ang mga kaibigan, "You guys are my family, pamilya na dapat balikan. Kahit anong mangyari, babalik ako. Hindi dahil kailangan kundi dahil dapat."

"Awww" sabi ni Suho habang nakangiti kay Luhan.

"Oh napano ka?" Agad namang tumayo si Baekhyun at papunta na sana sa pwesto ni Suho ng hatakin siya ni Tao pabalik sa upuan niya.

Inirapan siya ni Tao at tinignan si Chanyeol, "Naka-drugs ba 'to?"

Napailing nalang si Chanyeol habang tumatawa.

Ngumuso si Baekhyun kay Tao, "Napaka mo talaga! Pag ako nagkawushu stick----"

"Oh ano gagawin mo?" Automatic na tunaas yung kilay ni Tao at may maliit na ngisi sa labi.

Natahimik naman saglit si Baekhyun sa tinanong ni Tao, "Hmmm... m-mag-aaral ako! Oo, tama. Mag-aaral ako para may pang self-defense na ko sayo!" Sabi nito at tinuro-turo pa si Tao habang nakangiti na para bang proud na proud siya sa sinabi niya.

"Ay bes, no need! Pakitaan mo lang ng ipis or bugs yan, talo na!" Sabi ni Kyungsoo habang hinihiwa yung porksteak.

"Taray naman ni Kyungsoo. Baklang-bakla ka dun, bes!" Sabi ni Chen habang busy rin sa pagpili ng mga makchang sa stew na niluto ni Xiumin.

Hindi niya napansin yung kakaibang tingin sa kanya ni Kyungsoo kaya nagsalita pa siya, "Habang tumatagal sila ni Jongin, pabakla na siya ng pabakla" sinamahan niya pa ng high pitch na tawa.

Natigil siya ng walang sumabay sa kanya sa pagtawa at dun niya lang napansin yung tingin sa kanya ni Kyungsoo habang yung iba ay kumakain ng tahimik. Nilingon niya si Chanyeol na tinatawanan siya kaya inirapan niya ito at nilingon si Kyungsoo. Binuka niya yung bibig niya pero naunahan siyang magsalita.

"Tinitingin tingin tingin tingin mo dyan?!"

"Hoy! Di porket malaki mata mo ikaw lang pwedeng tumingin samin ah!"

"May sinabi ako?!"

"Wala! Kaya nga sinasabi ko na eh!"

"Shut up!!"

"K!"

Na naging dahilan ng pagtawa nila. Maski si Chen at Kyungsoo ay nakitawa dahil sa kakulitan nila. Sa gitna ng malalakas na tawa ay narinig pa rin ni Chanyeol yung pagring ng phone sa bulsa niya.

Napangiti siya ng maliit ng makitang Noona niya yung tumatawag, agad niya itong sinagot.

[H-Hello?] Nawala yung ngiti sa mukha ni Chanyeol ng marinig yung boses ng Noona niya. Naramdaman niya agad na may kakaiba.

"Noona, kamusta? Si Chanhyun, asan? Kamusta kayo?" Sinubukan ni Chanyeol alisin yung kakaibang feeling sa loob niya.

Napalingon si Baekhyun sa kanya kasabay ng pagbaba ng tawag ng Noona niya.

"Sino 'yun?" Nakangiting tanong ni Baekhyun sa kanya.

Ngumiti lang din si Chanyeol at sinabing, "Si Noona."

"Talaga? Oh, kamusta raw sila ni Chanhyun?"

Ngumiti ng malaki si Chanyeol kahit nandoon pa rin yung bad feeling, "Okay daw sila. Don't worry."

Sinabi niya kay Baekhyun na 'Don't worry' pero siya ngayon yung aligaga kakatype sa phone niya ng;

To Noona

Noona? How are you?

To Noona

Pls reply. Im kinda scared.

To Noona

Noona...

To Noona

I'll call

Pagkasend niya ng last text niya ay tumayo siya mula sa living room at lumabas sa veranda nila Xiumin.

May natanggap siyang text, hindi galing sa Noona niya. Kay Dara.

"Hey"

Napalingon siya agad ng makita si Baekhyun at may dalang isang baso ng juice at isang baso ng tubig.

"You look pale. What happened?" Tanobg nito at inabot sa kanya yung baso ng tubig.

Agad kinuha ni Chanyeol yung baso at uminom ng kaunti. He looked at Baekhyun's eyes.

Tinitigan niya ito ng matagal.

Baekhyun suddenly felt scared.

"Bakit? A-Anong nangyari?"

Chanyeol shook his head at inaya si Baekhyun na pumasok na sa loob. But Baekhyun stopped Chanyeol from doing it.

"Anong nangyari? Asan sila? Asan si Chanhyun?"

Hindi sumasagot si Chanyeol at yumuko.

Baekhyun felt scared. Again.

"Asan ang anak natin, Chanyeol?"

Nagsimula ng magluha yung mata ni Baekhyun, Chanyeol didnt notice.

Hindi pa rin sumasagot si Chanyeol.

"Nasaan, Chanyeol?" Sabi ni Baekhyun habang hinahawakan yung mukha ni Chanyeol.

Nagulat siya nung mahawakan yung pisngi ni Chanyeol, it's wet. Kaya sinilip ni Baekhyun yung mukha niya at mas lalong nakaramdam ng takot.

"Chanyeol, please tell me. Natatakot ako para sa anak natin."

Pagkasabi nun ni Baekhyun, Chanyeol handed him his phone.

Pagkaopen ni Baekhyun, Dara's text was opened.

From Dara

Hey, Chanyeol! Your son was quite amazing! I'm having fun with him!

Tinignan ni Chanyeol yung itsura ni Baekhyun. But he sees nothing. Baekhyun face was blank. Binalik niya yung phone kay Chanyeol at tumakbo papasok.

Sumunod si Chanyeol sa kanya.

"We need to go" mabilis na sabi ni Baekhyun. Hindi pa nakakapagreact yung mga kaibigan nila ay nakapasok na agad sila sa sasakyan.

Chanyeol started the engine while Baekhyun answered his phone, Luhan's calling.

[What happened?]

"Chanhyun, he's with Dara. I need to save my son!"

[Sure you do. But anong plano mo? Dont go without thinking, Baek!]

"I know! Pero anak ko yun, Luhan! I can't fucking think straight! I dont know what to do! Dapat pala sinama nalang namin siya!"

[Just be calm, Baekhyun. Tell me where, I'll go. We'll go!]

Pagkababa ng call ay agad niyang hinawakan yung kamay ni Chanyeol na nasa clutch, Chanyeol startled.

Baekhyun smiled a bit, "He's safe, right?"

Kumunot yung noo ni Chanyeol. Hindi niya alam kung anong sinasabi ni Baekhyun. Pero alam niyang pinapagaan lang ni Baekhyun yung loob niya.

"H-He is." Sabi niya at inisqueeze yung kamay ni Baekhyun.

Natatakot si Baekhyun sa pwedeng mangyari kay Chanhyun.

"I'm sorry"

Napatingin siya sa side profile ni Chanyeol at nagsquint ng eyes, "Para saan?"

"Its my fault." Sabi niya at binalik yung kamay sa steering wheel.

Agad kumunot yung noo ni Baekhyun sa narinig niya, hinampas niya yung balikat ni Chanyeol, "No! Wag mo ngang isipin yan. Its her fault. Not our's! Masyado siyang baliw sayo."

"That's it. Ako yung dahilan kung bakit siya nagkakaganyan. Ako yung main reason. Ako yung may kasalanan." Patuloy niyang sabi habang nakatingin sa daan.

"Fuck! Chanyeol, stop blaming yourself!" Sigaw ni Baekhyun at kinalampag yung shotgun seat.

"Im blaming myself because it is true! Im the one who's responsible for this!"

"Then I wont let you. Im your boyfriend, Park Chanyeol. Im always with you, di kita iiwan."

Hinawakan ni Baekhyun yung braso ni Chanyeol, tinignan siya nito kaya ngumiti siya. Chanyeol smiled a bit.

"But please, leave me pag may nangyaring masama kay Chanhyun." Diretsong sabi ni Chanyeol habang nakatingin sa mga mata ni Baekhyun.

"W-Why?"

"We lost him because of me."

"Walang mawawala, Chanyeol. Stop talking like that. Natatakot ako!"

"So am I. Im scared of losing you both."

"Then dont let us slip, Chanyeol, I beg you."

Chanyeol nodded at hinawakan yung kamay ni Baekhyun hanggang sa makarating sila sa condo unit ni Dara, the one he shared with her.

Hinarang si Chanyeol ng guard, "Sir, wala po si Mam Dara sa taas. Di pa po siya nakakabalik."

"Kanina pa po?" Tanong ni Chanyeol na tinanguan ng guard.

"Excuse me?" Singit ng isang lalaki na sobrang seryoso ng itsura mula sa likod nila. Umurong sa gilid sila Baekhyun at Chanyeol. Kaya dumaan na yung lalaki papuntang front desk.

"Yes Sir?" Tanong ng babae dun. Medyo malakas yung boses nila kaya naririnig pa rin nung dalawa yung usapan.

"Park Dara's room, please."

Nagkatinginan si Baekhyun at Chanyeol ng marinig yung pangalan ni Dara.

"Sino po sila? Ano pong relationship niyo sa client namin?" Sunud-sunod na tanong nung front desk girl habang nakatingin sa computer niya at nagtatype.

Lumapit si Baekhyun at Chanyeol ng kaunti para mas marinig nila yung pinag uusapan.

"Im her father's secretary. I need to check her, her father assigned me to."

Tumango yung babae at may kinlick. Tumingin siya agad dun sa Secretary.

"Im sorry, Sir. But she's not around here."

"What do you mean?" Automatic na kumunot yung noo niya ng marinig yun.

"Hindi pa po siya nagsasign in simula kagabi."

"Oh gosh. Thankyou." He massaged his temples at inalis yung salamin niya. Nagbow siya sa babae at tumalikod na.

Agad siyang napatigil ng tawagin siya ng front desk girl, "Umm, excuse me, Sir? Who are you, by the way?"

Ngumiti siya, "Jiyoung. Kwon Jiyoung." Pagkatapos niyang sabihin yung pangalan niya ay agad niyang binalik sa seryoso ang kanyang mukha at lumabas na ng building.