Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

162

A Error le tomó tiempo hacer que Ink asimilara la idea para poder hablar del asunto (más que nada porque primero debía asimilarla él), y si era honesto consigo mismo, él entendía las razones de Gradient.

-Siempre supe que algún día volveríamos a como comenzamos: solos tú y yo- Confesó Ink de la nada -Pero sigue siendo difícil dejarlos ir, Error-

Error prefirió no interrumpir a su esposo y en cambio optó por abrazarlo para darle apoyo. Ink continuó hablando.

-Aún recuerdo cuando Jammy era solo un joven que aprendía a relacionarse con el mundo, y cuando Grady no era más que un niño inseguro y tímido. Aún recuerdo cuando debía protegerlos- el pintor sonrió nostálgico -Ahora Paper está casado y Gradient vivirá solo... ¿Cuándo fue que dejaron de necesitarme?-

Error frunció el ceño y obligó a su esposo a mirarlo fijamente.

-No Ink, ellos solo han crecido y madurado- le corrigió - Y no importa cuantos años pasen, siempre van a necesitar de ti. Son tus hijos-

-Nuestros- sonrió el pintor -También te necesitan-

Ink se aferró más a Error en el abrazo, sintiéndose un poco más tranquilo. Error tenía razón, a pesar de lo mucho que habían madurado, sus hijos siempre acudirían a ellos por consejo, apoyo y consuelo, como Ink solía hacerlo con Geno, su hermano mayor.

-Además hay un lado bueno de todo esto- continuó hablando el glitcheado. Sus esposo lo miró confundido -Ahora tenemos la casa para nosotros solos-

-¡Error!-

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro