Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

丅ᗴᗰᑭ 2: ᑕᗩᑭᎥ丅ᑌᒪᗝ 4

□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□
丅ᗴᗰᑭ 2: ᑕᗩᑭᎥ丅ᑌᒪᗝ 4
□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□

■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■

■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■

Recuerdo que llegue a mi limite un día estaba harto... pero me calmo recordar a mi madre 

Izuku tiraba todo a su alrededor mientras se rascaba el ojo izquierdo con frenesí no le gusta tenerlo así no le gusta, quería seguir pareciéndose a su madre... No quería que su apariencia cambiara le gustaba tener las característica de su madre ella amaba sus ojos, sus ojos como una esmeralda cambiar así de la nada le daba miedo 

Izuku: ¡Por que sigo cambiando! - tira un vaso- 

Tomura: Izuku cálmate 

Kuroguri: Puedes hacerte más daño Izuku

Izuku: Déjeme en paz estoy harto de esto - se rasca la cabeza - 

Tomura: Izuku basta te estas haciendo daño - ellos se intenta acercar pero Izuku los ataca con estocada remache -

Izuku: ¡Alejase de mi!

Tomura: Por favor Izuku 

Izuku: ¡No quiero cambiar! ¡No quiero cambiar! - toma una tijera -

Kurogiri: Espera Izuku - Izuku mira la tijeras, Kurogiri lo detiene usando su poder -

Izuku: ¡Déjame! - ambos hacen fuerza pero Kurogiri le quita la tijera - salgan de aqui ¡Los odio! ¡Los odio! - les empieza a tirar cosas este se detuvo cuando vio el peluche -

Tomura: Cálmate Izuku todo va estar bien - se acerca, le quita el baso de la mano -

Izuku: No quiero cambiar 

Kurogiri: Tranquilo todo va estar bien - le da el peluche a Izuku, Izuku lo toma y lo abraza entre su pecho -

Izuku: No quiero cambiar yo no quiero cambiar... - empieza a llorar -

Kurogiri: No pasara eso ya no pasara eso 

Izuku: Extraño a mi mamá - se limpia las lagrimas -

Como dije el día que me libere fue lo mejor que me pasado para mi fue ver la luz al final del túnel, un día antes de todo conocí a los integrantes de la liga ese día estaba en el bar bebiendo un poco de leche los únicos que me agradaron fue Twice y Magne aunque no debería juzgar a los demás sin conocer su historia pero dan miedo no estuve ahí cuando todo en empezó en realidad estaba en una capsula 

All For One: Pronto estarás completo y esta ves te entrenare para que quedes perfecto 

All For One: Despierta pronto Izuku - mira la barra de porcentaje que esta al 95%, se escucha un estruendo en la zona de Nomu - Malditos héroes - sale de la habitación, la pelea entre All For One y All Migth llevo a una gran destrucción de la zona, lo que despertó a Izuku -

Izuku: ¡Ah! - abre los ojos con dificulta, la capsula llego al 100%, un escombro callo rompiendo la el cristal este salió de manera brusca y lastimándose en el proceso - ¡Argh! ¿Qué pasa? - se quita los vidrieros rotos, se levanta con dificulta este por el miedo se puso en una esquina cubriendo su cabeza - ¿Qué pasa? - los escombros caían y Izuku solo cerro los ojos, tras unas horas Izuku salió de los escombros tomo, miro a su alrededor y luego miro el cielo - Ah, esa son las estrellas - se levanta - Son hermosas - mira a su alrededor donde vio una manta camino y la tomo este se lo puso como un poncho - Ahora que hago - camina, el aire fresco le pego a Izuku lo que le causo un escalofrió - ¿Así se siente la libertad? - empieza a caminar más rápido - Libre - sonrie mientras llora -

Libertad...

Izuku esta en la parada de autobús junto a Toshinori, él cual le metía en la mochila de Izuku cajita de leche de banana, verduras y un paquete de gomita revisa la medicación de Izuku la guarda al igual que dos botellas de agua al estar todo acomoda cierra la puerta, el autobús llega Izuku se despide con un abrazo y se sube al autobús llego luego de una hora a la parada de autobús encontrándose con sus amigos 

Izuku: Hola chicos 

Shoto: Hola Izuku te ves muy animado

Izuku: Lo estoy y un poco nervioso ya que tu papá da miedo 

Bakugo: No te va hacer nada tu tranquilo 

Izuku: Esta bien 

Shoto: Vamos nos espera - ellos empiezan a caminar -

Izuku: Oh si compre llaveros - saca dos llavero de su bolsillo - Son de animales es un lobo y un gato creo que van con ustedes 

Shoto: Muchas gracias Izuku - toma el de gato - Esta lindo lo pondré en mi mochila 

Bakugo: Gracias enano - toma el llavero -

Izuku: Que bueno que les guste - llega con Enji que los saluda - Buenos días - hace una reverencia -

Bakugo: Buenos días 

Enji: Buenos días bien iremos primero a la agencia para que se alisten, espero que se porte bien solo los acepte por que Shoto me lo pidió - empieza a caminar -

Bakugo: Viejo amargado - susurra -

Shoto: No digas nada aunque lo es - siguen caminado hasta que un villano aparece y ellos se ponen en marcha al seguir al villano fue una percusión corta ya que Hawks - 

Hawks: Fueron lento estudiantes, es bueno verte Endeavor - sonrie - Miren les traje libro - se los entrega - Espero que lo leas Endeavor te lo recomiendo 

Izuku: ¿Principios del Ejército de liberación de súper poderes? Que fea portada 

Hawks: No seas grosero, bueno yo me retiro - empieza a volar - Adiós niños

Enji: Hay que seguir - ellos camina, tras unos minutos llegaron a la agencia de Enji donde lo reciben - 

Izuku: Es un buen lugar - mira alrededor -

Tras una charla ellos vuelve a salir ya estando con su traje de héroes, el entrenamiento empezó el cual fue duro ya que Enji es estricto este le dio consejo para mejorar los cuales fueron bueno al terminar del día van a la casa de Shoto

Izuku: Tu casa es muy bonita Shoto

Shoto: Gracias - abre la puerta - Estamos en casa - Fuyumi llega a la entrada -

Fuyumi: Buenas noches bienvenido - sonrie -

Shoto: Ella es mi hermana Fuyumi

Izuku: Buenas noches - hace una reverencia - Soy Midoriya Izuku

Bakugo: Bakugo Kastuku - hace una pequeña reverencia -

Fuyumi: Es bueno conocer a los amigos de Shoto, por favor pasen la comida esta lista - ellos se quitan los zapatos y siguen a Fuymi llegan a la mesa y toman asiento -

Izuku: Todo se ve muy bien 

Fuyumi: Espero que les guste - sonrie - Siéntase como en su casa - también llega el hermano mayor de Shoto, dando inicio a la cena la cual fue bien al principio lo que puso incomoda la situación - Una disculpa por lo que paso

Izuku: No se disculpe esta bien - recoge los platos - Gracias por la comida 

Fuyumi: Me alegra que te haya gustado - sonrie, ellos se despiden luego de ayudar con los platos vuelve agradecer por la comida y hospitalidad -

Izuku: Tu hermana es muy amable Shoto y cocina muy bien 

Shoto: Me alegra que la hayas pasado bien 

Bakugo: Me gusto la comida 

Shoto: Que bueno - sonrie, unas horas después ellos llegaron a los dormitorios - 

Izuku: Hola a todos 

Ochako: Hola Izuku ¿Cómo les fue?

Izuku: Nos fue muy bien estuvo un poco cansado y es bueno verlos - se acerca - Les traje llaveros para todos espero que les guste 

Ochako: Oh que lindo de tu parte Izuku - sonrie, Izuku le da un llavero a cada uno - 

Izuku: Espero que les guste 

Ochako: Que lindo un panda rojo muchas gracias Izuku

Momo: Que dulce de tu parte Izuku

Iida: Esta muy lindo el llavero 

Mina: Lo amo, lo usare todo el tiempo 

Tsuyu; Me gusta que sea una ranita 

Izuku: Me alegro que les guste - sonrie - 

Ochako: ¿Cómo te fue en año nuevo?

Izuku: Me fue bien tome muchas fotos, me gustaría mostrarle pero están en las casa de Toshinori cundo termine las pasantía se las mostrare 

Ochako: Esta bien me alegra que hayas divertido - Izuku sonrie, tras hablar un poco Izuku va a su habitación guarda sus cosas - 

Izuku: Fue un buen día - se quita la ropa, este se mira al espejo - Cicatrices... - cierra los ojos  y se frota la cara - Solo recuerdo que... debo de recordar o no... - se quita los guantes, saca su pijama y se pone unos guantes nuevos - Estaré bien - enciende su lampara y baja la luz - Bien a dormir - se acuesta y se arropa - Me pregunto ¿Qué estará haciendo Tomura? - se pone de la lado - ¿Estará bien? - cierra los ojos - Siempre seguirá a All For One... 

Izuku empezó a caer en un sueño profundo el sonido de los pasos chocar con el piso, hasta que se detuvo el sonido de la puerta abriéndose hizo que Izuku se diera la vuelta ahí estaba All For One que le sonrie se acerca a Izuku y lo toma del brazo este se resistía pero no puede hacer nada llego al laboratorio de siempre 

Izuku: No quiero 

All For One: Cállate Izuku no me importa si no quieres o no 

Izuku: Por favor no quiero - All For One lo acuesta boca a bajo, Kyudai le corta la camisa y lo amara para que no se mueva  procede a ponerle anestesia a Izuku - Por favor no - Kyudai toma un bisturí empezando hacer una incisión en la espalda de Izuku - 

Kyudai: Bien ahora la siguiente fase - sonrie y le conecta unos cables

Izuku: Esperen por favor - la descarga se Izuku presente lo que causo los gritos de Izuku de la espalda de Izuku sale una larga fila de extensión de su columna vertebral en cuatro partes - ¡Argh!

Izuku: ¡Aah! - se levanta de golpe - ¡Buagh! - vomito a un lado de la cama - Que carajo - se levanta mientras tiembla este cae al suelo y aprieta su pecho -

Izuku: Esta atrapado no volverá a mi vida... ah - mira a su alrededor - Ochako - toma su celular, este escribe un mensaje mientras llora, en cinco minutos Ochako llego al cuarto de Izuku al entrar lo en un rincón ella enciende la luz -

Ochako: Izuku ¿Estas bien? - Izuku niega -

Izuku: Tuve una pesadilla y vomite pero ya limpie - abraza sus piernas - Tengo miedo... - Ochako e acerca y se sienta a su lado - 

Ochako: Ven aquí - abre los brazos, Izuku la abraza con cuidado - Estoy aquí no te preocupes 

Izuku: No te vayas - la abraza y empieza a llorar en los pechos de Ochako, Ochako le acaricia el cabello -

Ochako: ¿Te gustaría hablar?

Izuku: No, no quiero... - Ochako le acaricia la espalda donde siente húmedo -

Ochako: ¡Eh! Izuku - se separa - Puedo ver tu espalda - Izuku asiente y se da la vuelta, Ochako mira el suéter de esta manchado de sangre este le levanta la camisa y donde ve cortes - Izuku ¿Tu te hiciste esto?

Izuku: No, no lo hice 

Ochako: Es uno de tu poder - toca un poco la herida donde siente algo puntiagudo - Izuku ahí algo puntiagudo en tu espalda - Izuku se queda en silencio - Voy por el botiquín vale 

Izuku: Vale - Ochako se levanta, sale de la habitación - Esa pesadilla... Otro poder más - se lleva las manos en la cabeza - Ya no más, ya no quiero más... Solo quiero estar tranquilo - aprieta su cabello - Odio esto en serio lo odio... - Ochako vuelve y atiende las heridas de Izuku al terminar ella le pone parche -

Ochako: Listo Izuku

Izuku: Gracias Ochako 

Ochako: Estaré para ti siempre

Izuku: Gracias por estar a mi lado desde que nos conocimos has estado apoyándome

Ochako: Siempre lo voy hacer - le acaricia el cabello - 

Izuku: Me gusta que hagas eso 

Ochako: Que dulce eres, Izuku cuando estés listos puedes decirme todo y a los demás ya que estaremos para ti 

Izuku: Claro se que tengo grandes amigos 

Ochako: Somos un equipo y lo seremos siempre lo prometo - le muestra el meñique -

Izuku: ¿Ah? ¿Por que levantas el meñique?

Ochako: Es una promesa de meñique y las promesa de meñique no se puede romper 

Izuku: ¿No se puede romper?

Ochako: No se puede - sonrie - Es una promesa - le acerca el meñique, Izuku entrelaza su meñique con el de Ochako - 

Izuku: Es una promesa - sonrie - Eres genial Ochako 

Ochako: Tu también eres genial Izuku - Ochako lo abraza - Hay que descansar 

Izuku: Podrías dormir conmigo

Ochako: Claro - se levanta y lo ayuda a levantar - Tienes unos guantes 

Izuku: Si - camina a su cajón este saca unos guantes y se lo da a Ochako, ella se los pone - Gracias por estar aquí

Ochako: No es nada Izuku - se acuesta en la cama -

Izuku: Ochako 

Ochako: Dime Izuku - lo mira -

Izuku: Me gustaría cambiar mi nombre de héroe 

Ochako: ¿Tienes uno en mente?

Izuku: Si lo tengo - la mira - Deku 

Ochako: Deku "Puedo hacerlo" - Izuku se sorprende, Ochako lo toma de la mano - Es un buen nombre  

Izuku: Gracias Ochako - sonrie -
























ⒸⓄⓃⓉⒾⓃⓊⒶⓇⒶ➣➣➣➣➣➣➣➣

ೄೄೄೄೄೄೄೄೄೄೄೄೄೄೄೄೄೄೄೄೄೄೄೄೄೄೄೄ

★彡『 ESPERO QUE LES HAYA GUSTADO EL CAPITULO! QUE LES VAYA SUPER GENIAL! SAYONARA SOLDADIT@S 』彡★
ೄೄೄೄೄೄೄೄೄೄೄೄೄೄೄೄೄೄೄೄೄೄೄೄೄೄೄೄ

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro