Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 22: Paggahasa

Warning: Matured content. This chapter is not suitable for young audiences.

Note: Upon reading this story, please be guided and mindful for the mature language that is being used.

***

Laxxus POV

NAGTUNGO ako sa Club noong hapon ng linggo dahil ipinatawag ako ni Manager Felix. Pagkarating ko roon ay nakaayos ang lahat at talagang naka-uniporme pa sila. Kumunot ang aking noo. May importanteng bisita ba?

Dumaan muna ako sa opisina ni Manager Felix upang itanong kung ano ang importanteng okasyon at kung bakit handa ang lahat ngayon. Kumatok ako sa kaniyang pintuan bago ito buksan at idinungaw ang aking ulo. Tumango lang ito sa akin kaya pumasok na ako.

"Anong mayroon at nakahanda ang lahat?" tanong ko sa kaniya. Nakangiti lang ito. Mukhang maganda ang kaniyang mood ngayon. "May importanteng bisita?"

Tumango siya, "darating kasi ang isang bigtime na tao ngayong gabi. At nais niyang magkaroon ng taga-aliw sa kaniya," sagot nito sa akin.

Mas lalong kumunot ang aking noo. Hindi ko mawari kung bakit ganito ka-espesyal ang entrada ng bigating tao na darating.

"Babae?" tanong ko muli.

"Hindi. Lalaki siya at gusto rin niya ng magiging parausan ngayon. Marami yata siyang problema dahil na rin sa iba't-ibang isyu na kinakasangkutan niya."

Isyu? Politiko siguro ang isang ito kaya ganito na lang ang pangangailangan niya ng parausan. I smirk at the back of my head. Sabagay, maraming itinatagong baho ang mga politiko ngayon. Corruption ang nangunguna sa isyung politiko sa bansa. Hindi na ako magtataka roon.

"Ah, bakit pinatawag niyo pa ako? Mayroon naman si Kuya Mikel diyan na magsisilbi sa kanila ng kaniyang makakasama," litanya ko.

Umiling siya, "may sakit si Mikel. Kakasabi niya lang kanina noong tumawag ako para ipaalam na may importanteng tao na darating."

Napakamot ako sa aking sentido. Ito ang ayaw ko, wala na akong kikitain kapag may absent na tauhan sa Club. Ako kasi ang nagiging waiter pero kahit ganoon, may tip naman silang ibinibigay sa akin.

"Okay, sige. Ako na lang muna ang magiging waiter nila ngayong gabi," kamot-ulo kong sagot sa kaniya.

Lumabas na ako para pumanhik sa aking silid. Nagbihis lamang ako ng pang-waiter na damit. Sinipat ko ang aking relo at pagtingin ko sa oras ay pasado alas siyete y medya na.

May kumatok sa pintuan ng aking silid. Mukhang pinapatawag na ako ni Manager kaya binuksan ko iyon at idinungaw ang aking ulo.

"Bakit? May kailangan ka?" tanong ko kay Magi- dancer rin ito dito sa Club. Hindi ko siya gaanong nakikita kapag ako ang isinasalang pero madalas talaga siyang manatili rito.

"Magsisimula na raw, Laxx. Pinapatawag ka ni Manager para salubungin ang importanteng bisita." She uttered.

Tumango-tango na lamang ako. Isinara ko na ang pinto. Hindi ko alam pero para akong kinakabahan sa bisitang darating. Hindi maganda ang pakiramdam ko sa ganitong sitwasyon. Nakaramdam ako ng takot pero ipinagsawalang bahala ko iyon.

Huminga ako ng malalim bago lumabas sa aking silid na may kaba sa aking dibdib. Habang papalapit ako sa entrance ng Club ay nakita ko na ang nakahilerang staff. Lumingon sa akin si Manager Felix at tinanguan niya ako. Nagtungo na ako sa aking magiging pwesto.

Makalipas ang ilang minuto, may tatlong mamahaling sasakyan ang sunod-sunod na pumarada sa harapan ng Club. I cleared my throat because of a sudden uneasiness towards the car. Napalingon pa si Manager sa akin at sinamaan ako nang tingin. Yumuko na lamang ako para humingi ng paumanhin.

Nanumbalik ang aking mata sa isang kotse. Pinagbuksan ito ng kaniyang mga alagad na nakasuot ng itim na tuxedo. Sobrang yaman siguro ng taong ito kaya may dala pa siyang alipores. Sambit ko sa aking isip.

Sunod-sunod na bumaba ang mga tao sa loob ng kotse. Kumunot ang aking noo nang dumako ang tingin sa isang bulto ng tao at masasabi kong hindi pa ito masyadong may edad base na sa itsura't mukha niya.

Walang balbas, may malinis itong gupit ng buhok. Makapal rin ang kaniyang kilay na hindi mapaghahalataang masungit. May lumukob na takot ang bumara sa aking dibdib nang tumingin ito sa aking gawi at kinindatan pa ako nito. Nag-iwas ako nang aking tingin dahil tiyak kong naging masama ang pakiramdam ko sa paraan ng kaniyang pagtingin sa akin.

"Magandang gabi, Mr. Versoza." bati ni Manager Felix.

Nag-shake hands ang dalawa. "Magandang gabi rin, Manager!" masayang sambit nito.

Binati namin siya. Ngunit hindi ako nagsalita. Nakisama lang ang aking ulo nang yumuko ang lahat sa kaniya. Sino siya, Diyos para yukuan?

"Tuloy tayo sa loob, Mr. Versoza. Marami akong magagaling na taga-aliw ngayong gabi," sambit ni Manager.

Nanatili lang akong nakayuko nang dumaan sila sa aking harapan. Sumunod na lamang kami sa loob at nagtuloy sa aming pwesto ngayong gabi. Wala munang ibang tao sa Club. Tanging ang VVIP lang ang customer ngayon.

Ayon kay Manager nang makausap ko kanina ay naghahanap ng taga-aliw ang Mr. Versoza na iyon. Matinding kaba talaga ang aking naramdaman sa kaniya nang tumitig ito sa akin. Bakit ako ang kaniyang tinititigan? Bakla ba siya? Bakit hindi niya na lang tignan ang mga babaeng staff sa Club? Bakit kailangan ako pa?

Nagsimula ang tugtugan. Nakaupo lang si Mr. Versoza sa harapan ng entablado. Nasa bandang counter lang ako. Naghihintay, kung may ipag-uutos ba ang mga kasamahan niya. Sana pala hindi na ako pumayag maging waiter. Nasasayang lamang ang aking oras ngayon.

Sumasayaw sina Magi sa harapan niya. Nakangisi lamang si Mr. Versoza. Nag-obserba lang ako sa paligid. Abala rin naman ang kaniyang mga alipores na umiinom sa kaniya-kaniya nilang lamesa. Ang iba ay lasing na rin dahil sa alak na aking ibinigay sa kanila.

Napangisi ako sa aking pwesto nang makitang hinihilot ang kaniyang sentido. Nilapitan siya ni Manager Felix. Hindi ko alam ang pinag-usapan nila dahil nakita ko na lamang silang parehong tumayo at inakay na siya ni Manager patungo sa itaas. Nakasubaybay lang ako sa kanila hanggang sa bago tuluyang maka-akyat ang dalawa ay lumingon sa akin si Manager maging ang bisita.

Nakangisi ito sa akin habang si Manager ay sumenyas sa akin na sumunod sa kanila. Kumunot ang aking noo. Wala akong ideya sa kaniyang ikinikilos. Kinakabahan akong umakyat sa pangalawang palapag. Hinanap ko ang dulo kung saan naroon ang VVIP room.

Nang mahanap ko ay hindi muna ako pumasok. Naririnig ko silang nag-uusap. Hindi naman na kasi masyadong rinig ang musika sa ibaba dahil soundproof ang buong palapag. Hindi yata nila alam na nasa labas na ako, nagpatuloy sila sa pag-uusap.

Inilapit ko ang aking tainga sa pintuan upang mas marinig ang pinag-uusapan nila.

"Kamusta ang Club, Felix? Sa makalipas na buwan ay mas naging kaaya-aya na ito," rinig kong sambit ni Mr. Versoza.

Malamang, magiging kaaya-aya ang lugar na ito dahil dinadagsa ako ng mga tao gabi-gabi. Bakit pala niya iyon tinatanong? Siya ba ang may-ari ng Club na ito? Tanong ko sa aking isipan.

"Ayos lang naman, Mr. Versoza. Wala pong palya ang Club gabi-gabi dahil sa dinadagsa ang isang tao kung napansin mo ang lalaking nasa tabi ko sa entrance kanina," sagot sa kaniya ni Manager Felix.

Damn! Hindi naman ako gwapo para sabihin niya iyon. Serbisyo ng Club ang dinadagsa at talagang maraming customer gabi-gabi dahil relaxation time nila iyon. Dito nila dinadala ang pagiging stress nila sa buhay.

"Ah, that's good to hear, then!" galak na sambit ni Mr. Versoza. Dahil sa kuryusidad, inilayo ko na lamang ang aking ulo sa may pintuan dahil baka may makakitang iba sa akin.

Huminga ako nang malalim bago kumatok sa pintuan. Wala pang isang minuto ay pinagbuksan ako ni Manager Felix. Sumulyap ako sa kasama niya sa loob at nakangisi lamang itong nakatitig sa akin. Napapaso ang aking katawan sa paraan ng pagtitig niya.

Pumasok na lang ako sa loob at nakasunod lamang kay Manager na umupo sa isang maliit na sofa. Naka-de kwatrong upo si Mr. Versoza.

"Gwapo at macho itong bata mo, Felix," rinig kong sambit niya. "wala ba tumitipo sa kaniya rito?" tanong niya bago tumayo at nagsindi ng sigarilyo.

"Mr. Zach, pihikan po si Laxxus sa kaniyang mga customer..." sagot ni Manager.

Tinandaan ko ang binanggit na pangalan ni Manager. Umalis na rin ito kaya naiwan kaming dalawa sa loob ng kwarto. Nakatayo lamang ako sa may gilid at ramdam ko ang bawat titig niya sa akin.

Zach Versoza. Marahil ito ang tunay niyang pangalan. Tinandaan ko iyon sa aking utak. Kinakabahan ako sa mga oras na umalis si Manager Felix. Bigla akong napako sa aking kinatatayuan. Hindi alam ang aking gagawin.

Nakita ko siyang nakatitig sa akin bago muling bumalik sa kaniyang upuan. Uminom siya nang alak at may inilabas sa kaniyang bulsa. Tila ako nakaramdam ng inis nang makita kung ano iyon. Isa iyong Droga, hindi ako maaaring magkamali dahil mapino ito.

"Bawal po ang ganiyan rito, sir." pag-imporma ko sa kaniya. Tumawa lamang ito sa aking sinabi.

"Bata, gusto mo bang makipagtalik sa akin?" tanong niya. "Siguradong masasarapan ka at malalasap mo ang langit," usal niya, na siyang ikinakunot ng aking noo. Is he a fucking gay?

Kahit inis ako sa kaniyang tinanong ay pinakalma ko ang aking sarili at muling sumagot sa kaniya. "Mali po yata kayo ng sinasabihan, sir. Hindi po ako nakikipagtalik sa kahit na kanino," nakangiwing sagot ko.

Humithit pa siya sa drogang nakalapag sa lamesa at nais ko na sanang lumabas ngunit mabilis ako nitong naharang kaya sinubukan kong manlaban. Hinawakan niya ang maseselang parte ng katawan ko kaya naitulak ko siya.

"Mali po kayo ng binabastos, sir." madiin kong sambit sa kaniya. Batid ko ang pagka-inis sa kaniyang mukha.

Umangat ang sulok ng kaniyang labi, "hindi kita binabastos, bata."

Naiinis na ako sa kakasabi niya na ako ay bata! Tangina, nasa tamang edad na ako pero ginagawa akong bata ng taong ito.

"I'm not a kid, sir." timping sagot ko sa kaniya.

He just laughed. Natulos ako sa aking kinatatayuan nang maglabas ito ng maliit na kutsilyo, nanginignig akong umatras palayo sa kaniya. Nais kong humingi nang tulong ngunit maalala ko, wala pa lang makakarinig sa akin dahil soundproof ang silid.

"Sir, maawa kayo..." nagmamakaawa kong sambit.

Tuluyan na siyang nakalapit sa akin at mabuti na lamang naiharang ko ang aking mga braso sa aking katawan. Tumawa lamang ito at nakita kong namumula rin ang kaniyang mata, para siyang isang baliw sa kalye na nantritrip sa mga bata.

"Subukan mong lumaban at papatayin kita!" galit na wika niya.

Hindi ko siya pinakinggan, sinubukan kong kumawala sa hawak niya at sa mga haplos nito sa aking katawan ngunit wala akong nagawa nang sinikmuraan niya ako at natumba sa sahig.

Lumapit siya sa akin, sinubukan kong magpumiglas nang pinagtatanggal niya ang saplot sa aking katawan kaya nagsisisigaw na ako.

Hinagkan nito ang aking leeg at inamoy iyon. Nandiri ako nang dilaan niya ang akiing pisngi.

"Ang bango... ang sarap mo," gigil na sambit niya sa gilid ng aking tainga.

Humingi ako ng tulong hanggang sa naging paos na lamang ang aking boses at nanghihina na rin nang matanggal niya ang lahat ng aking saplot. Madali niya iyon nawasak dahil sa kutsilyong ginamit niya.

Hinubad nito ang kaniyang saplot. Nakita ko ang pagkalalaki niya na handa nang sumugod anumang oras. Gumapang siya sa akin at sinubukan akong halikan ngunit nanatiling sarado ang aking bibig. Tumawa siya nang makita ang aking reaksyon.

"Sa tingin mo, makakatakas ka sa akin? Mula nang makita kanina ay kanina pa nagwawala ang alaga ko, bata!"

Lapastangan!

Hindi ako nagsalita, nagpupumiglas ang aking sarili sa kaniyang paghapit sa akin. Nanginginig ang aking katawan sa kaniyang pinaggagagawa at nang maramdaman kong may inilapat siyang malamig sa aking leeg. Kutsilyo! Agap ko sa aking isip. Iyon ang malamig na bagay na kaniyang idiniin sa aking leeg. Mabibigat ang aking paghinga. Takot na may gawin siyang masama sa akin.

"Subukan mong magpumiglas, sa sementeryo na ang bagsak mo," bulong nito sa aking tainga.

Wala na akong nagawa nang maramdaman kong pumosisyon ito sa aking likuran at sinubukang ipasok ang kaniya sandata sa aking puwitan. Dumaing ako sa sakit at sa biglaan niyang pagpasok sa aking puwitan.

"Ahh!" sigaw ko dahil sa sakit.

Hindi nito pinansin ang aking malakas na pag-iyak. Umulos lang siya at naririnig ko ang bawat ungol niya na tila nasasarapan sa ginagawa.

"You're so tight... ahh..." binubulong niya sa aking tainga. "Fuck! Ang sarap mo... uhh..."

Umiiyak lang ako habang pabilis nang pabilis ang kaniyang pag-ulos sa aking puwitan. Walang awa niya akong ginahasa at tanging hagulgol na lamang ang namayani sa aking bibig at taimtim ang dalangin sa Maykapal sa aking isipan.

Nang matapos niyang marating ang langit ay iniwan niya ako roon na nanginginig habang hawak ang lupaypay kong katawan. Napayakap ako sa aking binti at humagulgol sa iyak. Binalaan niya akong huwag magsumbong sa Pulisya man o sa kahit anong maaari kong hingian ng tulong.

Lumapaypay ang katawan kong umalis roon sa silid at mabigat ang dibdib at tila walang ganang umuwi. Umalis na ako sa Club. Naglakad akong tulala sa daan. Nandidiri ako sa aking sarili.

Habang naglalakad at lumilipad ang aking utak, hindi ko namamalayan na may nabangga ako. Huminto ako. Nanghihina ang aking katawan.

"Aray! Magdahan-dahan ka naman!" sigaw sa akin ng babaeng nabangga ko. Tumingin lamang ako sa kaniya na walang ka-emo-emosyon sa mukha.





To be continued...

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro