Κάναμε μινιμαλισμό στα υλικά αγαθά. Κάναμε μινιμαλισμό και στους τοξικούς ανθρώπους. Τώρα όμως σειρά δεν έχουν τα συναισθήματα; Εμ ναι. Άνθρωπος χωρίς συναισθήματα ήταν ένας άχρηστος και κούφιος άνθρωπος εξάλλου.

Η Μελίνα αν και λιτός άνθρωπος, δεν καταλάβαινε ποτέ το γιατί οι άνθρωποι γύρω της ήταν πάντα τόσο σκυθρωποί και λυπημένοι. Γιατί οι άνθρωποι κοίταζαν διαρκώς μόνο τα προβλήματά τους και όχι αυτό το όμορφο που είχαν ήδη στη ζωή τους. Πραγματικά, δεν υπάρχει κανένα νόημα το να βλέπεις τα άσχημα στη ζωή πρώτα πρώτα. Δεν λέμε να μη βλέπεις καθόλου τα προβλήματα στη ζωή, προς Θεού. Απλά να μη βλέπεις πρώτα τα προβλήματα. Όταν ξεκινάς κάτι, το ξεκινάς με χαρά και όρεξη και στη πορεία το πρόβλημα έρχεται από μόνο του. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να το προσελκύεις, να το σκέφτεσαι και να ταλαιπωρείς και να λιβανίζεις να το πούμε απλά και λαικά το μυαλό σου και τη ζωή σου με ένα πρόβλημα συνέχεια.

Δεν λέμε βέβαια να αρχίζεις να πιστεύεις σε χαζο-νόμους της έλξης* και αστρολογικούς χάρτες. Ναι, να πιστεύεις λίγο στη τύχη αλλά ως ένα σημείο που να σε βοηθάει πραγματικά και πρακτικά. Δεν γίνεται να πιστεύεις ότι θα κερδίσεις κάθε μέρα στο λότο ένα εκατομμύριο ευρώ. Αλλά μπορείς να αισθάνεσαι πως έχεις κερδίσει τόσα πολλά λεφτά στη ζωή σου κάθε μέρα που ξυπνάς για να πας στη δουλειά σου. Επίσης, δεν είναι ούτε ωραίο, αλλά ούτε και ρεαλιστικό να σου πηγαίνουν όλα καλά. Η ζωή και ο κόσμος αν δεν είχε προβλήματα τότε πολύ απλά θα ήταν απίστευτα βαρετός αλλά και μονότονος. Δεν γίνεται να είμαστε όλοι μαζί μια μονότονη και βαρετή ευθεία.

Η Μελίνα πίστευε ακράδαντα ότι το καλό υπάρχει έτσι και αλλιώς στον κόσμο. Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι καλοί άνθρωποι. Απλά το φυσιολογικό είναι να κρατάς μια πειθαρχεία και μια πισινή γιατί αν πιστεύεις διαρκώς ότι όλα σου πηγαίνουν καλά, τότε όταν θα χρειαστεί να δράσεις παίρνοντας δρακόντεια μέτρα για μια σοβαρή κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, πως θα αντιδράσεις; Εδώ να σας δω αγάπες!

Παρόλα αυτά όμως ο ένας κολλητός της Μελίνας έχει τελειώσει λογιστική στην ΑΣΟΕΕ. Αν και λίγο τσιγκούνης με τα χρήματά του ήταν απίστευτα χαρούμενος. Είναι πάντως περίεργο δε. Συμφωνείτε; Φιλάργυρος αλλά χαρούμενος. Καταλάβατε.

Τέλος πάντων. Αυτός ο φίλος της λοιπόν κάνει τώρα ένα μεταπτυχιακό στη στατιστική. Και ανακάλυψε το εξής: Ο ένας ανθρώπους στους δέκα ουσιαστικά είναι αυτός που είναι κακός και κάνει κομπίνες! Οι περισσότεροι ήταν καλοί άνθρωποι αλλά κατά βάθος είχαν πειθαρχεία και δεν δείχνονταν για να προστατευτούν. Και όσο αυξάνεται ο αριθμός των ανθρώπων στη γη, τόσο περισσότεροι καλοί άνθρωποι υπάρχουν στη Γη για να προστατεύουν άλλους ανθρώπους από τους κακούς.

Η Μελίνα όταν το έμαθε αυτό καταχάρηκε και αισθάνθηκε λες και ξαναγεννήθηκε από την αρχή! Παρόλα αυτά, κρατάει τις πισινές της γιατί αν ήταν όλοι τους διαρκώς χαρούμενοι και υπεράνω υποψίας τότε πολύ απλά θα κρύβονται περισσότερο τα εγκλήματα. Το γεγονός ότι ανακάλυψε ότι έτσι και αλλιώς θα αυξάνεται ο πληθυσμός για να αυξάνονται οι εννιά καλοί, δεν σημαίνει ότι δεν θα αυξάνεται και ο ένας κακός. Δεν θα αναπαραχθεί δηλαδή για να μεταδώσει τις κακές του αξίες σε άλλους απατεώνες και κακούς ανθρωπους.

Έτσι λοιπόν, η Μελίνα κάνοντας αυτήν την διαπίστωση μπορεί και προχωράει μπροστά σκεπτόμενη περισσότερο θετικά παρά αρνητικά που δυστυχώς τείνουν έτσι και αλλιώς να σκέφτονται οι περισσότεροι άνθρωποι. Η Μελίνα άρχισε λοιπόν την εκκαθάριση στα συναισθήματα. Τα αρνητικά συναισθήματα. Τα συναισθήματα λύπης, θυμού, απογοήτευσης και φυσικά απελπισίας και στη θέση τους πήραν τα περισσότερα συναισθήματα χαράς, ελπίδας, ευγνωμοσύνης και καλοσύνης. Έτσι έδωσε ελπίδα και πίστη στον εαυτό της να βοηθιέται αλλά και να βοηθάει τους άλλους. Και αυτό για εκείνη ήταν καλύτερο από όποια θρησκεία και αν πίστευε ποτέ.

Η Μελίνα σαν Μελίνα αφοσιώθηκε έτσι ξεκάθαρα στη ζωή της. Αλλά παρόλα αυτά, είναι μια όμορφη ζωή. Τολμηρή βέβαια, με τα σκαμπανεβάσματά της αλλά η Μελίνα προτιμούσε να βλέπει τα σκαμπανεβάσματα από το να τα αποφεύγει. Η Μελίνα προτιμούσε να αφοσιώνεται κυρίως στα θετικά, παρά στα αρνητικά. Από ένα αδιάφορο παιδάκι με κενή έκφραση, έγινε μια χαρούμενη ενήλικας που έχει θάρρος και γενναιότητα για να προχωράει μπροστά. Και για να αφοσιώνεται στη δουλειά, στους φίλους και στην οικογένειά της. Αυτά ήταν που είχαν μεγαλύτερη σημασία για εκείνη. Και ήθελε να πιστεύουν και οι συνάνθρωποί της γύρω της το ίδιο. Ότι η ζωή έτσι και αλλιώς συνεχίζεται. Με έναν πόλεμο, ένα πυρηνικό ατύχημα, ένα ιστορικό μίσος, ένα διαζύγιο ή έναν τοξικό φίλο ή συγγενή δεν τελειώνει η ζωή και ο κόσμος. Απεναντίας τα αρνητικά γεγονότα υποστηρίζουν έμμεσα τα θετικά για να γίνουν πιο μεγάλα και τρανά.

Η Μελίνα ήθελε στους μαθητές της να περνάει ακριβώς αυτό ως το πιο σημαντικό μήνυμα της ζωής του κόσμου. Καλή η βιοπάλη, η πάλη για επιβίωση, η πειθαρχεία και οι κανόνες πόσο μάλλον οι νόμοι, αλλά ποιό το νόημα να καταβάλλουν αυτοί το μεγαλύτερο ποσοστό της ζωής σου; Ποιό το νόημα αν δεν έχεις ένα ευχάριστο κίνητρο για να συνεχίζεις και να προχωράς μπροστά;

Και το αντίστροφο φυσικά. Παρόλα αυτά αυτό δεν σημαίνει ότι τα προβλήματα θα πάψουν να υπάρχουν στον κόσμο. Αυτό δεν είναι ρεαλιστικό. Τα προβλήματα θα συνεχίζουν να υπάρχουν μιας και οι άνθρωποι είναι από τη φύση τους ατελείς. Δεν γίνεται όλοι τους να είναι τέλειοι και άψογοι γενικά. Ακόμη και τα ρομπότ με τέλεια προγραμματισμένο κώδικα παθαίνουν και αυτά bugs. Και αν δεν τα διορθώσεις θα αποτελούν πρόβλημα όχι μόνο για το πρόγραμμα αλλά και για σένα. Τα καλύτερα όμως είναι συνέχεια μπροστά σου και αυτό είναι η πραγματικότητα. Πρέπει να ψάξεις για να τα βρεις.

Η Μελίνα εξακολουθεί να μένει με τους γονείς της μιας και χρειάζεται τον χρόνο της ακόμη και δουλειά να έχει για να ανεξαρτητοποιηθεί σε ένα δικό της σπίτι, πόσο μάλλον να συγκατοικήσει με τον Στέφανο. Ήθελε να μαζέψει και κάποια χρήματα για να αγοράσει ένα όμορφο αυτοκίνητο εξάλλου. Εκεί τη βοήθησαν και οι γονείς της μιας και αν δεν βοηθήσουν τη μοναχοκόρη τους εκείνοι, ποιός άλλος θα το κάνει;

Η Μελίνα δεν ήθελε από τη ζωή και τον κόσμο πολλά. Το σπίτι της ήθελε μόνο, το αυτοκίνητό της, τη δουλειά της και φυσικά τον αγαπημένο άντρα της ζωής της. Και φυσικά κάποια εξτρά χρήματα για να κάνει τα χόμπι της. Ήταν άνθρωπος που αρκούνταν στα λίγα και καλά. Δεν της άρεσαν πάντα τα πολλά, αλλά ούτε και οι περιπέτειες.

Έβλεπε τη μαμά της, τον μπαμπά της, τον Στέφανο, τη γιαγιά της, τα ξαδέρφια της να είναι πολύ συχνά με σκυθρωπές εκφράσεις αλλά η Μελίνα προσπαθούσε πάντα να τους βγάζει τον καλό και χαρούμενο εαυτό τους. Δεν ήθελε να τους αφήνει έτσι. Γιατί αισθανόταν ότι αν τους άφηνε έτσι ότι θα ξέχναγε κάτι σημαντικό. Την αλληλοβοήθεια, την αλληλοπροσφορά και την αλληλεγγύη.

Πάντα επίσης είχε στη ζωή της εργατικότητα, ενσυναίσθηση και πειθαρχεία, αλλά δεν τα άφηνε να υπερισχύουν από το όριο που είχε θέσει η ίδια στον εαυτό της. Κάθε φορά που γύριζε από τη δουλειά στο δωμάτιό της που ευτυχώς ήταν δεκαπέντε λεπτά με τα πόδια, κοίταζε το Instagram της. Είχε λίγα άτομα και καλά ως ακολούθους εκεί μόνο. Παρόλα αυτά, της άρεσε έστω για μια ώρα πριν φάει να σκρολάρει εκεί. Τη χαλάρωνε. Έβλεπε τις ζωές των άλλων, αλλά ήξερε να βάζει στον εαυτό της όριο για το πόσο θα επηρεαστεί. Μια φωτογραφία, ένα στιγμιότυπο της μέρας σου εξάλλου, δεν είναι εντελώς ο αντικατοπτρισμός της ζωής σου. Απλά δείχνεις ένα μικρό κομμάτι του εαυτού σου, της ζωής σου, της μέρας σου. Αυτό είναι καλό. Πρέπει πάντα να γνωρίζεις το τι πρέπει να κάνεις για να προσέχεις για το τι ανεβάζεις στο ίντερνετ όπως και το πως συμπεριφέρεσαι.

Ύστερα, γύριζαν και οι γονείς της από τη δικιά τους δουλειά και τρώγανε μαζί. Και συζητούσαν στο χαλαρό για τη μέρα τους περί ανέμων και υδάτων. Ύστερα, η Μελίνα έκανε τις δουλειές της μέρας σαν εξτρά για να πάει αύριο διαβασμένη. Προετοίμαζε τα επόμενα μαθήματα και φυσικά διόρθωνε τα γραπτά που έπρεπε να διορθώνει. Καθόταν στο δωμάτιό της μετά για να αράξει και για να καθαρίσει το μυαλό της. Αναλάμβανε και δυο τρία παιδάκια με ιδιαίτερα για να συμπληρώσει το εισόδημά της και όλα πήγαιναν καλά και χαλαρά. Είχε αναλάβει τη πέμπτη δημοτικού στο σχολείο που δούλευε. Δύσκολη τάξη. Αλλά της Μελίνας στη δουλειά της, της άρεσαν τα δύσκολα. Δεν τα παράταγε εύκολα. Και όταν τελείωνε τις δουλειές της μέρας, έβγαινε ξανά έξω για να πάει βόλτα με τη παρέα της.

Όλα αυτά στη ζωή της και στη καθημερινότητά της τα έκανε με χαρά και αυτοπεποίθηση. Ελάχιστος χώρος ήταν στο μυαλό της διαθέσιμος για προβλήματα, δυσκολίες και σκοτούρες. Δεν ήθελε να σκέφτεται προβλήματα και δυσκολίες. Δεν ήθελε να σπαταλάει τον χρόνο της σε χαζομάρες που θα την πήγαιναν πίσω. Και εντάξει, ας έκανε μέσα στη μέρα ένα λάθος. Έπρεπε να κάνει μινιμαλισμό στα συναισθήματά της για να μπορεί να συνεχίζει τη πορεία της ζωής της...

___________________________________________
Καλημέρα σας! Εδώ τελειώνει το διήγημά μας! Πόσοι αγαπήσατε τη Μελίνα και τις σκέψεις της; Χαλαρώσατε; Πως νιώσατε; Τι εντυπώσεις έχετε;

Ο μινιμαλισμός παιδιά, εκτός από ρεύμα τέχνης, είναι τρόπος ζωής. Είναι η τέχνη του ελάχιστου. Το να μπορείς να ζεις δηλαδή ικανοποιητικά με λίγα και καλά. Ακόμη και να κάνετε μινιμαλισμό προσωρινά, για μια εβδομάδα, δέκα μέρες, δυο βδομάδες, έναν μήνα μέσα στον χρόνο για να χαλαρώσετε, αρκεί. Ο μινιμαλισμός επίσης σαν μόνιμος τρόπος ζωής κάνει καλό και στη ψυχολογία ορισμένων ανθρώπων αλλά και στο περιβάλλον πόσο μάλλον στη τσέπη. Ακόμη και να μη χρειάζεται διαρκώς να αγοράσετε μια νέα μπλούζα, μια νέα τσάντα, ένα νέο κινητό για να κάνετε κάτι άλλο στη ζωή σας, αξίζει. Εγώ όπως έχετε καταλάβει είμαι από τους ανθρώπους που το κάνουν προσωρινά. Ας πούμε σε περίοδο εξεταστικής ή τον Σεπτέμβρη που είναι μήνας επιστροφής από διακοπές και σταδιακής προσαρμογής στις υποχρεώσεις μας. Ή αν πας ας πούμε στο έρημο χωριό σου ή στο νησί σου που δεν έχει μεγάλο πληθυσμό και θέλεις να ηρεμήσεις για δύο εβδομάδες. Πιστέψτε με αξίζει έστω και έτσι!

Ελπίζω να είστε καλά. Απόψε θα ανέβουν δύο νέα κεφάλαια στο Ματωμένα Χώματα, Μαγεμένα Χωράφια και φυσικά στους Εργαζόμενους φοιτητές όσα καταφέρω. Τα ξαναλέμε σύντομα!

*Ο νόμος της έλξης ή law of attraction, είναι στη πραγματικότητα λευκή μαγεία. Και σε αυτόν συγκαταλέγονται τα ζώδια, η μαγεία, τα ξόρκια, οι μαγγανείες και οι βωμοί για υλοποίηση. Θεωρείται ένας συμπαντικός νόμος που ανακαλύφθηκε από την Έλενα Μπλαβάσκι και τον Μπομπ Πρόκτορ που και καλά σε βοηθάει να αποκτήσεις αυτό που θέλεις αν το σκέφτεσαι και το πιστεύεις πάρα πολύ. Εκτός από μη ρεαλιστικό μπορεί να γίνει και επικίνδυνο. Ακόμη και να μη πιστεύετε σε κάποια θρησκεία, είναι αντικειμενικά κάτι που ΔΕΝ μπορεί να πραγματοποιηθεί. Γιατί πρόκειται ξεκάθαρα για ψευδοεπιστήμη που δεν είναι καθόλου τεκμηριωμένη. Και όλα όσα αποκτήσεις χάρη σε αυτόν τον και καλά νόμο, δεν θα διαρκούν για πάντα. Φυσικά εννοείται πως το σύμπαν δεν συνομωτεί για να μας βοηθήσει. Μην ακούτε και μη πιστεύετε τέτοιες βλακείες. Άλλο είναι να ασχολείσαι λίγο με ζώδια για τη πλάκα σου και για να περνάει η ώρα και να είσαι θετικός και άλλο να αισθάνεσαι πως όλα γυρίζουν γύρω από εσένα. Πρέπει να μάθουμε να βάζουμε όρια. Ψάξτε το λίγο στο google για να μάθετε περισσότερα αλλά και φυσικά για να διατυπώσετε και τη δικιά σας άποψη και γράψτε μου εντυπώσεις στα σχόλια! Τα λέμε!