Chapter 7
VII
She blew a deep sigh. Hindi siya mapakali.
Bakit ba kase kailangan pa nilang magkita?
Alam niya na kaya? Pero paano sana nito nalaman? hindi nila iyon kwe-kwestyunin, dahil unang-una ay pinakasalan siya ni Philip at pinanindigan ang anak niya.
Tyaka natatandaan kaya siya nito? Kung sabagay kanina nung nakatingin ito sa kanya ay mababakas ang rekognisyon sa mukha nito.
Siya ang huling lalabas sa entablado. Umakyat siya roon habang inaalalayan ng isa sa mga escort nila, as expected nagkislapan na nanaman ang mga kamera kayat ngumiti na lamang siya.
Ang i-a-auction ay ang gown niya kayat nag pose siya ng maganda sa harapan.
"If whoever would be the highest bidder will have a date this evening with this very pretty lady, Ms. Bridgette." At tiningnan siya ng emcee habang nakangiti.
Bigla naman siyang nagtaka, wala sa usapan nila ang date na iyon. Napatingin siya sa manager niya, she shrugged her shoulders and smiled. Well, I guess kaya hindi nila ipinaalam sa kanya ay baka hindi nanaman siya pumayag.
She just rolled her eyes and smiled sa mga taong naroon.
Nag-umpisa na ang bid.
"5,000 dollars" sabi ng isang lalaki.
"6,000."
"10,000"
She just rolled her eyes, handang magsayang ng ganito kalaking pera ang mga ito para lang sa gown niya at para sa one night date kasama ang highest bidder.
"15,000"
Makalipas ang ipang sandali ay natahimik ang lahat.
"So its like we have found the highest bidder," nakangiting wika ng ng emcee at lumingin sa akin.
Hahakbang na sana ako pababa ng enteblado ng may magsalita.
"25,000"
Wika ng isang lalaking palapit sa harapan.
Napasinghap naman ang lahat, hindi nila inaasahang may mas malaki pa palang magbi-bid.
Naglakad ito paharap at muli ay nagtama ang mga mata nila.
Bakit?
"So take your price Sir," nakangiting sambit ng emcee at iginiya ako pababa papunta sa lalaking may pinakamataas na bid.
Ngumiti siya sa emcee, at hinila na ako pero ng mapansin kong tinutumbok na namin ang palabas ng lawn ay bigla akong natigilan.
"Wait," napahinto ako sa paghakbang.
Napatigil din siya at lumingon sa akin. Madilim ang anyo na tila galit.
"Where we will going?" I asked perplexedly, hindi ako dapat basta-basta sumama sa kanya.
"Date?" He said sarcastically. Damned this man!
"We should go back to the lawn--"
"No!" Sigaw nito sa kanya. Bigla naman siyang nabigla dahil sa pagtaas ng boses nito.
Naguguluhang napatingin siya rito.
"Don't stare at me like that," he said while smirking. "We have a lot to talked about,"
Bigla naman siyang nagulat sa sinabi nito.
Hindi kaya... Hindi kaya alam na nito ang tungkol kay Zion? Pero paano? Naka-register na anak ni Philip si Zion...
Nanlalaki ang matang napaatras siya mula rito.
Humakbang ito papalapit sa kanya at kitang-kita niya kung paano nagtaas-baba ang dibdib nito sa sobrang galit.
"W-What are you talking about?" Nagmamaang-maangan niyang tanong dito. She looked away para hindi niya makita ang reaksyon nito.
Napasandal siya sa isang puno, wala na siyang maatrasan.
Shit! Shit! Shit!
"Playing innocent huh?" Napatingin ako sa mukha niya. Na ngayon ay gahibla nalang ang lato mula sa mukha niya.
He is looking at her intently.
"I don't know what are you saying..." She said ang trying to compose herself. Hindi pwedeng magpakita siya ng kahinaan sa harap nito. Tiningnan niya ito sa mga mata, "This is the first time we've met mister,"
Nakita niyang mas lalo pang dumilim ang mukha nito. Nabigla ng ilang sandali at nang makabawi ay tinignan siya ng nag-aapoy ang mga mata.
"Well, I will make you remember the things from the past lady," he whispered at her ear. Itinaas nito ang mga kamay sa magkabilang side niya, pinning her.
Tinawid nito ang gahibla nilang distansiya at hinalikan siya ng mariin sa kanyang labi. Nung una ay nagprotesta siya, marahang itinutulak ito at pilit na nagpupumiglas ngunit sadyang malakas ito at mas idinagan pa ang sarili sa kanya.
Tila naman lumambot ng kusa ang mga tuhod niya habang tumatagal ang halik nito sa kanya, tila siya nauupos na kandila kung kayat ang kaninang tulak niya ay napalitan ng pagyakap.
Nagpaubaya na siya, wala rin naman siyang mapapala pa kapag nanlaban pa siya dahil mas malakas ito sa kanya.
She heard him moan as he brush his tongue into her mouth, tasting the buds there. She answered his kisses with the same intensity, and their body started to ignite.
He pressed his erection in between her thighs and that caused her to feel more hot all over.
Ang halik nito ay bumaba sa kanyang leeg, marahang kumakagat, nanunudyo. She bit her lower lip to suppress a moan.
"Now tell me babe if you haven't remember me yet," his husky voice is like a song in her ears.
Who would forget that night?
Hindi niya inakala na natatandaan pa pala siya nito, hindi ba mas maganda na hanggang doon nalang iyon?
Bakit kailangan pa nilang magkita?
Bakit?
"It seems you remember me now," I opened my eyes, his face is an inch away from mine. His breath is fanning my face, I looked into his eyes. I cant read the emotions behind those black eyes.
Umayos ito ng tayo, he smirk at me. Ibinulsa nito ay ang isang kamay at nakatingin lang sa akin.
"What now? Bridgette Tunner?" He asked mockingly.
Well, I am surprise that he know my name and I found it sexy when he's the one calling my name.
Wait, what?! Shit!
"Can we at least forget about that, I am drunk that time. I am lost," inayos ko na ang sarili ko at akmang lalagpasan siya ng hawakan niya ang braso ko.
"Forget? How could I forget that night when that was the most wonderful night in my entire life." He seriously say. Nakatitig lang ako sa mga mata niya.
It is like he was really sincere. Pero teka? Dapat ba siyang magtiwala rito? Paano kung katawan lang pala ang gusto nito...
Umismid siya kunwari, "Of course, you took a virgin on your bed that night," walang gana niyang sagot.
"Its not about that--"
"Cut the crap will you?! Kalimutan mo na yun! Mahirap ba talagang gawin yon?" I asked him teary eyed. Ayoko ng maungkat pa iyon. Oo gusto kong magkaroon ng kikilalaning Ama ang anak ko, pero paano kapag hindi nito tanggapin? Na i-reject nito ang anak niya, na itanggi nito na siya ang Ama ng anak niya. Ayaw niyang umasa, ayaw niyang paasahin ang anak niya.
Tinalikuran niya ito at naglakad paalis sa lugar na yon. Bakit ba kase ang liit-liit ng mundo at nagkita pa silang muli?
Mabuti na lang at hindi na ito sumunod sa kanya at hinayaang makaalis siya.
↭eleb_heart↭
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro