Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 37

Chapter 37: Drunk

I really think that it's not just fame. Maybe she has other reasons why she did this. I don't know why that came up to my mind. Hindi ko alam kung bakit pumasok sa isipan ko na may ibang dahilan siya kung bakit niya ginawa ang lahat ng ito.

Shit, oo nga pala, paano ako makakapunta ng third period class? I can't go to the class looking like this! Ngayon ko lang napansin na may dugo pala sa damit ko.

I rushed to the dorm to change my clothes. I changed into a jumper dress. May ilang minuto pa namang natitira bago ang third period class, kaya ang ginawa ko ay ibinabad ko muna sa tubig na may detergent powder ang damit kong may dugo ni Selton.

Nang makaraing na sa klase, wala pa si Julia, pero magsisimula na ito kaya naupo na ako.

"Magandang hapon sa inyo. No need to greet me back. You may sit. So today, you will have an activity. This activity will be done by pair... You are free to pick who you want to be with in this activity. Papayagan ko kayong pumili nang kung sino ang gusto niyo upang may pagtutulungan na mangyayari. You need to cooperate with your partner because this is the most important. Just copy blah blah blah... And for the reward, the pair that has the best presentation will receive one thousand pesos at paghahatian ninyong dalawa ang isang libo. And that means that, you and your partner will each receive five-hundred pesos additional money, next month."

Sa huling sinabi ni Prof, nag-ingay ang mga kaklase namin. Nag-uusap sila tungkol sa five-hundred na additional next month. In total, 3,500 pesos ang makukuha sa susunod na pamimigay ng monthly allowance. Yes, minsan kapag may major na ipinapagawa ang mga guro sa iba't-ibang subject, nagdadagdag sila ng pera sa monthly allowance sa estudyanteng may pinakamagandang gawa.

Maliit lang naman ang binibigay nilang additional. Mga nasa limang daan hanggang isang libo. Pero kahit maliit lang, meron talagang mga estudyanteng sabik na sabik sa pera kaya ginagawa nila ang kanilang makakaya upang maging maganda ang kanilang gawa at upang mapasakanila ang additional money. Ako? Hindi ako nakikipagtunggali sa mga kaklase ko upang makuha ang additional money. Hindi ako sabik sa pera. Aanhin mo naman ang pera kung mamamatay ka naman dito, diba? Ano 'yun, pansamantalang kaligayahan?

Si Julia naman, sa kalagitnaan nang pagpapaliwanag ni Prof, ay dumating. Bakit kaya na-late siya? Pero kahit na-late siya, hindi siya pinagalitan ni Prof. Tinignan lamang siya nito at nagpaliwanag pa.

"Oh, ba't na-late ka?" Tanong ko nang makaupo na siya sa tabi ko.

"Si Godwin kasi," Sabi niya at pumula pa ang pisngi. Para tuloy siyang kamatis.

Hindi ko mapigilang mapahalakhak ng mahina."Huwag mo ng ikwento sa akin ang buong pangyayari, Juls. Sobrang pula ng pisngi mo at nagmimistula kang kamatis."

Mas pumula pa ang pisngi niya. "Anways, ano na ang gagawin natin?"

Grabe rin 'tong si Julia, nag-change topic agad. I can't help but to laugh silently. Agad ko namang ipaliwanag sa kanya ang gagawin namin.

"Oh, I see... I'm sure our classmates will do their best to earn the additional money." Aniya, pagkatapos kong ipaliwanag sa kanya ang gagawin namin at ang tungkol sa dagdag na pera sa susunod na buwan.

"Yeah. I'm not interested with the money. Aanhin mo naman 'yung pera kung mamamatay ka naman dito."

Pinagtuunan na namin ng pansin ang activity na epre-present namin. It took us the whole class period to finish what we're doing. Bukas na lang daw namin epre-present ang nagawa naming activity. Of course, we expected that already.

Bago kami pumunta sa next period class, kumain muna kami sandali dahil kaninang break time ay hindi kami kumain dahil sa busog pa kami 'nung time na 'yon.

After buying some snacks with Julia, we both should separate already dahil hindi kami magkaklase sa fourth period pero nagtaka ako dahil sinamahan parin niya ako. Dapat pumunta siya sa klase niya! Hindi sa klase ko!

"Julia Danais, saan ka naman pupunta, aber?" Tanong ko sa kanya at nameywang.

Nakakalimutan siguro niya na hindi kami magkaklase sa fourth period class.

She smiled at me. "We're classmates from now on. In all the subjects. Kaya ako na-late kanina. Pinakiusapan ko si Kuya na maging magkaklase na lang tayo sa lahat ng subjects. And thank God, he agreed! Actually, he didn't hesitate!"

I'm in the middle of a shock right now. Nanlaki ang mga mata ko. This is so cool!

"Seryoso ka, Julia? You're not lying?!"

"I'm dead serious, Zee! We're classmates in all subjects from now on!"

Tuwang-tuwa ako sa narinig mula sa kanya. Magkaklase na kami sa lahat ng subjects! I'm so happy!

"So, let's go?" She asked with a wide smile plastered on her face.

I nodded as an answer to her. We then walked to the next period class, which is the last period this morning.

Nang makapasok na kami sa classroom, kinausap muna ni Julia si Professor Alec tungkol sa kanyang pag-transfer sa klase nito.

Naririnig ko ang usapan nilang dalawa kahit na ang ingay-ingay ng mga kaklase ko. Hindi na nagpatumpik-tumpik pa si Prof Alec at agad na sumang-ayon kay Julia. Professor Alec immediately agreed to Julia's transfer. Syempre, she's the President's sister so who wouldn't agree?

"Silence, everyone!" Saway ni Prof dahil nagsisimulang mag-ingay ang mga kaklase ko and he wanted our attention. "As you can see, you have a new classmate here in my class. Alam kong alam niyo na kung sino siya. Who wouldn't, right? We all know that she's the President's sister. I hope you will all be friends with her... You may sit down wherever you like, Julia."

Julia sat on the vacant chair next to me. I'm sitting at the back part at sinadya ko talaga na sa pinakalikuran umupo para wala akong makatabi. But now that Julia's with me, I'm not alone anymore. At dahil siya naman ang katabi ko, it's fine with me.

The class started and I wrote the important information. May mga sinabi pa si Prof Alec na hindi related sa klase namin ngayong araw at nakakainis talaga! Hindi naman related, bakit sasabihin pa? But actually, maayos namang magturo si Prof Alec pero minsan kasi ang tayog niya na. And you wouldn't believe this dahil si Prof ay nasa 30s niya pa lang! Most of the teachers here are in their 50s. He's probably the youngest.

After the class ended, Julia and I went to the canteen to eat lunch. We both chose the same meal. Hindi naman masama ang lasa ng mga pagkain dito sa canteen. Kapag hindi kami makapag-luto eh dito kami kumakain. A lot of students eat here but mostly, 'yung mga hindi marunong magluto, dito na talaga kumakain.

Pagkatapos naming kumain ay dumiretso na kami sa first period class namin ngayong hapon at kinausap ni Julia yung lahat ng professors tungkol sa pag-transfer niya.

*****

After the last period class ended, we went back to the dorm. Hindi na kami nag-grocery dahil may mga pagkain pa naman kami.

When we entered the dorm, sumalampak agad sa sofa si Julia. Ako naman, kumuha ako ng baso ng tubig para sa kanya dahil alam kong naubos ang laway niya dahil sa kakapaliwanag sa mga professors.

"Thanks, Zee." She said and then she drank the water I gave her.

After I rested for a while, I went to take a bath. At nang matapos na, nagdesisyon akong magluto ng ulam namin.

And after we're done with dinner, Julia and I cleaned up the kitchen. At dahil wala kaming magawa, we decided to read books. Nagbasa-basa kami ng librong mayroon kami rito sa dorm.

Hindi ko namalayag nine na pala ng gabi nang nakakalahati na ako sa binabasa kong libro. I never thought that I will be interested with it! Si Julia naman, ganoon din, nagbabasa.

"Julia, it's nine already. Hindi ko namalayan."

"Oh? Are you serious?" Hindi makapaniwalang sabi ni Julia. Hindi rin niya namalayan na alas-nwebe na pala.

"Tignan mo 'yung oras," Sabi ko sabay turo sa wall clock.

Namilog ang mata ni Julia. "Hindi natin namalayan ang oras! Pareho tayong tutok na tutok sa pagbabasa!"

"Wait, I'll get some midnight snacks for us." Sabi ko at sumang-ayon naman si Julia sa sinabi ko.

Nang makababa na ako mula sa pangalawang palapag ng dorm, kumuha nga ako ng snacks. Pabalik na sana ako sa pangalawang palapag ng dorm namin nang may kumatok sa pintuan. Sunod-sunod ang katok.

Sobrang bilis ng tibok ng puso ko. Agad-agad kong kinuha sa drawer ang golden knife ko at kinuyom ko ang aking palad upang matago ko iyon.

I slowly put down the midnight snacks and I went to the door to take a look at the person who's knocking. At laking gulat ko nang makita si MK sa labas! What the hell is he doing here?!

Agad kong binuksan ang pintuan at muntik na siyang madapa pero mabuti na lang at nasalo ko siya. And shit, parang magkayakap kami tuloy! Shuta, ang bigay niya rin, ah! Muntik na nga kaming matumbang dalawa!

"MK, shit, ang bigat mo!"

Naamoy ko ang alak galing sa kanya. Why did he drink? Ano ba ang nangyari sa lalakeng 'to? He's so drunk na hindi na nga siya makatayo at nakapikit na ang kanyang mga mata!

I heard footsteps from the stairs and I immediately panicked!

"Zee, what's taking you so—" Hindi napagpatuloy ni Julia ang sinasabi niya at namilog ang kanyang mga mata. Her gaze went to me and MK. Hays!

"I-It's not what you think, J-Julia! Natumba lang siya sa'kin." Pagpapaliwanag ko naman.

Her eyes then settled to the man at mas namilog ang mga mata niya... Bakit, kilala niya ba 'to?

"W-Who's that guy? Y-Your boyfriend?" Tanong niya at tumayo siya ng maayos.

"Boyfriend?! No! Hindi ko siya boyfriend!" Tanggi ko naman. Grabe talaga ang pag-react ko kasi hindi naman talaga! Ang layo 'nun sa katotohanan.

"W-What happened to him? Is he drunk or d-drugged?" Natatarantang tanong ni Julia pero nakikita ko sa mga mata niya ang pag-aalala.

But I think it's normal for her to worry. Sino ba ang hindi mag-aalala kung may tao rito sa dorm namin na walang malay?

"He's drunk... Kilala mo ba siya, Juls?"

"No I don't!" Sagot niya kaagad. "Ikaw ba, kilala mo siya?"

And that hit me. Hindi alam ni Julia na kilala ko ang lalakeng ito! Damn it, I even lied to her that I slept in Selton's condo but the truth is, I slept at MK's!

"A-Ah oo. K-Kilala ko siya." I have to say the truth.

"You know him, Zee?! Bakit hindi ko nalaman? Why aren't you telling me about him?!" Sabi niya at halata ang gulat sa mukha niya. And moments after, she squealed. "Oh my gosh, Zee, that is one gorgeous man! On what stage are both in already? Head over heels?"

"Julia, ang dami mong tanong! Mind helping me here? Nangangalay na ang likod ko dahil ang bigat nitong lalakeng 'to tapos magtatanong ka lang ng magtatanong?"

"Ay sorry, Zee! Let me help you." Sabi niya at tumawa pa bago ako tuluyang tinulungan.

We made MK lie down on the couch and thank God, it was a success! Kay bigat niyang tao! Mahimbing pa siyang natutulog!

"Zee, kailangang mabasa ng bimpo ang katawan niya," Ani Julia. "Wipe him."

Namilog ang mga mata ko ng marinig ang huling sinabi niya. Shit, me, wipe MK's body? Ako talaga? No way!

"Ayoko nga!" Napalakas pa ang boses ko.

"Eh alangan namang ako, diba? Hindi ko nga kilala 'yan, eh. Ikaw na lang, Zee. Kilala ka niyan, diba? Magkakilala kayo! Baka nga wala na 'yang mapuntahan kaya ikaw ang naisipang guluhin in the middle of the night!" Why is Julia so talkative all of a sudden?

And what the fuck, bakit nga ba pumunta si MK dito? Why did he chose to go here? Is it just because of alcohol? Yes, it's just because of alcohol. He's drunk kaya napadpad siya rito, 'yun lang 'yun. That's all there is to that.

"Ano na, Zee? Punasan mo na siya."

"Sabi kong ayoko!" Anas ko sabay iling at lumayo pa ako.

"But you should, Zaya! He's your friend anyway!"

Naalala ko ang nagawa ni MK para sa akin. Pinatuloy niya ako sa dorm niya 'nung dineklara ni Madame Selina ang kill fest. And he also cooked for me! May utang na loob ako sa kanya so I should pay him back. I really should. I have to because of what he has done for me.

Napabuntong hininga ako. Shit, I can't believe I'm agreeing to this. "Okay, fine. I'll wipe him."

-

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro