Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

WAKAS

ANNA P.O.V.

I was busy looking for my old diary, hindi ko pa yun tapos idikit ang mga sinulat ko noon, kalilipat ko lang kase dahil busy ako sa mga branch ng Restaurant and Café na itinayo ko. Hindi ko mahanap.

"Saan kana ba napunta?" Tanong ko sa sarili ko. Bigla namang tumunog ang cellphone ko.

"What?" Irita kong sagot.

["Pumunta kana sa engineering office."]

"Why?"

["Tanga, diba mag papatayo ka ng bahay?"]

"Maka mura ka naman, what the fuck kaba ha?" Napairap ako sa kawalan.

["Joke lang, ito naman, pumunta kana at kakausapin mo si Engineer Zade."]

"Oo papaunta na." Inis kong sabi.

Mamaya ko na lang ipag papatuloy ang pag hahanap ko. It was Lheo, my best friend, and Zade best friend. Nakilala ko si Zade dahil sa kanya, matalik silang magkaibigan but now, they stranger.

Pagkatapos ko mag asikaso ay dumeretso na agad ako sa engineering office gaya ng sabi nya, dala ko na rin ang kotse ko.

I'm so thankful because I achieve my dreams, natulad ko yung mga pangarap ko, at masasabi konh successful na ako ngayon. Bahay na lang ipapatayo ko at tupad na talaga ang pangara ko. At kung yun ay ang mag tatayo ay si Zade.

"Miss Lelianna, this is Engineer Zade."

Mukhang bad trip sya nung pinakilala sya sakin ng head nya.

Hindi ko talaga alam kung anong gagawin ko nung tinanggap nya ang project, nalaman ko rin kase na nandon nakasalalay ang promotion nya.

Dumating na nga ang oras ng trabaho nya, nung una ang maldito nya masyado, lagi nya akong tinatarayan.

"Dito ba lagi yan pumupunta?" Tanong ko sa trabahador ko sa café.

"Yes ma'am, dito sya lagi dahil masarap daw yung luto natin." Sagot nya naman.

"Ganon ba?"

"Yes ma'am, kung di nyo po sya kilala, sya po si Engineer Zade."

"Kilala ko sya."naka ngiti kong sabi, habang pinag mamasadan ko si Zade na kumakain habang nag ce-cellphone.

Ang gwapo nga pa rin, at walang pinag bago.

"Hindi ka pa daw kumakain?" Tanong ko. Pangalawang hatid ko na ito sa kanila bg pagkain, gusto ko kaseng maayos ang pagtatrabaho nila sa bahay ko. Hanggang ngayon ay ang alam nya, cashier lang ako sa L's café. Natatawa na lang ako ng patago. Hindi nya ba alam na ako ang may ari non?

Nagulat na lang ako isang araw, ang ganda na ng pakikitungo nya sakin, hindi nya na ako tinatarayan.

"Pwede ka bang yayaing lumabas?" Tanong ko. Oo ang awkward kase ako ang nag aaya sa lalaki, pero wala akong pake, bat ba.

"W-why?"

"Wala lang, dinner? Don sa favorite mong restaurant?" Natatawa kong saad.

"Sorry na, diko naman alam na ikaw pala mag ari non, pero sige, payag ako, basta ikaw mag luto."naka ngiti nyang saad. Halos mapa talon ako non sa tuwa, sa ngayon, love life na lang muna aasikasuhin ko, wala ako non eh.

Sinundo nya ako sa condo pagka gabi. Pinaakyat ko sya at pinaupo sa sofa.

"Nag bago na isip ko, hindi na tayo sa restaurant." Sabi ko.

"Why?" Nag tataka nyang tanong.

"Dito na lang, ako mag luluto."sagot ko.

"May magagawa pa ba ako?" Walang choice nyang sagot. Napa ngiti na lang ako don at sinimulan ng mag luto, sya naman ay busy sa panunuod sa TV.

"Zade, can I ask?" Tanong ko habang nag luluto. Pinatay nya yung TV at lumapit sakin.

"What is it?" Sagot nya at umupo sa Stoll.

"Diba magkaibigan kayo ni Lheo? Di pa rin ba kayo ayus hanggang ngayon?"

"I don't know, sa'yo ko lang ito sasabihin, hindi ako galit sa kanya, galit ako sa sarili ko." Usal nya.

"Bakit naman?"

"Kase humadlang ako sa pagmamahalan nila ni Grace, nung una pa lang, alam kona na si Grace ang gusto ni Lheo..." Huminto sya, kahit alam ko na ang kwento non, gusto ko pa ring marinig ang totoong side nya.

"Ituloy mo, makikinig ako."nakangiti kong sabi.

"Gusto ko si Grace, bago ko pa malaman na gusto ni Lheo si Grace, niligawan ko na sya, ang sabi naman sakin ni Grace ako yung gusto nya, ang saya ko nung sinagot nya ako, pero nung ilang months na kami, nag simula na syang maging cold, hindi ko sya pinapakawalan dahil mahal na mahal ko sya, pero naabutan ko sila ni Lheo, nung time na yun, sasabihin ko na kay Lheo na gusto ko ng pakawalan si Grace dahil nararamdaman kong may feelings din si Grace para sa kanya, ang kaso mas pinalaki nila yung gulo, dahil sa nakita ko."

"I'm sorry..."

"Galit na galit ako sa sarili ko nung oras na yun, hindi ko alam kung paano ko sila haharapin pa, kaya mas gisnusto ko na lang na wag silang pansinin kahit alam kong ako ang mali...that moment narealize kong ayaw kona mag mahal uli..."

"Hanggang ngayon ba?" May pag aalinlangan sa tanong ko, gusto kong marinig ang sagot nya na parang ayaw ko.

"I'm not sure...pero nung dumating yung babae na yun sa buhay ko, nag iba ang takbo ng mundo ko..."usal nya, may kirot akong naramdaman.

"Si Grace ba?"

"Nope...naka move on na ako sa kanya..."

"Eh sino?"

"Yung niluluto mo masusunog na..." Natatawa nyang saad.

Ang sakit, may iba na pala syang gusto. Pag tapos ng gabing ito, hindi ko na uli sya yayayain.


Weeks past, hindi ko na sya pinakialaman nag uusap lang kami kapag tungkol sa materials na gagamitin sa bahay ko. Yun lang at wala na, hindi ko din naman alam ang gagawin ko kapag nandyan sya dahil naaalala ko yung sinabi nya na may gusto syang ibang babae.

Nakakainggit yung babaeng gusto nya, kung pwede lang na sana ako na lang yun, ay gagawin ko ang lahat, nakaka walang pag asa pala kapag narinig mo na hindi ikaw ang gusto.

"Anna..." Pilit akong lumingon kay Zade ng tawagin nya ako.

"What?" Naka ngiti kong tanong.

"Sakamat..."

"For?" Taas kilay kong tanong.

"Ayus na kami..."biglang sulpot ni Lheo.

"Oh, it's okay, welcome, sana dina kayo mag away pa." Naka ngiti kong tugon.

"Makaka asa ka..."si Lheo.

"I'll go ahead, pwede na din kayong umuwe, tutal biyernes naman ngayon." Naka ngiti kong saad.

"Talaga?" Si Lheo.

"Oo..."

"Sige, mauna na ako Anna ha, este Ma'am Anna, Zade..."

"Sige, sige."si Zade.

"Una na ako." Paalam ko. Diko na hinintay ang sagot nya, sumakay na ako sa kotse ko at pinaandar yun.

Sa kasamaang palad, di yun umandar. Nag si uwian na ang ibang trabahador samantalang ako, nandito pa rin.

"May problema ba?" Napatalon ako sa gulat sa tanong ni Zade.

"May sira ata kotse ko."

"Let me check it," Kinalikot nya yun. "Wala ka lang gasulina..."natatawa nyang saad.

"Oh..."

"If you want ako na mag hahatid sa'yo pauwe." Suhesityon nya.

"Kung diba ako nakaka abala eh."usal ko.

Nag text agad ako sa isa kong kaibigan dito sa laguna na kunin muna ang kotse ko. Buti na lang may kaibigan ako.

"Iniiwasan mo ba ako?" Basag nya sa katahimikan.

"Why would I?"

"Pansin ko lang."

"No...busy lang talaga ako." Pag sisinungaling ko.

"Ahh..." Sandaling namayaning muli ang katahimikan samin. "May sinabi nga pala sakin si Lheo." Bahagya akong kinabahan.

"Ano yun?" Kinakabahan kong tanong.

"Is that true?" Tanong habang nag da drive.

"Na?"

"Do you like me?" Tanong nya.

"What? Saan mo nakuha yang balita na yan?" Mataray kong tanong.

"Sagutin mo." Seryuso nyang sabi.

"Hah-"

"Yung totoo."

"I don't like you..." Because I Love you.

"Because you Love me."dugtong nya.

"Are you sure?" Taas kilay kong sabi.

"Dito na tayo... Byee..."kumaway pa sya at ngumiti ng nakakaluko.

Padabog akong bumaba ng kotse nya, padabog ko din yung isinarado.

"Anna..." Tawag nya nung nakapasok na ako ng elevator.

"Ano?!!?"

"I LOVE YOU TOO." natulala ako sa narinig ko, at tuluyan ng sumarado ang elevator pataas.

Totoo ba yung narinig ko? He said, he love me?


Napatunayan kong totoo ang sinasabi nya nung harap harapan na syang umamin sakin at nag proposed nung birthday ko. That guy, he made me love him more.

"Nabasa kona yung likod ng dairy mo." Sabi nya.

"Asan na?"

"Here... I'm sorry for ignoring you, I don't know that I have secret admirer hahaha, but thank you for not giving up loving me from afar, I know that's hard for you but you didn't give up."

"Ayus lang, choice ko naman yun, at isa pa worth it naman yung pag hihintay ko diba?"

"I love you..."

"I love you too..."

For some reason I finally found my the one, worth it mag hintay, wala namang masama kung mag mahal ka kaagad, basta unahin mo muna yung pangarap mo, bago ang lobe life. Madali lang kase makahanap ng totoong mag mamahal sa'yo, pero ang pangarap? Hangga't hindi mo pinag hihirapan, hindi mo makakamit.

THE END<3





Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro