Halos tatlong oras kami bumayahe bago namin narating ang bahay na sinasabi niya, at halos tatlong oras na rin natunog ang cellphone ko.

Eh, 'wag ko raw sagutuin sabi ni Rill, kaya 'di ko sinagot, kaya sa bandang huli pinatay ko nalang para hindi ako makonsensya. Kunwari 'di ko narinig or nakita na tumatawag siya.

Nakabihis na ako ngayon. Sexy yellow plunging formal dress, gucci high heels, and red small pouch. Naka make-up din, ako mineral make-up daw ang tawag sa make-up ko sabi nung nag-ayos sa 'kin, habang ang buhok ko nakalugay kulot ang dulo.

Nandito ako ngayon sa sala ng bahay ni Rill habang siya naman 'yung inaayusan sa loob ng kwarto.

Mabilis ko kinuha ang cellphone ko nang mapagpasyahan ko nabuksan na iyon.

Pagkabukas ko ay laki gulat ko kung ilan missed call ang galing lahat kay antonio.

20 Missed Call.

50 Message.

Antonio the Ipis:

Where are you?

Nasaan kaba?

Grace?

Tinakasan mo ba ako?

Hey, are you okay?

Halos pare-parehas na 'yung iba niya text, Infairness hindi siya nauubusan ng load, unli 'te.

Nag-dasal muna ako bago siya tinawagan. Sana 'wag niya bawiin 'yung pera.

"Hello..." Kagat ang labi ko sabi.

"Nasaan ka?" Kalmado niya tanong. Luh hindi galit.

"H-Hindi ka galit?" Weh?

"Nope, basta may bayad mamaya 'yung ginawa mo kasalanan." Bayad? Wala ako pera.

"Wala ako pera." Dismaya kong sabi. Habang kinukulikot ang mga daliri ko.

"Hindi pera." Mahinahon niya sabi. "Ano?" Galak kong tanong 'di naman pala pera.

"Halik, alam ko nakala, Rill ka malapit na ako r'yan." Aniya saka pinatay ang tawag, 'di naman agad ako nakaimik.

H-Halik?, What the aber! Not my lips!

Nakatulala lang ako sa salamin na nasa harap ko ng bigla bumukas ang pinto.

"Ah!" Sigaw ko saka nagtatakbo papunta sa bathroom or restroom basta— cr, kung saan ako umihi kanina. Teka, bakit ba ako tumakbo? E, si Antonio lang naman 'yun.

"Grace." Tawag niya sa pangalan ko, sabay katok sa pinto.

"Bakit?" Tanong ko saka tinignan ang sarili sa salamin, baka nagulo ang buhok ko nung tumakbo ako.

"Lumabas ka r'yan." Utos niya saka mahina tumawa. Kahit ako matatawa, sinong gaga ang tatakbo bigla, syempre ako.

"Ayaw ko." Sagot ko saka lumayo sa pinto. Nahihiya ako.

Nakakahiya talaga, makapal ang mukha ko pero, ngayon nanlambot ang tuhod ko sa hiya.

Pero, mabilis ako nataranta nang bumukas ang pinto at mabilis ko na ilipat ang tingin kay Antonio na pumasok na.

Gaga ka, Grace! Nalimutan mo i-lock 'yung pinto!

"B-Bakit mo binuksan?" Utal ko tanong habang nakaturo sa kan'ya pero, ang mata niya ay nasa damit na suot ko ang tingin saka nilipat ang tingin sa mata ko at papunta sa labi ko.

"Kasi pinto ito." Pilosopo niya sagot, gusto ko man umirap ay hindi ko magawa.

Gulat ako napatingin sa pinto nang marinig kong  ni-lock niya 'yon bago nagsimula maglakad palapit sa akin.

"Oh bakit ka lalapit, Aber?" Kinakabahan ko tanong habang marahan na umatras hanggang pader nalang maramdaman ko. jusko po, Aber!

"'Di ba sabi ko maniningil ako." Sambit niya saka binaba ang tingin sa labi ko, agad ko 'yun tinakpan.

"by the way, you look more beautiful, right now, Grace." Aniya bago nagsimula maglakad palapit sa akin.

Aber! Help me, magiging mabait na po ako pero, hindi na naman virgin labi ko ah... Dahil din sa kan'ya! Ang kawawa kong labi.

Hindi ako umimik, dahan-dahan siya lumapit sa 'kin kaya pumikit nalang ako at hinintay ang susunod niya gagawin.

Pero, wala ako naramdaman sa labi ko, kundi sa buto ko sa banda dibdib!

Hindi ako nakapag-react hinihintay ko siya umalis sa buto ko sa dibdib, masyadong nagtagal siya roon, nang umalis siya ay nakatingin siya sa 'kin pero, iniiwas ko ang tingin ko.

Mabilis siya naglakad palabas ng bathroom habang ako ay tulala pa rin, lalakad na sana ako pero,, laking gulat ko nang bigla muli bumukas ang pinto at pumasok muli siya may dala mahaba na itim na coat

"Wear that, too much visible skin, hindi ako sa 'yo naiinis dahil nag-suot ka ng ganan, bagay sa 'yo 'yan but, sa mga taong nasa paligid mo naiinis ako, anyway it's your choice if you are gonna wear that, kapag nabastos ka pabugbog natin bumastos sa 'yo, wala ka naman kasalanan.." Sabi niya sabay abot niya sa 'kin ng coat.

"Thank you."

"You're welcome," tumawa siya kaya agad akong nagtaka. "Bakit?"

"Nothing, may something red lang sa upper part ng dibdib mo." Mabilis ako napaharap doon, mabilis ko tinakluban ng coat nabinigay niya nang matukoy ko ang tinutukoy niya, badtrip si Aber! 

"Good, 'wag ka magtaka kung bigyan kita ng gan'yan. Nilagyan ko lang ng palantandan ang akin." Mariin niya sabi saka ako iniwan doon, ay bwisit ka!

Mabilis ako nag-ayos ng sarili saka naglakas loob na lumabasng bathroom, at umakto na wala nangyari.

"Hi, Rill." Medyo kinakabahan ko bati, nakatingin kasi sa 'kin, baka may mahalata siya.

"Akala ko saan ka nagpunta." Usal niya saka naglakad palapit sa 'kin at hinawakan ako sa braso.

"Let's go na kanina pa tayo hinihintay nila, Tita." Deklara niya. Kaya tumungo agad ako. Sinabi niya sa 'min na uuna na siya, sumunod nalang kami tutal magkahiwalay kami ng sasakyan na gagamitin mas kinabahan ako. Dahil si Antonio lang ang kasama ko.

Mabilis ako hinawakan ni Antonio sa bewang saka ako inalalayan maglakad, hindi na naman mahirap sa 'kin maglakad gamit ang mga heels.

Dahil lagi ako naka-heels sa bar.

Inalalayan niya ako makapasok sa pula niyang ferrari saka siya umikot at sumakay sa driver seat.

Tumingin siya sa 'kin at ngumisi.

Tumingin ako sa labas habang bumabayahe kahit isa ay walang umimik sa 'min. Wala akong balak makipagdaldalan sa kan'ya.

Mabilis ako napaharap sa kaniya nang hawakan niya ang kamay ko.

"Bakit?" Tanong ko, umiling siya at binitawan ang kamay ko, lakas ng sapak!

Nanatili na naman kami tahimik hanggang sa bigla siya magsalita.

"'Wag ka lalayo sa  'kin, mamaya." Nakatingin sa daan niyang sabi.

"Oo naman, 'di naman sobra kapal ang mukha ko para mag-gagala roon, ano ako si Dora?" Pagtataray ko, tumawa naman siya.

"Basta, 'wag ka lalayo sa 'kin meron mang-aagaw roon."

Mang-aagaw? 

Halos isang oras ang byahe namin hanggang sa lumiko kami sa isang malaki gate, malaki ang garahe, madami bulaklak, at puno sa paligid.

Hininto niya ang sasakyan sa isang tabi saka lumabas at pinagbuksan ako ng pinto.

"Kanino ito?" Tanong ko habang patuloy na nililibot ang paningin sa buong paligid.

"Kala, Mama" 'Yun lang ang sinabi niya saka inayos ang coat ko na nakapatong sa balikad ko at nilagay ang isang braso sa bewang ko,  nagsimula na kami maglakad.

Mabilis siya binati ng mga lalaki nakaputi,na mukha bantay nila.

Nang makapasok kami sa loob ay roon ako tuluyan kinain ng kaba, kung hindi lang talaga ako hawak ni Antonio ay baka natumba na ako rito sa sobrang pagkalambot ng tuhod ko. Napakarami tao at lahat sila ay mga mayayaman at negonsyate, meron mga dalaga, binata, mag-jowa, at mag-asawa.

Tuloy-tuloy lang kami sa paglalakad ng bigla huminto si Antonio ng may lumapit sa amin na lalaki.

"Good evening, Ariel." Nakangiti na bati nung lalaki saka nilipat ang tingin sa 'kin. Hindi ko itatangi gwapo rin siya.

"What do you want?" Walang gana tanong ni Antonio, halata 'yun sa boses niya naramdaman ko na mas hinapit niya ako palapit sa kan'ya at marahan na pinisil ang tagiliran ko.

"Nothing, gusto ko lang makilala itong maganda binibini na kasama mo." Nakangiti na sabi nung lalaki at kinuha ang kamay ko saka hinalikan iyon, agad ko naman hinila pabalik ang kamay ko.

"Oh sorry, what's your name beautiful young lady?" Tanong niya sa 'kin hindi naman agad ako nakasagot, Inilipat ko ang tingin kay Antonio na matalim na nakatingin sa lalaki na nasa harap namin.

Kung hindi lang talaga ako marunong rumespeto nasapak ko na itong lalaki na ito.

Syempre kailangan mabait tayo sa tao na ito, ngumiti ako saka umimik.

"Mary Grace." Pakilala ko saka muling ngumiti.

"Zanjik." Pakilala niya sa sarili, umawang ang bibig ko pero, bago pa ako tuluyan makaimik ay bigla nalang umimik si Antonio.

"Back off zanjik, she is my fiance. She's mine... Only mine."