Meisha's Pov.

"Nasaan ako?" Bulong kong tanong, pagkamulat pa lang nang mga mata ko, white ceiling agad ang bumugad sa akin.

Huh? Hindi ko alam kung patay na ba ako.... Or what?

Sinubukan kong umupo pero may napansin akong nakadagan sa bantang tiyan ko. Nakita ko si Xander na mahimbing na natutulog sa tabi ko at nakapatong ang isang braso sa tiyan ko.

Nang subukan kong tanggalin ang braso niya sa tiyan ko ay bigla siya nag-mulat.

"Meisha..." Tawag niya pero hindi ko siya nilingon.

"Nasaan ako?" Mahinang tanong ko. "Nasa hospital ka." Sagot niya.

"Bakit ako nandito?" Tanong ko ulit, hospital lang pala. Akala ko nasa heaven na ako.

"Nawalan ka nang malay dahil pagod ka." Paliwanag niya.

"Ah..." Tanging sagot ko saka sumandal sa headboard ah hindi pa rin siya tinitignan. I don't even know why I'm acting like this, I mean? Para akong nagtatampo na hindi ko ma-gets.

"Gusto mo ba kumain?" Tanong niya. Umiling lang ako. I don't even feel like hunrgy. I'm just hurt I think that's why I'm acting like this?

Sino hindi masasaktan kapag ang taong mahal mong hinalikan ng ex niya? I saw naman natinulak ni Xander si Zarina but, still. It's hurt.

Habang nakasandal ako ay nag-iisip ako itigil na ang deal dahil alam kong si Zarina pa rin ang gusto niya kahit nangako siya sa 'kin na hindi siya makikipagbalikan sa babaeng 'yun. Sino ba ako para sabihin ko 'yun?

Ano nga ba'ng lamang ng past sa present? Ikaw nga ang nasa present pero ang mahal niya ay nasa past pa.

Ano'ng laban ko? Girlfriend lang ako tapos 'yun ex niya, mahal pa niya.

Sabi nga nang iba, talo ka lagi nang nauna. Talo pa rin ni Ex-girlfriend si New girlfriend. That's my point.

"Meisha." Tawag niya sa 'kin sabay hawak niya sa kamay ko pero, agad kong tinagtag 'yon.

"Galit ka ba sa 'kin?" Tanong niya pero, hindi ko siya sinagot at tumingala lang.

Ang arte ko, kainis.

Sabi ni Mama, sa 'kin, masakit talaga ang magmahal. Pero hindi ko akalain na parang akong mamatay sa sakit. Nung una raw kasi nahirapan siya sa situation niya ni Bába dahil chinese ito at mahirap lamang daw sila noon kaya hindi niya alam paano haharapin ang buhay na meron si Bàba.

"Xander..." Pagtawag ko sa kan'ya.

"Why?" Tanong niya at deretsyo tumingin sa mga mata ko.

"May sasabihin ako," mahina kong sabi. Siguro ito na ang huli natin pag-uusap, pagod na ako maging tanga. Tama na.

"Ano 'yon?"

"Mangako ka sa 'kin, kapag nakita mo na 'yung babaeng para sa 'yo..." Kagat ang labi ko sabi, habang pinipigilan ang maluha. Sino ba naman ang hindi maluluha kapag pinapalaya mona ang taong mahal mo.

Teenager nga naman, maybe kapag mas nag-matured ako mag-isip mas maintindihan ko what is the right time for non-toxic relationship.
"'Wag mo siyang papakawalan at 'wag na, 'wag mo siya sasaktan."

"Meisha." Tumikhim siya. "Ano bang mga pinagsasabi mo?" Kunot-noo niya tanong. Bumuntong hininga ako.

"'Di ba sabi ko kapag nakita mo na ang babaeng para sa 'yo 'wag mo na pakawalan."

"Yes."

"'Yan ang ibig kong sabihin, na 'wag mong sasaktan ang mahal mo na kahit ano'ng mangyari 'wag mo siyang susukuan." Halos pumiyok kong sabi, nasasaktan ako dahil sa 'kin mismo galing ang mga salitang 'yun para maging masaya lang ang taong mahal ko.

Dahil kapag sinukaan mo siya, tanga ka. Parang ako.

"Mangako ka."

"Promise..." Tanging sagot niya saka ngumiti, nag-iwas naman ako nang tingin.

"May isa pa akong sasabihin."

"Ano 'yon?" Tanong niya sa'kin. "Itigil na natin ang deal."

"What?! Why?" Naguguluhan niyang tanong, parang hindi siya makapaniwala na magagawa ko sabihin sa kan'ya ang mga 'yon.

"Xander, ayoko na, nasasaktan na ako pinapalaya nakita." So cringe for me but, yeah. Pinapalaya ko na siya.

"B-Bakit ka nasasaktan?" Naguguluhan niya pa rin tanong, how did he not understand why I'm hurting, idiot.

"Xander gusto ko maging masaya ka, kaya mas mabuting itigil natin ang deal na 'to dahil nasasaktan na rin ako." Dagdag ko.

Umiling siya. "Bakit nga, Meisha? Naguguluhan ako." Sabi niya saka ako hinawakan sa kamay pero agad ko binawi ang kamay ko.

"Xander, 'wag mo naman akong gawin tanga! Alam kong mahal mo pa si Zarina, kaya hahayan kitang mahalin mo siya ulit dahil gusto ko maging masaya ka."

"Pero... nangako ako sa 'yo." Aniya.

"Xander, nasasaktan na ako okay?" Pilit akong ngumiti sa kan'ya. "Alangan  naman magpa-kamukhang tanga pa rin ako rito, na kahit alam kong iba ang gusto mo ay magpapagamit pa rin ako sa 'yo..." Nanggigil ko sabi.

"Naguguluhan ako, Meisha."

"Xander, are you a stupid or a blind?!" Galit konh sigaw, nakakatanga na eh.

"M-Meisha.."

"Xander, I like you..." Halos pumiyok kong sabi

"No, I think I love you..." Dugtong ko.

Hindi siya nakaimik.

"Kaya 'wag mo na akong gawin tanga, dahil nasasaktan ako atleast habang maaga pa ay pwede mo na ako layuan para makasama mo na ang taong mahal mo." Sabi ko.

"Meisha, sinabi mo sa 'kin na mangako ako na 'wag kong sasaktan ang taong gusto ko, sinabi mo sa 'kin na 'wag kong papakawalan ang taong gusto ko, at sinabi mo sa 'kin na kahit anong mangyari ay hindi ko siya iiwan 'di ba?" Mahaba niyang sabi, tumungo naman ako.

"Oo kaya nga sinabi kong itigil na natin ang deal na 'to 'di ba." Inis kong sigaw sa kan'ya

"I'm sorry."

"Huh?"

"Dahil hindi ko natupad ang pangako ko." Malamig niyang sabi saka deretsyong tumingin sa 'kin mata. Ano'ng ibig niyang sabihin 'yun bang kay Zarina?

"Ayos lang alam kong ikakasaya mo naman 'yon." Mahina kong sabi.

"I'm sorry kung nasaktan kita nasira ko agad ang pangako ko." Sambit niya nakinagulo ng utak ko.

Ano'ng ibig niyang sabihin?

Umawang ang bibig ko. "Ano'ng ibig mong sabihin?" Mahina kong tanong saka deretsyong tumingin sa kan'ya. Tumayo siya sa inuupuan niya at naupo sa kama sa tabi ko.

"I'm sorry, dahil nasaktan kita at nasira ko ang pangako sa 'yo." Mahinahon niyang sabi, isang ulit mo pa, sasampalin na kita.

"'Yung kay Zarina ba 'yon? 'Yung pinangako mo na hindi kana makikipagbalikan sa kan'ya ayos lang sa 'kin 'yun dahil alam kong magiging masaya ka naman."

Nagulat ako nang bigla niya akong yakapin kaya niyakap ko nalang din siya.

"'Di ba sabi mo sa 'kin 'wag ko nang pakawalan ang babaeng gusto ko?" Tanong niya sa 'kin.

Tumungo lang ako.

"'Di ba sabi mo sa'kin ay mas deserve ko 'yung babaeng mamahalin ako?" Tanong ulit niya sa 'kin.

Kaya tumungo ulit ako.

Inangat niya ang ulo ko gamit ang hintuturo niya daliri.

"X-Xander..."

"Sige nga. Sagutin mo ang tanong ko, bakit kita papakawalan eh, kung gano'n na nangako ako sa 'yo na hindi ko napapakawalan ang babaeng gusto ko."

Huh? Ano raw?

Inilapit niya ang mukha sa 'kin at marahan akong hinalikan marahan ang pag-galaw nang kan'yang labi sa'kin labi ko na papikit ako sa ligayang nararamdaman ko sana hindi mali ang inaakala ko.

Nagtagal siguro ng twenty second bago niya biniwan ang labi ko dahan-dahan ako nagmulat at tumingin sa kan'ya ng deretsyo nakatingin siya sa 'kin nang deretsyo sa mata ko mismo.

"Xander... Ano'ng? Ibig sabihin no'n?"

Ngumisi siya saka nagsalita at hindi ko inaasahan ang mga salitang lumabas sa kan'yang mapupulang labi.

"I like you too. No, I love you too, Meisha, yeah you're right. Let me stop this deal because I want it to be real. I want you to be my official girlfriend, not the temporary one."