2.2
De prins van Riats was de eerste die op haar afkwam lopen. Hij had een goede, nette en charmante uitstraling.
'Het is een rare situatie, maar' zei hij met een duidelijk maar verstaanbaar accent en hij stak zijn hand uit, 'gecondoleerd en veel geluk.'
Anna nam het aan en gaf een stevige hand. Ze vond het fijn om iemand te zien die buiten de situatie stond en de situatie met een verfrissende blik bekeek.
'Hoe was de reis gegaan?' vroeg ze.
'Na een paar onweerswolken en uren reizen, niet,' zei hij.
Ze gaf een lachje en Julia verstoorde het mini gesprekje.
'Wat zie je er goed uit,' zei Julia naar Anna.
Anna stond met moeite en struikelde op dat moment bijna over haar eigen jurk.
'En U ook natuurlijk,' zei Julia tegen de prins.
Hij kreeg niet de tijd om gedag te zeggen en Julia nam haar, bijna dwingend, mee.
Ze liepen samen de trap op om de zware jurk te verwisselen naar eentje die wat lichter was en waarin ze beter kon dansen.
De deur was op slot en haar kamer was nog rommelig. De gehele kamer was donker doordat de gordijnen dicht waren, een paar kaarsen hielden alles nog zichtbaar is. De spiegel hing nog een beetje scheef en de dekens lagen nog overhoop van een paar uur geleden. Anna pakte de witte linnen jurk uit haar kast en legde het op haar bed.
'Ik ben nu toch wel blij dat ik hem af kan,' zei Anna toen ze zuchtend naast de klaar gelegde jurk ging zitten.
'Jij hebt hem uitgekozen,' plaagde Julia.
'Niet om hem lang te dragen,' zei ze terug toen Julia achter haar kwam zitten en de kleine knoopjes op haar rug zorgvuldig los maakte. Anna keek voor haar in de spiegel en zag een diepe woede en angst in haar ogen. Ze herkende zichzelf niet.
'Dus hij is wel leuk,' zei ze.
'Wie?' ze klonk licht paniekerig.
'De prins natuurlijk,' zei Julia.
'Stiekem ben je jaloers,' zei Anna.
'Nee, ik ben juist heel blij voor je,' zei ze, 'hij zag er erg goed uit.'
Anna zuchtte en strekte haar armen en trok haar mouwen uit. Ze bestudeerde Julia even en zag dat ze bezig was met haar hoofd. Het had misschien iets te maken met de boeken die ze las of de verhalen die ze schreef.
'Weetje, soms twijfel ik wel aan deze plek,' zei Anna.
'Wat bedoel je daarmee?'
Julia was klaar met het ontknopen van haar jurk en ging naast haar zitten met de linnenjurk ertussenin.
'Als jij er niet bent of Peter, of Emma, of Tom, voel ik me zo alleen. En elke keer moet ik denken aan mama, maar ze is er niet.'
'Papa is er nog,' zei Julia.
Ze legde haar hand op haar schouder.
'Papa is er nooit geweest,' zei Anna bitter.
Anna deed haar jurk ruw uit en haar andere jurk snel aan. In de gehele tijd was er een stilte in Julia's ogen. Een soort schok.
'Maar ik dacht dat..'
Anna gaf geen antwoord en trok de deur achter haar dicht, naar het bal.
Een kort hoofdstukje, het is een tijd geleden dat ik een hoofdstuk heb gepubliceerd. Ik had het erg druk met leren voor het examen. Nu ben ik voor een paar weken vrij en kan ik volop schrijven! Ik hoop dat ik binnen 2 mei de 20k haal en edit. Het verhaal gaat me alleen meer dan 20k kosten :). Met alles wat ik heb gepland kost het tenminste 5k meer XD, maar het zou me niet niet verbazen als dit 30k wordt.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro