De jongen gaat nog een stukje met me mee naar mijn compartiment en gaat dan zelf weer terug naar waar hij woont. 

Het voelt als een opluchting als ik binnen kom en het blije gezichtje van Emily zie als zij de kat ziet. 

Ze loopt naar me toe met enthousiaste oogjes en geeft de kat dan een dikke knuffel. 

Met een trots hart zet ik de kat op de grond en die begint dan luid te miauwen en rond te lopen. Ze begint te spinnen bij Emily en veegt dan haar staart aan haar benen terwijl ze lieve kopjes geeft. 

Ik voel me blij om te zien dat ik Stacy heb kunnen terug brengen en dat Emily haar kat terug heeft. Ik zou het mezelf echt blijven kwalijk nemen moest ik Stacy zijn kwijtgeraakt. 

En nu ga ik er altijd op letten dat Stacy nooit meer weg loopt en ik ga de deur altijd goed dicht doen om te voorkomen dat ze nog eens gaat ontsnappen.

Emily en ik eten ons middagmaal op en gaan daarna naar het ziekenhuis om papa te gaan bezoeken. Als we er aan komen, kom ik weer eerst de hoogzwangere vrouw tegen -die weer heel blij aan het glimlachen is van zodra we de kamer binnenkomen. 

Het gordijn dat de kamer normaal in twee deelt, is nu open geschoven zodat de twee patiënten elkaar kunnen zien. 

Ik ga al meteen naar papa en merk dat hij er veel beter uit ziet dan ervoor. 

'Dag meisjes van me', begroet hij ons vrolijk. 'Ik ben weer blij om jullie te zien. Hoe gaat het?' 

'Prima hoor.' Ik kijk even naar Emily en zij knikt al lachend. 

'Alles gaat heel goed. We zijn het al heel goed gewend hier.' 

'Dat is mooi', glimlacht hij. 

'Ik hoop dat je snel weer bij ons mag komen', zeg ik na een korte stilte. 'We missen je al', lach ik.

 Papa lacht en zegt: 'Ik wil ook graag terug bij jullie komen. Volgens de dokters mag ik het ziekenhuis over een week al verlaten, dat is goed nieuws toch?' 

Hoewel ik een week nog steeds heel lang vind, ben ik blij dat het maar een week is. Het kon ook veel langer zijn. 

'Ja, dat is zeker goed nieuws', antwoord ik. 

Na weer wat gebabbeld te hebben, gaan we terug naar ons compartiment. 

Hoe meer dagen hij in het ziekenhuis moet liggen, hoe harder ik hem begin te missen en hoe meer ik wil dat hij terug bij ons kon komen. 

Ik geef toe dat ik hoop op de dag dat hij genezen is en weer met ons mee kan gaan en dat we terug een écht gezin kunnen zijn. 

Die dag zou de beste dag zijn van mijn hele leven op dit ruimteschip. 

En in de tussentijd dat we wachten totdat hij weer bij ons mag komen, zullen Emily en ik ons zo veel mogelijk vermaken en genieten van de tijd dat we met zijn tweetjes zijn.

In de namiddag hebben we nog even tijd om wat te gaan doen voor het avondeten. We weten niet direct wat we zouden kunnen doen, maar we kunnen ons uiteindelijk wel even bezig houden.

We besluiten om de rest van de avond samen door te brengen in de zetel. Er is een klein kastje onder de tv waar allemaal dvd's in liggen en we nemen ze er allemaal uit om te kijken welke film we gaan zien. 

Als we gekozen hebben, gaan we ons in de zetel zetten en nemen we een lekker dik dekentje voor de gezelligheid. Het is nu extra warm, en zeker met de grote, roze beer die naast mij zit en me kietelt met zijn zachte vacht. 

Stacy komt ook miauwend naar ons toe en springt dan op Emily's schoot. De bruingestreepte kat draait even een rondje voordat ze zich uiteindelijk neer legt op Emily's schoot, om dan luid te spinnen en haar klauwtjes in en uit te strekken van plezier.

Emily en ik genieten er echt van om met ons tweetjes een film te zien. Ook al is papa er niet bij, we kunnen ons toch voldoende vermaken.

~ ~ ° ~ ~

De volgende dag is net zoals de andere dagen. We krijgen ons ontbijt, gaan een beetje op ontdekking in het ruimteschip, we komen op tijd terug voor het middageten en zo gaat het elke dag. 

's Middags kregen we nog een boodschap via de tv dat we "zeker niet mogen vergeten dat het vanavond het feest is" en dat "iedereen van harte welkom is". 

Ik weet niet zeker of ik wel naar dat feest zou willen, en ik weet ook niet of het wel leuk zou zijn voor Emily. 

Al zou het wel leuk zijn om eens iets anders te gaan doen dan steeds in ons verblijf te blijven en op ontdekking gaan in het ruimteschip. Ook al is dat soms ook wel leuk om te doen.

Telkens als ze het eten komen brengen, ben ik extra voorzichtig dat Stacy niet weer zou ontsnappen. 

Het zou echt een ramp zijn als dat weer zou gebeuren. Ik had de vorige keer al geluk dat ik haar had kunnen terugvinden.