'Accepteer je de Queeste? De Queeste om Elementum en alle andere Dymensies te redden?' Vraagt Elvovince, hoewel hij het antwoord al weet.
Selene kijkt recht in de ogen van Amelie. Ze ziet alleen angst, verdriet en schuldgevoel.
'Ja.'

'Ik neem de Queeste aan.' Selene kijkt de zaal rond. Al deze strijders, ze zijn hiernaartoe gekomen. Ik zal voor ze vechten.

'Nu is alleen de vraag, wie gaat er mee? Wie wilt zijn leven riskeren? Riskeren om het kwaad te verdrijven.' Elvovince spreekt de woorden zacht uit.

'Ik ga,' Amelie staat op en loopt naar Selene. 'Ik heb mijn volk in de steek gelaten, alleen laten vechten. Ik zal dus strijden tot de dood.'

'Ik ook.' Ook Merlia staat op en voegt zich bij Selene. 'Ik zal je steunen, zoals altijd.'

'Ik ga ook mee. Je zult mijn kennis nodig moeten hebben.' Eragon staat ook op.

'Je zult mijn genezing nodig hebben,' Elena loopt naar Selene toe. 'Ik zal je volgen.'

'Ik zal me ook aansluiten. Ik ken je kort, maar je bezit een goed hart.' Léon glimlacht naar Selene.

'Allemaal bedankt dat jullie mee gaan, maar de Queeste wordt zwaar. Trek je terug, nu het nog kan.'

'Selene, we zullen je volgen. Je bent Hoop.'

'Bedankt Elena, maar nu moeten jullie je gaan voorbereiden. Jullie,' Elvovince gebaart naar Selene en Amelie, 'zijn 2 van de 6 prinsessen. Vindt de andere 4 prinsessen en bundel je krachten. Alleen zo, kan het kwaad worden verslagen. Neem niet te veel bagage mee.'

Allemaal knikken ze en lopen ze de zaal uit.

'Weet je zeker dat ze voorbereid zijn? Volgensmij zijn ze niet eens ouder dan 15.'

'Eskapier, leeftijd heeft geen invloed in Elementum.' Sara zucht.

'Sara, Asmeralia, Eskapier, Justilien en Kouson? Kan ik er zeker van zijn dat, wat zich vandaag afspeelden, niet wordt doorverteld?'

Ze knikken.

'Mooi, ik zie jullie wel weer eens. Nu moeten jullie je gaan focussen op de oorlog.'

'De oorlog die jij zal leiden!' Asmeralia kijkt de anderen aan.

'Ze heeft gelijk,' Kouson knikt, 'jij zult de oorlog moeten leiden als generaal. Alle andere generalen zullen naar jou luisteren.'

'We moeten ons voorbereiden. Train jullie legers, gebruik tacktiek.'
Iedereen knikt instemmend.

---------------------

'Selene, wat moeten we allemaal meenemen?' Merlia kijkt haar vragend aan.

'Volg me, er is iets wat ik jullie moet laten zien.'

'Oke.' Verbaast lopen Selene achterna naar haar logeerkamer.

'Wacht hier.' Ze loopt naar een muur toe en drukt erop. De muur verdwijnt er er bevindt zich een trap naar beneden.

'Hier heb ik iets heel kostbaasr zitten. Vertel het niet door.'

'Zullen we zeker niet doen,' zegt Elena vastberaden.

Met z'n zessen lopen ze de trap af. Ze komen aan in een ronde kamer. In het middne van de kamer ligt een ronde tafel met een doek eromheen.

'Eerst wil ik jullie dit laten zien.' Selene haalt ene oud boek tevoorschijn.

'Het Orakelboek,' roept Amelie verbaasd.

Ze knikt.

'Gekregen van Elvovince.' Daarna haalt Selene het JagersAmulet uit haar zak. Iedereen kijkt verbaast.

'Hebben jullie mijn boog wel eens goed bekeken?' Selene pakt haar boog van een zijtafel en geeft hem aan Elena.

'Een prachtig versierde boog en een klassiek pijlenkoker met pijlen met een donkerblauwe veer. Ben jij soms het meisje? Het meisje van het Jageresseneiland?'

Ze knikt. 'En daarom heb ik dit voor jullie,' Selene haalt het doek weg. 'Een elementenzwaard. Lucht, ik heb hem weten te bemachtigen door middel van een lange zoektocht, maar dat is een ander verhaal. Ook heb ik speciale zwaarden alten maken. Zwaarden die je krachten beheersen.'

Elena, Merlia, Amelie en Léon kijken vol bewondering naar de zwaarden. Alleen Eragon kijkt neutraal.

'Elena, jij bent koningin van de woudelven. Steek je hand uit.'

Aarzelend steekt Elena haar hand uit. Een groen zwaard komt aanvliegen.

'Eragon, drakentemmer, steek ook je hand uit.'

Eragon steekt zijn hand uit. Na enige aarzeling komt een blauw zwaard aanvliegen.

'Léon, wolvenprins.'

Léon steekt al zijn hand uit. Een grijs zwaard grijpt hij vast.

'Merlia?'

Een witte vang Merlia op.

'Amelie?'

Ze steekt haar hand uit. Nog voor ze kan knipperen ligt wen groen zwaard in haar handen.

'Dit is je tijdelijke zwaard. Wanneer je je elementenzwaard kan vinden, wordt die vervangen. En nu mijn zwaard. Het luchtzwaard.'

Even kijkt iedereen naar zijn eigen zwaard.

'Onthoud dit, het zwaard heeft jou gekozen. Jij zult samen emt hem strijden. Kijk wel uit. De zwaarden zijn machtig.' Waarschuwt Selene.

'Hoe bedoel je?' Ze kijken vragend.

'Het is een geschenk, een geschenk dat je moet beschermen. Een geschenk dat je moet aanvaren.' Selene spreekt de woorden zorgvuldig uit.

'Ik snap het. We zullen ze zorgvuldig gebruiken. Nu moeten we echt gaan inpakken.' Elena loopt naar haar kamer, waar ze slentert van de zenuwen.

'Waarom zo zenuwachtig?' Merlia kijkt vragend naar Elena.

'Een geschenk.' Elena keek naar haar zwaard. Het zwarte lemmet glimt onder de kandelaar.

'Alle elementen lijken geniaal, machtig en sterk. Ieder wezen grijpt ernaar. Maar wanneer ze de macht echt hebben, willen ze meer. Alle wezens hunkeren naar meer.' Merlia duwt de kamerdeur open. 'Hebzucht is een zonde. Een zonde dat elk wezen net zich meedraagt.'

'

Helaas we, helaas wel,' Elena loopt naar haar bed toe. 'Wat moeten we zeker meenenen? Mijn genezings kist? Mijn vertaalboek, mijn pijl en boog, mijn...'

'Ho stop,' Merlia houdt Elena tegen. 'Niet te veel bagage. Alleen je beste wapen, je zwaard, de reden waarom je meeging, dus je genezings dingen, reismantel en extra kleding.'

Elena knikt en pakt samen met Merlia alles in. Ze checkt nog even haar tas.
'Wie zorgt voor proviant?'

'Eh, geen idee.' Mompelt Merlia zacht.

'Oke, dan doe ik dat wel.' Elena loopt hun slaapkamer uit.

'Als we te veel provinant hebben, mag jij het allemaal opeten,' roept Merlia haar na.

'Ik zal het onthouden,' Merlia ziet niet dat Elena een kleine glimlach opheeft.

--------------

Eragon en Léon zitten allebei verdiept in een boek.

'Lezen?!' Amelie komt de kamer in.

'Waar is je huisgenote?' Eragon kijkt niet eens op om Amelie te begroeten.

'Eh, geen idee?' Amelie zegt het meer als vraag.

Léon en Eragon proesten het uit. 'Serieus, je weet het niet. Ze ging proviant halen.'

'Léon! Je hoort aan mijn kant te staan.'

'Inderdaad hoort. Maar nu even serieus. Snapte jullie Selene's woorden.'

Léon schudt zijn hoofd.

'Nou,' begint Eragon, 'de zwaarden zijn machtige wapens. Alleen een puur hart kan hem hanteren. De zwaarden leiden naar macht, macht die misbruikt kan worden.'

Amelie kijkt hem aan met een opgetrokken wenkbrauw. Léon haalt zijn schouders op. 'Het zal wel, alles lijkt nu al moeilijk. Maar dit is slechts de voorbereiding.'

'Wees eens niet zo negatief. Jullie zijn echt raar gezelschap, ga maar verder met lezen.' Amelie loopt de kamer uit.

'Je meisje is eigenwijs. Hoe wil je het aan haar vertellen?'

'W-wat bedoel je?'

'Mate,' met een simpel woord laat Eragon Léon trillen.

'Ze weet niks, behalve wat het inhoud. Ik kan het haar niet vertellen, ze zou nooit verbonden willen worden.'

'Haar liefde voor jou is groot. Denk er over na, je hebt de hele reis.' Eragon pakt zijn boek en leest verder.

Zal ik echt de hele reis hebben? Of zal er een einde komen? Aarzelend pakt Léon ook zijn boek.

----------------

'Is het wel het juiste, het juiste om het aan ze te vertellen?' Selene kijkt naar het prachtige landschap. 'Is het mogelijk, dat 6 prinsessen die hun krachten niet beheersen alle Dymensies hoop kunnen geven?'

In gedachten verzonken bereikt ze al snel de keuken.

'Hey, zou ik proviant mogen hebben voor een reis van 2 maanden?'

'2 maanden!' De hele keuken valt stil.

'Eh ja, 2 maanden. Hoe zo?' Ze kijkt verbaast naar al die geschrokken gezichten.

'Eten is slechts kort houdbaar.' Een oude vrouw zucht. 'Alleen met magie niet. Je zult magisch en smakeloze spul moeten opeten. En wat water betreft...'

'...Dat zul je uit beken en meren moeten halen. Ik weet het. Maar we hebben geen andere keus. Soms is opoffering het enige wat sterk genoeg is.'

'Nee, deugt is machtig. Maar liefde is onoverwinnelijk. Kijk maar naar Ariana en Stefan.' De oude vrouw duwt 10 zadeltassen in haar handen.

'Als je meer nodig hebt, kom dan langs.'

Selene knikt en loopt de keuken uit. Meteen botst ze tegen iemand op.

'Auw....Hey Selene. Heb jij het voedsel al?'

Selene kijkt in Elena's gezicht en houdt de 10 tassen omhoog. Elena glimlacht.

'Laten we eens in de stallen kijken, opzoek naar de juiste dieren.'

Samen lopen ze door. Als ze in de volgende gang komen, komen ze Amelie tegen.

'Hey, ga je mee een rijdier zoeken?'

Amelie begroet hen terug en loopt mee. Al snel voegt Merlia zich bij hen.

'Nou, alleen nog de twee jongens.'
'Merlia, die hebben het te druk met lezen.' Amelie rolt met haar ogen.
Bij de koninklijke stallen horen ze tientallen soorten geluiden.

'Eh, wag is eigenlijk de bedoeling?'

'Nou, beste Merlia, jullie gaan allemaal een dier claimen.' Een stalknecht komt aanlopen. 'Zonder enige magie kun je in hem of haar veranderen. Koningin Elena, u mag beginnen.'

Elena kijkt steeds de stal in. Na 10 boxen staat ze stil.

'Ik neem haar.' Een witte eenhoorn snuffelt aan haar hand.

'Goedgekeurd,' ze begint vrolijk te springen.

'Uw beurt,' de stalknecht gebaart naar Merlia.

Merlia kiest een witte merie. Amelie en Selene kijken doelloos rond. Ze zien katten, paarden, vogels, maar niks voor hun. Al snel komen ze aan bij een deur.

'Achter deze deur staan gevaarlijke wezens. Jullie,' de stalknecht wijst naar Merlia en Elena, 'zullen buiten moeten blijven wachten. Leer je dier kennen.'

Met z'n drieën lopen ze naar binnen. Binnen is het vol met slangen, leeuwen, en ...'

'Wolven!' Amelie loopt er regelrecht naartoe. Een wit, groene wolf springt op en begint haar hand te ruiken.

'Hallo Amelie.'

Terwijl Amelie met haar wolf speelt, kijkt Selene rond.

'Vallen al die dieren elkaar niet aan?'
De stalknecht lacht.

'Nee, ze worden geclaimd. Daarom zijn ze tam. Ze zijn menselijk.'

Ze komt steeds verder van de deur. Na enig tijd hoort ze gebrul.

'Draken.'

Selene loopt in een oogwenk naar een van de gevaarlijkste dieren in Elementum. Er zijn slechts twee draken. Een zwarte en een witte.

'Hallo daar,' Selene buigt voor de draken.

Ze buigen terug. 'Hallo prinses. Wie van ons gaat u claimen?' Het was geen vraag, het was een feit.

'De witte draak. Met haar voel ik een band.' Ze steekt haar hand uit en de witte draak legt haar neus erop.

'Laten we terug gaan,' de stalknecht draait zich alweer om.

'Doei, veel succes met het zoeken.'

'Veel succes met je missie.'

De twee draken nemen afscheid.

---------

'Hey meiden, waar zijn Amelie en Selene?' Léon en Eragon komen aanlopen met alle tassen.

Merlia palt haar tassen en wijst naar de deur. Amelie komt te voorschijn met een wolf.

'Moeten jullie niet claimen?' Vraagt ze verbaast als ze de twee jongens ziet.

'Ik ben een weerwolf, weet je nog. Jij nu ook soort van.'

'Ik heb al heel lang geleden geclaimd. Ik ben een havik.'

'Hey,' Iedereen draait zich ok een deinst achteruit.

'Dit is mijn dier.'

'Een draak!' Schreeuwt Merlia.

'Nee, een slang.' Zegt Ameliw droog. 'Natuurlijk een draak. Wat denk jij dan? Een pegasus? Een fenix? Een goudvis? Een valk? Dit is Selene.'

'Hey rustig,' Elena probeert de groep te kalmeren. 'We moeten gaan. Iedereen heeft de band gesloten?'

Braaf knikt iedereen.

'Dan vertrekken we nu.'

Iedereen knikt en loopt de stallen en de poorten uit. Elvovince komt het paleis uit en zwaait naar hun.

'Veel geluk en succes.'

Selene zwaait terug. 'We zullen onze queeste voltooien. ¤øø@ Đæņþæßįæ! Voor Elementum!'

Al snel schreeuwt iedereen van het paleis haar bij.

'¤øø@ Đæņþæßįæ! Voor Elementum!'
En hun queeste begint.

En dit was het dan. Het boek is af. Natuurlijk is mijn schrijfstijl in een halfjaar erg veranderd. Ik probeer daar zoveel mogelijk rekenig mee te houden.
Ik hoop dat jullie hebben genoten van dit boek. Hoewel er veel zwijgzame lezers zijn, zou ik het fijn vinden als jullie willen reageren op fouten en verbeteringen.
Iedereen weet (denk ik) dat er sowieso een deel 2 komt. Wanneer ik hem ga publiceren is nog niet bekend. Ik hoop snel. Tot in het volgende boek.
xxx SelinaVuurvlam