I know, ik heb lang niet gepubliceerd. Maar ik kon niet meer schrijven op Wattpad. Al mijn verhalen waren weg. Geen idee waarom. Gelukkig kan ik er nu wel op.
In de media zie je Sterre voor de opdracht en erna.

'Veel succes prinses. Laat het lot van Elementum jullie beschermen.'
Ze knikken en beginnen te zwemmen naar Elementryx, een tocht die lang zal duren.

Amelie kijkt Selene lang aan.
'Weet je zeker dat we naar Elementryx moeten gaa? Koning Elvovince moet wel een hele goede reden hebben om de raad te roepen.'

'En daarom moeten we zo snel mogelijk gaan.'

'Yep. Zullen we dan maar?'

'Net als vroeger!' Amelie zwemt snel door, snel volgt Selene haar.

'Amelie, weet je de weg naar Elementryx nog?'

'Eh...nee, eigenlijk niet. Op land was het al moeilijk, maar op zee lijkt het wel onmogelijk! Weet jij het wel?'

'Ja, Merlia komt ook. Ik heb haar al een brief gestuurd.'

'Mooi, ga jij maar voorop.'

Selene zwemt langs Amelie heen. Samen zwemmen ze door de oceaan.

'Wat was dit lang geleden hé?'

Selene knikt. Alleen had ik het liever onder andere omstandigheden. De strijd om Elementum is begonnen. De winnaar is onduidelijk, maar bloed zal vergoten worden.

---------------

Merlia zit op het balkon en pakt de brief.

'Wat is er?' Groenblad keek toe hoe Merlia de brief open scheurt.

'Van Selene en koning Elvovince Elvryade.' Merlia haalt adem.

'Lieve Merlia,
Zoals je weet zijn we in ernstige problemen met de heksen. Daarom heeft koning Elvovince Elvryade besloten om een vergadering te houden. We verwachten je zo snel mogelijk in Elementryx. Hopelijk gaat het goed aan het hof. Stuur geen krijgers of wat dan ook, maar train onze krijgers extra hard. Geef Groenblad de leiding en laat Rosalie en Sabrina de grenzen goed bewaken. Ga alleen, zonder enig persoon. We sturen Eragon met je mee. Hij is al onderweg en wacht op je. Elena is daar hopelijk ook.
Elvovince Elvryade
&
Selene Moonlight'

Merlia kijkt Groenblad aan.

'Ga, ik regel het hier wel verder.'

Merlia knikt en rend de troonzaal uit, op zoek naar haar M.E.E.K.O.M.E.N (Merlia's Eerste Echte Keuze over Meeneemdingen En Navigatie)

Selene heeft D.E.N.O.O.D.T.A.S, Amelie N.I.E.T.S.N.E.L en ik M.E.E.K.O.M.E.N, best grappig eigenlijk.

Snel pakt Merlia ook nog de brief. Dan rent ze Aquarel uit. Groenblad kijkt haar na. Allemaal zo jong en slechts wat winters meegemaakt. Toch ligt het lot in hun handen. Groenblad kijkt triest. Laat het niet te moeilijk worden.

Groenhart loopt naar de ziekenzaal. 'Panvlekje? Hoe gaat het met de eenhoorn die Selene had gevonden?'

Panvlekje kijkt op. 'Ze was een paar keer wakker geworden, maar daarna viel ze weer in slaap. De Duistere magie heeft haar zwak gemaakt.'

Groenblad knikt en bekijkt het dier.
'Een eenhoorn van ongeveer net volwassen. Aangevallen door iets duisters, maar niet in contact gekomen. Dus moet het met magie. Wond niet groot, maar wel diep. Hartslag regelmatig.' Panvlekje leest het formulier op. 'Toen ze bij bewustzijn was, schreeuwde ze eits over "Onveilig, moet ze waarschuwen." Verder zei ze nooit wat.'

De eenhoorn beweegt. Groenblad kijkt op.

'Moet ze waarschuwen.' De eenhoorn kijkt Groenblad aan met haar donkerblauwe prachtige ogen.

'Rustig aan. Je bent nu in Aquarel.'

De eenhoorn kalmeert een beetje en kijkt rond. 'Zijn jullie van het licht?'

Groenblad knikt. 'Je bent heel lang bewusteloos geweest. Ik ben trouwens Groenblad, en dat daar is Panvlekje.' Groenblad wijst naar Panvlekje die de deur uit wou draven. Panvlakje knikt nog even.

'Weet ik. Ik ben Sterre.'

'De Sterre? Spionne, persoonlijk getraint door Thunder? Vermist na laatste opdracht?'

Sterre knikt. 'Ik was samen met Angelina op missie voor de raad. Jullie weten vast nog wat. Dus we gingen vermomd naar Griezelangst. Alles ging volgens plan, tot Volumia binnen kwam. We vochten voor ons leven. Maar Angelina was gewond. Ze gooide ons in een cel, naast de cellen van andere dieren. We schrokken ons dood.' Sterre haalt adem. 'We hadden gelijk. Ze martelen dieren daar en houden ze vast. Vele wezens waren erg verzwakt. Dieren werden gebruikt als vervoermiddel of om te vechten. De feeën, elven enzo werkten in de wapensmidse of in de tuinen. Belangrijke wezens werden overhoort.'

'Wat erg. Hier moet iets aan worden gebeurt. Maar ga door.'

'Dus we wisten dat onze vermoedens juist waren, maar we konden dat niet vertellen. Ook wij moesten op een gegeven moment werken. Angelina ging naar de wapensmidse en ik ging naar de verhooring. We hadden afgesproken om met wezens van onze kant te praten. We waren er toch. Angelina maakte in de smidse vooral bijlen. Ze kwam erachter dat die voor de oorlog zijn. De trollen en orken vechten mee. Maar haar nieuwsgierigheid werd gestraft. Ze werd meegesleurd naar een kamer. Sindsdien heb ik niks van haar gehoord.'

'En jij?' Vraagt Groenblad.

'Ik werd overhoord, zonder succes. Maar ze hadden al een vermoeden dat ik een spion was. S'avonds, toen de beveiliging weg was, smeedde ik met heel wat andere gevangende een plan. Er zaten een paar intetessante tussen. Zoals Dimanche, de boodschapper van Ameluw. Of Demi.'

'De vampier. Zijn ze erachter?'

'Ja. Maar we hadden een doordacht plan. En dertig dagen na mijn gevangenschap, zagen we onze kans. Met tientallen gevangenen vluchtte we uit Griezelangst. We wisten te ontsnappen.'

'Waarom ben je nu pas terug?'

'We rustte ver weg van Griezelangst. En zo ging het dagen door. Maar toen we in Wolnivië waren, werden we aangevallen door weerwolven, ze staan niet allemaal aan de goede kant. De groep viel uit een. Iedereen was gewond. Vandaar die sneeën. Ik kon de groep niet meer vinden, dus reisde ik alleen. Puur toeval kwam ik Demi tegen. Zij zei dat een groot deel van de groep was gevlucht en nu in kleine aantallen naar Aquarel zou gaan.'

'Slim. Aquarel is inderdaad soort van de comando post. We zullen ze verzorgen zodra ze hier arriveren'

'Mits je Elementryx vergeet. Maar ik was dus opgelucht en reisde met Demi. Later kwamen we ook wat andere tegen, intotaal 8. We waren bijna bij de zee, toen de Woudies kwamen. We raakte gewond en vroegen hulp bij Nivea.'

'Maar dat is hoog in de bergen.'

'We hadden geen keus. We zwierven dagen door de bergen. Ze vond ons halfverhongerd en gaf ons eten en onderdak. Maar haar magie was afgezakt. Ze kon slechts een iemand een veilige oversteek geven, en dat nam dan ook nog kracht af. Aangezien ik de sterkste was, ging ik. Na de overtocht was ik bijna bewusteloos. Dus ik rende naar Aquarel.'

'En viel bewusteloos neer van uitputting. De rest is dus nog veilig?'

Sterre knikt.

'Dan gaan we ze halen!'

'Ik wist dat je dat zou zeggen. Is het leger voorbereid?'

'Ja.'

Panvlekje komt naar binnen draven. 'Thunder wilt je spreken. En ja, het leger staat paraat.'