Merlia zit nadenkend voor een stapel kaarten. Groenblad komt naast haar zitten.

'Hey, wat is er?'

'Een paar dagen zijn voorbij sinds Selene naar Amelie ging. Sindsdien heb ik niks gehoord. Ik ben bang dat hen iets ergs is overkomen.'

'Maak je geen zorgen, ze mogen dan hun krachten niet onder controle hebben, de zee kan hun niet de baas blijven. Niet zolang Selene prinses is.' Gronblad kijkt naar buiten. 'En hoe denk je dat Selene over ons denkt. Ze is de prinses en moet het zwaarst lijden van ons allemaal.'

'Je hebt gelijk, ik stel me aan.'

'Nee hoor. Er is een liefdesverhaal over een stel, wil je het horen? We hebben toch niks beters te doen.'

Merlia, die echt behoefte heeft aan afleiding knikt. 'Oke.'

'Lang geleden, nog voor de heksen en feeën oorlog hadden, net na de tijd van Licht en Duister, waren de twee hele goede vrienden. Er was geen echte oorlog, ze snapten niks van Goed en Kwaad. De toen nog bestaande koningin van de feeën heette Fiona. De heksenkoningin heette Jolanda. Ze kregen allebei een kind. Fiona kreeg Ariana, en Jolanda kreeg Stefan. Toen Fiona een keer voor gesprek kwam met Jolanda, mocht Ariana mee. Terwijl de moeders praatte over oorlog, leerden de prins en prinses elkaar kennen. Ze werden verliefd. Toen ze dat vertelden aan hun ouders, keken de elkaar angstig aan. Want toen mocht je maar een kind.

'Dat kan niet,' zei Jolanda.

'Als jullie een kind krijgen, zullen de feeën en heksen oorlog voeren over een kind,' zei Fiona.

De twee moesten elkaar dus verlaten. De koninginnen bleven wel vrienden, maar namen nooit meer hun kind mee. Maar Ariana en Stefan waren hopeloos verliefd. Stefan werd dag en nacht bewaakt door heksen. En Ariana door feeën. Eenzaam stuurden ze elkaar stiekem postduiven. Helaas, ook daar kwamen de koninginen achter. Ze werden woest. En je moet weten, dat zijn niet de heksen en feeën van nu.' Zegt Groenhart.

'Hoe bedoel je precies?'

'Fiona duwde Ariana een torenkamer in. Ze moest zichzelf maar vermaken met de weinige spullen. Jolanda ging een stap verder. Zij liet Stefan naar een eiland gaan, in leer bij een oude heks. En elke week kwam er een koetsier kijken. Zo leefden de twee dus uit elkaar, en konden de koninginen weer rustig praten over andere dingen. Maar liefde, het is zo sterk. Stefan zat gevangen op het eiland, maar de vrouw was niet zo erg. Ook zij kende liefde. Dus hielp ze Stefan met het bouwen van een vloot. Toen de koetsier kwam deden ze alsof er niks was, de koetsier was verdwenen. Stefan vaarde naar de kust. Daar schreef hij eerst een brief voor Ariana. Stefan moest dagn zwoegen, vol gevaren en obstakels, om bij het kasteel aan te komen. Maar hij kwam aan. En hij vloog op de rug van een reuzearend. Ariana had het raam open gedaan, en samen ogen ze hun vrijheid tegemoet.'

'En Fiona en Jolanda?' Vraagt Merlia.

'Toen ze erachter kwamen, werden ze woest. Fiona gaf Jolanda de schuld want zij bewaakte Stefan. Jolanda gaf Fiona weer de schuld, zij moest het raam verstevigen. En zo begint de eeuwig durende oorlog tussen heksen en feeën met hun bondgenoten. En bijna niemand die het nog weet. Want beide stierven vroeg. Voor de heksenkoningin was er een troonopvolger. De feeën werden rijken. Liefde is soms te erg. Het is net vriendschap,' zucht Groenblad.

'Hoezo ken jij het verhaal?'

'Ik las het vroeger voor aan Selene. Ik heb het meegemaakt.'

Dan wordt de rust verstoord door gehoeftrappel. Merlia kijkt Dauwdruppel aan.

'Wat is er?'

'Selene,' is het enige wat ze terug zegt.

Merlia knikt.

'Ga! Ik regel de raad wel af! Ga.' Roept Rosalie.

Dauwdruppel vliegt de kamer uit, op zoek naar Selene en Amelie. Merlia kijkt hen na. De vriendschap tussen dier en mens is ook enorm.

--------

Darkstar zucht en klopt aan.

'Kom binnnen.'
Darkstar loopt naar binnen. Jolanda IJzigheid staat op.

'Ga zitten. Thee? Koffie? Water?'

'Thee alsjeblieft.' Darkstar gaat zitten en wacht af. Jolanda gaat een zijkamer in en komt even later terug met twee mokken. Ze gaat zitten en geeft een mok aan Darkstar.

'En nu ter zaken, waarom ben je hier?'

'Ik moet naar de Raad van Duisternis. Ik kan het niet op de kaart vinden. Ik hoopte dat jij misschien wist of ze op jou terrein waren. Evelina zei van wel.'

'Ze denkt te veel na. Maar ze heeft wel gelijk. Ze waren in mij gebied en zijn doorgereisd.'

'Weet je waar naar toe?' Vraagt Darkstar hoopvol.

'Verder naar het Westen.'

Darkstar zucht en kijk uit het raam. Overal was een leegte met niks. 'Hoe zit het met het meer op mijn kaart?' Darkstar haalt de kaart uit de tas en wijst naar het meer.

'Bestaat niet. Die kaart is slecht.' Jolanda pakt een kaart uit een kast en geeft hem aan Darkstar. 'Deze klopt wel.'

Darkstar pakt de kaart aan en opent hem. Ze bestudeert hem aandachtig. Na een tijdje onderbreekt Jolanda de stilte.

'Ik zou met je mee kunnen gaan.' Zei Jolanda weifelent.

'Echt?'

Jolanda knikt. 'Mijn zuster kan wel wat hulp gebruiken. Ze is een goede koningin.'

Darkstar knikt. 'Dat is ze zeker.'
Jolanda staat op en Darkstar volgt haar.

----------------

Elena loopt richting de stallen. Ze staat stil voor Castelle's stal. Ze zadelt Castelle op en stijgt op. Wanneer ze de stallen uit wilt rijden, hoort ze iemand roepen.

'Koningin, wilt u dat iemand mee gaat? Het is gevaarlijk.'

Elena glimlacht. 'Zonnebloem, je weet toch dat dit mijn taak is? Ik ben een koningin. Ook ik moet gevaren tegemoet gaan.'

Elena spoort Castelle aan en rijdt het paleis uit.

'Net als vroeger hé.'

'Je hebt helemaal gelijk Castelle, ik deed het alleen liever onder andere omstandigheden.' Zegt Elena mistroostig.

Castelle gaat over in galop. Vol genot doet Elena haar ogen dicht. Maar na een lange tijd stopt Castelle ineens.

'Waarom stop je?'

'Kijkt voor je en wees stil.' Fluistert Castelle terug.

Elena tuurt voor zich uit. Ze kijkt goed en sperd haar ogen open. Voor haar staat de legendarische Eragon, de drakentemmer. Hij ziet er uit als een 14-jarige. Elena loopt naar hem toe.

Hij kijkt op en maakt snel een buitging. 'Hallo koningin Elena. Wat brengt u hier?'

'Dat kan ik beter aan u vragen. U bevindt zich in mijn rijk. Ik ben onderweg naar prinses Selene.' Zegt Elena. 'We moeten weer eens overleggen vanwege de nieuwe omstandigheden. En u?'

'Selene en Amelie. Ik moet ze vinden. Net als u. Het evenwicht in Elementum is inderdaad aan het wankelen, we voelen het op de drakenacademie. U voelt het ook, via de bomen.'

'Zeg alstublieft je.'

'Doe jij dat dan ook?' Vraagt Eragon.

Elena knikt. Castelle komt aan draven. 'Elena, we moeten gaan. De tijd dringt nu door heel Elementum.'

'Ze heeft gelijk, we moeten echt gaan. Ik ga met je mee.' Eragon pakt een fluit en blaast erop.

Elena hoord gevladder. Ze kijkt op en schrikt. Boven haar vliegt een zilveren draak.

'De sneldraken.' Fluistert Castelle.

'Mag ik jullie voorstellen aan Diana. Zij is een van de snelste draken van Elementum.'

Diana knikt naar Elena en Castelle. Eragon stapt op Diana. Snel stapt Elena op Castelle. Diana spreidt haar vleugels en vliegt de lucht in.

'Kunnen we haar wel bijhouden?' Vraagt Castelle aarzelend.

'Daar zullen we nu achterkomen.'

Sorry. Ik heb een tijdje niet gepubliceerd. Ik moest enorm veel huiswerk maken. Maar goed. Ik ben er weer. De nieuwe cast staan ook in de cast lijst. Ik vond dat Darkstar en Elena ook eens weer voor mogen komen, net als Merlia in het vorige hoofdstuk. Het verhaal is een beetje gebasseerd op Romeo en Julia. Alleen hebben de twee ouders geen hekel aan elkaar, maar zijn ze vrienden.

xxx SelinaVuurvlam