Het bericht dat Cara Dune hem had opgestuurd bereikte hem op de vijfde dag na zijn terugkomst op Yavin IV. Het was kort en krachtig:

Ze weet waar je bent.

Schoorvoetend maakte hij die avond tijdens het eten bekend dat er bezoek zou komen.

Luke legde zijn bestek neer. 'Wat voor bezoek?'

Leia gebaarde de kinderen hun borden naar de keuken te brengen. Met veel gekletter verdwenen de leerlingen richting hun slaapkamers.

Din haalde zijn schouders op. Hij schraapte de jus van zijn bord. 'Dat kan ik nog niet uitmaken.'

'Lopen de kinderen gevaar?'

Din schudde gehaast zijn hoofd. 'Niemand loopt gevaar.'

'Behalve jij,' merkte Leia op. Ze vouwde haar handen ineen en boog voorover. 'Luke heeft me verteld over-'

De frustratie.

'Het zwaard,' vervolgde Leia, 'wat het symboliseert.'

Luke trommelde met zijn vingers op de tafel. 'Leia heeft verstand van politiek. Ik kan niet – Ik weet niet – Ik heb geen idee wat ik ermee moet, Din.' Hij haalde het zwaard van zijn riem en legde het voor hem op tafel.

Dins ogen werden naar het wapen toegezogen. Hij hoorde stemmen rondzingen door de eetzaal.

'Het is een kroon.' Leia pakte het heft op en bestudeerde het aandachtig. 'De sleutel tot de heerschappij over Mandalore.'

Dins vingers verkrampten.

'Iemand wil dit zwaard hebben.' Leia knikte naar hem. 'Ik heb eerder met haar te maken gehad. Bo-Katan Kryze. Zij is het bezoek dat je verwacht, nietwaar?'

Hij wilde daar liever niet verder over uitweiden.

'Ze laat graag in het midden of ze je vriend of vijand is.' Leia richtte haar indringende blik op hem. 'Wat denk jij dat haar intenties zijn?'

'Ze wil de kroon,' antwoordde Din verbeten.

'En jij hebt de kroon, althans.' Ze liet het heft door haar handen glijden. 'Er is iets vreemds met dit wapen aan de hand,' merkte ze op, haar ogen op Luke gericht.

Luke knikte. 'De Dark Side. Haar invloeden zitten diep verweven in de geschiedenis van de Darksaber.'

'Wat voel je als je het wapen hanteert?' vroeg Leia.

Hij dacht aan zijn talloze vergeefse pogingen het wapen te hanteren. Het lag log in zijn handen en woog zwaarder dan steen. 'Frustratie.' Hij legde zijn bestek recht op zijn lege bord, plaatste toen zijn handen onder zijn benen.

'Maar niet op Morak,' mompelde Luke. 'Op Morak voelde je-'

'Niets.' Op Morak had het hem niets kunnen schelen door welke vuren hij had moeten gaan om Luke en zijn zus uit die vreselijke raffinaderij te bevrijden.

Leia wierp de saber onaangekondigd met een flauwe boog zijn kant uit.

Din ving het heft. Hij ontstak het zwaard en staarde in haar donkere diepte.

Mand'alore! Heil de Mand'alore, scandeerden oeroude stemmen bedeesd.

'Wat hoor je?' vroeg Luke zacht.

Din probeerde het zwaard in de lucht te houden. De tafel blakerde zwart onder het hete lemmet. 'Ik ben de Mand'alore,' zei hij. Hij dwong zijn duim richting de knop op het heft. Het blauwe zwaard verdween, zoog de stemmen mee. Hij liet zijn vingers glijden over de graveringen in het donkere materiaal. 'Ik wil de Mand'alore niet zijn.'

'Moet Bo-Katan Kryze dan Mand'alore worden?'

Hij schudde zijn hoofd. 'Niemand moet Mand'alore worden.' Voor een kort moment kleurde de wereld grijs, werd alle kleur uit zijn omgeving getrokken. 'De Saber wil dat niet.'

Luke trok een wenkbrauw op, alsof hij twijfelde of dit wel een kwestie van willen was. 'Wie moet dan de Mandalorians leiden?'

De Mand'alore, fluisterde een rauwe stem

Dit gaat die aruetiise niets aan, grauwde iemand anders vlak bij zijn oor. Hij keek met een ruk om, zoekend naar de bron van het geluid, maar zag niemand staan.

'Zegt er iemand iets?' vroeg Luke. Hij leek serieus te verwachten dat Din iets had gehoord.

Din kneep in het heft van de Darksaber. Hij schudde lichtjes zijn hoofd.

'Zeker?' Luke stond op van de tafel. Hij stapelde de borden op elkaar. Bij Din hield hij een moment halt. 'De Dark Side is gevaarlijk.' Hij stapelde de glazen in elkaar. 'Ik wil dat je uitkijkt. Haar duisternis kan vele vormen aannemen.' Zijn ogen schoten voor een moment naar de Darksaber.