Hoofdstuk 11

Floor moest bij haar oom komen. Het klonk niet heel vriendelijk wat die zei. Floor ik wil je vanavond om half acht spreken, had hij dreigend gezegd. Maar ze besloot maar wel te gaan, misschien was het wel belangrijk wat haar oom te vertellen had.

Het was half acht, Floor liep naar beneden toen ze tersluiks om het hoekje keek zag ze haar oom ernstig zitten. Ze liep de huiskamer binnen, en deed zo gewoon mogelijk.

Floor, begon haar oom ernstig.Ik moet je wat vertellen.
Ik weet echt niet wat ik met je aan moet. Je gaat gewoon naar het Hoge Ballet, hoewel je weet dat je niet mag, klonk wat bozer.

Ik wil je nooit meer zien, ik stuur je naar een kostschool in Engeland.
"Maar dat kunt u niet maken oom, dan kan ik nooit meer naar het Hoge Ballet, dat kun u me niet maken oom", zei Floor.

"Dat kan ik je wel maken, het is de juiste straf, wat heb ik toch ook aan zo'n puber als jij. Ik stuur je ernaartoe en je gaat, en niet tegenstribbelen want je gaat morgen nog, en je laat je spitzen hier. En nu naar je kamer, ga maar vast inpakken, schreeuwde haar oom kwaad.

Floor luisterde maar naar haar oom en ging inpakken. Ze stopte haar spitzen ertussen want ze wou haar spitzen niet vergeten. Ze moest daar toch kunnen dansen. Ze wist niet hoe maar er was vast een manier.