Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

13. Wisteria. Genieten:

Halverwege het glas cola voel ik hoe mijn andere helft de controle kwijt begint te raken. Ze heeft niet door hoe die zogenaamde Bobby ineens een zelfvoldane glimlach krijgt en het glas uit haar hand neemt.
Nora?
Eleanora?
Ow fijn, echt waar. Hebben wij weer. De vorige vrijdag eindigde met Chloroform en nu zijn we serieus bij ons eerste glas cola dat we aannemen al gedrogeerd met GHB? De jongens laten ons nooit meer het huis uit gaan.

"Volgens mij heb je wat frisse lucht nodig, kom maar mee," zegt hij, onze hand vasthoudend trekt hij ons van de kruk af.
Wankelend vallen we tegen hem aan.
Het lopen gaat moeizaam, alsof er rubber in onze benen zit. Met zijn hand om ons middel lopen we wankel en struikelend met hem mee.
Via de nooduitgang leidt hij ons een donkere steeg in.
Ha! Krijg die Courtney straks alsnog gelijk, al heb ik geen zin om te gaan liggen.
Het is maar saai als je niet reageert. Dan neem ik het wel over, je kunt me straks bedanken.

Aan het einde van de steeg staan een paar grote containers, daarachter is het bijna helemaal donker.
Ruw wordt mijn lichaam tegen de muur aangeduwd en bewegen zijn handen over mijn lijf.
Als dit het beste is dat je kunt doen, snap ik wel dat je tot drugs over gaat om een meisje gewillig te krijgen....

Eerst aait hij over mijn armen en legt mijn handen om zijn nek heen. Nu mijn zij vrij is, laat hij zijn handen via mijn middel onder mijn shirt glijden. Zijn handen schuiven omhoog in de richting van mijn borsten, maar hiervoor blijkt mijn shirt te strak te zitten.
Ondanks dat het verkeerd aanvoelt, amuseert zijn frustratie mij wel.
Hij maakt geen enkele kans, maar dat betekent niet dat hij geen hoop mag hebben.

Met een geïrriteerde grom trekt hij zijn handen terug en laat zijn handen over mijn hals gaan. Terwijl hij met zijn linkerhand om mijn hals mijn luchtpijp dicht drukt, duwt hij zijn lijf kreunend tegen me aan.
Zijn opwinding prikt duidelijk voelbaar in mijn onderbuik. 

Met zijn rechterwijsvinger volgt hij de lijn van de halsopening van mijn shirt en pakt erna ruw mijn borst vast. De hand om mijn hals drukt harder, terwijl hij pijnlijk in mijn borst knijpt en zijn onderlichaam tegen me aan begint te rijden.
Als ik niet reageer, gaat hij verder. Hij likt mijn hals en begint met zijn vrije hand zijn broek los te knopen.
Zodra dit gelukt is, geeft hij er een ruk aan en valt zijn broek om zijn enkels. Daarna reikt hij met zijn hand onder mijn rok en probeert hem hoog genoeg te schuiven om mijn onderbroek te pakken te krijgen.

Voordat hij die echter aan kan raken, vind hij de gordel die om mijn bovenbeen gegespt zit.
"Wat is dit dan weer?" zegt hij, mijn rok verder omhoog trekkend.
Terwijl hij iets naar achteren leunt om beter te kunnen zien wat er om mijn been heen zit, laat ik mijn linkerarm slap van zijn nek afvallen.
"Een mes?" vraagt hij, zich van geen kwaad bewust.
Niet zomaar een mes, een Karambit. Al herken jij het gebogen mes dat als een klauw gevormd is, nog niet als het je buik open snijdt. Maar dat zullen we gauw genoeg uitvinden.

Mijn andere arm valt nu ook naar beneden en meteen grijp ik zijn stijve lul vast. Geschrokken kijkt hij omlaag, niet wetende of hij blij moet zijn met mijn actie of geschrokken. Tot ik hem te stevig vasthou en hij door krijgt dat er iets niet klopt.
In een vloeiende beweging pakt mijn linkerhand het mes uit mijn gordel en snij zijn lul er moeiteloos af.
Hij kijkt me geschokt aan, door de snelheid waar alles mee gebeurde, voelt hij de pijn nog niet. Alleen het ongeloof is tot hem doorgedrongen.

"De drugs..." zegt hij, en begint om hulp te schreeuwen zodra mijn daad tot hem door dringt.
"Ik vind ze heerlijk, ze geven me de volledige controle. Dankje," fluister ik in zijn oren.
Daarna leun ik naar voren en grijp met mijn rechterhand zijn schouder vast. Het mes glijdt horizontaal over zijn onderbuik heen, diep genoeg door de huid, de spieren en het vet heen om het beschermende buikvlies te openen en zijn ingewanden eruit te laten vallen.
"De plek is in ieder geval goed uitgekozen, niemand die je hier kan horen," zeg ik met een grijns, hem stevig vasthoudend en genietend van het gevoel dat het warme bloed me geeft als ik verder ga met het openhalen van zijn lichaam.

Nu ik zijn lichaam met niemand hoef te delen, kan ik het bloed zo snel laten stromen als ik zelf wil. Mijn broers snappen niet hoe heerlijk het aanvoelt als het bloed hard door het lijf rond gepompt wordt en warm eruit spuit.

Dit voelt zo goed.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro