Wattpad-gedoe en -misverstand (1.0)
Ken je dat, wanneer je plots gewoon moet schrijven? Er zit een verhaal in je hoofd en je kan niet anders dan dat op papier zetten. Niet zo lang geleden had ik er weer last van, dus besloot ik het op te schrijven in de notities van mijn GSM, bij gebrek aan WiFi in het café waar ik zat. Om het toch op de computer te krijgen, mailde ik het mezelf door en uiteindelijk kopieerde ik het ook naar Wattpad...en weg lay-out. De enters verdwenen of werden plots weer veel te groot, er stonden plots twee of meer spaties tussen woorden waar er in mijn mail maar één stond, mijn vetgedrukte kopjes waren weg en zo verder. Iedereen die wel eens teksten van een andere plaats naar Wattpad kopieert, heeft hier af en toe last van, denk ik. Omdat ik geen zin had om dat te verbeteren, staat dat verhaal er nog niet op. Later misschien.
Dat bedoel ik met Wattpad-gedoe. Het is gewoon vervelend dat je bijna meer werk hebt als je een tekst hierheen kopieert dan als je die hierop schrijft. Maar ja, niets aan te doen, waarschijnlijk.
Ik wilde het meer hebben over één bepaald misverstand, dat ik alweer voorbij heb zien komen vandaag:
Er moet géén enter telkens wanneer iemand begint te praten, zolang het duidelijk is wie er aan het woord is (het mag natuurlijk wel). Waarschijnlijk is het jullie al opgevallen als jullie verhalen van mij gelezen hebben, maar ik doe dat zelf ook niet altijd. Ik vind het best wel lelijk als een alinea er zo uitziet:
"Wat ik je dus nog wil vertellen," begint hij weer. Hij aarzelt.
"Je vraagt je waarschijnlijk wel af waarom we nooit tegen elkaar praten op café. Thuis praten we trouwens ook niet meer veel. Eigenlijk heeft ze mij daar nooit echt een goede reden voor gegeven. Blijkbaar houdt ze niet zo van praten in het openbaar. En toch gaat ze graag op café en restaurant. Tja, ze heeft wel meer van die vreemde trekjes en eisen."
Hij drinkt nog eens van zijn chocomelk en ik doe hetzelfde.
"Vroeger begon ik wel eens een gesprek, maar ze antwoordde dan gewoon niet en keek heel kwaad. Uiteindelijk ben ik gestopt met proberen. Ik weet wel dat ik het zo niet lang meer volhoud."
Of, wanneer er gewisseld wordt van spreker, vind ik dit ook niet echt mooi:
"Oké," vind ik. Wat moet ik hier ook op antwoorden? Ik moet even kunnen nadenken over wat hij net gezegd heeft. Hij glimlacht.
"Dat wilde ik je gewoon even vertellen. Ga jij maar terug, ik kom zo dadelijk. Dan valt het niet te hard op."
en al helemaal niet wanneer er ook nog eens een witregel staat, zoals hier op Wattpad vaak vanzelf gebeurt. (De fragmenten komen allebei uit Een warme choco, alstublieft) Je mag het daarmee oneens zijn, natuurlijk, maar het is niet fout wanneer iemand het op mijn manier doet. Ik vind het wél mooier zoals hierboven in papieren boeken, trouwens. Geen idee waarom.
Ja, ik oordeel over esthetische waarden van het uitzicht van teksten, net als over de esthetische waarden van letters en cijfers - maar laten we het daar nu niet over hebben. Dit stukje schrijf ik gewoon omdat ik daarstraks weer een reactie met deze opmerking zag, terwijl het perfect juist is als je het schrijft zoals ik, namelijk:
"Oké," vind ik. Wat moet ik hier ook op antwoorden? Ik moet even kunnen nadenken over wat hij net gezegd heeft. Hij glimlacht. "Dat wilde ik je gewoon even vertellen. Ga jij maar terug, ik kom zo dadelijk. Dan valt het niet te hard op."
Natuurlijk moet er wel een enter wanneer de dialoog meteen doorgaat. Je schrijft dus wel:
"Hoi, alles goed?"
"Jazeker, met jou ook?"
en niet
"Hoi, alles goed?" "Jazeker, met jou ook?"
(stom voorbeeld, maar soit). Dat is al één misverstand de wereld uit geholpen.
Misschien bespreek ik later nog wel eens misverstanden, als me weer iets opvalt. Voor nu houd ik het hierbij, ik moet nog wat studeren.
Vandaag of morgen komt er overigens waarschijnlijk een update van Een warme choco, alstublieft. Ik ben ermee bezig!
Tot later ;-)
(P.S.: Ik weet niet of ik alles altijd vriendelijk genoeg verwoord, maar mijn berichten zijn nooit naar iemand persoonlijk bedoeld! Hier wil ik gewoon graag kunnen schrijven wat ik denk, omdat dat soms wel deugd kan doen.)
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro