Omdat studenten in de blok vaak veel doen behalve studeren en ik daar als student in de blok helaas geen uitzondering op ben, was ik net even aan het nadenken. Ja, ik denk veel na in deze tijd van het academiejaar, soms zelfs over mijn leerstof.

Nu goed, ik was dus aan het nadenken en vroeg me plots af waaraan ik me erger in boeken. Eigenlijk kan ik zelfs een behoorlijke lijst opnoemen.

- Spelfouten. Dat er eens een typefoutje in blijft staan, zelfs na duizend redactieronden, kan ik begrijpen; je leest daar nu eenmaal heel gemakkelijk over en je brein wil wel eens zodanig verbeteren dat je het gewoon niet meer ziet. Zulke dingen heb ik zelf ook aan de hand. Maar "het is gebeurt", ieuw, daar krijg ik de kriebels van. Of "lijden" waar het gaat over een groep "leiden", "egt" i.p.v. "echt" (nu zal dit gelukkig niet snel gebeuren),... Ja, als dat wat vaak gebeurt, leg ik het boek toch meteen weg. En als je niet weet hoe je iets moet schrijven, is www.woordenlijst.org een zéér handige website.

- Taalfouten. Dit sluit aan bij het vorige, maar toch. Ik geef onmiddellijk toe dat ik ook taalfouten maak. Zo mag een zin eigenlijk niet beginnen met "maar" (zie stukje hierboven, oeps). Dat vind ik allemaal niet erg. Wat ik wél erg vind, zijn contaminaties zoals "optelefoneren", "afprinten" (het is "afdrukken" of "printen", een fout die heel veel mensen maken), "ergens aandacht op focussen" ("ergens aandacht op vestigen" of "ergens op focussen"). Ook "als" waar "dan" moet staan of "die" i.p.v. "dat" komen regelmatig voor. Zoiets zou volgens mij niet mogen en zeker niet meer dan één keer.

- "Kijk eens hoe slim ik ben" - auteur. Hiermee bedoel ik iemand die regelmatig onnodig moeilijke woorden gebruikt, veel verwijzingen maakt naar literatuur, personages heel veel laat vertellen om te laten zien wat hij/zij zelf weet,... Argh, nee, niet doen. Waarschijnlijk maak ik me zelf ook wel eens schuldig aan het gebruik van moeilijke woorden, dat gebeurt bijna onbewust. Ik gooi de termen uit mijn cursussen soms ook overal doorheen, simpelweg omdat die voor mij zo normaal lijken en ik weleens vergeet dat dat niet voor iedereen het geval is. Misschien doe ik ook het omgekeerde en probeer ik mijn taalgebruik te gemakkelijk te maken. Ik ben nog een beetje op zoek naar dat evenwicht. Maar goed, wat ik probeer niet (te veel) te doen, is het verwijzen naar alles wat ik weet over literatuur of een personage creëren dat dat voor mij allemaal kan vertellen. Ik erger me zelf enorm aan dat soort schrijvers, dus ik vermijd het zelf ook zoveel mogelijk. Volgens mij heb je wel door wat ik bedoel nu, toch? Ik kan me echt ergeren aan deze mensen en ja, op Wattpad heb ik er zo ook al gevonden.

- "Oei mijn lezers zijn dom, ik moet alles uitleggen" - auteur. Dat lijkt me redelijk duidelijk. Iemand die alles uitlegt, dus, alsof hij/zij tegen een klein kind aan het praten is. Lezers zijn niet dom, oké? Als we iets niet weten, zoeken we het wel op of negeren we het gewoon. Je hoeft echt niet alles uit te leggen. Dat is best wel storend.

- "Kijk eens hoe goed ik ben" - auteur. Tja, zo iemand die zichzelf fantastisch vindt schrijven en daardoor in reacties of conversaties (op Wattpad dan) arrogant kan over komen - ik heb overigens sowieso een hekel aan arrogante mensen. Zoiets kan je ook aanvoelen in de schrijfstijl. Wil die hoogdravend zijn, maar komt het te geforceerd over, klopt het niet bij het verhaal, kortom: is er iets mis mee? Dan zit de kans erin dat je met dit type te maken hebt, vrees ik.

- Saai verhaal. Er gebeurt niets, dezelfde dingen worden steeds weer herhaald, er is geen spanningsboog, geen verrassende wendingen, noem maar op. Er zijn zoveel dingen die een boek saai kunnen maken en dan leest het nu eenmaal niet meer echt leuk.

- Iets waar niet zo goed over nagedacht is. Toegegeven, hieraan maak ik me op Wattpad ook wel eens schuldig, omdat ik alles hier snel en vaak ook tussendoor schrijf. De verhalen (op dit moment het verhaal) waaraan ik werk buiten Wattpad, zijn ook veel meer uitgewerkt en daar werk ik met een plan. Hier niet. Sorry daarvoor. Maar goed, als je een boek leest, moet dat goed doordacht zijn en mooi in elkaar zitten. Alles moet kloppen en duidelijk zijn.

- Slechte schrijfstijl. Spreekt voor zich, dat leest gewoon niet aangenaam. Dit kan ook van alles zijn trouwens: zinnen volgens hetzelfde stramien (onderwerp - persoonsvorm - rest van de zin), zinnen die allemaal even lang zijn, vaak met hetzelfde woord beginnen, hetzelfde woord dat vaak terugkomt, bv.: Hij haalde het biologieboek uit zijn tas. Door zijn onhandigheid liet hij het boek op de grond vallen. Hij bukte zich en raapte het op. Daarna stak hij het boek weer veilig in zijn tas bij de andere boeken. Dit voorbeeld heb ik zo even verzonnen, maar ik denk dat we het erover eens zijn dat er wat veel "boek" in deze zinnetjes staat. En dan zijn ze nog redelijk gevarieerd in lengte en stramien en staan er (als ik het goed gelezen heb) geen spel- noch taalfouten in.

Dat is zo ongeveer het ergste wat ik kan bedenken. Misschien komt er nog wel wat bij. Waaraan erger jij je in boeken, of wat maakt een boek slecht voor jou?