Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Samen

Als ik weer boven bewust zijn ben; lig ik op m'n zij op de stenen, ik ben weer een mens geworden. Ik rol met mijn hoofd naar links en ik zie de jongen naast me staan. 'Gelukkig waren wij er. Anders was je zo dood.' Zegt hij bezorgt. 'Wat bedoel je met wij?' Vraag ik slaperig. 'Ik en hún.' Zegt de jongen en hij loopt weg. Ik kijk niet begrijpend naar hem en ik ga zitten. Het zit niet echt lekker op stenen en ik ga langzaam staan. Ik kijk naar de kant waar de jongen is heen gelopen. Er waait een harde koude windvlaag van achter. Ik kijk naar achter en ik zie een opening naar buiten. Langzaam loop ik er na toe en kijk ik naar de onvoorspelbare diepte.

Ik stap naar achter en ik draai voorzichtig naar rechts. Ik loop verder naar de kant waar de jongen is heen gelopen. 'Is zij het?' Zegt een stem snel en boos. 'Ja, hoezo?' Hoor ik de jongen zeggen. 'Waarom heb je 'haar' uitgekozen!?' Zegt ze nog bozer. 'Wat is daar mee?' Vraagt de jongen. 'Ik ken haar en ze is onbetrouwbaar en sluw. Ze verraad ons nog!' Schreeuwt ze. 'Waarom zou ik jullie verraden!? Ik wil ook dat de oorlog stopt!' Floept het eruit. 'Omdat jij meer van dieren houd dan van mensen?' Zegt ze en ik hoor voetstappen op mij af komen; ik kan geen kant op.

'O jij was het watje!' Zegt een vijftien jarig meisje met blonde krullen. Ik herken haar niet, maar zei wel mij. 'Ik ben geen watje!' Schreeuw ik haar terug. 'Nee, je bent een dubbel watje! Een slapjanus! Een kind van niks! Een wees!' Schreeuwt ze. 'Maar je kent me niet eens!' Schreeuw ik terug. 'Wel, van de basisschool. Je zat in groep zes en ik in acht. Ik vertrouwde jou en ik vertelde een geheim. En jij wou stoer doen om het te vertellen! En nu zit ik er nog steeds mee dat iedereen me uit lacht! En weg pest!' Schreeuwt ze. 'Maar dat heb ik niet.' Zeg ik onschuldig. 'Dat heb je wel!' sist ze er doorheen. En dan hoor ik voetstappen. Niet van een iemand, maar van wel tientallen kinderen tussen de dertien en zeventien.

Hoe vinden jullie het verhaal? Spannend, raar, leuk, mooi of te voorspelbaar?

Zijn er dingen die er verbeterd moeten worden? Of moet ik spannender schrijven?

Zeg het please dan weet ik hoe ik de andere hoofdstukken moet schrijven.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro