Sorry dat het zolang duurde hier het volgende hoofdstuk.

Ze kijkt naar beneden ze is anderhalve kop groter dan mij. 'En wat heb je daar tegen te zeggen!?' Zegt ze uitdagend.  'Dat heb ik niet gedaan! Je vergist je!' Probeer ik boos te zeggen, maar het klinkt bang. Ze kijkt me nog bozer aan, ze stapt naar voren en ze bukt naar me toe. 'Ik weet niet eens hoe je heet.' Zeg ik nog banger. 'Ik ben Sarkira leider van het verbond tegen de oorlog.' Ze pakt een ijzere zwaart. 'En dit heb ik zelf geslepen.' Ze laat het zwaard zien. 'Als er iemand is die Míj in de weg zit. Dan moord ik je met míjn legendarische zwaard.' Ze kijkt mij gevaarlijk aan. 'STOP!' Galmt het door de gangen. Er valt een pijnelijke stilte. Sakira gaat recht op staan en draait haar hoofd naar achter. 'Denk niet dat je dit kan verpesten, Kasper!' Er komt een jongen tevoorschijn met bruin kort haar en een brilletje. 'Sakira houd op met die moord neigingen van je!' Galmt het. Er valt weer een pijnlijke stilte. 'Ze heeft Míjn leven verpest! En dat wil ik niet nog een keer laten gebeuren!' 'Maar we hebben haar nodig voor de strijd!' Zegt de jongen niet begrijpend. 'Niet háár!' Zegt ze en ze wijst mij aan. 'En waarom niet?' Zegt de jongen uitdagend. 'Omdat ze al een kant gekozen heeft!' Liegt ze en iedereen kijkt geschokt zelfs de jongen.