"People shouldn't be throwing away their history when it's still doing archery practice forty miles up the road."
-Natasha Pulley

De oude bureaustoel van Richard was veel te groot voor Lisa, maar dat vond ze niet echt erg. Ze zat in kleermakerszit in de stoel en was duizelig omdat ze er net enkele toertjes in had rondgedraaid. Ze maakte zichzelf altijd wijs dat het hielp om inspiratie op te doen, maar dat deed het niet echt. Ze staarde rond in de kamer, de pijlen lagen nog steeds op de werkbank en ze had haar gebroken boog op een kastje gelegd. Lisa had ergens een microscoop vandaan gehaald, die ze nooit echt voor iets nuttig gebruikte. Al vond ze het wel leuk om bladeren of kleine dieren zoals bijen eronder te leggen. De kamer lag vol met rommel, materialen zoals hout, ijzer en leer, ook vele onafgewerkte projecten. Er stond een kleine katapult die ze ooit eens op aandringen van Jonathan en Lotte had gemaakt. 

Een zachte klop op de deur haalde haar terug in het hier en nu. 'Binnen,' zuchtte Lisa, ze was hierheen gekomen voor de rust. 

Ze zag Arthurs krullen vanachter de deur verschijnen. 'Jonathan zei al dat je hier zou zijn.' Klikspaan. Hij liep naar binnen en keek in het rond. 'Wauw, heb jij een telescoop?' Hij liep naar de telescoop bij het raam, iets wat ze had meegenomen uit het landhuis. 'Ik heb er altijd al een willen hebben!' Arthur leek super blij en keek door het oculair, ook al zou hij niet veel zien in het midden van de dag. 'Cool! Je hebt zelfs een lichtmicroscoop!' Hij leek van de ene verbazing in de andere te vallen. Arthur draaide aan de stelknoppen.

'Weet je hoe je daar mee moet omgaan?' vroeg Lisa half bezorgd, de glaasjes konden snel breken.

'Ja,' zei Arthur vol zelfvertrouwen, 'ik zat in wetenschappen voor ik naar de Academie ging.' Dat stelde Lisa maar een klein beetje gerust.

'Branwell,' zei ze plots. Arthur keek haar vragend aan. 'Je zei dat je Arthur Branwell heette, dat is een schaduwjagersnaam.'

'Na de verheffing mochten we een achternaam kiezen, zoals Lightwood of Lovelace, maar ook Schaduwjager, naar Jonathan Schaduwjager. Olivia heeft voor dat laatste gekozen.' Arthur ging zitten op een krukje, dat onrustwekkend hard kraakte.

'Maar jij koos voor Branwell.' Ze keek hem met samengeknepen ogen aan. 'Waarom?' Arthur haalde zijn schouders op.

'Ik heb veel opgezocht over de verschillende families, de Branwells waren uitvinders, wetenschappers.'

'Dat is waar, ze hebben de eerste Poort uitgevonden,' zei Lisa met een glimlach. In haar codex stond dat Henry Branwell samen met een onbekende heksenmeester de eerste Poort had gemaakt, ergens op het einde van de negentiende eeuw. Ze schudde haar hoofd en draaide zich om naar het bureau. 'Wat kwam je eigenlijk doen Arthur?' 

Ze zag dat hij aarzelde. 'Ik heb een stomme vraag.' Lisa verzekerde hem dat er geen domme vragen waren, enkel domme antwoorden. 'Is er hier wifi?' Lisa lachte, misschien had hij toch gelijk.

'Als je het wifiwachtwoord van de buren hackt.' Arthurs ogen werden groot, leek haar grap serieus te nemen en pakte zijn gsm.

'Dat kan niet zo moeilijk zijn.' Lisa keek met een bezorgde blik naar Arthur, maar besloot daar niet op te reageren. Pas een minuut later schoot zijn hoofd omhoog. 'O ja! Ik moest van Marianne vragen of je me wilt leren boogschieten?'

'Waarom? Je zei toch dat je een kruisboog gebruikte?' Ze fronste haar wenkbrauwen, ze wist niet zeker of Arthur beter zou zijn met de handboog dan met de kruisboog.

'Ze zei dat iedereen een kruisboog kan hanteren en het handig zou zijn als ik ook met de handboog overweg kon.' Ze had het gevoel dat Arthur zich een beledigd voelde door Marianne. Ze had geen andere keus dan hem les te geven en bereidde zich al voor op het ergste.

*

Arthur stond ongemakkelijk te ijsberen terwijl Lisa een boog voor hem uitkoos in de wapenkamer. hij was net iets kleiner dan haar en ze wou er één met niet al teveel trekkracht, om mee te beginnen. Ze pakte een bruine, begon de pees op te spannen en pakte nog de bijpassende pijlen. 'Hier,' ze gaf de boog aan Arthur, 'eerst de houding. Weet je wat jouw dominante oog is?'

'Ja, links.' Dat maakte het al wat ingewikkelder omdat Lisa rechtsziend was.

'Dan moet je je boog in je rechterhand nemen. Probeer al maar wat even, ik ga ook even mijn boog pakken.' Arthur knikte en keek naar de boog alsof het van een andere planeet kwam. Toen ze terugkwam had Arthur al een paar pijlen afgestoten, stuk voor stuk veel te hoog en naast de roos. Ze trok de pijlen uit de muur en stak ze terug in de koker. Arthur keek teleurgesteld naar het doel. 'Dat was al goed, als je de juiste positie hebt, zal het al veel gemakkelijker gaan.'

'Ik denk toch dat ik liever de kruisboog gebruik,' zei hij met een pruillip. Lisa negeerde zijn gemopper.

'Eerst ga je met je voeten evenwijdig met het doel staan,' zei ze terwijl ze in positie ging staan. Arthur deed gehoorzaam wat ze zei. 'Goed, nu voeten spreiden op schouderbreedte en je boog niet zo vasthouden!' Ze zette Arthurs hand juist, zijn knokkels zagen al wit van het knijpen in de boog. Ze legde een pijl aan, heel traag deed ze alle stappen en schoot.

'Recht in de roos,' zei hij grimmig. Ze rolde met haar ogen, Lisa had al jarenlang ervaring, hij kon dat niet van zichzelf verwachten.

'Probeer nu nog eens.' Arthur hief zijn boog en schoot, weer te hoog. Hij maakte een gefrustreerd geluid.

'Geen zorgen, het is normaal dat je te hoog schiet. Anders dan bij de kruisboog moet je meer naar beneden richten aangezien je oog hoger ligt dan de pijl.' Arthur knikte en probeerde nog eens te schieten, toen Jonathan binnenkwam. 'Negeer hem,' fluisterde ze tegen Arthur. Ze keek om, Jonathan stond tegen de muur geleund en keek vermakelijk naar Arthur, ze schonk hem een kwade blik. Lisa richtte haar aandacht terug op Arthur, die nog zenuwachtiger was geworden. 'Je elleboog meer naar beneden, je moet je rugspieren gebruiken. En nog meer naar beneden richten,' voegde ze er nog aan toe. Arthur stond heel verkrampt, Lisa zuchtte. Ze hoopte dat het niet teveel opviel dat ze niet graag lesgaf. 

Ze ging achter Arthur staan om hem in een betere positie te zetten. 'Je armen niet zo gespannen houden.' Ze boog zijn arm een beetje. Arthur gaf een verkrampt geluid. 'Nog een beetje door je knieën zakken, onthoud goed hoe je nu staat.' Hij liet kreunend de pijl los, deze keer landde die vlak naast de roos. Lisa kon wel flauwvallen, al was het om dit niet meer aan te hoeven zien. 'Nog één keer, en focus op één bepaald puntje in de roos.' Arthur leek er al genoeg van te hebben, maar deed toch wat ze vroeg. De pijl belandde in de roos en Arthur leek zijn ogen niet te geloven. 'Goed zo.' Ze klapte kort in haar handen. Arthur legde al een nieuwe pijl aan en Lisa keek achterom naar Jonathan.

Hij had zijn blik afgewend en beet op zijn lip. Ze hoorde het geluid van een pijl die landde in het doel, ze keek terug naar Arthur. 'Oefen nog maar wat verder, als dit goed lukt kun je wat verder gaan staan.' Hij knikte en Lisa liep naar Jonathan. 'Weet jij waar Anna is?' Ze had verwacht dat ze hier zou zijn. Hij haalde zijn schouders op en trok zijn zwaard uit de schede op zijn rug.

'Ze zei dat ze van een luchtje ging scheppen en op patrouille ging.' Hij haalde uit met het zwaard naar de muur.

'Gaat ze alléén op patrouille? Is ze al vergeten wat er de vorige keer is gebeurd?' Jonathan bestudeerde zijn zwaard. Het was een heel lang zwaard, hij hield het vast met twee handen. Op de dubbelzijdige kling stonden runen getekend.

'Het is dag, dus er zullen geen demonen zijn.' Hij haalde nog eens uit. Lisa maakte een gefrustreerd geluid en kruiste haar armen. 'Wil jij eens?' Hij bood haar het zwaard aan, met het gevest naar haar toe. Lisa keek naar de kling die even lang was als haar volledige arm.

'Nee, bedankt.' Ze zwaaide met haar handen, bang dat ze het zwaard niet eens zou kunnen opheffen. 'Ik ga Anna zoeken.' Ze nam snel haar boog mee en Arthur was pijlen uit het doel aan het trekken. Ze liep naar haar kamer voor haar gsm en tas mee te nemen. Ze wist heus wel dat Anna voor zichzelf kon zorgen, maar ze wou zelf eigenlijk ook even weg van het Instituut.

En trouwens, het was toch niet zoeken als je wist waar ze was.

______________
Wat vond je van dit hoofdstuk? Laat het zeker weten in de comments!

Heb jij enig idee waar Anna zou kunnen zijn?
Ontdek het in het volgende hoofdstuk! -->
Onthoud ook: Vertrouw niemand