Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Revelaciones

Quien esperaba esta continuación... Diga ¡Yo!  :v/

OKEEEEY!!!  Seguimos...

Enjoy!

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

—Haz tu prioridad el buscar en donde se oculta la Liga de Villanos—. Aquella mujer veía severamente al héroe frente a ella. —Trata de entrar en su circulo para poder destruirlos desde dentro—.

Hawks no mostraba expresión alguna, como hacia cada vez que debía presentarse frente a aquella mujer. —No creo que se atrevan a abrirme las puertas de buenas a primeras—.

—Shigaraki Tomura necesita aliados que apoyen su causa, seguramente un héroe que se revele contra el sistema le parezca bastante interesante—. Ella sonrió. —Además, con AFO encerrado, debemos aprovechar que el chico no sabe que hacer—.

"Esa es tu misión, Hawks"

"Es para lo que has entrenado"

"Para preservar la paz"







Eso era.... cuando Tomura era quien controlaba a la Liga... pero ahora...

—El héroe alado: Hawks—. Dabi mostro al héroe tras de si.

Aquello hizo que un silencio incomodo se extendiera por el lugar, Hawks apenas pudo moverse para esquivar el ataque del peliverde, sus ojos rojos resplandeciendo en la sombras, le hicieron querer  huir, extendió sus alas, pero entonces sintió a alguien en su espalda.

—Ábrelas y solo tus cenizas saldrán de esta habitación—. Dabi tenia sus llamas azules listas para calcinar al héroe, Hawks vio que aquello iba en serio, así que solo retrajo sus alas y alzo las manos a manera de rendición, no podía perder tiempo con una pelea que seguramente terminaría con su muerte.

—Solo he venido a hablar—. Dijo con un ligera sonrisa, pero aquello no aligero el ambiente en el lugar, Deku le miro de manera seria. —Tengo información que podría servirte—. Le dijo apartando la vista del pelinegro a su espalda.

—¿Por qué el héroe numero dos querría apoyar a mi causa dándome información que posiblemente sea falsa?—. La expresión del peliverde distaba mucho de ser la que el héroe había visto en los primeros años de profesión, no había rastros de ninguna sonrisa.

Deku ya no era un héroe.

Y Hawks se lamento por eso.

—Tu causa...—. Comenzó el castaño. —...yo creo  que tu causa es el camino que nos llevara a la sociedad de héroes con la que he soñado—. Aquellas palabras hicieron al peliverde dejar de estar a la defensiva.

—¿Soñado?—. Deku le miro extrañado, pero aun en guardia. —¿Cuál es tu sueño exactamente?—. El castaño sonrió.

—Mi sueño es vivir en una sociedad en donde los héroes tengan tiempo libre porque existe la paz—.


------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


—Shoto no creo que debamos estar aquí—. El pelirrojo le había seguido sin pensarlo, pero no estaba seguro de que es lo que su compañero estaba buscando. —Si nos atrapan podrían suspender nuestras licencias—.

—Esta información no es algo que nos entreguen de buenas a primeras solo porque somos héroes—. El chico mitad pelirrojo seguía moviendo archivos buscando cualquier cosa que le diera indicios de lo que había pasado durante el juicio de Deku.

Todo había sido tan extraño, había cosas en las declaraciones de los testigos que no encajaban, muchas inconsistencias en las declaraciones de los civiles y demasiada seguridad en las declaraciones de los héroes que había asistido en el incidente de la ciudad que "destruyo" Deku.

—Dime, Red—. Kirishima miro a Shoto, pero este no dejaba de moverse y buscar. —En el incidente donde arrestaron a Midoriya—. El pelirrojo sabia que en algún momento aquella platica debía surgir, en parte le alegra que fuese Shoto quien lo sacara a relucir, había tanto que quería decir, pero... —¿Tu crees que Deku fue el culpable?—. Kirishima le miro por unos momentos sin decir nada, el silencio hizo a Todoroki mirar a Red.

—¿Que es exactamente lo que estas buscando, Shoto?—. El mitad y mitad pudo notar la tensión en su compañero, algo le dijo que tenia que ponerse en alerta.

—¿Red?—. Pudo ver a su compañero activar su quirk. —¿Red que estas haciendo?—.

—¿Qué es lo que estas buscando, Shoto?—. El pelirrojo le miro con una expresión seria. —¿Buscas información de ese incidente? ¿Dudas de las pruebas y declaraciones presentadas?—. Kirishima comenzó a ponerse en posición de ataque, lo que casi obliga a Shoto a usar su quirk, pero aquello delataría su presencia y alertaría a la seguridad de lugar, no podía tener un enfrentamiento con Red, no ahí y no ahora. —¿Crees que Deku es inocente?—.

—¡Si, creo que es inocente!—. Le dijo convencido. —Yo no creo que Deku haya destruido esa ciudad y haya atacado a Bakugou, pero nadie dudo en señalarlo, nadie se detuvo a pensar que Deku era incapaz de eso—. El silencio reino, entonces a Shoto no le gusto la cara que tenia Kirishima. —Alguien esta ocultando algo y voy a descubrirlo—.

—Froppy tenia razón, tu eres un aliado—. Lo siguiente que sintió Shoto fue un duro golpe y su vista volviéndose negra.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


—Héroes con tiempo libre porque hay paz—. Repitió el peliverde. —Muy utópico ¿No crees?—.

—Tal vez—. Dijo apenado el héroe. —Pero si algo se...—. Si mirada se puso seria. —... es que con ellos nunca tendremos verdadera paz—.

—¿Ellos?—. Pregunto el peliverde. —¿Ellos quienes?—.

—Los que te hicieron un villano—. Dijo. —Aquellos que te encerraron con acusaciones falsas, aquellos que te tumbaron de la cima, aquellos que...—. Hawks paro. —No eres la primera persona a quien se lo hacen—.

—¿De que diablos estas hablando?—. Izuku comenzaba a molestarse, el héroe estaba dando muchos rodeos, así que usando uno de sus quirks, pidió a Adele que estuviese alerta por si aquello era una trampa y el castaño solo estaba haciendo tiempo.

—Lamento si crees que estoy dándole muchas vueltas al asunto—. Se disculpo. —¿Has escuchado de Lady Nagant?—. 

—¿Lady Nagant?—.

—La heroína traidora—. Dijo Dabi. —Así la llamaron los medios, asesino a un héroe—. Hawks le miro de mala manera.

—Esa fue la versión oficial que la Comisión dijo a los medios—. Regreso su vista al peliverde. —Ella era mi mentora, una heroína de pies a cabeza, con los ideales de All Migth... ella era como tu—.

—¿Eso que tiene que ver con Deku?—.

—Fue el mismo proceso—. Dijo el alado. —La acusaron de matar un héroe, pero nunca dieron el nombre del héroe, solo la enjuiciaron, hubo testigos, hubo declaraciones, la acusaron y la encerraron en el Tártaro—. Aquello dejo el lugar en silencio. —¿Se te hace familiar?—. Deku frunció el ceño, pero no dijo palabra alguna.

—Porque no hiciste nada, si sabias que no era cierto—. Pregunto el moreno, Hawks suspiro

—Trate, por todos los medios, convencer al mundo que ella era inocente, pero nadie escucha a los aspirantes a héroes—. Deku callo por un momento, pero después una mueca de incredulidad paso por su rostro.

—Muy conmovedora tu historia—. Dijo en tono burlón. —¿Pero como sabremos si lo que dices es cierto?—. Le miro con el ceño fruncido. —Por lo que se, tu eres un estupendo actor, Twice me lo dijo—. Hawks le miro con alarma, la mirada del peliverde no auguraba nada bueno, pero entonces Dabi hablo.

—Lo que dice es verdad—. Aquellas palabras sorprendieron a todos ahí. —Lady Nagant fue juzgada por asesinato, pero no fue a un héroe a quien asesino—.

—¿Tu... tu lo sabes?—. El moreno le asintió.

—Asesino al Director de la Comisión de seguridad de Héroes—. Contesto.

—¿Y como lo sabes?—. Pregunto el castaño.

—Porque yo estuve ahí—.


--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


Le dolía la cabeza, definitivamente Red Riot se las iba a pagar en cuento lo viera, aunque sonara muy al estilo de Bakugou, había manías que se le habían pegado del rubio.

Cuando despertó del todo, noto que se encontraba encerrado en una habitación, muy parecida a la de los dormitorios de la UA. Aquello lo extraño, no sabia si estaba en calidad de rehén o si lo habían encontrado husmeando en donde no debía.

—No pienso esperar a averiguarlo—. Y activando su quirk de hielo tenia pensado derribar la puerta, pero en el momento en que había querido comenzar su ataque, esta fue abierta repentinamente, dejando entrar a alguien muy conocido por él. —¿Tu?—.

—Ah, Shoto, tiempo sin verte—. Hawks le sonrió abiertamente. —Lamento que te hayan traído de esa manera, pero no había tiempo de explicarlo en el momento, además, debemos asegurarnos bastante bien—.

—¿Asegurarse de que?—. Pregunto bastante confundido.

—De que eres nuestro aliado—. Hawks le miro serio. —Te hare una pregunta ¿Crees que el héroe Deku es culpable del incidente en la ciudad?—.

—No—. Contesto. —Él no es culpable—.

—Pero hay pruebas, Shoto—. Continuo el castaño. —Hay videos y declaraciones de héroes ¿Eso no es suficiente para que también lo creas? ¿Dudas de las palabras de los héroes, de las palabras de tus amigos?—. El mitad albino le miro con decisión.

—He trabajado con Deku—. Dijo. —Estudiamos juntos en la UA... somos amigos—. Hawks le miro. —Y lo conozco lo suficiente como para saber que Deku, es un héroe y salvaría millones de vidas antes de siguiera arrebatar una—.

—Pero arruino vidas, Shoto—. Acuso Hawks. —Secuestro héroes, les arrebato sus quirks—.

—Si—. Contesto. —Y será castigado por eso, no quedara impune—. Ahora Shoto le miro. —Pero al menos su nombre se vera limpio de una masacre que el no realizo—.

—Un crimen por otro no hace la diferencia—. Dijo el alado. —Un crimen es un crimen, Deku es un villano ahora—.

—Un villano que entrego a un criminal de clase S, aquel que si pudo arruinar vidas—. Contesto. —No hirió a nadie, ni le arrebato su quirks a alguien que no lo mereciera—. Shoto frunció el ceño.

—Así que lo sabes ¿No?— Hawks sonrió. —Los crímenes que cometieron Uravity y Phantom Thief—. Shoto asintió. —Debió ser duro, ver como las personas con las que formaste lazos no sean lo que uno creía—. El menor no dijo nada. —Pero que tal si te dijera, que solo son victimas de las circunstancias—.

—¿Que clase de circunstancias?—. Hawks sonrió.

—Quisiera contarte una historia Shoto—.


--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Había una vez un héroe con un fuerte quirk de fuego, había grandes cosas que se esperaban de él, pero al estar en su apogeo, no pudo llenar las expectativas de la gente poderosa. No pudo igualar el brillo de aquel pilar con su fuego.

Así que la gente poderosa, le exigió tener descendencia, le encontraron una linda y fuerte esposa, con un quirk tan poderoso como el suyo, ambos se casaron y pudieron concebir a un pequeño niño.

Las expectativas volvieron a crecer, el niño había despertado un quirk poderoso, mucho mas que el de su padre. pero así y de la nada, la decepción llego, el quirk del niño era poderoso, si, pero desgraciadamente su cuerpo no podía tolerarlo, un uso excesivo mataría al niño, la gente poderosa lo tacho de defectuoso.

Así que desecharon al niño y exigieron uno nuevo.  Y el hombre de quirk de fuego también lo desecho.

Pero aquel niño no se decepciono, siguió entrenando, siguió soportando, siguió exigiéndose para llenar las expectativas, pero su padre le prohibió seguir haciéndolo, le dijo que se rindiera, nunca podría cumplir las expectativas.

Pero el niño no lo escucho, el continuo y continuo y continuo... hasta que un día...

Las llamas azules no pararon, su fuego se avivo tanto que no pudieron hacer nada para salvarlo, solo cenizas quedaron atrás, solo el dolor de la perdida quedo.

O eso creyeron...

Cuando el niño despertó lo hizo en una habitación, las personas poderosas le dijeron que habían visto el potencial en él, lo poderoso que podía llegar a ser.

Querían entrenarlo para convertirlo en el brillante pilar, así que le enseñaron a avivar su fuego, lo entrenaron para soportar su ardor, lo fortalecieron para enfrentar la adversidad.

Lo convirtieron en el héroe que podían manejar, pero no fue así. 

No pudieron manejarlo, no pudieron controlarlo, no podían manejar el fuego que había en él, así que lo convirtieron en un peligro, en un criminal.

Lo convirtieron en un villano...

Lo convirtieron en...


--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


—Dabi—. Shoto miro al moreno que había aparecido en la puerta, no dudo ni por un momento en usar su quirk de hielo contra él. 

El moreno sonrió, no esperaba menos de su hermano menor, así que también activo su quirk para defenderse del hielo de su hermano.

—¿Qué hace él aquí?—. Pregunto el mitad-mitad. 

—¿No escuchaste la historia o que?—. Le reprocho Hawks. —Y tu no debiste aparecer de esa manera, aun no se lo terminaba de decir—. Dijo al moreno.

—Mucho texto—. Dijo el moreno.

—¿Acabas de usar un meme?—.

—¡¿Que hace él aquí?!—. Repitió el menor con enojo.

—Todoroki—. Aquella voz le sorprendió, no creyó volver a escucharla. —Necesitamos que te tomes esto con calma, por favor—.

—Midoriya—. Shoto estaba sorprendido. —¿Que...que esta pasando?—.

—Él es Dabi—. Dijo el peliverde. —Pero antes era conocido como Touya, Touya Todoroki—.

—Soy tu hermano mayor, Shoto—.

—No—. Negó el heterocromatico. —No, mi hermano murió—.

—Soy yo, Shoto, no morí—. El mayor se acerco al menor, la cara de Shoto reflejaba la sorpresa y el alivio. —Y lamento que hayas tenido que cargar con algo que no te correspondía—.


--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Katsuki seguía muy bien atado, la luz en la habitación solo era producida por la televisión que seguía encendida, tres días habían pasado desde que vio por ultima vez a Deku, desde entonces solo los aliados del peliverde lo habían visto para renovar la dosis de la anulación de quirk.

Se puso en alerta al momento de escuchar los pasos acercándose nuevamente ¿Volvían para renovar su dosis? no, la habían renovado hacia poco mas de dos horas, los pasos llegaron a la puerta, la cual comenzó a abrirse.

—¿En serio lo encerraste aquí?—. La voz era conocida, pero debería ser una broma, una muy mala.

—Se lo merecía por lo que me hizo—. Gruño la voz de Izuku. —Venia agotado y no dudo en atacarme—.

La puerta mostro a tres personas: Izuku, a Hawks y a.... Kirishima.

—No sabia que no eras tu—. 

—Hm... debió suponerlo por mis movimientos—. Reprocho. —No es posible que seamos conocidos de toda la vida, estuvimos en una relación y aun así se dejo llevar por el enojo y decidió atacarme—. Justifico. —Que lo considere una venganza por lo de esa vez—.

—Tu no eres esa clase de persona, Midoriya—. Sonrió incomodo Kirishima mientras se acercaba al rubio.

—¿Qué demonios haces aquí?—. Pregunto débilmente Bakugou.

—Ayuda a que no ataques a Deku—. Respondió Hawks, ayudando al pelirrojo a poner de pie a Katsuki.

—Aunque quisiera no podría—. Dijo, Izuku le miro 

—No soy idiota, se que te liberaste al menos hace un par de horas—. El rubio dejo de fingir que seguia atado.

—Y porque no te acercas ¿eh?—. Reto. —¿Temes que vuelva a barrer el piso contigo, saco de boxeo?—.

—Bakubro, no es momento de pelear—. Reclamo el pelirrojo. —Se nos acaba el tiempo—.

—¿De que hablas?—. Pregunto el rubio. 

—Hay que sacarte de aquí, ahora—. Apuro el castaño.

—Confió en que ustedes terminaran de explicarle a Katsuki esto—. Dijo el peliverde.

—¡¿De que mierda están hablando?!—. 

—Cuenta con nosotros, Deku—. Asintieron Hawks y Kirishima. —Ahora, perdón por esto bro—.

—¿Eh?—. Y sin mas Kirishima noqueo a Bakugou.

—Cielos, hasta a mi me dolió—. Comento el castaño, ahora sosteniendo a un inconsciente rubio. —Confías en que Tokuda proyecte el video—.

—Lo hará en cuanto ustedes salga de aqui—. El par de héroes asintió y sin decir mas, sacaron arrastrando al rubio. —Comienza El Golpe—.


--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


—Necesitamos que inicies con la búsqueda de Bakuhatsu—. Endeavor frunció el ceño. —El publico no lo ha notado por las noticias masivas de la resurrección de Deku y su sorpresiva alianza con la Liga de Villanos, pero están comenzando a hacer preguntas—. El hombre de aspecto cansado le miro fijamente. —No podemos dejar que un incidente como este se vuelva a repetir—.

—Entonces manda a Jeanits, que se encargue de Bakuhatsu—. Le gruño. —El fue su mentor después de todo—. El hombre de las llamas no estaba de humor para encargarse se un héroe perdido. —Además ya estoy saturado con el caso de la Liga y con los criminales que se han envalentonado con el discurso de ese mocoso como para que también tenga que encargarme de Bakuhatsu—.

—Todas las agencias están saturadas con trabajo, Endeavor, no solo la tuya—. La voz de una mujer saco al par de hombres de su platica.

—¡Directora!—. El pelirrojo gruño nuevamente. 

—Mera, déjanos—. El rubio cenizo salió de inmediato ante la orden de la mujer, dejándolos solos al héroe y a la directora de la Comisión. —Viendo que tu queja de saturación es bastante valida, te voy a quitar un peso de encima para que dediques ese tiempo a buscar al héroe desaparecido—. Al pelirrojo no le gusto aquello. —Deja la búsqueda de la Liga, ya hemos designado a alguien mas esa misión—.

—¡No hare tal cosa!—.

—Claro que lo harás porque soy yo quien lo esta diciendo—. La mujer parecía bastante firme en sus palabras. —No me obligues a sacar los trapos sucios de la familia Todoroki, Endeavor—. El hombre le miro con dureza. —Limítate a seguir ordenes, ahora sal de aquí y busca a Bakuhatsu—.

Enji salió de aquella oficina mucho mas que molesto por el vil chantaje que habían comenzado en su contra, esa mujer se las pagaría.

En cuando el héroe de fuego salió de la oficina, Yokumiru regreso. —¿Confía en que Hawks haga un buen trabajo?—.

—Hawks hará lo que se le ordene sin pensarlo—.  La mujer sonrió. —Después de todo, tenemos su corazón en nuestras manos—. 

—¿Qué hacemos con Endeavor?—.

—El no importa por ahora, pero...—. La mujer miro a su trabajador. —Vigila a su hijo, no me gusta que este comentando el incidente de Deku con sus compañeros—. El hombre asintió. —También revisa a los demás, no podemos dejar que comiencen a hacerse preguntas, necesitamos controlarlos a todos—.

Yokumiro estaba por salir de la oficina para cumplir con sus nuevas ordenes cuando otro trabajador de la Comisión entro muy alterado.

—¡Directora, debe ver esto!—. Dijo mostrándole una tablet, era un portal de noticias sensacionalistas, pero era visto por muchas personas en el país y en ese momento se estaba trasmitiendo un video que hizo a la Directora de la Comisión temblar de rabia.


"Mi nombre... Es Toya Todoroki"

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Lamento haber tardado tanto en actualizar, espero que les haya gustado este cap y espero seguir actualizando esta historia!

Gracias por continuar leyendo!

Los TQM!!!

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro