update elke week

xox david hessolhof

-----------------------------------------------

^-^ veel lees plezier!

Steff pov

"Charlie," kreun ik als hij met een pincet komt aanlopen. "Dit ga je niet menen he?'

Aangenaam. Ik ben Steff en mijn tweede naam is verdoemd.

De jongen met blond krullend haar kijkt me grijnzend aan. "Owh, zeker wel Steffelina. Je zult alle pijn ondergaan net als een dagelijks meisje." Hij hurkt bij me neer en veegt zijn blonde haren naar achteren. Dan steekt hij zijn hand op, alsof hij de pincet op mijn wenkbrauwen wilt neer darten.

Als de pincet op mij afkomt probeer ik te ontsnappen. Ter vergeefs.

"O GOD!" Schreeuwt Charlie met een hoog stemmetje.

In plaats dat hij me wenkbrauwen kon aanpakken, zit nu de pincet in mijn neus. "Trimmen meisjes nu ook neusharen?" Vraag ik zoet.

In plaats dat ik antwoord krijg, trekt hij een neushaar uit mijn neus.

"He!"

"Karma is een bitch." Charlie hurkt opnieuw bij me neer. "Man, Steff, je bent net een bosaap."

"Nou, en bedankt he." Ik draai mijn ogen en strek even mijn armen uit. "Alsof jij hier ervaring mee hebt."

"Geloof me, dat heb ik."

Binnen een paar seconden voel ik een helse pijn, uit reflex zwaai ik mijn hand op en druk de zijne aan de kant. "Je haalt me hoofd open!" Gil ik naar hem.

De pincet vliegt door het raam heen naar buiten.

In mijn gedachtes klap ik voor mezelf. Toch nog m'n leven gered voor vandaag.

"Steff!" Charlie slaat zijn armen over elkaar heen. "Zo kan ik je toch niet helpen?"

Ik klak met mijn tong en knik dan. "Je hebt gelijk. We slaan dat gedeelte over." Op dit moment zie ik een staande ovatie in mijn hoofd. Juichend om het idee wat ik net uitsprak.

Charlie zucht en komt naast me zitten op het bed. Ik glimlach naar hem en hoor mijn deur open gaan.

"Hee kids." Mijn moeder komt de kamer binnen en zet een dienblad vol koekjes en thee op het bureau. "Wat eten voor de slappelingen."

Die momenten dat me moeder het er nog eventjes bij in wrijft dat ik vaker moet gaan trainen..

"Bedankt." Mompel ik naar mijn moeder terwijl ik haar een norse blik geef. Ze is ontzettend gestoord. Gelukkig heb ik daar niks van meegekregen en ben ik ontzettend nuchter, in tegenstelling tot haar. Het enigste wat ik van haar heb geerfd is mijn bruine haarklejr.

Ik voel aan de matras dat Charlie van bed springt. Mijn blik gaat via de grond naar Charlie. Hij kijkt met een creepy glimlach naar mijn moeder.

Mijn moeder trekt een wenkbrauw op en zet een stap achteruit. Ja, die beweging snap ik best. Charlie kan af en toe best gestoord overkomen als je hem lang genoeg kent. Intimiderend zelfs.

"Sarah?" Oh God, als Charlie zijn zoetste stemmetje opzet weet je dat er iets gaat gebeuren. "Mag ik jou'n pincet en make-up lenen?"

R.i.p mij.

"Natuurlijk, je kan wel wat make-up gebruiken!" Mijn moeder draait zich om en wandelt de kamer uit, trots dat ze een dienst kan zijn voor ons.

Ik draai mijn gezicht naar Charlie die vol afschuw mijn moeder nakijkt. "Ze helpt me geeneens." Muttert hij telleurstellend."Karma is een bitch." Sis ik naar Charlie, zijn woorden gebruikend. Hij draait zich om naar mij en mept een kussen in mijn gezicht.

Kan je de liefde al voelen tussen ons?

"Wacht maar tot ik met je klaar ben, dan kan je zo de rol van Barbie overnemen in al haar films." Knipoogt hij naar me.

Ulg, ik heb eerder een voorkeur aan Doornroosje. Die komt tenminste niet als een pop over met de perfecte rondingen en drie kilo aan make-up. Ik wil niet op een hoer lijken.

Vanaf de gang horen we luid schuif en gekreun, wat mijn gedachtes verstoort. "Wat is dat geluid toch?" Charlie wilt richting de deur lopen, maar zijn vraag wordt al beantwoord.

Mijn moeder komt binnen met haar kaptafel, die ze heeft meegezeuld vanaf haar slaapkamer. "Uh.." Ik frons diep als ik de zweetdruppels op haar voorhoofd zie staan. "Je had ook gewoon de spullen mee kunnen nemen, in plaats van dat ding." Zeg ik terwijl ik naar haar kaptafel wijs.

"Sarah, heb je toevallig ook wat leuke kleding?"

Charlie heeft zijn vraag nog amper gesteld of mijn moeder verdwijnt de gang weer op. "Kleding?" Vraag ik aan charlie. "Mijn moeders maat moeten we niet eens hebben." "Weet ik." Antwoordt hij enkel. Ik geef hem een vragende blik maar als ik opeens weer geschuif en gekreun hoor heb ik zijn idee door.

Mijn moeder schuift met alle geweld haar kledingkast mijn kamer in.

"Wauw! Bedankt Sarah." Charlie knikt naar mijn moeder. "Steff zet dit vanmiddag wel weer terug op je kamer."

"Goed idee, daar krijgt hij eindelijk eens spieren van." Mijn moeder knikt erbij terwijl ze in mijn armen prikt. "Krielkipje."

"He!" Roep ik terwijl ik mijn vinger naar de deur wijs, in de hoop dat ze de boodschap doorheeft en vertrekt.

"Pok, pok, pok!" Roept ze dan.

"Ga!"

Mijn moeder loopt gelukkig de deur uit, ons achterlatend met een grote kast en een kaptafel. Die voor mijn schrik nog onder de roze kleur en glitters zitten. Oke, dat ik een homo ben betekent niet meteen dat ik van roze en glittertjes hou.

"Wauw, je bent al meer vrouw dan mijn vriendin, aan je kamer te zien!" Charlie springt op en schuift de kaptafel naar ons toe. "Wauw, je moeder heeft prachtige make-up!"

"Ik weet het, ze is fabulous." Zeg ik schouder ophalend.

"Dat valt niet aan haar kinderen af te zien." Charlie lacht even naar me terwijl ik een gezicht trek. Ik heb echt een goede smaak qua vrienden..

Charlie komt naast me zitten. "En nou goed stil zitten, anders vraag ik je broers voor versterking."

Met dat gezegd, gedraag ik me. Ik recht mijn rug en laat Charlie rustig mijn wenkbrauwen epileren. Niet dat ik het gewillig doe maar mijn oudere broers hoef ik er echt niet bij te hebben. Die maken het probleem nog erger dan het is. En geloof me, dat kunnen ze.

"Wauw! Ik ben verbluft van mijn resultaat." Charlie port me met zijn elleboog en stort zich dan op de kaptafel met make-up, terwijl ik over mijn zij wrijf. "Moest dat, die por?"

"Ach, Steff. Wees een vent." Hij komt terug bij me zitten en zet een grijns op. "Al hoewel.."

Wat nou, wees een vent. Wie is hier nu diegene die iemand opmaakt en er complimtenten over geeft?

Juist

1-0 voor team Steff.

Ik draai mijn ogen eventjes. "Ongelofelijk dat Joey me zover heeft gekregen." Mompel ik zacht. Op sommige momenten maakt dat joch me gewoon gestoord. "Dat is niet zo moeilijk, je bent ook zo snel om te praten." Zegt Charlie terwijl hij met een potlood aan de gang is. Wat is ie' toch in hemelsnaam aan het doen?

"Zo. Nou, je wordt binnen een minuut mooier." Hij draait zich om en pakt een soort apparaat wat ze tussen zijn duim en wijsvinger neemt. "Kijk me aan, en niet knipperen." Hoe dichter hij dichter bij komt met het martelvoertuig, hoe meer ik voor mijn leven vrees.

Geconcentreerd kijkt Charlie net boven mijn ogen, terwijl hij met mijn wimpers vermoordt met het apparaat. Ik begin me nu echt af te vragen hoe mijn rouwkaarten eruit zullen zien, want dit voelt als doodgaan.

"Zo!" Hij knikt even en begint dan aan mijn andere oog. Als ik naar Charlie kijk doe ik moeite om niet in de lach te schieten. Zijn mond staat half open en zijn ogen zijn geconcentreerd in spleetjes. Wat een charmante vertoning!

"En nu de mascara!' Hij klapt in zijn handen alsof hij een vrolijk meisje is en draait zich om. "Oh nee!" Roep ik uit terwijl ik zijn handen beet pak. "Geen. Mascara. Charlie. Nee." Ik praat duidelijk en langzaam, zodat de boodschap moet doordringen.

"Oké, jij je zin." Charlie glimlacht naar me en legt de spullen weg.

Pfoe, gelukkig.

"Dankje. Dit stel ik erg op prijs. Nu moeten we alleen nog.. Wacht, wat doe je met die handboeie.. AAWH MAM! HELP!" Ik spartel flink tegen als Charlie me onderuit drukt en naar mijn handen grijpt. Hij drukt mijn handen tegen de spijlen van het bed aan en klikt ze vast in de boeien. Oh, kinky shit is going on!

"Ik aanvaard geen nee." Charlie staat op en loopt opnieuw naar de kaptafel.

Dat moment dat je verslagen wordt door een jongen die make-up op andere jongens smeert..

Hilarisch toch?

Om het nog erger te maken verschijnt mijn moeders hoofd bij de deuropening. "Riep je me, lieverd?" Aan haar gezicht te zien choqueerd dit aanzicht haar totaal niet. "Ja, Charlie martelt me!" Roep ik uit. Mijn moeder richt haar hoofd naar Charlie. "Wat doe je met mijn zoon?" Ze trekt een wenkbrauw op en stapt de kamer in terwijl ze met haar handen naar haar oorbellen grijpt om ze uit te doen. Wanneer ze die uit heeft, maakt ze zich groot, klaar om het gevecht aan te gaan. Gó mama!

Charlie draait zich naar mijn moeder toe en glimlacht op zijn liefst. "Als het resultaat er is, mag je de eerste zijn die het mag zien. Je zult trots zijn en al je dromen zullen in één klap vervuld zijn." Zegt mijn beste vriend en hij steekt plechtig zijn hand uit, die mijn moeder aanneemt.

"Dankje." Hoor ik mijn moeder met wanhoop fluisteren. "Oh, dankjewel kind. Dit was zo mooi. Je maakt me emotioneel." Mijn moeder schudt Charlies hand en richt dan haar gezicht op mij. "Je wordt herboren Steff." Met die woorden vertrekt ze door de voordeur.

Waar sloeg dit nou weer op!?

Met het gevoel dat Charlie en mijn Moeder een poppenkast actie hebben opgezet, zie ik Charlie haar weer omdraaien. Hij komt bij mij zitten begint gemeen te grijnzen. Oh nee, zijn ware aard komt weer boven, SAVE THE CHILDREN!

"Steff, ik heb je moeder plechtig belooft dat je een mooi meisje wordt. Dus blijf stil liggen met je hoofd." Het borsteltje met mascara komt gevaarlijk dichtbij. Ik ben verdoemd, verdoemd voor het leven!

Ik draai mijn hoofd weg, waardoor het borsteltje tegen mijn wang aankomt. Opgelucht haal ik adem. Gelukkig, ik ben ontkomen van het kwaad. Als ik naar Charlie kijk zie ik hoe hij zijn hand aflikt en op mijn wang wrijft.

"IEWH!" Schreeuw ik half uit, "dat is gewoon smerig, Charlie!"

Hij grijnst van oor tot oor terwijl hij mijn wang aan het boenen is. "Waag dat niet nog eens." Spreekt hij me toe terwijl hij me een tik op de neus geeft. "Oke, anders ga ik je kietel tot je in je broek pist. Gedraag je."

Ik ben gechoqueerd over het feit dat hij me zo durft te bedreigen.

Wat een drama! Ik wil geen mascara op maar ik wil ook niet mijn broek onderpissen en daarbij ook mijn bed. Dat zorgt er alleen maar voor dat mijn moeder me alsnog in mijn bed laat slapen en mijn broers me vierkant uit gaan lachen.

Shit. Er zitten allemaal gevolgen aan verbonden, dus ik hoop maar dat hij een mooi prinsesje van me maakt.

Na een eeuwigheid legt hij eindelijk het borsteltje mascara weg. "Zo." Hij klakt met zijn tong en rekt zichzelf uit. "Wat een werk." Dan draait hij zich om en binnen een seconde of twintig verschijnt zijn gezicht weer met een dikke grijns. Een naar gevoel sluipt bij me naar binnen.

Ze laat een poederkwast zien waar een rode waas overheen zit

"Neeee, ulgghh!" Ik begon te hoesten door het spul. Gatver, dit is nog ongezonder dan roken!

Nadat ik besloten heb dat ik maar beter geen donor kan worden qua longen, komt Charlie opnieuw met een potlood aanzetten.

"Klaar!" Roept hij naar een kwartier. Vol trots kijkt charlie me aan en hij doet een hand voor zijn mond "oh, Steff, je bent prachtig. Ik voel me zo emotioneel."

Ik draai mijn ogen voor hem, plotseling merk ik de zwarte vlokken voor mijn op. "Ik word blind!" Gil ik dan.

"Nee!" Charlie draait zijn ogen "dat is de mascara dumbo. Je hebt wel mooie lange wimpers, hoor." Knipoogt hij.

Oh, kan het nog beschamender?

"En we gaan nu voor je shoppen!" Charlie buigt zich over me heen en maakt mijn handen los.

"Shoppen?" Ik lach even onzeker.

"Ja, en je houdt dit op. Ik moet weten wat voor kleding er met je make-up matcht." Besluit hij terwijl hij zijn rugtas pakt.

Om mijn vraag te beantwoorden.

Het kan beschamender..

______________________________________________________________________________

Nieuw verhaal! Wat vinden jullie ervan tot zover? Laat een vote of een comment achter :D

Lees ook: jongensdroom

Lol reclame

xx